فرود فضاپیما سازمان فضایی اروپا بر روی مریخ
سازمان فضایی اروپا در حال آمادهسازی برای فرود آوردن یک کاوشگر در سطح سیاره سرخ است.
رُبات دستگاهی الکترو-مکانیکی برای انجام وظایف گوناگون است. یک ماشین که میتواند برای عمل به دستورهای گوناگون برنامهریزی گردد و یا یک سری کارهای ویژه انجام دهد. به ویژه آن دسته از کارها که فراتر از تواناییهای طبیعی و سرشتی بشر باشند. این ماشینهای مکانیکی برای بهتر به انجام رساندن کارهایی چون احساس کردن، دریافت نمودن و جابجایی اشیا یا کارهای تکراری مانند جوشکاری فراوری میشوند. از آنجاییکه واژهٔ «ربات» هم به رباتهای فیزیکی و هم به رباتهای مجازی اطلاق میشود، برای رباتهای مجازی لفظ «بات» بکار بـرده میشود که معمولاً بصورت نمایندگان نرمافزاری میباشند.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">ربات شیاپارلی امروز(چهارشنبه) ماموریت خطرناک فرود بر سطح مریخ را پس از 500 میلیون کیلومتر سفر از زمین آغاز خواهد کرد.
این فرودگر دیسک مانند 577 کیلوگرمی که قرار است فناوریها را برای کاوشگر گرانقیمت بعدی خود در سال 2020 آزمایش کند، در حدود ساعت 15 به وقت گرینویچ با سرعت نزدیک به 21 هزار کیلومتر در ساعت به سمت سطح مریخ سقوط خواهد کرد.
این فرودگر از یک چترنجات و رانشگر برای کاهش سرعت و فرود روی سطح سیاره در شش دقیقه بعد استفاده خواهد کرد.
این کاوشگر در زمان فرود خود صداهای با فرکانس فوق العاده بالا تولید میکند که یک تِلِسکوپ(به انگلیسی: Telescope) وسیلهای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس (به انگلیسی: Electromagnetic radiation) (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است. اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشهای در هلند اختراع شد. در درازای چند دهه، تلسکوپبازتابی که از آینه استفاده میکند اختراع شد، بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپها در قرن ۲۰ام زاده شدند، رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰ از جملهٔ این اختراعات بودند. واژه تلسکوپ میتواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد. واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تله(به یونانی: τῆλε) به معنی دور و اسکوپین (به یونانی: σκοπεῖν) به معنی دیدن، گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضیدان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی (به ایتالیایی: Giovanni Demisiani) که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که درآکادمی دلینچی (به ایتالیایی: Accademia dei Lincei) به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">تلسکوپ رادیویی هندی آنها را دریافت کرده و به تیم کنترل در آلمان منتقل خواهد کرد. اگر تاسیسات هند بتواند صدای شیاپارلی را تا یک ساعت پس از زمان مقرر بشنود، به معنی فرود ایمن آن روی سیاره مریخ است.
شیاپارلی تنها یک نمونه نمایشی است که تا چند روز به کار خود ادامه داده و سپس با اتمام شارژ باتریهایش، از کار خواهد افتاد.
این فضاپیما نام خود را جیووانی شیاپارلی، ستارهشناس ایتالیایی گرفته که در سال 1877 کار نقشهبرداری از توپوگرافی مریخ را آغاز کرد و به کشف کانالهای سیاره سرخ منجر شد.
شیاپارلی بخشی از یک برنامه مشترک بین روسیه و اروپا به نام "اگزومارس" است که به بررسی علائم گذشته و حال حیات در سطح مریخ خواهد پرداخت. این دومین تلاش اروپا برای فرود آوردن یک فضاپیما در سطح سیاره سرخ است. پیش از این در سال 2003، انگلیس فضاپیمای "بیگل 2" را از فضاپیمای "مارس اکسپرس" به سطح مریخ فرستاده بود اما از آنجایی که این کاوشگر موفق به باز کردن پنلهای خورشیدی خود در زمان فرود نشده بود، ماموریت شکست خورد.
با فرود این کاوشگر، فضاپیمای فردی که حامل ژن مغلوب باشد و اثر ژن در آن ظاهر نشود.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">حامل آن یعنی مدارگرد ردیاب گاز در مدار مریخ جا گرفته و به بررسی گاز متان، بخار آب و دیاکسید نیتروژن در جو این سیاره خواهد پرداخت.
فرود بر روی نزدیکترین همسایه زمین در فاصله 56 میلیون کیلومتری بسیار سخت است و بسیاری از تلاشهای روسیه و ادارهٔ ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Administration) یا سازمان ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Agency) به اختصار ناسا (به انگلیسی: NASA) سازمان فضایی ملی ایالات متحدهٔ آمریکا است. در زمان جنگ سرد و پس از پرتاب ماهواره ی اسپوتنیک-۱ توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به فضا، آمریکا به فکر ایجاد سازمان فضایی ملی خود افتاد و ناسا در ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ با امضای رئیسجمهور وقت دوایت آیزنهاور جای کمیتهٔ رایزنی ملی هوانوردی آمریکا (ناکا) را گرفت و بنیادگذاریشد. توماس کیت گلنان به عنوان نخستین مدیر ناسا و هیو لاتیمر درایدن به عنوان معاون او برگزیدهشد و فعالیت رسمی ناسا از ۱ اکتبر ۱۹۵۸ آغاز شد. نخستین ماهوارهٔ فضایی ناسا نیز اکسپلورر ۱ بود.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">ناسا را با شکست مواجه کرده است.