مرکزی معرفی شهر ساوه

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
گنبد چهار سوق

گنبد چهار سوق از دیگر آثار تاریخی ساوه است که قدمت آن به دوران حکومت صفوی باز می‌گردد. این بنا در سال ۱۳۸۶ به مناسبت روز جهانیصنایع‌دستی به‌عنوان موزه مردم‌شناسی شهر ساوه مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در این موزه می‌توانید آثاری چون کتب خطی یا دست‌نویس، انواع قفل‌های قدیمی، ظروف مسی و سفالی، سکه و اسناد خطی و سنگ قبرهایی متعلق به دوره قاجاریه را تماشا کنید.
قلعه آردمین
قلعه آردمین در پنجاه و شش کیلومتری جاده ساوه به همدان در سه راهی غرق‌آباد در انتهای جاده‌ای خاکی به سمت شمال در دهکده‌ای سرسبز و با صفا در دامنه جنوبی کوه‌های رحمان واقع شده است. این قلعه شامل بخش‌های اندرونی، بیرونی ایوان‌ها، تالارهای شاه‌نشین، ارسی‌های گره‌کاری شده و برج‌های متعدد می‌شود. نمای سازه قلعه آردمین از داخل حیاط، چهارچوب‌های مستطیل آجری شکل است که یکی در میان با استفاده از گچ سفید شده‌اند.
بام ساوه

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

از دیگر نقاط دیدنی این شهر است که از آنجا می‌توانید نمای پانورامایی از منظره کل شهر ساوه داشته باشید. اگر به دنبال جایی به دور از شلوغی شهر و مملو از آرامش هستید، پیشنهاد می‌کنیم حتما به بام ساوه سر بزنید. بام ساوه دارای امکاناتی از جمله نمازخانه، لوازم بدنسازی، زمین بازی کودکان، باربکیو، آبخوری، آلاچیق، میز و صندلی بتونی، آبنما، استخر، میز پینگ‌پنگ و دکه بوفه است.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
کلیسای چناچی علیا

کلیسای چناچی علیا در بافت تاریخی روستایی به همین نام در شهر ساوه قرار گرفته است. از دیدگاه معماری این کلیسا شامل دو بخش قدیمی که بیشتر از گل، سنگ و خشت ساخته شده و بخش دیگر که با آجر بازسازی شده، می‌شود. سقف کلیسای چناچی علیا از تیرهای بلند چوبی و همچنین تخته و پرتو پوشیده شده است. در روی دیوارهای داخلی کلیسا، نمادها، مظاهر و باورهای دینی و مذهبی حضرت مسیح و حواریون ایشان در قالب تابلوهای نقاشی دیده می‌شود.

قلعه تاریخی الویر

قلعه تاریخی الویر از دیگر مکان‌های تاریخی ساوه است که در شمال‌غربی این شهر در روستایی به همین نام قرار دارد. این روستای تاریخی از سه تپه باستانی تشکیل شده که قلعه الویر در تپه دوم آن واقع شده است. از سنگ، خشت و سفال‌های ساده و لعابدار مکشوف از این قلعه می‌توان به این نتیجه رسید که قدمت آن مربوط به دوره ساسانی و بعد اسلام تا زمان حکومت صفویه است.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
غار آقداش

غار آقداش در کوه‌های شامل آبادی آقداش در شهر ساوه جای گرفته است. در این غار می‌توانید شاهد نقاشی‌های حاکی از سکونت انسان در عصر شکار باشید. غار آقداش به واسطه همین نقاشی‌ها از مهم‌ترین محوطه‌های باستانی و تاریخی شهر ساوه و بخش نوبران محسوب می‌شود.

منطقه نمونه گردشگری روستای باغ شیخ

منطقه نمونه گردشگری روستای باغ شیخ در هشت کیلومتری بخش مرکزی ساوه بین دو روستای احمدآباد و طراز ناهید واقع شده است. باغ شیخ از جمله روستاهای کویری کشور است که بافت تاریخی آن از معماری منحصر به فرد شهرهای کویری پیروی می‌کند. از جمله آثار تاریخی این روستا می‌توان به کاروانسرای عبدالغفارخان در سمت غرب روستا متعلق به دوران «فتحعلی شاه قاجار» و تکیه باغ شیخ در مرکز روستا با طرح شبستانی اشاره کرد.

دریاچه مصنوعی ساوه

دریاچه مصنوعی ساوه، تفرجگاهی مناسب با مناظر زیبا و استثنایی است که مسافران، مردم و گردشگران زیادی را مجذوب خود می‌کند. این دریاچه تفریحی و مصنوعی دارای سطح آبگیر ۳۳ هزار مترمربع، گنجایش شصت هزار متر کعب آب و عمق دو متر است. امکانات قایقرانی در این دریاچه وجود دارد و در اطراف آن نیز فضای کافی برای پیاده‌روی، استراحت و انجام ورزش فراهم شده است.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
مقاله‌های مرتبط:

• چشمه بالقلو، پرآب ترین چشمه ساوه
• دیدنی های خمین؛ شهر دستکندها و شهرهای زیرزمینی
• مسجد جامع ساوه؛ موزه ای کم نظیر از سه دوره ی مختلف تاریخی

ساوه، یکی از شهرهای تاریخی استان مرکزی، به مرکزیت شهرستان ساوه، در شمال این استان است که همه ما این شهر را با سوغاتی محبوبش، انار می‌شناسیم. ساوه شهری صنعتی و کشاورزی است که تاریخی پربار دارد، قدمت این شهر چیزی برابر با چندین هزار سال تخمین زده شده است. آثار تاریخی بسیار مهمی از عصر سلجوقی در دل ساوه وجود دارد که امروزه مورد کم‌لطفی مسئولین قرار گرفته است.

ساوه با مساحتی برابر با ۸۸۵۵ کیلومترمربع، وسیع‌ترین شهرستان استان مرکزی به شمار می‌رود. این شهرستان از شمال و شمال غربی به کرج وقزوین، از شمال شرق به شهریار، از جنوب شرق به قم و از جنوب به تفرش و از غرب به همدان محدود می‌شود. ساوه در ارتفاع ۹۹۵ متری از سطح دریا قرار دارد.

روایات زیادی در رابـ ـطه با وجه‌تسمیه نام شهر ساوه وجود دارد. کلمه ساوه از نام یکی از پهلوانان ایرانی، ساوه شاه گرفته شده است، در برخی روایات آمده کلمه ساوه، تغییریافته واژه سه آبه به معنای مکانی با سه رودخانه است

ساوه در زبان فارسی به معنای خرده طلا است، عده‌ای هم ساوه را گرفته‌شده از واژه اوستایی «سوا» یا واژه پهلوی «سوکا» می‌دانند.
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
در کتاب تاریخ قم و دائره‌المعارف مینورسکی، در رابـ ـطه با وجه‌تسمیه ساوه آمده که این کلمه به معنای زر خالص ریزریز شده است.

تاج المائر جهانگیری در کتابش در رابـ ـطه با ساوه می‌گوید:

نرگس خوشبوی دارد زر ساوه در کنار لاله خود روی دارد مشک سوده در کنار

ساوه از مناطق باستانی عصر ساسانی است، این شهر در گذشته به‌عنوان راه ارتباطی میان ری باستان، همدان، اصفهان، قزوین، زنجان و قم به‌حساب می‌آمده است. ساوه در سده ۷ پیش از میلاد یکی از پایگاه‌های اصلی مادها بوده و از دید زمین‌شناسی، متعلق به دوره سوم و چهارم زمین‌شناسی است. پس از ساسانیان، سلجوقیان، آل‌بویه و سامانیان در ساوه حکومت می‌کردند.

ساوه در جریان حمله مغول در قرن هفتم میلادی، آسیب جدی دید و می‌توان گفت به کل ویران شد، کتابخانه‌های عظیم این شهر طعمه حریق شدند و بخشی از تاریخ این شهر به دست مغول‌ها از بین رفت.

بسیاری از پیامبران و مبلغان دینی و حتی جهانگردان نظیر مارکوپولو، در سفرنامه‌هایشان از ساوه یاد کرده‌اند.

در سال ۱۳۰۴ قحطی بزرگی در ساوه رخ داد که منجر به بی‌آبی و گرانی شدید شد.

اوضاع ساوه در عصر قاجار، کمی امیدبخش بود؛ در این عصر ویرانی‌های حمله مغول بازسازی شد، اما دیری نگذشت که ساوه به دلیل تصمیمات حاکمان و پادشاهان قاجار رو به نابودی رفت، پادشاهان قاجار ورود کاروان‌ها را به سمت ساوه ممنوع کردند و فروش انار این شهر قدغن شد و انار ساوه را به اسم سمنان، کاشان و اردستان می‌فروختند.
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
جاذبه‌های گردشگری

ساوه یکی از مهم‌ترین شهرهای باستانی ایران است که آثار تاریخی بسیار مهمی را در دل خود جای داده است. از مهم‌ترین بناها باید به مسجد جامع ساوه و مناره این مسجد اشاره کرد.

مسجد جامع ساوه از اولین مسجدهای ایران است که در سال ۵۰۴ هجری قمری ساخته شده و در عصر صفوی مرمت شده است. مناره این مسجد مربوط به دوره سلجوقی بوده و از آجر و ساروج ساخته شده است. بر اساس مستندات تاریخی، این مناره در ابتدا کاملا عمودی و دارای ارتفاعی حدود ۳۰ متر بوده است. براثر سیل ناشی از طغیان رودخانه مزلقان در سال ۱۰۵۱، این شهر به‌کلی تخریب شد و تنها چند اثر مستحکم باقی ماندند که مسجد جامع و این مناره از آن دسته هستند که این مناره هم بر اثر سیل مایل شد و هنوز علت اصلی تخریب نیمه بالایی مناره مشخص نشده است.

[/HIDE-THANKS]

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر ساوه
ساوه یکی از شهرستان‌ های استان مرکزی ایران است که مرکز آن شهر ساوه است. این شهرستان با قدمتی کهن دارای آثار تاریخی متعدد است.
نام: ساوه
وجه تسمیه: ساوه بر وزن کاوه، از نام پهلوانی تورانی به نام «ساوه‌ شاه» گرفته شده است. همچنین ساوه تغییر یافته واژه سه‌آبه به معنای مکانی با سه رودخانه خوانده شده‌ است.
واژه شناسی: ساوه در زبان فارسی به معنای خرده‌ طلا است. گروهی نام آن را مأخوذ از واژه اوستایی "سَوا" Sava و یا واژه پهلوی "سَوَکا" Savaka دانسته‌اند.
استان: مرکزی
تاریخچه: ساوه یکی از شهرها و مناطق باستانی بازمانده از دوره ساسانی است. این منطقه در دوران گذشته در برخورد کلان‌ ترین راه‌ های کاروانی میان ری باستان، همدان، اصفهان، قزوین، زنجان، قم و کاشان قرار داشته و در روزگار پارتیان یکی از خانمانهای مهم میان راهی بوده و در سدهٔ هفت یش از میلاد یکی از دژها و خانمان‌ های سرزمین ماد به شمار می‌ رفته و زیست همگانی در این بخش از ایران از پیشینه و دیرینگی بسیار برخوردار است.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

ساوه در جریان حمله مغول در قرن هفتم هجری صدمه و آسیب فراوان دید، مغولان شهر را ویران کردند و ساکنان آن را از دم تیغ گذراندند. کتابخانه‌ های بزرگ و موزه‌ های ساوه طعمه حریق شد و کتاب‌ ها و ابزار دانشی کتابخانه و دانشوران نابود شدند. ساوه از دیر باز محل برخوردهای نظامی ایران بوده و در دوره مغول نیز گذرگاه جهانگردان بیگانه شد مارکوپولو ی و نیزی و بسیاری از پیامبران و مبلغان آئینی، بازرگانان و ایلچیان در گزارشها و نوشته‌ های خود از ساوه یاد کرده‌ اند. ساوه محل زرادخانه (قورخانه) سلطنتی صفویه بود و خرابیهای حمله مغولان نیز توسط صفویان بازسازی شد. در روزگار صفویه مردم ساوه از تیره‌ های گوناگون بودند و زبان و آداب و روسوم آنان نیز طبعاً با هم فرق داشت؛ ولی بیشتر مردم از همان گذشته پارسی ‌زبان با گویش محلی بودند تا به امروز هم ادامه دارد. ساوه به دلیل تصمیمات حاکمان و پادشاهی قاجار رو به نابودی رفت، به ‌طوری که راه قافله ‌ها و کاروان ‌ها را به سمت ساوه ممنوع و فروش انار این شهر را قدغن کرده بودند و به اسم سمنان، کاشان و اردستان می ‌فروختند، در این دوره بر خلاف گذشته از ساوه فردی به دستگاه حکومتی نمی ‌توانست راه یابد. قحطی بزرگ ساوه در سال ۱۳۰۴ شامل بی ‌آبی، گرانی شدید شد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

تقسیمات کشوری: شهرستان ساوه براساس آخرین تقسیمات کشوری سال ۱۳۷۵ دارای ۵ شهر (ساوه، زوایه، غرق آباد، مأمونیه، نوبران) ۴ بخش و ۱۲ دهستان بوده است.
موقعیت جغرافیایی: ساوه دومین شهر بزرگ استان مرکزی است که از شمال به استان قزوین از جنوب به شهرستان تفرش و استان قم و از شرق به استان تهران و قم و از غرب به استان همدان و از جنوب غربی به شهرستان کمیجان محدود می گردد. فاصله ساوه تا تهران ۱۴۰ کیلومتر و تا مرکز استان ۱۵۲ کیلومتر است.
آب و هوا: در تقسیم‌ بندی اقلیمی شهرستان ساوه دارای اقلیم نیمه خشک با تابستانهای گرم و زمستانهای کمی سرد نامگذاری شده است. متوسط رطوبت شهر ساوه ۳۹٪ می ‌باشد.
مساحت: ۷۹/۸۸۵۵ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا: حدود ۹۹۸ متر​

 

[مهربانوی ایرانی]

رودها: مهمترین منبع آبی شهرستان ساوه رودخانه دائمی قره چای بوده و پس از آن می توان از رودخانه های مزلقان و شور نام برد.
پوشش گیاهی: شهرستان ساوه بلحاظ پوشش گیاهی جزو مراتع خوب استان مرکزی بوده و عمده ترین گونه های گیاهی این شهرستان عبارتند از: درسنه، گون، کاروان کش، شیرین بیان، ورک، پونه ، گل مار، داریجان ، کنگر ریواس، جاجوغ و قاسنی.
زیست جانوری: گرگ، خرگوش، شغال، آهو، روباه، کبک، غاز، مرغابی، مار، قرقاول، و عقاب از جمله جانورانی می باشند که پوشش جانوری این شهرستان را تشکیل داده اند.
محصولات: از محصولات کشاورزی ساوه می‌ توان به انار و طالبی اشاره نمود. شهرستان ساوه دارای ۱۰ هزار هکتار باغ انار است که سالانه ۱۵۰ هزار تن انار از آن برداشت میشود.​