گل و گیاه قدح مریم جاوه ای:

ساینا · 2015/06/04

خصوصیات گیاهشناسی:

گیاه "قدح مریم جاوه" یکی از گونه های جنس Hydrocotyle است. این گیاه یکی از گیاهان علفی با عادت رشد خزنده و خوابیده است که در شمال شرق هند و جنوب شرق آسیا یافت می شود.

برگ ها ساده، دایره ای – قلبی شکل و دارای هفت لوب کم عمق و مقلثی است. اندازه ی این برگ ها 2.5-5 × 3-5.5 بوده و حاشیه ی آنها دارای دندانه های زبر می باشد.

قدح مریم جاوه ای ارتباط خویشاوندی نزدیکی با قدح مریم هندی دارد.

گل ها کوچک و سفید بوده که ناشی از کنار هم قرار گرفتن 20 گل چتری است. این گل ها دارای پنج گلبرگ سفید مایل به خاکستری و نیز دارای پنج پرچم می باشند.
زمان گلدهی طی ماه های جون تا جولای است.

میوه ی این گیاه تخم مرغی شکل، به قطر یک میلیمتر و فشرده و چرمی است. سطح میوه ها کمی چروک دار و خالدار است.

ساقه های آن بلند و ریشه ها گره دار هستند.

تعداد کروموزوم های این گیاه نیز 2n=24 است.

شرایط محیط رشد:

این گیاه معمولاً در شرایط سایه رشد بهتری دارد و مکان های مرطوب، کنار جوی ها و جنگل های مخروبه و نیز ارتفاعات بیش از 1300 متر از سطح دریا را می پسندد.

در نواحی گرمسیری آسیا و اقیانوسیه به صورت گسترده وجود دارد. همچنین در استرالیا، فی جی، هند، اندونزی، ژاپن، گینه نو، فیلیپین، برخی جزایر اقیانوس ارام، تایوان، چین، تایلند و ویتنام نیز یافت می شود.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:

در برخی نواحی، برگ های این گیاه به جای برگ های قدح مریم هندی خورده می شوند.

از این گیاه به عنوان گیاهی خنک کننده، مقوی و ادرار آور استفاده می شود.
در نواحی بومی در مشروبات الکلی نیز کاربرد دارد.
برای درمان بیماری های پوستی نیز مفید می باشد.
برگ ها به عنوان تصفیه کننده خون کاربرد داشته همچنین برای درمان سوء هاضمه، ناراحتی های عصبی و اسهال خونی نیز استفاده می گردد.
دمبرگ های این گیاه دارای عطری تند بوده و گفته می شود که برای دندان ها مفید هستند.
در چین از این گیاه ضمادی تهیه شده که در صورت گازگرفتگی توسط سگ، مورد استفاده قرار می گیرد.