نزدیک بینی (میوپی)

[« «N¡lOo£aR» »]

نزدیک بینی (میوپی ) یک بیماری معمول است و افراد مبتلا به این بیماری ،دید خوبی از اشیا ی نزدیک خود دارند ولی اشیای دور در نظر انها تار هستند .
این بیماری ممکن است به صورت تدریجی و یا ناگهانی بروز کند و در طی دوران کودکی و یا بزرگسالی وخیم شود .
بررسی اصولی چشم میتواتد این بیماری را بخوبی تشخیص دهد و همچنین بهبود ان با عینک و یا لنز به خوبی امکان پذیر است .جراحی هم در دسته درمان های این بیماری قرار میگیرد .

نشانه های این بیماری عبارتند از :
• دید تار به هنگام نگاه کردن به فواصل دور
• نیاز به بستن حدودی چشم ها به منظور بهبود دید
• سردرد به همراه خستگی چشم
• دشواری دردیدن به هنگام رانندگی به خصوص در شب (نزدیک بینی شبانه )
این بیماری بیشتر در طی دوران کودکی کشف شده و در طی سالهای اول دبستان تا زمان نوجوانی تشخیص داده میشود .کودکان مبتلا به نزدیک بینی این نشانه ها را دارند :
• دوبینی دائمی
• نیاز به نزدیک شدن به تلویزیون و صفحه سینما و یا جلوی کلاس درس
• به نظر میرسد که انهای نسبت به اشیای دور ناهشیار هستند
• پلک زدن بیش از اندازه
• مالیدن چشم ها به صورت متناوب

در صورتی که نزدیک بینی شما به حدی میرسد که نمیتوانید کارهای مورد نظر را به خوبی انجام دهید و یا کیفیت پایین دیدتان شما را از انجام فعالیت های مورد علاقه تان باز میدارد ،بهتر است به یک چشم پزشک مراجعه نمایید.او میتواند میزان نزدیک بینی شما را مشخص کند و به شما راههای درمان بیماری تان را نشان دهد .
در صورتی که به صورت ناگهانی علائمی همانند نور های شناور و یا سایه های پوشاننده بخشی از دیدتان را مشاهده کردید ،بلافاصله به پزشکتان مراجعه نمایید .این موارد نشانه ای از بیماری نادر جدایی شبکه ای میباشند که نوعی بیماری خاص و مرتبط به نزدیک بینی میباشند .این بیماری خطرناک بوده و به مراقبت اورژانسی نیاز دارد .
ارزیابی چشم به صورت منظم
از انجایی که این احتمال وجود دارد که فرد به مشکلات بینایی مبتلا باشد ولی متوجه انها نشود ،اکادمی امریکایی چشم پزشکی به مشا پیشنهاد میکند تا در هر سنی این فاصله های زمانی را بین معاینات چشمی تان رعایت کنید :
بزرگسالان
در صورتی که شما در معرض بیماری چشمی جدی مانند گلوکوم هستید ،هر 2 تا 4 سال تا 40 سالگی و سپس هر یک تا سه سال بین 40 تا 54 سالگی و سپس هر یک تا دو سال از سن 55 به بعد ،برای معایته چشم به پزشک مراجعه کنید .
در صورتی که شما از عینک و یا لنز استفاده نمکنید و در معرض بیماری های چشمی مانند گلکوم قرار ندارید و هیچ مشکل چشمی هم ندارید ،در این فواصل به پزشکتان مراجعه نمایید :
• بررسی اولیه در سن 40 سالگی
• هر دو تا چهار سال یکبار بین 40 تا 54 سالگی
• هر یک تا سه سال بین 55 تا 64 سالگی
• هر یک تا دو سال از سن 65 به بعد
• در صورتی که شما از عینک و یا لنز استفاده میکنید ،باید به صورت منظم به پزشکتان مراجعه نمایید و در خصوص زمان ان هم با پزشکتان مشورت نمایید .ولی در صورتی که مشکل بینایی داشتید ،بلافاصله به پزشکتان مراجعه نمایید حتی اگر به تازگی مورد معاینه چشمی قرار گرفته اید .به عنوان مثال تاری دید نشان میدهد که شما باید داروی مصرفی تان را تغییر دهید و یا میتوان نشانه ی بیماری دیگری باشد .
کودکان ونو جوانان
چشمان کودکان به منظور بررسی احتمال بیماری های چشمی باید بررسی شود و دید انها باید توسط پزشک کودکان و یا چشم پزشک و یا هر متخصص دیگری در این زمینه تست شود و فواصل زمانی ان هم عبارتند از :
• در طی دوران نوزادی
• ملاقات هایی به منظور بررسی وضعیت کودک تا سنین مدرسه
• در طی سنین مدرسه هر یک تا دو سال به صورت ملاقات های تحلیلی وضعیت کودک و یا در مدرسه و ارزیابی های عمومی

این بیماری زمانی برو زمیکند که چشمان شما خیلی کشیده (بزرگ )هستند و یا میزان خمیدگی قرنیه شما خیلی زیاد است .این حالت باعث میشود تا نور رنگی وارد هر یک از چشمان شما شوند تا در مقابل شبکیه متمرکز شوند که خود منجر به تار ی دید میشود ودلیل اصلی کشیدگی چشمان در افراد مشخص نیست. ممکن است به دلایل ارثی و یا محیطی باشد
دید معمول
چشمانتان به منظور تمرکز بر انچه که می بیند از دو بخش مهم استفاده میکند :
• قرنیه –بخش شفاف واقع در جلوی سطح چشم
• عدسی کریستالی –یک ساختار شفاف در داخل چشم که به منظور تمرکز بر اشیا تغییر حالت میدهد
در چشمانی که شکل نرمالی دارند ،هر کدام از این بخش های تمرکز کننده دارای یک انحنای صاف مانند سطح توپ لاستیکی هستند .قرنیه و عدسی که چنین خمیدگی دارد ،نور های ورودی را به گونه ای خم میکند که تصویری کاملا متمرکز در مقابل شبکیه و پشت چشمانتان شکل میگیرد
خطای انکساری
در صورتی که خمیدگی عدسی و قرنیه به صورت متناسبی نباشد ،پرتو های نور به خوبی منعکس نمیشوند .نزدیک بینی یکی از انواع خطای انکساری است و به حای انکه نور بروی شبکیه متمرکز شود ،در مقابل ان متمرکز میشود و منجر به تاری اشیای دور میشود .
سایر خطاهای انکساری
علاوه بر نزدیک بینی ،سایر خطاهای انکساری عبارتند از :
• دوربینی :این حالت زمانی بروز میکند که انحنای قرنیه خیلی کم است و یا عرض چشمان شما از جلو تا عقب کمتر از حالت نرمال است .این مورد کاملا عکس نزدیک بینی است و در بزرگسالان اشیای دور و نزدیک با هم تار میشوند .
• استیگماتیسم :این حالت زمانی بروز میکند که قرنیه و یا عدسی با شیب خیلی زیادی در یک جهت به نسبت جهت دیگر خم شده است .عدم درمان استیگماتیسم منجر به تار ی دید میشود .

تعدادی از عوامل احتمال بروز نزدیک بینی را افزایش میدهند مانند :
• سابقه خانوادگی :این بیماری میتواند در خانواده شیوع پیدا کند ودر صورتی که یکی از والدین شما به این بیماری مبتلا باشند ،این احتمال برای شما خیلی بیشتر میشود و این ریسک زمانی بیشتر میشود که هر دو والدین به نزدیک بینی دچار باشند .
• مطالعه :افرادی که زیاد مطالعه میکنند بیشتر در معرض این بیماری هستند
• شرایط محیطی : تعدادی از مطالعات این ایده را پشتیبانی میکنند که عدم صرف زمان کافی در محیط بیرون میتواند امکان بروز نزدیک بینی را افزایش دهد .

نزدیک بینی به تعدادی از پیامد ها ارتباط داده میشود :
• کاهش کیفیت زندگی :عدم درمان نزدیک بینی بر کیفیت زندگی شما تاثیر میگذارد و شما نمیتواند کار های خود را به خوبی انجام دهید و دید محدودتان شما را از انجام کارهای مورد علاقه تان باز میدارد
• خستگی چشم :عدم درمان نزدیک بینی باعث میشود تا چشم به منظور تمرکز بروی یک نقطه ،خسته و یا لوچ شود که خود به خستگی چشم و سردرد منجر میشود .
• اختلال در امنیت شما :امنیت شما و دیگرا ن به دلیل عدم درمان نزدیک بینی به خطر می افتد و این مورد میتواند خیلی جدی تر شود اگر شما در حال رانندگی باشید و یا با ماشین های سنگین کار کنید
• سایر مشکلات چشمی :نزدیک بینی شدید میتواند شما را در معرض افزایش ناچیز احتمال بروز جدایی شبکیه ،گلوکوم و اب مروارید قرار دهد

میتوانید از موارد زیر پیش از ملاقات با پزشک بهره گیرید
• علائم خود را بنویسید حتی موارد غیر مانند دشواری در خواندن مطالب نزدیک و یا دید تان در هنگام رانندگی
• لیستی از تمام دارو های مصرفیتان را تهیه نمایید مانند دارو های تجویز ی و غیر تجویزی
• سوالاتی را که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت نمایید
• در صورتی که از عینک استفاده میکنید ،ان را با خود به مطب پزشک ببرید :پزشکتان با استفاده از دستگاهی میتواند نوع درمان شما را تشخیص دهد و در صورتی که از لنز های طبی استفاده میکنید ،ظرف خالی ان را برای پزشکتان بیاورید
میتوانید این سوالات را از پزشک خود بپرسید
از انجایی که وقت پزشکتان کوتاه است ،میتوانید لیستی از تمام سوالات خود از مهم ترین تا بی اهمیت ترین تهیه نمایید .د رصورتی که فکر میکنید به نزدیک بینی مبتلا شده اید ،میتوانید این سوالات را از پزشکتان بپرسید :
• یا یک بروشور اموزشی در خصوص این بیماری وجود دارد ؟
• مزایا و معایب مصرف لنز های طبی و عینک کدامند ؟
• چه زمانهایی باید برای معاینه چشمی مراجعه کنم ؟
• ایا روش های دائمی مانند جراحی هم وجود دارد ؟ این روش های کدامند ؟
• عوارض جانبی این روش ها چیست ؟
پزشکتان ممکن است این سوالات را از شما بپرسد :
• چه زمانی علائم شما اغاز شد ؟
• ایا دیدی شما با حرکت اشیا به جلو و عقب و یا چپ کرده چشمانتان بهتر میشود ؟
• ایا افراد دیگری هم در خانواده شما از لنز های چشمی و یا عینک استفاده میکنند ؟ایا میدانید اولین بار چه زمانی از این وسایل استفاده کردند ؟
• ایا شما به بیماری های دیگر مانند دیابت مبتلا هستید ؟
• ایا به تازگی مصرف دارویی را اغاز کرده اید ؟
• چه زمانی استفاده از عینک و لنز را اغاز کردید ؟

این بیماری با ارزیابی چشمی تشخیص داده میشود و تست های چند گانه شامل مجموعه ای از تسها میباشند .ممکن است پزشکتان از چندین ابزار استفاده کند و نور را مستقیما بروی چشمانتان هدف قرار دهد و از شما بخواهد در لنز های مختلفی نگاه کنید .پزشکتان از این تست ها به منظور ارزیابی جوانب مختلف چشم و بینایی تان و تعیین روش درمان استفاده میکند تا دید ی شفاف با عینک و یا لنز را به شما بدهد .

هدف درمانی این بیماری ،بهبود بینایی است که توسط افزایش تمرکز نور بر شبکیه از طریق استفاده از لنز های اصلاحی و یا جراحی انکساری صورت میگیرد .
لنز های اصلاحی
این لنز ها با خنثی سازی انحراف بیشتر قرنیه و یا طول چشم ،نزدیک بینی را درمان میکنند و انواع این لنز های عبارتند از :
• عینک :این روشی ساده و ایمن به منظور بهبود مشکلات دیداری است که توسط نزدیک بینی بوجود امده اند .عینک های طبی انواع زیادی دارند مانند دو کانونه ،سه کانونه و انواع مخصوص مطالعه
• لنز های تماسی :این لنز ها بروی چشم قرار میگرند و انواع سخت و نرم ،با قابلیت مصرف طولانی ،با قابلیت نفوذ گاز ،قابل عرضه و دو کانونی دارند .در خصوص نکات مثبت و منفی انها و نوع مناسب انها برای خودتان با پزشکتان مشورت نمایید.
جراحی انکساری
این جراحی دید را بهتر کرده و نیاز به مصرف عینک و یا لنز را کاهش میدهد .در این روش از اشعه لیزر به منظور تغییر شکل قرنیه استفاده میشود .این جراحی به نوعی روتین تبدیل شده است ولی پیشنهاد میشود که تا دهه دوم زندگی و تکمیل کامل چشم از ان استفاده نشود .
پروسیجر های جراحی انکساری برای نزدیک بینی عبارتند از :
• لیزیک :در این روش یک شیار نازک بروی قرنیه ایجاد میشود و توسط لیزر اگزایمر لایه های مرکزی قرنیه برداشته شده و شکل محدب ان صاف میشود .این لیزر با انواع دیگر متفاوت است و گرما تولید نمیکند و پس از ان ،غشای برداشته شده از سطح قرنیه به جای خود باز میگردد
• لازک :در این روش به جای انکه پزشک برشی را در قرنیه بوجود اورد ،قثط برشی را در پوشش نازک محافظ قرنیه و یا اپتیلیوم بوجود میاورد و سپس از لیزر اگزایمر به منظور شکل دهی لایه خارجی قرنیه و مسطح سازی انحنای ان استفاده میکند و در نهایت لایه برداشته شده ،به مکان خود باز میگردد . ممکن است مجبور شوید از بانداژ و یا لنز های مخصص تا چندین روز پس از جراحی استفاده کیند تا روند بهبود چشم تسریع گردد
• عمل PRK یا کراتومی فوتورکراتیو : این روش هم مشابه لازک است با این تفاوت که اپیتلیوم به مکان خود باز نمیگردد و خودش به صورت طبیعی با توجه به شکل جدید قرنیه رشد میکند وممکن است فرد نیاز داشته باشد تا چندین روز از بانداژ و یا لنز های تماسی استفاده کند
• کاشت لنز های داخل چشمی (IOL) : این لنز ها توسط جراحی در داخل چشمان و در مقابل عدسی قرا داده میشوند و برای افرادی که به نزدیک بینی متوسط تا شدید مبتلا هستند ،گزینه مناسبی است .این روش نوعی گزینه ی اصلی و یا نرمال به حساب می اید .
تعدادی از پیامدهای معمول پس از جراحی انکساری عبارتند از :
• عدم اصلاح و یا اصلاح زیادی مشکل اصلی
• عوارض جانبی بینایی مانند بروز هاله و یا درخشش دور انوار
• خشکی چشم
• عفونت
• زخم قرنیه
• نابینایی به صورت نادر
میتوانید در خصوص مزایا و معایب این پروسیجر ها با پزشکتان مشورت نمایید

نمیتوان از بروز این بیماری پیشگیری کرد و فقط میتوان روند پیشرفت ان را اهسته کرد .شما میتوانید با رعایت این موارد به میزان بیشتری از چشمان و دیدتان حفاظت کنید :
-به صورت منظم به پزشکتان مراجعه نمایید :حتی اگر مشکل بینایی ندارید
-بیماری های مزمن را کنترل کنید :تعدادی از بیماری ها همانند دیابت و فشار خون بالا میتوانند بر بینایی شما اثر گذارند و این در صورتی است که شما بخوبی درمان نشوید .
-از چشمانتان در برابر خورشید حفاظت کنید :از عینک های ضد اشعه ماورابنفش استفاده کنید
-از اسیب دیدگی چشمی حفاظت نمایید :در هنگام انجام تعدادی از فعالیت ها مانند ورزش ،نقاشی و چمن زنی و یا کار با سایر مواد شیمیایی از حفاظ چشم استفاده کنید
-غذاهای سالم مصرف کنید :سعی کنید به میزان زیادی از میوه و برگ سبز و سایر سبزیجات مصرف کنید و بنا بر مطالعات انجام شده مصرف رژیم غذایی سرشار از اسید های چرب امگا 3 مانند تن و سالمون برا ی چشمان شما مفید است
-سیگار نکشید :سیگار نه برای چشمان شما و نه سایر بخش های بدنتان مفید نیست و میتواند تثیرات بدی بر چشمان شما گذارد
-از لنز های اصلاحی متناسب استفاده کنید :این لنز ها دید شما را بهبود میبخشند و ملاقات های منظم میزان تاثیر روش های درمانی را مشخص میکنند
-خستگی چشمانتان را کاهش دهید :هر چند دقیقه یکبار نگاهتان را از روی صفحه مانیتور و یا کارهایی که از نزدیک انجام میشوند ،منحرف کنید
-علائمتان را بشناسید :در صورتی که شما به صورت ناگهانی بینایی یکی از چشمانتان را از دست دهید و یا دیدتان تار شود و یا نقاطی نورانی رنگ ،تیره رنگ و یا هاله ای به دور اشیا را ببینید ،احتمالا نوعی مشکل جدی دارید مانند گلوکوم ،سکته مغزی ،پارگی و یا جدایی شبکیه .در صورت بروز هر یک از این علائم بلافاصله به پزشکتان مراجعه نمایید .

 

[гคђค1737]

نزدیک بینی نوعی اختلال انکساری چشمی است که در آن دید فرد برای اشیاء دور ناواضح می شود. اگر فردی نزدیک باشد ممکن است قطر قدامی خلفی کاسه چشم وی بیش از حد بزرگ باشد که در این حالت پرتوهای نوری به جای اینکه بر روی شبکیه چشم بیفتد، در قدام شبکیه باز تابیده می شود.

نزدیک بینی نوعی اختلال انکساری چشمی است که در آن دید فرد برای اشیاء دور ناواضح می شود. اگر فردی نزدیک باشد ممکن است قطر قدامی خلفی کاسه چشم وی بیش از حد بزرگ باشد که در این حالت پرتوهای نوری به جای اینکه بر روی شبکیه چشم بیفتد، در قدام شبکیه باز تابیده می شود.
شدت نزدیک بینی بیانگر توان انکساری چشم میباشد . افرادی که نزدیک بینی شدید دارند تنها اشیائی را که در فاصله چندین سانتی متری چشم آنها قرار دارند، به وضوح می بینند و کسانی که نزدیک بینی متوسط دارند تا چند متری خود را می توانند به وضوح ببینند .
نزدیک بینی ممکن است سریع یا به تدریج ایجاد شود و یا ممکن است در طی دوران کودکی یا جوانی تشدید شده و یا بدتر شده . این اختلال پسرها و دخترها را به یک نسبت مبتلا می سازد .
از طریق انجام معاینات اصولی چشم تائید نزدیک بینی ممکن میگردد . این اختلال براحتی باعینک ها یا لنزهای چشمی یا از طریق جراحی قابل درمان است .
علائم و نشانه ها
علایم و نشانه ها شامل تارشدن اشیاء دور ، نگاه کردن با چشم نیمه باز جهت واضح دیدن اشیاء و بروز سر درد ثانویه به فشار بر روی چشم میباشد .
بطور معمول نزدیک بینی ابتداءً در دوران کودکی تشخیص داده میشود . کودک مبتلا به این بیماری ممکن است چشم های خود را مرتباً در وضعیت نیمه باز قرارد دهد . به تلویزیون یا تخته سیاه خیلی نزدیک شود . کتاب را خیلی نزدیک چشم های خود قراردهد و بنظر میرسد که در مورد اشیاء دور آگاهی ندارد .
علل
چشم دارای دو بخش است که سبب تمرکز پرتوهای نوری میشود . یکی قرنیه که پرده ای شفاف بوده و در قدام چشم قرار دارد. دیگری عدسی که ساختاری شفاف در داخل خود چشم است. در یک چشم سالم هر کدام از این اجزا پرتوهای نوری را به گونه ای می شکنند که تصویر واضح و درست از شمای مورد نظر در داخل چشم ایجاد میشود .
اگر هرکدام از این اجزا کار خود را به درستی انجام ندهند و انحنای آنها تغییر کند فرد دچار اختلال انکساری میگردد . نزدیک بینی نوعی اختلال انکساری است و زمانی ایجاد میشود که در انحنای قرنیه بیش از حد طبیعی بوده و یا اینکه چشم بزرگتر از حد طبیعی باشد در نتیجه پرتوهای نوری در قدام شبکیه شکسته می شوند و تصویر در آنجا ایجاد شده و اشیاء دور تار دیده میشوند.
علاوه بر نزدیک بینی سایر اختلالات انکساری شامل دوربینی ( زمانی ایجاد میشود که انحنای قرنیه کمتر از حد طبیعی بوده و یا چشم کوچکتر از اندازه طبیعی باشد و پرتوها در پشت چشم شکسته شود و اشیاء نزدیک تار دیده شده، در حالیکه اشیاء دور به وضوح دیده میشوند) و آستگماتیسم ( زمانی است که قرنیه در یک محور ، انحنای غیر طبیعی خواهد داشت ) میباشد .
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شدت نزدیک بینی بحدی باشد که فرد قادر به انجام کارهای روزانه خود آنطور که میخواهد نباشد حتماً باید به پزشک مراجعه کرد . پزشک شدت نزدیک بینی را تعیین کرده و راههای درمانی مختلف را جهت تصحیح این حالت پیشنهاد میکند .
غربالگری و تشخیص :
این اختلال با انجام معاینات خاص چشمی قابل تشخیص است که شامل یکسری معاینات خاص است که براساس آنها شدت تعیین میشود .
نحوه انجام معاینات منظم چشمی بصورت ذیل توصیه می شود:
بالغین :
اگر فردی از عینک یا لنز استفاده نمی کند، یا مشکل و یا علامت چشمی ندارد و احتمال ابتلا به بیماریهای چشمی نیز ندارند، باید بصورت ذیل تحت معاینه قرار گیرند.حداقل یک معاینه در بین سنین 20-39 سالگی هر 2 تا 4 سال یکبار در سنین 45 تا 64 سالگی و در سنین بالای 65 سال هر 1 تا 2 سال یکبار .
اگر فردی از عینک یا لنز چشمی استفاده میکند، باید سالانه چشم خود را چک کند. اگر در این فاصله چشم دچار مشکلی شده و یا در صورت تاری دید علیرغم استفاده از عینک که نیاز به تغییر شماره آن شود، باید به پزشک مراجعه کرد.
کودکان و نوجوانان:
کودکان نیز باید از نظر وجود بیماریهای چشمی براساس توصیه های ذیل توسط متخصص مورد غربالگری و ارزیابی قرار گیرند. از زمان تولد تا سه ماهگی یک بار، بین 6 ماهگی تا 1 سالگی یک بار ، و یکبار در حوالی 3 سالگی و یکبار دیگر نیز در حوالی 5 ساگی.
اگر کودک یا نوجوان دچار اختلالات چشمی یا بینایی شد احتیاج به ویزیت بیشتر خواهد داشت. بعلاوه آنهایی که مبتلا به بیماریهایی خاص مثل مرض قند که سبب درگیری چشم ها می شوند هستند ، نیاز به معاینات بیشتری خواهند داشت.
عوارض جانبی
اگر نزدیک بینی درمان نشود ممکن عوارض کاهش کیفیت زندگی ( عدم توانایی انجام صحیح کارها به طور مناسب و دلخواه)، فشارهای چشمی ( حالت نیمه باز چشم ها می تواند برروی آنها فشار آورده سبب سر درد شود )، موجب کاهش امنیت فرد بخصوص در حین رانندگی یا کارهای سنگین شده و حتی بیماری آب سیاه ایجاد کند.
درمان
- روشهای درمانی : شامل استفاده از لنزهای تصحیح کننده یا جراحی است.
- عدسی های تصحیح کننده : خود دو نوع هستند که بصورت لنزهای تماسی بوده یا اینکه به شکل عینک می باشند.
- روشهای جراحی : انواع روشهای جراحی نیز وجود دارند که در آنها انحنای تغییر یافته سطح قرنیه از طریق ابزارهای خاص تصحیح می شود که عمل جراحی لیزیک ( LASIK ) یکی از آنهاست.

دانلود رمان و کتاب های جدید