MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
[h=1][/h]ارسال شده توسط: عرفان انبار ۰۹ شهریور ۹۳ ساعت ۱۰:۰۹ ۰
Space Launch System یا SLS نخستین فضاپیمای کلاس «جستجوی» بعد از شاتلهای بازنشسته ایالات متحده است. این سیستم روز پنجشنبه به شکل رسمی از سوی مرکز فضایی آمریکا ناسا مورد تأیید قرار گرفت تا از امروز وارد پروسه طراحی کامل شود.
SLS با ویژگیهای خاص خود و پس از اتمام مرحله ساخت، با افتخار لقب «قدرتمندترین راکت فضایی» را به خود خواهد گرفت و به ناسا اجازه انتقال فضانوردان به مریخ و یا شاید دیگر سیارههای منظومه شمسی را خواهد داد.
نخستین عملیات SLS در سال 2018 و با انتقال کپسول 70 تنی «اوراین» به اطراف ماه انجام خواهد شد. با موفقیت بودن این عملیات راه برای ارسال فضانوردان به مریخ با محمولههای 130 تنی همین کپسولها در چند سال پس از آن باز خواهد شد.
سه راکت نخست SLS سرمایه ای حدود 7.021 میلیارد دلاری را طلب کردهاند که در مجموع کل پروژه هزینه ای 12 میلیارد دلاری را بر روی دست دولت آمریکا خواهد گذاشت.
اما اگر موافق باشید مقایسه کوتاهی میان راکتهای حال حاضر فضایی داشته باشیم. Saturn V همان راکتی که فضانوردان را به ماه برد توانایی حمل باری به میزان 118 تن را داشت، اما این سیستم مدت زیادی است که بازنشسته شده است. راکتهای Falcon Heavy شرکت اسپیس ایکس نیز که بسیار کوچکتر و ارزان قیمتتر از SLS ها هستند، میتوانند تا 55 تن را حمل کنند.
با کنار رفتن شاتلها، در واقع هم اکنون هیچ سیستم حمل بار سنگینی در میان سیستمهای لانچر فضایی آمریکا وجود ندارد؛ آریان 5 تنها میتواند 21 تن را حمل کند و دلتا IV از شرکت United Launch Alliance یا همان اتحاد لاکهید مارتین و بوئینگ نیز تنها توانایی حمل 29 تن را دارد. (سیستم دلتا IV قرار است در چهارم دسامبر همین سال تست بسیار مهم و سرنوشت ساز اوراین را به عنوان مقدمه ای برای پرواز سال 2018 آن انجام دهد.)
پس با این حساب و احتمالا تا سال 2017-2018 سیستم SLS با اختلاف بسیار، قدرتمندترین سیستم راکت عملیاتی دنیا باقی خواهد ماند. در این بین ممکن است شرکت اسپیس ایکس به بهینه سازی فالکون هِوی دست بزند، اما رقابت این شرکت با موشکهای آریان و یونایتد لانچ آلاینس و تمرکز هر چه بیشتر بر روی موشک «قابل استفاده مجدد» بیشتر قابل پیشبینی خواهد بود.
اما یک گفته از سوی ایلان ماسک رییس شرکت اسپیس ایکس اندکی انسان را به فکر فرومیبرد. این اعجوبه دنیای تکنولوژی مدتی قبل حداکثر سال 2026 را زمانی برای ارسال انسان به فضا عنوان کرد. این چنین سفری مطمئنا نیازمند یک راکت با توانایی حمل بار 150 تنی است. آیا میتوان چنین گفته ای از سوی ماسک را به معنای اقدامات مخفی این شرکت و تولید چنین راکتی تفسیر کرد یا تمرکز این شرکت همچنان بر روی موشکهای F9R با قابلیت چندباراستفاده و بهینه سازی فالکون هِوی خواهد بود؟ سؤالی که فعلا جوابی برای آن نداریم!
آنچه که با تمام این پیشرفتها مشخص است، عزم جدی آمریکاییها برای سفر به مریخ تا قبل از 2040 میلادی است؛ عددی که تا چند سال پیش تا 2080 تصور میشد و پیشرفت تکنولوژی آن را بسیار جلوتر انداخته است.
