...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
سلت ها قومی باستانی در نواحی مختلف اروپا بودند که در نواحی شمال دریای مدیترانه از اواخر عصر برنز، سکونت گزیدند. این قوم کوچ نشین که مناطق گسترده ای از پرتغال تا ترکیه را درنوردیدند، میراث چندانی در زمینه های فرهنگی و اجتماعی از خود به جای نگذاشتند اما مطالعه تاریخ این قوم، در به تصویر کشیدن تاریخ سیـاس*ـی و نظامی اروپای باستان اهمیت زیادی دارد. تمامی طوایف سلت به یک زبان یکسان سخن می گفتند. امروزه برخی از مردم ساکن شمال فرانسه، همچنان به این زبان باستانی تلکم می کنند.
گسترش جغرافیایی
بیش تر محققان بر این باورند که سلت‌ها در اواخر عصر برنز برای نخستین بار در اروپا پدیدار شدند (قرن سیزدهم قبل از میلاد). در قرن هشتم پیش از میلاد ابزار های برنزی جای خود را به آهن داد و متعاقباً سطح زندگی مردم سلت نیز ارتقاء یافت. از قرن پنجم قبل از میلاد به بعد بود که سلت ها برای نخستین بار در منابع تاریخی باستانی ظاهر شدند. در این زمان سلت های جنگاور و ماجراجو در تقابل با تمدن های پیشرفته ی سواحل مدیترانه، برخوردهای نظامی خونینی را تجربه کردند. گروهی از طوایف سلت در سال ۲۸۰ پیش از میلاد، به مقدونیه یورش بردند و عده ای دیگر نیز در سال ۲۷۸ ق.م. وارد منطقه آسیای صغیر شدند. آنها در آنجا پادشاهی گالاتیا را تشکیل دادند که به مدت چند دهه، منازعات طولانی را با دولتهای یونانی و جمهوری روم، پشت سر گذارد.
گستره جغرافیایی طوایف سلت در اروپای مرکزی و غربی
قدرت نظامی سلت ها
سلت ها نخستین بار با غارت شهر رم در سال ۳۹۰ ق.م. نام خود را بر سر زبان ها انداختند. پادشاه آنها -برنوس (Brennus)- رم را به مدت چند روز غارت کرد و هراس از سلت ها را در دل رومیان انداخت؛ خاطره ی سقوط رم تا نسل های بعد همچنان در میان ساکنین رم نقل می شد. سلت ها در سال ۲۷۹ ق.م. نیز معبد مقدس دلفی را -که پرستشگاه مورد احترام تمامی یونانیان به شمار می آمد- چپاول کردند. مردمان سلت در سال ۲۲۵ ق.م. نیز به ایتالیا یورش بردند و همچنین در جنگ دوم پونیک، متحد هانیبال -سردار کارتاژی- در جنگ با روم بودند.
جنگجویان سلت را غالباً (در کتب تاریخی) با موهای بلند و جثه ی بزرگ و هیبت آورشان ذکر کرده اند. رومیان سرانجام در قرن نخست پیش از میلاد، سلت ها را برای همیشه مغلوب کردند. لشکرکشی های ژولیوس سزار به فرانسه ی کنونی و جنوب بریتانیا، خاستگاه های کهن قوم سلت را از آنها سلب نمود و به تدریج، آنها را از عرصه ی تاریخ محو کرد. یکی از دلایل شکست سلت ها را عدم وحدت سیـاس*ـی و سازماندهی نامناسب نظامی به شمار آورده اند.
کلاه‌خود سلتی متعلق به سال ۳۵۰ ق.م. یافت شده در شمال فرانسه
زبان های سلتی
زبان سلتی به دو شاخه بزرگ تقسیم می شود: شاخه ی قاره ای (که در اروپای قاره ای بدان تکلم می شد) و شاخه ی جزیره ای (که در جزیره های بریتانیا و ایرلند کنونی وجود داشت). شاخه ی قاره ای پس از تسلط رومیان بر اروپای غربی و شبه جزیره ایبری، برای همیشه از میان رفت. شاخه دوم حتی پس از ورود رومیان به بریتانیا همچنان باقی ماند. شاخه جزیره ای را می توان به دو شعبه تقسیم نمود: بریتیش یا بریتونیک و گویدلیک (Goidelic). از شعبه ی بریتونیک، امروزه زبان ولزی باقی مانده است. شعبه گویدلیک تا قرن ها پابرجا ماند و در عصر حاضر، به زبان ایرلندی جدید، تبدیل شد.
گسترش جغرافیایی
بیش تر محققان بر این باورند که سلت‌ها در اواخر عصر برنز برای نخستین بار در اروپا پدیدار شدند (قرن سیزدهم قبل از میلاد). در قرن هشتم پیش از میلاد ابزار های برنزی جای خود را به آهن داد و متعاقباً سطح زندگی مردم سلت نیز ارتقاء یافت. از قرن پنجم قبل از میلاد به بعد بود که سلت ها برای نخستین بار در منابع تاریخی باستانی ظاهر شدند. در این زمان سلت های جنگاور و ماجراجو در تقابل با تمدن های پیشرفته ی سواحل مدیترانه، برخوردهای نظامی خونینی را تجربه کردند. گروهی از طوایف سلت در سال ۲۸۰ پیش از میلاد، به مقدونیه یورش بردند و عده ای دیگر نیز در سال ۲۷۸ ق.م. وارد منطقه آسیای صغیر شدند. آنها در آنجا پادشاهی گالاتیا را تشکیل دادند که به مدت چند دهه، منازعات طولانی را با دولتهای یونانی و جمهوری روم، پشت سر گذارد.
گستره جغرافیایی طوایف سلت در اروپای مرکزی و غربی
قدرت نظامی سلت ها
سلت ها نخستین بار با غارت شهر رم در سال ۳۹۰ ق.م. نام خود را بر سر زبان ها انداختند. پادشاه آنها -برنوس (Brennus)- رم را به مدت چند روز غارت کرد و هراس از سلت ها را در دل رومیان انداخت؛ خاطره ی سقوط رم تا نسل های بعد همچنان در میان ساکنین رم نقل می شد. سلت ها در سال ۲۷۹ ق.م. نیز معبد مقدس دلفی را -که پرستشگاه مورد احترام تمامی یونانیان به شمار می آمد- چپاول کردند. مردمان سلت در سال ۲۲۵ ق.م. نیز به ایتالیا یورش بردند و همچنین در جنگ دوم پونیک، متحد هانیبال -سردار کارتاژی- در جنگ با روم بودند.
جنگجویان سلت را غالباً (در کتب تاریخی) با موهای بلند و جثه ی بزرگ و هیبت آورشان ذکر کرده اند. رومیان سرانجام در قرن نخست پیش از میلاد، سلت ها را برای همیشه مغلوب کردند. لشکرکشی های ژولیوس سزار به فرانسه ی کنونی و جنوب بریتانیا، خاستگاه های کهن قوم سلت را از آنها سلب نمود و به تدریج، آنها را از عرصه ی تاریخ محو کرد. یکی از دلایل شکست سلت ها را عدم وحدت سیـاس*ـی و سازماندهی نامناسب نظامی به شمار آورده اند.
کلاه‌خود سلتی متعلق به سال ۳۵۰ ق.م. یافت شده در شمال فرانسه
زبان های سلتی
زبان سلتی به دو شاخه بزرگ تقسیم می شود: شاخه ی قاره ای (که در اروپای قاره ای بدان تکلم می شد) و شاخه ی جزیره ای (که در جزیره های بریتانیا و ایرلند کنونی وجود داشت). شاخه ی قاره ای پس از تسلط رومیان بر اروپای غربی و شبه جزیره ایبری، برای همیشه از میان رفت. شاخه دوم حتی پس از ورود رومیان به بریتانیا همچنان باقی ماند. شاخه جزیره ای را می توان به دو شعبه تقسیم نمود: بریتیش یا بریتونیک و گویدلیک (Goidelic). از شعبه ی بریتونیک، امروزه زبان ولزی باقی مانده است. شعبه گویدلیک تا قرن ها پابرجا ماند و در عصر حاضر، به زبان ایرلندی جدید، تبدیل شد.
