اناهید h.y
کاربر نگاه دانلود
مسی: خرمن آتش در میعاد
حمیدرضا صدر نگاه دوباره ای انداخته به نبرد رئال - بارسلونا و در درخشش استثنایی لیونل مسی برابر مادریدی ها...
به گزارش "ورزش سه"، یکی از چشمانش کبود بود و دهانش خونین، ولی دروازه را باز کرده بود و پیراهنش را از تن کنده و به سوی تماشاگران گرفته بود: بی حرکت، بی خنده، بی اغراق، بی فریاد، بی شادی، بالای شانه های پیراهنش را با دو دست جلو آمده اش گرفته بود و آن را نشان می داد، نگاه می کرد، فقط نگاه... بازی با برتری 0-1 رئال آغاز شد، به برتری 2-1 بارسا رسید، به اخراج سرجیو راموس، به تساوی 2-2 با ضربه رودریگز در دقیقه 85... به نظر می رسید هر حادثه ای که می توانسته رخ بدهد رخ داده، به نظر می رسید همه تیرهای شان را از کمند رها ساخته اند و پرده های متعلق به خودشان را بازی کرده اند. 28 شوت نواخته شده، هم مسی گل زده و هم کاسمیرو که کسی انتظار نداشته گل بزند، رونالدو می توانسته دروازه را باز کند ولی نکرده، هم کیلور ناواس معرکه ظاهر شده و هم تراشتگن که رکورد 12 دفع توپ را ثبت کرده که بهترین رکوردش با پیراهن بارسا بوده، نبرد پیکه - راموس تا لحظه حضور راموس در میدان جانانه دنبال شده، راموس برای آن خطای عامدانه خشونتبارش که می توانست کار مسی را تمام کند کارت قرمز 22 زندگی اش را گرفته، آسنسیو بدل شده با کشف بی بدیل رئال، سوارز بدترین بازی اش را انجام داده و راکیتیچ با گل تماشایی اش بهترین بازی اش را، بازی به چند برهه تقسیم شده و رئال ده نفره هم می توانسته پس از گل رودریگز پیروز بشود...
ولی - و این "ولی" بسیار اهمیت دارد - پرتاب توپی از گوشه جنوب شرقی نوکمپ نصیب بارسا شده. در فاصله صد متری دروازه کیلور ناواس و در لحظه ای که عقربه دقیقه 93 و 27 ثانیه 33 صدم ثانیه را نشان داده. سرجیو روبرتو توپ را پرتاب کرده و بوسکتس آن را به او برگردانده. او توپ را برای پیکه فرستاده و سرجیو روبرتو دوباره توپ را در اختیار گرفته. عقربه زمان 91 دقیقه و 33 ثانیه را نشان داده. روبرتو از سد مادریچ گذشته و سرعتش را بیشتر کرده، رونالدو خطاب به مارسلو فریاد زد "لعنتی متوقفش کن" ولی دیر شده و مارسلو عقب مانده. 24 ثانیه تا پایان دیدار باقی مانده بود که سرجیو روبرتو جلو رفته و جلوتر. توپ را به آندره گومز سپرده و جوردی آلبا به جلو نفوذ کرده. پاسکاری های زمینی مردان بارسا یادآور بهترین روزهای تیکی تاکا بوده. آلبا توپ را برای لیونل ارسال کرده و ضربه برق آسای مسی از فضای خالی درون محوطه جریمه نواخته شده. زمانی که 91 و 47 ثانیه از بازی سپری شده. لیونل توپ را نواخته. آخرین را. توپ درون دروازه جای گرفته: رئال مادرید 2 - بارسلونا 3.
این گل مسی را بلافاصله در صف بهترین گل هایی که از او به خاطر داشتیم جای دادیم. برای زمان به به ثمر رسیدنش در خود بازی و همین طور در چنین برهه ای فصل، برای مکانی که آن را زد، برای حریف بزرگ، برای غنا و شگفتی آن گل. ما آن را کنار گل ده سال پیش او در همین ماه، در آوریل 2007 طی نیمه نهایی جام حذفی برابر ختافه قرار دادیم. زمانی که نوزده سال داشت و موهایش صاف بودند و بلند و صورتش کودکانه بودند، کنار گلی که آوریل 2011 برابر رئال در دیدار برگشت لیگ قهرمانان در مصاف با کاسیاس زد، یا گل معرکه اش برابر بایرن در لیگ قهرمانان 2015 در مصاف با بواتنگ و نوئر... ولی این گل طعم دیگری برای مسی داشت. گلی با چشم کبود و دهان خونین پس از ضربه آرنج مارسلوا، پس از آن خطای راموس، پس از خطاهای تمام نشدنی کاسمیرو، پس از نمایش بی و نام نشان او پنج روز پیش برابر یوونتوس در لیگ قهرمانان، پس از بازی های نومید کننده برای تیم ملی آرژانتین...
در کنار همه اینها این گل 500 زندگی حرفه ای اش بود. برابر رئال. در برنابئو.. 402 گلش را با پای چپ نواخته، 74 تا را با پای راست و 22 تا را با سر، یکی با دست و یکی با سـ*ـینه. 24 گل در ال کلاسیکو ها زده، بیش از هر بازیکنی، بیش از دی استفانو افسانه ای و بیش از رونالدو معجزه گر و 14 تایش را در برنابئو به ثمر رسانده که یعنی بیشتر از هر میدانی (دومین میدانی که در آن بیشتر سنگرها را گشود، باز هم در مادرید است: ویسنته کالدرون)... بنابراین او آن گل را زد و سپس ایستاد و بی حالت پیراهنش را به رخ کشید. دنی کارواخال با مشت بر زمین می کوبید، رونالدو زیر لب نفرین می فرستاد و کاسمیرو میخکوب مانده بود... او پیراهنش را نشان داد تا آن نما را کنار تصویر پویول پس از پیروزی تاریخی 2-1 بارسا برابر رئال قرار دهیم: همان لحظه ای که کاپیتان پویول بر بازوبند کاپیتانی اش بـ..وسـ..ـه زده...
این گل مسی به مفهوم در منگنه قرار گرفتن رئال همیشه صدرنشین در این فصل هم بود. حالا رئال اجازه لغزش ندارد. حریفان بعدی مردان برنابئو عبارتند از: دپورتیوو لاکرونیا، والنسیا، گرانادا، سویا و مالاگا که باید نبرد به آتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان را هم بدان افزود. زیدان اعتقاد دارد سرنوشت رئال در دست رئال قرار دارد. اعتقاد دارد پنج پیروزی و یک تساوی برای قهرمانی لالیگا کافی است. ولی این که مردان او طی دو دیدار این فصل نتوانستند بارسا را شکست دهند همه دلشوره ها نبوده، مدافعان رئال طی 14 دیدار آخرشان فقط یک بار به کلین شیت (برابر آلاوز) دست یافته اند. اگر دریافت سه گل از بارسا و دو گل از بایرن در لیگ قهرمانان قابل قبول قلمداد شود، دریافت دو گل از خیخون و دو گل از لگانسه در همین آوریل هشدار دهنده شده. دو گل مسی که از قلب دفاع رئال زده شدند بازتابنده چالش های زیدان برای حل معمای ناچو - راموس در غیاب په په و واران هم هست.
حمیدرضا صدر
حمیدرضا صدر نگاه دوباره ای انداخته به نبرد رئال - بارسلونا و در درخشش استثنایی لیونل مسی برابر مادریدی ها...
به گزارش "ورزش سه"، یکی از چشمانش کبود بود و دهانش خونین، ولی دروازه را باز کرده بود و پیراهنش را از تن کنده و به سوی تماشاگران گرفته بود: بی حرکت، بی خنده، بی اغراق، بی فریاد، بی شادی، بالای شانه های پیراهنش را با دو دست جلو آمده اش گرفته بود و آن را نشان می داد، نگاه می کرد، فقط نگاه... بازی با برتری 0-1 رئال آغاز شد، به برتری 2-1 بارسا رسید، به اخراج سرجیو راموس، به تساوی 2-2 با ضربه رودریگز در دقیقه 85... به نظر می رسید هر حادثه ای که می توانسته رخ بدهد رخ داده، به نظر می رسید همه تیرهای شان را از کمند رها ساخته اند و پرده های متعلق به خودشان را بازی کرده اند. 28 شوت نواخته شده، هم مسی گل زده و هم کاسمیرو که کسی انتظار نداشته گل بزند، رونالدو می توانسته دروازه را باز کند ولی نکرده، هم کیلور ناواس معرکه ظاهر شده و هم تراشتگن که رکورد 12 دفع توپ را ثبت کرده که بهترین رکوردش با پیراهن بارسا بوده، نبرد پیکه - راموس تا لحظه حضور راموس در میدان جانانه دنبال شده، راموس برای آن خطای عامدانه خشونتبارش که می توانست کار مسی را تمام کند کارت قرمز 22 زندگی اش را گرفته، آسنسیو بدل شده با کشف بی بدیل رئال، سوارز بدترین بازی اش را انجام داده و راکیتیچ با گل تماشایی اش بهترین بازی اش را، بازی به چند برهه تقسیم شده و رئال ده نفره هم می توانسته پس از گل رودریگز پیروز بشود...
ولی - و این "ولی" بسیار اهمیت دارد - پرتاب توپی از گوشه جنوب شرقی نوکمپ نصیب بارسا شده. در فاصله صد متری دروازه کیلور ناواس و در لحظه ای که عقربه دقیقه 93 و 27 ثانیه 33 صدم ثانیه را نشان داده. سرجیو روبرتو توپ را پرتاب کرده و بوسکتس آن را به او برگردانده. او توپ را برای پیکه فرستاده و سرجیو روبرتو دوباره توپ را در اختیار گرفته. عقربه زمان 91 دقیقه و 33 ثانیه را نشان داده. روبرتو از سد مادریچ گذشته و سرعتش را بیشتر کرده، رونالدو خطاب به مارسلو فریاد زد "لعنتی متوقفش کن" ولی دیر شده و مارسلو عقب مانده. 24 ثانیه تا پایان دیدار باقی مانده بود که سرجیو روبرتو جلو رفته و جلوتر. توپ را به آندره گومز سپرده و جوردی آلبا به جلو نفوذ کرده. پاسکاری های زمینی مردان بارسا یادآور بهترین روزهای تیکی تاکا بوده. آلبا توپ را برای لیونل ارسال کرده و ضربه برق آسای مسی از فضای خالی درون محوطه جریمه نواخته شده. زمانی که 91 و 47 ثانیه از بازی سپری شده. لیونل توپ را نواخته. آخرین را. توپ درون دروازه جای گرفته: رئال مادرید 2 - بارسلونا 3.
این گل مسی را بلافاصله در صف بهترین گل هایی که از او به خاطر داشتیم جای دادیم. برای زمان به به ثمر رسیدنش در خود بازی و همین طور در چنین برهه ای فصل، برای مکانی که آن را زد، برای حریف بزرگ، برای غنا و شگفتی آن گل. ما آن را کنار گل ده سال پیش او در همین ماه، در آوریل 2007 طی نیمه نهایی جام حذفی برابر ختافه قرار دادیم. زمانی که نوزده سال داشت و موهایش صاف بودند و بلند و صورتش کودکانه بودند، کنار گلی که آوریل 2011 برابر رئال در دیدار برگشت لیگ قهرمانان در مصاف با کاسیاس زد، یا گل معرکه اش برابر بایرن در لیگ قهرمانان 2015 در مصاف با بواتنگ و نوئر... ولی این گل طعم دیگری برای مسی داشت. گلی با چشم کبود و دهان خونین پس از ضربه آرنج مارسلوا، پس از آن خطای راموس، پس از خطاهای تمام نشدنی کاسمیرو، پس از نمایش بی و نام نشان او پنج روز پیش برابر یوونتوس در لیگ قهرمانان، پس از بازی های نومید کننده برای تیم ملی آرژانتین...
در کنار همه اینها این گل 500 زندگی حرفه ای اش بود. برابر رئال. در برنابئو.. 402 گلش را با پای چپ نواخته، 74 تا را با پای راست و 22 تا را با سر، یکی با دست و یکی با سـ*ـینه. 24 گل در ال کلاسیکو ها زده، بیش از هر بازیکنی، بیش از دی استفانو افسانه ای و بیش از رونالدو معجزه گر و 14 تایش را در برنابئو به ثمر رسانده که یعنی بیشتر از هر میدانی (دومین میدانی که در آن بیشتر سنگرها را گشود، باز هم در مادرید است: ویسنته کالدرون)... بنابراین او آن گل را زد و سپس ایستاد و بی حالت پیراهنش را به رخ کشید. دنی کارواخال با مشت بر زمین می کوبید، رونالدو زیر لب نفرین می فرستاد و کاسمیرو میخکوب مانده بود... او پیراهنش را نشان داد تا آن نما را کنار تصویر پویول پس از پیروزی تاریخی 2-1 بارسا برابر رئال قرار دهیم: همان لحظه ای که کاپیتان پویول بر بازوبند کاپیتانی اش بـ..وسـ..ـه زده...
این گل مسی به مفهوم در منگنه قرار گرفتن رئال همیشه صدرنشین در این فصل هم بود. حالا رئال اجازه لغزش ندارد. حریفان بعدی مردان برنابئو عبارتند از: دپورتیوو لاکرونیا، والنسیا، گرانادا، سویا و مالاگا که باید نبرد به آتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان را هم بدان افزود. زیدان اعتقاد دارد سرنوشت رئال در دست رئال قرار دارد. اعتقاد دارد پنج پیروزی و یک تساوی برای قهرمانی لالیگا کافی است. ولی این که مردان او طی دو دیدار این فصل نتوانستند بارسا را شکست دهند همه دلشوره ها نبوده، مدافعان رئال طی 14 دیدار آخرشان فقط یک بار به کلین شیت (برابر آلاوز) دست یافته اند. اگر دریافت سه گل از بارسا و دو گل از بایرن در لیگ قهرمانان قابل قبول قلمداد شود، دریافت دو گل از خیخون و دو گل از لگانسه در همین آوریل هشدار دهنده شده. دو گل مسی که از قلب دفاع رئال زده شدند بازتابنده چالش های زیدان برای حل معمای ناچو - راموس در غیاب په په و واران هم هست.
حمیدرضا صدر
