ραяαѕтσσ
کاربر نگاه دانلود
قتل خواهر زن روزه دار پس از تجـ*ـاوز
پیروی از هـ*ـوس و نبود خویشتنداری نه تنها زندگی میلاد بلکه زندگی خانواده همسرش را هم به آتش کشید. میلاد روزهای سختی را در زندان می گذراند و وضع روحی خوبی ندارد. مدت هاست فرزندش را ندیده، البته خودش هم تمایلی به دیدن دخترش ندارد؛ چون می گوید نمی داند دخترش وقتی که از او می پرسد چرا در زندان است، چه پاسخی بدهد.
میلاد متهم است خواهر همسرش را مورد تعـ*رض قرار داده و او را بهقتل رسانده است. این مرد جوان دو هفته قبل در شعبه 711 دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد.
ثقوری، نماینده دادستان تهران که در این پرونده از کیفر خواست دفاع کرده است، می گوید: متهم مردی چهل ساله به نام میلاد است که مرداد سال 91 به عنوان مهمان به خانه خواهر همسرش رفت و زن جوان را به زور مورد تعـ*رض قرار داد و سپس او را به قتل رساند و مرتکب جرم جنایت بر میت نیز شد.
نماینده دادستان تهران می گوید: متهم برای از بین بردن آثار جرمی که مرتکب شده بود، با چاقو چند ضربه به بدن زن جوان وارد کرد و سپس تلفن خانه او را نیز به سرقت برد. تحقیقات از همسایه های زن جوان نشان می دهد او زنی بسیار مهربان و عفیف و به زندگی اش پایبند بود و روز حادثه, مقتول روزه دار بود. این زن در را روی میلاد باز کرد، چون طرف مقابل شوهر خواهرش بود و به او اعتماد داشت. میلاد بلافاصله بعد از بازداشت اتهام قتل را به عهده گرفت و جزئیات آن را فاش کرد.
نماینده دادستان تهران درباره ادعای متهم در مرحله ای از تحقیقات مبنی بر این که قبل از قتل با خواهر زنش رابـ ـطه داشت، می گوید: متهم در این باره صحبت هایی کرده بود، اما بعد خودش این ادعا را پس گرفت و گفت فکر می کرد این حرف ها می تواند مجازاتش را کم کند. ضمن این که تحقیقات ما درباره مقتول نشان می دهد او هیچ رابـ ـطه مشکوکی نداشته و با شوهرش نیز رابـ ـطه خوب، سالم و معمولی داشت. بنابراین ادعای متهم به هیچ عنوان ثابت نشده است.
نماینده دادستان ادامه می دهد: برای میلاد به اتهام قتل عمدی، جنایت بر میت، سرقت و تعـ*رض درخواست مجازات شده است که البته در مورد تجـ*ـاوز دادگاه راسا ورود کرده و تحقیق می کند. اولیای دم نیز هم در مرحله دادسرا و هم در دادگاه برای متهم درخواست مجازات کرده اند. مدارکی که در این زمینه به دادگاه ارائه شده، کامل است و از نظر دادسرا میلاد باید مجازات شود.
باور نمی کردم
پدر زن جوان می گوید, کاری که دامادش کرده، قابل گذشت نیست: هیچ وقت فکر نمی کردم او دست به این کار زده باشد. اولین بار که شنیدم دخترم را کشته اند، فکر کردم شاید سرقتی در کار بوده، چون دخترم زن پاکدامنی بود. پلیس گفت به او تعـ*رض شده است و او را به طرز فجیعی کشته اند. به هر حال حرف هایی بود که نکند دخترم خطایی کرده که خوشبختانه مشخص شد او هیچ خطایی نکرده است. وقتی به من گفتند کار داماد بزرگم بوده باز هم باورم نمی شد انگار دوبار کشته شدم. دختر بزرگم الان وضع روحی خوبی ندارد و خودش را مقصر این ماجرا می داند، چون شوهرش دست به این قتل زده است.
من میلاد را مانند پسر خودم می دانستم. در سال هایی که دامادم بود، کوچک ترین بی احترامی ای بین ما اتفاق نیفتاد. همیشه برای رفاه زندگی فرزندانم سعی می کردم با دامادهایم خوش رفتار باشم، اما میلاد این طوری جوابم را داد.
او درباره روز حادثه می گوید: یکی از همسایه های دخترم او را پیدا کرده بود. وقتی با آن زن صحبت کردم، گفت اول متوجه درگیری در خانه دخترم شد، فکر کرد به هر حال بین هر زن و شوهری اختلاف ایجاد می شود به همین دلیل هم دخالت نکرد، اما بعد از جملاتی که دخترم به زبان آورد، فهمید درگیری زن و شوهری نیست. او گفت صدای دخترم را شنیده که فریاد می زده میلاد تو را به خدا رهایم کن. طبق گفته همسایه، درگیری شدیدی در خانه دخترم رخ داد و بعد که صداها قطع شد، او به سمت خانه دخترم رفت و جسد غرق در خون او را دید.
آثار به جا مانده روی بدن دخترم نشان می دهد او بشدت ناراحت بوده و تا جایی که توانسته، مقاومت کرده است. آثارکبودی های وسیعی روی بدن دخترم بود. معلوم بود او بشدتکتک خورده است. میلاد کار کثیفی کرده و من او را نمی بخشم. بر فرض که ببخشم و از زندان بیرون بیاید، برای دختر کوچکش چه پدری خواهد کرد؟ اصلا او لیاقت نگهداری از فرزندش را دارد؟ نوه ام را دوست دارم و اجازه نمی دهم میلاد حتی به او دست بزند. مردی که تجـ*ـاوز و قتل می کند، لیاقتش مرگ است.
پدر مقتول ادامه می دهد: اگر درگیری به دلیل یک اختلاف بود و دخترم در این میان کشته می شد رضایت می دادم، اما میلاد او را مورد تجـ*ـاوز قرار داده است. او را نمی بخشم و تا زمانی کهاعدام شود پیگیر پرونده خواهم بود. خودم از نوه ام نگهداری می کنم، اما میلاد را به سزای اعمالش می رسانم.
می پذیرم، اشتباه کردم
میلاد اتهام تجـ*ـاوز و قتل را قبول دارد. او می گوید: هرچه در مرحله دادسرا گفتم، درست است. من اشتباه بزرگی کردم و درخواست بخشش دارم. فقط می خواهم خانواده مقتول مرا ببخشند. او درباره خواهر همسرش می گوید: زن بسیار خوب و زیبایی بود. شوهرش را هم دوست داشت. من هیچ وقت از او موردی ندیدم، شاید همین خوب بودن زیادش هم باعث شد نسبت به او احساسی پیدا کنم.
او درباره روز حادثه توضیح می دهد: مقابل خانه اش رفتم. در زدم کسی باز نکرد می دانستم در خانه است. معمولا وقتی شوهرش از خانه خارج می شد، او جایی نمی رفت. ماه رمضان بود و فکر کردم شاید خواب باشد با گوشی تلفن همراهم زنگ زدم و او تلفن را جواب داد. گفتم پشت در هستم در را باز کرد و من وارد شدم. او روزه بود من روزه نبودم با این حال برایم میوه و چای آورد. حال روحی ام خیلی بد بود. مرتب به رابـ ـطه با او فکر می کردم نمی دانم چرا این طوری شده بودم. اولین بار بود که چنین حسی داشتم. وقتی به سمتش رفتم، مقاومت کرد نمی خواست اجازه دهد من به او نزدیک شوم درگیر شدیم و بعد....
میلاد وقتی به اینجا می رسد، گریه می کند و می گوید نمی خواست دست به قتل بزند: ترسیدم. خیلی وحشت کرده بودم و نمی دانستم حالا که دست به چنین عملی زدم، چطور لکه ننگ را پاک کنم. به این فکر می کردم که اگر خواهر زنم به کسی در این باره چیزی بگوید یا شکایتی بکند، من باید چه کنم. تصمیم گرفتم او را بکشم. خفه اش کردم اصلا حالت عادی نداشتم انگار متوجه نبودم دارم چه می کنم و چه بلایی سر زندگی خودم و زن بیچاره می آورم. بعد از آن با چاقو چند ضربه به او زدم.
میلاد دختر کوچکی دارد که مدت هاست او را ندیده است. متهم می گوید: دلم برایش تنگ شده البته خودم هم خیلی دوست ندارم ببینمش چون نمی دانم اگر از من پرسید چرا در زندان هستم، چه باید بگویم. همسرم هم نمی خواهد مرا ببیند. حق هم دارد واقعا شرمنده هستم.
متهم درباره این که چرا دست به سرقت زد، می گوید: قصدم سرقت نبود و همه متوجه این موضوع شده اند. فقط می خواستم کسی متوجه نشود که من به مقتول تلفن کرده ام و آخرین نفری که با خواهر زنم تماس گرفته، من بودم. کاری که کردم، آنقدر بد بود که می خواستم هرطور شده آن را پاک کنم.
فکر می کردم با دروغ و نیرنگ می توانم این کار را بکنم، اما نشد به همین دلیل هم دروغ گفتم که خواهر زنم از قبل با من رابـ ـطه داشت. واقعیت این است که او زن پاکدامنی بود و من اسیر هوی و هـ*ـوس شدم و دست به چنین رفتار زشتی زدم.
میلاد نگران است و می گوید: زندانیان دیگر به من گفته اند سرنوشت بدی در انتظار من است. واقعا مرا اعدام می کنند؟ اگر اعدام شوم، چه بلایی سر دخترم می آید؟ او چه آینده ای خواهد داشت؟ وقتی بزرگ شد و خواست شوهر کند، باید به نامزدش بگوید پدرش کجاست یا به چه دلیلی اعدام شده است؟ با اعدام من دختر بیچاره ام که گناهی هم ندارد، به بدبختی می افتد.
میلاد بخوبی می داند تنها مقصر این ماجرا، خود اوست. وقتی از او درباره رابـ ـطه اش با همسرش پرسیده می شود، می گوید: همسرم زن خوبی بود. ما اختلافی با هم نداشتیم و همه چیز خیلی خوب بود او در این ماجرا اصلا مقصر نیست. من اشتباه کردم و قبول دارم کار خیلی بدی کردم. تنها خواسته ام از اولیای دم این است که مرا حلال کنند و رضایت دهند. از آنها درخواست دارم به خاطر دخترم مرا ببخشند.
میلاد متهم است خواهر همسرش را مورد تعـ*رض قرار داده و او را بهقتل رسانده است. این مرد جوان دو هفته قبل در شعبه 711 دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد.
ثقوری، نماینده دادستان تهران که در این پرونده از کیفر خواست دفاع کرده است، می گوید: متهم مردی چهل ساله به نام میلاد است که مرداد سال 91 به عنوان مهمان به خانه خواهر همسرش رفت و زن جوان را به زور مورد تعـ*رض قرار داد و سپس او را به قتل رساند و مرتکب جرم جنایت بر میت نیز شد.
نماینده دادستان تهران می گوید: متهم برای از بین بردن آثار جرمی که مرتکب شده بود، با چاقو چند ضربه به بدن زن جوان وارد کرد و سپس تلفن خانه او را نیز به سرقت برد. تحقیقات از همسایه های زن جوان نشان می دهد او زنی بسیار مهربان و عفیف و به زندگی اش پایبند بود و روز حادثه, مقتول روزه دار بود. این زن در را روی میلاد باز کرد، چون طرف مقابل شوهر خواهرش بود و به او اعتماد داشت. میلاد بلافاصله بعد از بازداشت اتهام قتل را به عهده گرفت و جزئیات آن را فاش کرد.
نماینده دادستان تهران درباره ادعای متهم در مرحله ای از تحقیقات مبنی بر این که قبل از قتل با خواهر زنش رابـ ـطه داشت، می گوید: متهم در این باره صحبت هایی کرده بود، اما بعد خودش این ادعا را پس گرفت و گفت فکر می کرد این حرف ها می تواند مجازاتش را کم کند. ضمن این که تحقیقات ما درباره مقتول نشان می دهد او هیچ رابـ ـطه مشکوکی نداشته و با شوهرش نیز رابـ ـطه خوب، سالم و معمولی داشت. بنابراین ادعای متهم به هیچ عنوان ثابت نشده است.
نماینده دادستان ادامه می دهد: برای میلاد به اتهام قتل عمدی، جنایت بر میت، سرقت و تعـ*رض درخواست مجازات شده است که البته در مورد تجـ*ـاوز دادگاه راسا ورود کرده و تحقیق می کند. اولیای دم نیز هم در مرحله دادسرا و هم در دادگاه برای متهم درخواست مجازات کرده اند. مدارکی که در این زمینه به دادگاه ارائه شده، کامل است و از نظر دادسرا میلاد باید مجازات شود.
باور نمی کردم
پدر زن جوان می گوید, کاری که دامادش کرده، قابل گذشت نیست: هیچ وقت فکر نمی کردم او دست به این کار زده باشد. اولین بار که شنیدم دخترم را کشته اند، فکر کردم شاید سرقتی در کار بوده، چون دخترم زن پاکدامنی بود. پلیس گفت به او تعـ*رض شده است و او را به طرز فجیعی کشته اند. به هر حال حرف هایی بود که نکند دخترم خطایی کرده که خوشبختانه مشخص شد او هیچ خطایی نکرده است. وقتی به من گفتند کار داماد بزرگم بوده باز هم باورم نمی شد انگار دوبار کشته شدم. دختر بزرگم الان وضع روحی خوبی ندارد و خودش را مقصر این ماجرا می داند، چون شوهرش دست به این قتل زده است.
من میلاد را مانند پسر خودم می دانستم. در سال هایی که دامادم بود، کوچک ترین بی احترامی ای بین ما اتفاق نیفتاد. همیشه برای رفاه زندگی فرزندانم سعی می کردم با دامادهایم خوش رفتار باشم، اما میلاد این طوری جوابم را داد.
او درباره روز حادثه می گوید: یکی از همسایه های دخترم او را پیدا کرده بود. وقتی با آن زن صحبت کردم، گفت اول متوجه درگیری در خانه دخترم شد، فکر کرد به هر حال بین هر زن و شوهری اختلاف ایجاد می شود به همین دلیل هم دخالت نکرد، اما بعد از جملاتی که دخترم به زبان آورد، فهمید درگیری زن و شوهری نیست. او گفت صدای دخترم را شنیده که فریاد می زده میلاد تو را به خدا رهایم کن. طبق گفته همسایه، درگیری شدیدی در خانه دخترم رخ داد و بعد که صداها قطع شد، او به سمت خانه دخترم رفت و جسد غرق در خون او را دید.
آثار به جا مانده روی بدن دخترم نشان می دهد او بشدت ناراحت بوده و تا جایی که توانسته، مقاومت کرده است. آثارکبودی های وسیعی روی بدن دخترم بود. معلوم بود او بشدتکتک خورده است. میلاد کار کثیفی کرده و من او را نمی بخشم. بر فرض که ببخشم و از زندان بیرون بیاید، برای دختر کوچکش چه پدری خواهد کرد؟ اصلا او لیاقت نگهداری از فرزندش را دارد؟ نوه ام را دوست دارم و اجازه نمی دهم میلاد حتی به او دست بزند. مردی که تجـ*ـاوز و قتل می کند، لیاقتش مرگ است.
پدر مقتول ادامه می دهد: اگر درگیری به دلیل یک اختلاف بود و دخترم در این میان کشته می شد رضایت می دادم، اما میلاد او را مورد تجـ*ـاوز قرار داده است. او را نمی بخشم و تا زمانی کهاعدام شود پیگیر پرونده خواهم بود. خودم از نوه ام نگهداری می کنم، اما میلاد را به سزای اعمالش می رسانم.
می پذیرم، اشتباه کردم
میلاد اتهام تجـ*ـاوز و قتل را قبول دارد. او می گوید: هرچه در مرحله دادسرا گفتم، درست است. من اشتباه بزرگی کردم و درخواست بخشش دارم. فقط می خواهم خانواده مقتول مرا ببخشند. او درباره خواهر همسرش می گوید: زن بسیار خوب و زیبایی بود. شوهرش را هم دوست داشت. من هیچ وقت از او موردی ندیدم، شاید همین خوب بودن زیادش هم باعث شد نسبت به او احساسی پیدا کنم.
او درباره روز حادثه توضیح می دهد: مقابل خانه اش رفتم. در زدم کسی باز نکرد می دانستم در خانه است. معمولا وقتی شوهرش از خانه خارج می شد، او جایی نمی رفت. ماه رمضان بود و فکر کردم شاید خواب باشد با گوشی تلفن همراهم زنگ زدم و او تلفن را جواب داد. گفتم پشت در هستم در را باز کرد و من وارد شدم. او روزه بود من روزه نبودم با این حال برایم میوه و چای آورد. حال روحی ام خیلی بد بود. مرتب به رابـ ـطه با او فکر می کردم نمی دانم چرا این طوری شده بودم. اولین بار بود که چنین حسی داشتم. وقتی به سمتش رفتم، مقاومت کرد نمی خواست اجازه دهد من به او نزدیک شوم درگیر شدیم و بعد....
میلاد وقتی به اینجا می رسد، گریه می کند و می گوید نمی خواست دست به قتل بزند: ترسیدم. خیلی وحشت کرده بودم و نمی دانستم حالا که دست به چنین عملی زدم، چطور لکه ننگ را پاک کنم. به این فکر می کردم که اگر خواهر زنم به کسی در این باره چیزی بگوید یا شکایتی بکند، من باید چه کنم. تصمیم گرفتم او را بکشم. خفه اش کردم اصلا حالت عادی نداشتم انگار متوجه نبودم دارم چه می کنم و چه بلایی سر زندگی خودم و زن بیچاره می آورم. بعد از آن با چاقو چند ضربه به او زدم.
میلاد دختر کوچکی دارد که مدت هاست او را ندیده است. متهم می گوید: دلم برایش تنگ شده البته خودم هم خیلی دوست ندارم ببینمش چون نمی دانم اگر از من پرسید چرا در زندان هستم، چه باید بگویم. همسرم هم نمی خواهد مرا ببیند. حق هم دارد واقعا شرمنده هستم.
متهم درباره این که چرا دست به سرقت زد، می گوید: قصدم سرقت نبود و همه متوجه این موضوع شده اند. فقط می خواستم کسی متوجه نشود که من به مقتول تلفن کرده ام و آخرین نفری که با خواهر زنم تماس گرفته، من بودم. کاری که کردم، آنقدر بد بود که می خواستم هرطور شده آن را پاک کنم.
فکر می کردم با دروغ و نیرنگ می توانم این کار را بکنم، اما نشد به همین دلیل هم دروغ گفتم که خواهر زنم از قبل با من رابـ ـطه داشت. واقعیت این است که او زن پاکدامنی بود و من اسیر هوی و هـ*ـوس شدم و دست به چنین رفتار زشتی زدم.
میلاد نگران است و می گوید: زندانیان دیگر به من گفته اند سرنوشت بدی در انتظار من است. واقعا مرا اعدام می کنند؟ اگر اعدام شوم، چه بلایی سر دخترم می آید؟ او چه آینده ای خواهد داشت؟ وقتی بزرگ شد و خواست شوهر کند، باید به نامزدش بگوید پدرش کجاست یا به چه دلیلی اعدام شده است؟ با اعدام من دختر بیچاره ام که گناهی هم ندارد، به بدبختی می افتد.
میلاد بخوبی می داند تنها مقصر این ماجرا، خود اوست. وقتی از او درباره رابـ ـطه اش با همسرش پرسیده می شود، می گوید: همسرم زن خوبی بود. ما اختلافی با هم نداشتیم و همه چیز خیلی خوب بود او در این ماجرا اصلا مقصر نیست. من اشتباه کردم و قبول دارم کار خیلی بدی کردم. تنها خواسته ام از اولیای دم این است که مرا حلال کنند و رضایت دهند. از آنها درخواست دارم به خاطر دخترم مرا ببخشند.
