محبت زیاد کودک را لوس نمی کند

[*REIHANEH*]

محبت زیاد کودکان را لوس نمی کند :


تربیت فرزندان همواره یکی از اولویت های اصلی والدین است . کودک همانند یک نهال تازه شکفته در اختیار دو باغبانی است که به قدر همت و دانش خود قادر خواهند بود از ثمره پرورش این نهال طی سالیان متمادی لـ*ـذت ببرند . واقعیت این است که امروز بیش از هر زمان دیگری نقش پدر و به ویژه مادر در شکل گیری شخصیت کودک آشکار شده است .

بدیهی است که همه والدین می خواهند فرزندانی شاداب ، سرزنده و دارای اعتماد به نفس تربیت کنند اما تمامی آن ها از یک روش پیروی نمی کنند و بر اساس میزان اطلاعاتی که از روش های تربیتی کودکان دارند ، با آن ها برخورد می کنند . با اندکی تامل در خانواده هایی که اطراف ما هستند می توانیم این تفاوت ها را دریابیم . در بعضی از خانواده ها شیوه تربیتی مقتدرانه ، در برخی شیوه آسان گیرانه ، در برخی شیوه منطقی و در برخی شیوه مستبدانه رواج دارد و والدین بنا به شیوه تربیتی که از والدین خود دریافت کرده اند و بسته به اطلاعاتی که از سبک های فرزندپروری دارند ، تلاش می کنند فرزندانی صالح و با اعتماد به نفس تربیت کنند .

یکی از رایج ترین شیوه های تربیتی که امروز در بسیاری از خانواده های ایرانی رواج دارد ، شیوه آسان گیر است که در آن والدین با دادن آزادی زیاد ، پذیرش بی قید و شرط خواسته های فرزند ، نداشتن حد و مرز و تعیین نکردن خطوط قرمز و جهت ندادن به رفتارهای کودک فرزندانی « لوس » تربیت می کنند . در این مطلب قصد داریم فقط به یکی از رفتارهایی که به « لوس شدن » بچه ها منجر می شود ، اشاره کنیم .


لوس شدن یعنی چه ؟

روان شناسان کودک می گویند اگر والدین بیش از نگرانی بابت لوس شدن بچه ها ، نگران کم توجهی به آن ها بودند ، دنیا جای بهتری می شد . واقعیت این است که در بیشتر موارد والدین نمی دانند به هیچ وجه امکان ندارد که کودک از « محبت » آسیب ببیند . در واقع آن چه به عنوان لوس شدن کودک در ذهن والدین نقش بسته است نتیجه ابراز محبت زیاد به کودک نیست بلکه ناشی از دادن چیزهای دیگر به جای محبت به کودک است . « لارنس اشتاینبرگ » روان شناس کودک در این باره می گوید : وقتی والدین حد و مرزی برای کودک قرار نمی دهند ، یا انتظاراتشان را از کودک کم می کنند تا مهربان جلوه کنند یا اسباب بازی را جایگزین محبت به کودک می کنند ، در واقع به او آسیب می رسانند .

فوق تخصص روان پزشکی اطفال و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی در گفت و گو با خراسان ، با تایید این مطلب می گوید : اگر والدین هر روز هم به فرزندشان بگویند دوستش دارند ، او آسیبی نمی بیند . کودک بر اثر محبت فیزیکی و کلامی ، مراقبت و ستایش زیاد و صمیمانه والدین هرگز لوس نمی شود . با این تصور نادرست که کودک در اثر توجه و محبت زیاد لوس می شود ، هرگز نباید او را از محبت و مهر محروم کرد . نکته این جاست که محبت باید واقعی و صادقانه باشد و این امری است که بیشتر والدین از آن غافل اند .


حد و مرز محبت

وی با بیان این که برخلاف تصور عموم مردم محبت در برابر کودکان حد و مرز ندارد ، تصریح می کند : متاسفانه در فرهنگ ما محبت کردن بد معنا شده و جایگزین های محبت مثل توجهات نامناسب به کودک ، قرار ندادن حد و مرز برای کودک ، پذیرش بی قید و شرط خواسته های کودک ، خریدهای افراطی و ... است که کودک را لوس بار می آورد . در واقع والدین با دادن پاسخ نامناسب به توجه طلبی کودک و نیاز او به دریافت محبت واقعی ، تله « لوس شدن » را برای او باز می گذارند . چنین والدینی یاد نگرفته اند که محبت واقعی خود را نشان دهند و سعی می کنند از راه های دیگر آن را ابراز کنند غافل از این که هر کار دیگری غیر از ابراز محبت مستقیم به کودک ، او را لوس می کند .


درباره محبت سوء تعبیر وجود دارد

در گذشته والدین برای خودداری از ابراز محبت به کودک ، دلایل متعددی داشتند . چنان که اشتاینبرگ در این زمینه می گوید : در گذشته مردم معتقد بودند که خودداری از ابراز محبت به رشد شخصیت کودک کمک می کند اما نتایج تحقیقات نشان می دهد که این باور نادرست است زیرا در این صورت باید متعادل ترین بچه ها در خانواده های سرد و بی اعتنا رشد کنند که این طور نیست . برخی دیگر فکر می کردند که کودکانی که محبت فراوانی از والدین دریافت می کنند ضعیف بار می آیند و عده ای دیگر تصور می کردند که اهمیت دادن به فرزند او را محتاج بار می آورد . در حقیقت تمام این موارد برداشت های نادرستی است. اگر بچه ها احساس کنند صادقانه دوستشان داریم ، به گونه ای احساس امنیت می کنند که تقریبا همیشه بی نیاز می شوند .