کرمانشاه معرفی شهر پاوه

[O_Q]

پاوه در منطقه‌ای به نام اورامان و در یک ناحیه جغرافیایی بسیار خوش آب و هوا قرار گرفته است. این شهر که در میان دو کوه «شاهو» و «آتشگاه» واقع شده، دارای آب و هوای نسبتا سرد رو به معتدل و نیمه مرطوب است. پاوه و منطقه اطرافش با دارا بودن جنگل‌ها، مراتع سرسبز، باغات، چشمه‌ها، آبشارها و رودخانه‌ها جذابیت‌ طبیعی خاصی دارد.

رود سیروان، مهم‌ترین رود ناحیه اورامان که بخش اعظم آن در شهرستان پاوه قرار دارد.



نادر شاه افشار پس از فتح بغداد در سال ۱۱۵۱ هجری قمری، در هنگام عبور از منطقه اورامانات، مردم منطقه پرجمعیت فاوج (پاوه امروزی) را که بسیار دلیر بوده و تیراندازان خوبی نیز بودند، به سمت استرآباد کوچ می‌دهد تا در برابر حمله ترکمن‌ها به قدرت سپاه نادرشاه بیفزایند. پس از سرکوب ترکمن‌ها، مردم مهاجر فاوج در شهر حاصلخیز «کردکوی» مستقر می‌شوند و دیگر به سمت پاوه برنمی‌گردند. این مهاجرت مردم فاوج که حدود ۳۰۰ سال پیش انجام گرفت، منطقه پاوه را خالی از سکنه کرد. بعدها، گروه‌هایی از عشایر و مردم ایلات «هورام» و «جاف» که در اورامانات ییلاق و قشلاق می‌کردند، وقتی دیدند این منطقه خالی و در عین حال بسیار حاصلخیز و خوش آب و هوا است، تصمیم به سکونت در این منطقه گرفتند و این گونه شد که پاوه امروزی شکل گرفت.

آرامگاه سید عبیدالله در روستای هجیج در اطراف پاوه



بسیاری از مردم پاوه به کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. از محصولات کشاورزی عمده شهر پاوه می‌توان به گردو، انگور، بادام، انجیر، آلوچه، توتون و سقز اشاره کرد. علاوه بر این ساخت صنایع دستی نیز در شهر پاوه و روستاهای اطراف آن بسیار رواج دارد و یکی از سوغاتی‌های خوب این شهر نیز می‌تواند همین صنایع دستی باشد. معروفترین صنایع دستی این منطقه شامل «گیوه کشی»، «گیوه بافی»، «شال بافی»، «رشک بافی»، «سبد بافی»، «قالی بافی»، «پشم ریسی»، «موج بافی»، «سجاده بافی»، «جاجیم» و «خراصطاز» است. البته دوخت لباس‌های محلی همچون «چوخ و رانک» را نیز باید به این لیست اضافه کنیم.

گیوه بافی، در شهر پاوه و روستاهای اطراف آن بسیار رواج دارد.



از جمله شاخص‌ترین غذاهای محلی که در شهر پاوه پخته می‌شود و امتحان کردن آن‌ها را به شما توصیه می‌کنیم، می‌توانیم «دوینه»، «کلانه»، «شه له مینه»، «خورشت هلو» و «خورشت خلال» را نام ببریم. همچنین شیرینی‌های محلی بسیار لذیذی توسط مردم پاوه تهیه می‌شود که «نیمه فیسی»، «گیته مژگه»، «شیلکینه»، «شکر له می» و «په شیه» از مهم‌ترین آن‌هاست.

خورشت خلال، از غذاهای محبوب در استان کرمانشاه



لباس سنتی مردان این منطقه که «چوخه و رانک» نامیده می‌شود، بسیار معروف است. مردم این منطقه از کرک یک نوع بز شال‌هایی را می‌بافند که از نخ حاصل از آن پارچه‌هایی تهیه می‌شود و با آن لباس محلی مردان کرد یعنی چوخه و رانک بافته می‌شود. لباس زنان نیز می‌تواند مثل سایر شهرهای کردنشین، از نیم‌تنه‌ای مثل «سوخمه»، شلواری به نام «جافی»، روسری به نام «کلکه»، پیراهن به نام «کراس»، کت «که وا» و کلاه «کلاو» تشکیل شده باشد. البته هر کدام از اجزای لباس کردی می‌توانند نام‌های دیگری نیز داشته باشند.

حال نوبت آن است که جاذبه‌های گردشگری شهر پاوه را معرفی کنیم. پاوه دارای جاذبه‌های طبیعی بسیاری از جمله «غار قوری قلعه» بزرگترین غار آبی آسیا، «آبشار دریبر»، «رودخانه سیروان» و چشم‌اندازهای زیبای آن، «آبشار دشه» در نزدیکی روستایی به همین نام، «منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل»، «آبشار شیلماو» در غرب روستای خانقاه، «آبشار نودشه» در نزدیکی روستای نودشه و امتداد رودخانه سیروان، «روستای ساتیاری» با مناظر بکرش، «چشمه آب معدنی بل» منسوب به یکی از خدایان آب بابلی‌ها، «آبشار دوقلوی شولخه»، «سراب هولی»، «پارک طبیعی کویمکال»، «ییلاق ویمیر» و «روستای هجیج» یکی از جالب‌ترین روستاهای ایران است.

غار قوری قلعه، بزرگترین غار آبی آسیا



از مهم‌ترین بناهای تاریخی شهر پاوه نیز می‌توان به «قلعه دژ» یا «قلعه لا دزی» باقی‌مانده از دوره ساسانی، «مسجد جامع پاوه»، «آتشگاه» به عنوان خرابه‌های یک آتشکده زرتشتی، «آرامگاه سلطان اسحاق» در روستای شیخان و «آرامگاه سید عبیدالله» در روستای هجیج اشاره کرد.

روستای پلکانی و زیبای هجیج، از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین روستاهای ایران

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر پاوه
پاوه از شهرستانهای استان کرمانشاه است و مرکز آن نیز شهر پاوه است. پاوه را می توان مهد شگفتی های طبیعت خواند. چشم اندازهای منحصر به فرد، دره های سرسبز با آبشارها و جویباران همیشه جاری، هوای پاک و زلال، روستاهای شگفت انگیز شمشیر، خانقاه و هجیج با معماری بومی و زیبا بر فراز تپه ها و در دل دره ها هر گردشگر را شیفته خود میسازد.
نام: پاوه
واژه شناسی: در زمان حضرت زردشت نام این محل پاوه بوده است. کلمه پاوه در لغت نامه دهخدا به معنی شستن و پاکیزه کردن آمده است. در فرهنگ کردی- فارسی هه ژار آمده است که پاوه از پاوان گرفته شده است به معنی قرق، مکان انحصاری که با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی این منطقه به کار بـرده شده است و پاوه در بین کوههای بلند محصور شده است.
نام قدیمی: پاوه
استان: کرمانشاه
تاریخچه: در زمان حضرت زردشت نام این محل پاوه بوده است. شهرستان زیبای پاوه با سابقه بیش از سه هزار سال از مناطق تاریخی ایران به شمار میرود.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

شهرستان زیبای پاوه با سابقه بیش از سه هزار سال از مناطق تاریخی ایران به شمار میرود. عده‌ای معتقدند که واژه پاوه به معنی پایدار و ثابت (ایستاده در گویش هورامی) است. قلعه دژ و پاسگه که هنوز در پاوه وجود دارند بازمانده از تاریخ این شهرستان است. ظاهراً در محلی نزدیک پاوه که اکنون جنگاه گفته می ‌شود مردم پاوه با سعد وقاص جنگیده ‌اند.

تقسیمات کشوری: شهرستان پاوه دارای چهار شهر پاوه، نوسود، نودشه و باینگان و سه بخش مرکزی، نوسود و باینگان و پنج دهستان سیروان، بانه وره، شمشیر، شوسیسر و هولی و 73 روستا است که 44 روستای آن مسکونی است و 37 روستای شهرستان دارای دهیاری فعال هستند.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان پاوه در شمال غرب استان کرمانشاه با فاصله 121 کیلومتر از مرکز استان و شهر کرمانشاه بین 34 درجه و 53 دقیقه تا 35 درجه و 18 دقیقه عرض شمالی​

 

[مهربانوی ایرانی]

و 45 درجه و 56 دقیقه تا 33 دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ قرار دارد که از طرف شمال و شرق به استان کردستان و از طرف جنوب به شهرستان روانسر و از طرف غرب به کشور عراق و شهرستان جوانرود محدود می گردد.

آب و هوا: پاوه دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است که دارای زمستان های سرد و تابستان های خنک و معتدل است.

مساحت: ۸۶۰ کیلومتر

کوهها: شهرستان پاوه صددرصد کوهستانی است و بلندترین قله های آن زاولی و گاقران با ارتفاع 3390 متر از رشته کوه فرعی شاهو منشعب از رشته کوه عظیم زاگرس سربه آسمان کشیده و در شمال شرقی شهر پاوه واقع شده است. معروفترین کوههای پاوه عبارتند از: 1- کوه شاهو 2- کوه ماکوان 3- کوه آتشگاه 4- کوه کزن.

رودخانه ها: رودخانه سیروان، لیله، چم مره خیل، گلال، آب خلیفه، آب مرن

فرهنگ و آداب و رسوم: مردم منطقه پاوه و اورامانت آریایی تبار از ساکنان قدیم فلات ایران هستند. پوشش مردان شامل چوخه ورانک، شال و میزره (سربند)، تاقیله (کلاه)، پوزه وانه (ساق بند)، گوره وی (جوراب)، فه قیانه (نوعی مچ بند) و کلاش (گیوه) است. پوشش زنان شامل: فیس ( کلاه زری)، سه لته، سخمه، کوا، گجی، چه فته، له چک، مشکی و هه وری است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

جمعیت: این شهرستان در سال ۱۳۸۵، ۵۲۶۷۱ نفر جمعیت داشته است.

زبان محلی: زبان مردم کردی و به گویش هورامی تکلم می کنند که یکی از اصیل ترین زبان های ایران زمین بوده و بازمانده از زبان پهلوی و اوستایی باستان است.

جاذبه های گردشگری: از مهمترین سراب های پاوه می توان از سراب بل، هولی، سپیا نام برد و همچنین آب معدنی بل که از زیباترین سراب های منطقه غرب محسوب می شود در مجاورت روستای هجیج قرار دارد و منسوب به یکی از خدایان بابل است. کنده کاری میگوره در دل کوه یا غار حسین در باینگان، غار دشاش، روستای شمشیر، روستای خانقاه، روستای هجیج، دشت اسپریز، حوضه لاره، بازارچه مرزی، آبشار زیبای "قه لوز" در نوسود، مسجد جامع پاوه، امامزاده کوسه هجیج، جنگلهای مهم منطقه که شامل: 1- جنگل مرخیل 2- جنگل بوزه 3- جنگل پلنگانه میباشند، از جاذبه های این شهرستان هستند.

معماری و محله های قدیمی: سازه‌ها و منازل مسکونی در این شهر به گونه‌ای طراحی شده است که در اغلب موارد پشت‌ بام خانه ‌ای که در ارتفاع کمتری از دامنه کوه ساخته شده است حیاط منزلی است که چند متر بالاتر ساخته شده.​

 

[مهربانوی ایرانی]

به همین دلیل پاوه را شهر هزار ماسوله می ‌نامند. پاوه در گذشته ۹ محله داشته که ساکنان اصلی شهر در این قسمت‌ ها ساکن بوده ‌اند و عبارتند از: «میرائاوا»، «شه خه لیان»، «سه ردی»، «قدیم شار»، «ئاسنگران»، «پشته»، «قلاخوان»، «فیض ئاوا»، «سواره یا زواره».

سوغاتی و صنایع دستی: صنایع دستی این منطقه شامل گلیم، جاجیم، سجاده نماز (مازلوخ)، لباس های مردانه و زنانه، گیوه، نمد، سبد و...است. از سوغات می توان به محصولات باغی، کشاورزی و لبنی شامل: توت، انار، انجیر، انگور دیم، رب انار، سقز کردی، روغن حیوانی کرمانشاهی و کشک و ... اشاره کرد.

غذای محلی: دوخوا (آش دوغ)، شه له مین ( آش شلغم)، دویینه ( ترخینه)، گیته مه ژ گـه ( نان گردویی)، که لانه ( نان مخصوص با پیاز و روغن حیوانی)، نه رمه فیس(یک نوع نان که با مغز گردو درست می شود).

بهترین زمان بازدید: بهار​