لباس هایی که بازیکنان تیم ملی در دیدار برابر کره جنوبی به تن کرده بودند شباهت فراوانی به البسه تیم ملی امارات دارد؛ البسه ای که تنها تفاوت آن در سرشانه پیراهن ها و سه خط است.
به گزارش "ورزش سه"، پیراهن های تیم ملی در سال های اخیر یکی از موردبحث ترین موضوعاتی بود که حول این تیم وجود داشت. پس از قرارداد با برندهای درجه دو، چندی پیش تصمیم گرفته شد تا شاگردان کی روش از پیراهن های آدیداس در بازی های خود استفاده کنند؛ تصمیمی که به قرارداد با این برند مشهور منجر نشد و مسئولان فدراسیون فوتبال دست به جیب شدند و به خرید البسه این برند درجه یک جهانی پرداختند و به همین دلیل ملی پوشان فوتبال ایران از ابتدای دور دوم رقابت ها، با پیراهن هایی متفاوت با آنچه تاکنون به تن می کردند در میدان حاضر شدند. پیراهن های یوز نشان که این بار توسط شرکت آدیداس تولید می شد.
نکته مهم در این موضوع عدم طراحی به خصوص برای تیم ملی ایران بود. موضوعی که پس از برگزاری هشت بازی، در نهمین دیدار به خوبی خود را نشان داد و در حالی که ملی پوشان ایران در دیدارهای قبلی با پیراهن هایی ساده و سفید رنگ و منقش به تصویر یوز ایرانی به میدان می رفتند، در بازی برابر کره جنوبی با طرحی متفاوت در زمین حاضر شدند. لباس هایی که شباهت فراوانی به البسه تیم ملی امارات داشت. طراحی البسه این دو تیم در شورت و جوراب کاملا شبیه به هم بود و تنها "سه خط" معروف آدیداس روی سرشانه ها باعث به وجود آمدن تفاوت شده بود.
اکنون تیم ملی ایران پس از سال ها مهجور بودن در بازار بین المللی البسه به میدان آمده است و پیراهن هایی با یک برند معتبر به تن می کند (هرچند نه طبق قرارداد و بلکه خریداری شده) و باید پا را فراتر بگذارد و پس از عقد قرارداد، طرح هایی منحصر به خود به تن کند و نه صرفا لباس هایی که در انبار این کمپانی موجود باشد. نبود این اتفاق باعث می شود تا در دیداری مانند بازی برابر کره، ملی پوشان را با لباس هایی شبیه به تیم های دیگر و شماره هایی که توسط خودمان چسبانده شده (شماره هایی با رنگ مشکی روی پیراهنی سفید و قرمز) نبینیم.
به گزارش "ورزش سه"، پیراهن های تیم ملی در سال های اخیر یکی از موردبحث ترین موضوعاتی بود که حول این تیم وجود داشت. پس از قرارداد با برندهای درجه دو، چندی پیش تصمیم گرفته شد تا شاگردان کی روش از پیراهن های آدیداس در بازی های خود استفاده کنند؛ تصمیمی که به قرارداد با این برند مشهور منجر نشد و مسئولان فدراسیون فوتبال دست به جیب شدند و به خرید البسه این برند درجه یک جهانی پرداختند و به همین دلیل ملی پوشان فوتبال ایران از ابتدای دور دوم رقابت ها، با پیراهن هایی متفاوت با آنچه تاکنون به تن می کردند در میدان حاضر شدند. پیراهن های یوز نشان که این بار توسط شرکت آدیداس تولید می شد.
نکته مهم در این موضوع عدم طراحی به خصوص برای تیم ملی ایران بود. موضوعی که پس از برگزاری هشت بازی، در نهمین دیدار به خوبی خود را نشان داد و در حالی که ملی پوشان ایران در دیدارهای قبلی با پیراهن هایی ساده و سفید رنگ و منقش به تصویر یوز ایرانی به میدان می رفتند، در بازی برابر کره جنوبی با طرحی متفاوت در زمین حاضر شدند. لباس هایی که شباهت فراوانی به البسه تیم ملی امارات داشت. طراحی البسه این دو تیم در شورت و جوراب کاملا شبیه به هم بود و تنها "سه خط" معروف آدیداس روی سرشانه ها باعث به وجود آمدن تفاوت شده بود.
اکنون تیم ملی ایران پس از سال ها مهجور بودن در بازار بین المللی البسه به میدان آمده است و پیراهن هایی با یک برند معتبر به تن می کند (هرچند نه طبق قرارداد و بلکه خریداری شده) و باید پا را فراتر بگذارد و پس از عقد قرارداد، طرح هایی منحصر به خود به تن کند و نه صرفا لباس هایی که در انبار این کمپانی موجود باشد. نبود این اتفاق باعث می شود تا در دیداری مانند بازی برابر کره، ملی پوشان را با لباس هایی شبیه به تیم های دیگر و شماره هایی که توسط خودمان چسبانده شده (شماره هایی با رنگ مشکی روی پیراهنی سفید و قرمز) نبینیم.
