تعريف نارسائى حاد کليه (ARF; Acute Renal Failure) عبارتند از کاهش قابل سنجشى در غلظت کرآتينين سرم (Cr) (معمولاً افزايش نسبى معادل ۵۰% يا افزايش مطلق برابر با ۰/۱ - ۵/۰ mg/dL) که در نزديک به ۵% بيماران بستري، رخ مىدهد. با افزايش قابل توجه مرگ و مير و عوارض بيمارستانى همراه است. تحت برخى شرايط بالينى (براى مثال پس از تماس با مواد حاجب و يا پس از جراحىهاى بزرگ)، ايجاد ARF تسريع مىگردد و هيچ درمان داروئى ويژهاى شناخته نشده است) که بتواند مانع بروز ARF گردد و يا آنرا بهبود بخشد. بهنظر مىرسد که در اغلب شرايط باليني، حفظ خونرسانى مطلوب کليه و حجم داخل عروقي، حائز اهميت باشد.