Eyna.sh
کاربر نگاه دانلود
گفتاری درباره نواختن قطعاتِ سبک‌های دیگر با سه‌تار توسط استاد نامدار و زنده یاد موسیقی ایرانی؛
لالایی «ویگن» با سه‌تار «ذوالفنون»
موسیقی ما - درگذشتِ استاد «جلال ذوالفنون»، موسیقی ایران را از گنجینه‌ای مهم محروم کرد؛ «آتشی در نیستان» و «گل صدبرگ» اگرچه جزو غنی‌ترین گنجینه‌های موسیقی ایران هستند؛ اما بیش از هر چیز با رفتنِ او منش و سلوکی از جامعه موسیقی رخت بست که حالا دیگر کمتر نشانه‌های او را می‌توان یافت. این روزها، فیلمی از او در بازارِ موسیقی منتشر شده که بخشی از مقدمه قطعه «لالایی» مرحوم ویگن را با سه‌تار به اجرا درآورده‌اند. او این قطعه را بسیار دوست داشته است. «سروش قهرمان‌لو» - نوازنده سه‌تار و از شاگردانِ او درباره این قطعه می‌نویسد:
استاد «جلال ذوالفنون» همواره به کاور کردنِ آثارِ دل‌انگیز موسیقی علاقه داشتند و در این میان برایشان، سبک اثر -پاپ یا سنتی بودن- اهمیت چندانی نداشت، همین که قطعه‌ای زیبا بود و امکان اجرای آن با سه‌تار یا به قول خودشان «سه‌تاری کردن» آن وجود داشت، کفایت می‌کرد. ایشان حتی از قول استاد تجویدی هم می‌گفتند که ایشان علاقه‌مند بودند تا استاد «جلال ذوالفنون» آثار ایشان را برای ساز سه‌تار تنظیم کنند و همیشه می‌گفته‌اند که با این اتفاق زیبایی‌های آهنگ‌های خودم را بیشتر متوجه می‌شوم.
در آلبوم «پیوند» ایشان دو قطعه قدیمی را به همین شیوه برای سه‌تار تنظیم و اجرا کرده‌اند که شکل اجرای این قطعات به‌گونه‌ای است که می‌شود گفت به نوعی این قطعات قدیمی بازآفرینی شده‌اند. از طرفی گاهی آهنگ‌های کوچه بازاری را هم با سه‌تار می‌نواختند و این خاطره‌ای است که تمام نزدیکان ایشان دارند. برای مثال «شب میگون» )یادت میاد تو میگون با هم نشستیم...( را به شکل بسیار زیبایی اجرا می‌کردند که بسیار شنیدنی می‌شد و جلوه دیگری پیدا می‌کرد. البته استاد ذوالفنون، علاوه بر نوازندگی تار و سه تار، با نوازندگی سازهای دیگری چون ویلون و گیتار هم آشنایی کامل داشتند، به طوری که پیش از انقلاب گیتار هم آموزش می‌داده‌اند و به همین خاطر با آهنگ‌های مرحوم ویگن که برای گیتار تنظیم شده بود، آشنایی داشتند و آهنگ «لالایی» از ایشان را برای سه تار تنظیم کرده‌اند و در آلبومی که هیچ وقت به صورت رسمی منتشر نشد به نام «دولت عشق» ضبط و به شکل خصوصی پخش کردند. به نظر می‌رسد دیسکوگرافی آثار رسمی و غیر رسمی اساتید به صورت کامل وجود ندارد و استاد ذوالفنون نیز از این قاعده مستثنی نیستند و به همین خاطر این مساله برای موسیقی ایران لطمات جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
