F@EZEH
کاربر نگاه دانلود
نقش برجسته یک اثر هنری است که در آن اشکال روی یک سطح حکاکی می شوند.
نقش برجسته یکی از تکنیک های ساخت سفال است.
در آن طرح های برجسته ای از جنس خود مجسمه روی آن باقی می ماند و به آن زیبایی خاصی می بخشد.
برای ایجاد یک نقش برجسته :
برای ایجاد یک نقش برجسته ، ما از کاستن و افزودن استفاده می کنیم .
یعنی ما نیاز داریم که بخش هایی را به سطح صافی که با گل سفال ایجاد کرده ایم ، اضافه کنیم تا کار برجسته تر شود
و بخش هایی را با ابزارهای مخصوص این کار از آن کم کنیم .
تا پستی و بلندی لازم در روی نقش برجسته به وجود آید .
آغاز نقش برجسته
نقش برجسته قدمتی طولانی دارد و استفاده از آن در فرهنگ شرقی و غربی رواج داشته است.
اغلب آن ها را می توان بر روی بناهای تاریخی و حجاری های نقش برجسته بر روی دیوار های تاریخی مشاهده کرد .
ترکیب و توالی چندین قطعه و یا بخش های مختلفی از یک مجسمه نقش برجسته می تواند تداعی گر سلسله ای از صحنه ها باشد.
به طور کلی نقش برجسته ها و مواد به کار رفته در آن ها از یک جنس هستند.
تنها برخی موارد اندکی در هنرهای یونانی و صنایع دستی چینی و ژاپنی مشاهده شده
که از منبت کاری های جواهرنشان و طلاکاری و تکنیک های منبت کاری مختلف در آن ها استفاده شده است .
که در واقع این آثار از استثناها به شمار می روند.
اگرچه خاک رس و چوب از بهترین مواد اولیه ای است که در طراحی های نقش برجسته می توان از آن ها استفاده کرد.
اما شروع نقش برجسته مربوط به دوران ماقبل تاریخ است
و به کنده کاری ها و ایجاد نقوش برجسته بر روی سنگ ها مربوط می شود.
در نقش برجسته بیشتر تمرکز بر روی نقاشی کردن است.
و کم تر به استفاده از خطوط توجه می شود و از نقاشی های سیاه قلم هم در این آثار هنری استفاده می شود.
کاربردهای نقش برجسته
استفاده از تکنیک نقش برجسته در دوران ماقبل تاریخ بسیار ساده تر و آسان تر از ساخت یک مجسمه کامل و مجزا بوده است .
و همچنین استفاده از نقش برجسته در
این روش ها می تواند شامل کنده کاری روی سنگ و ریخته گری بر روی فلز صورت پذیرد.
نقوش برجسته بزرگ عموما بر روی سنگ های مرمر، سفالینه ها و اجسام برنزی انجام می شود.
نقوش برجسته در سطوح کوچکتر هم معمولا در
نقش برجسته یکی از تکنیک های ساخت سفال است.
در آن طرح های برجسته ای از جنس خود مجسمه روی آن باقی می ماند و به آن زیبایی خاصی می بخشد.
برای ایجاد یک نقش برجسته :
برای ایجاد یک نقش برجسته ، ما از کاستن و افزودن استفاده می کنیم .
یعنی ما نیاز داریم که بخش هایی را به سطح صافی که با گل سفال ایجاد کرده ایم ، اضافه کنیم تا کار برجسته تر شود
و بخش هایی را با ابزارهای مخصوص این کار از آن کم کنیم .
تا پستی و بلندی لازم در روی نقش برجسته به وجود آید .
آغاز نقش برجسته
نقش برجسته قدمتی طولانی دارد و استفاده از آن در فرهنگ شرقی و غربی رواج داشته است.
اغلب آن ها را می توان بر روی بناهای تاریخی و حجاری های نقش برجسته بر روی دیوار های تاریخی مشاهده کرد .
ترکیب و توالی چندین قطعه و یا بخش های مختلفی از یک مجسمه نقش برجسته می تواند تداعی گر سلسله ای از صحنه ها باشد.
به طور کلی نقش برجسته ها و مواد به کار رفته در آن ها از یک جنس هستند.
تنها برخی موارد اندکی در هنرهای یونانی و صنایع دستی چینی و ژاپنی مشاهده شده
که از منبت کاری های جواهرنشان و طلاکاری و تکنیک های منبت کاری مختلف در آن ها استفاده شده است .
که در واقع این آثار از استثناها به شمار می روند.
اگرچه خاک رس و چوب از بهترین مواد اولیه ای است که در طراحی های نقش برجسته می توان از آن ها استفاده کرد.
اما شروع نقش برجسته مربوط به دوران ماقبل تاریخ است
و به کنده کاری ها و ایجاد نقوش برجسته بر روی سنگ ها مربوط می شود.
در نقش برجسته بیشتر تمرکز بر روی نقاشی کردن است.
و کم تر به استفاده از خطوط توجه می شود و از نقاشی های سیاه قلم هم در این آثار هنری استفاده می شود.
کاربردهای نقش برجسته
استفاده از تکنیک نقش برجسته در دوران ماقبل تاریخ بسیار ساده تر و آسان تر از ساخت یک مجسمه کامل و مجزا بوده است .
و همچنین استفاده از نقش برجسته در
- طراحی صحنه ها و منظره ها
- بسیاری از چهره ها
- همچنین عناصر دیگری مانند چشم انداز ها
- پس زمینه های معماری بسیار مورد استفاده قرار می گرفته است.
این روش ها می تواند شامل کنده کاری روی سنگ و ریخته گری بر روی فلز صورت پذیرد.
نقوش برجسته بزرگ عموما بر روی سنگ های مرمر، سفالینه ها و اجسام برنزی انجام می شود.
نقوش برجسته در سطوح کوچکتر هم معمولا در
- فلزات
- سنگ های گرانبها
- موادی مانند عاج
- گچ کاری ها
- میناکاری ها
- سطوح چوبی مورد استفاده قرار می گیرند.
