حیوانات اهلی نکاتی برای نگهداری از سگ ها درخانه

[Rozhia.Znd]

نگهداري سگ
انتخاب یک سگ بالغ به عنوان حیوان خانگی مثل قمار کردن است، چون ممکن است حیوان کاملاً فرمانبردار باشد و تعالیم مربوطه به زندگی در خانه را به خوبی یاد گرفته یا این که از اطاعت از شما سرباز زند. حیوان ممکن است قبلاً آزاد بوده تا به طور خودسر به هر طرف بدود لذا مهار کردن چنین حیوانی مشکل است.

در این موارد ممکن است شما صاحب حیوانی شده باشید که مالک قبلی آن به دلیل ناتوانی در نگهداری آن اقدام به فروش یا واگذاری آن کرده است. لذا شما قبل از خریداری یک سگ بالغ حتماً با صاحب قبلی آن تماس بگیرید و از روحیات سگ سؤالاتی بکنید؛ زیرا ممکن است سگ عادات بدی مانند دویدن دنبال وسایل نقلیه، کشتن مرغ و خروس یا گازگرفتن مردم داشته باشد. لذا باید فکر کنید که آیا قادر به نگهداری چنین حیوانی هستید یا نه؛ زیرا این ترحم به حیوان نیست که مدام از خانه‌ای به خانۀ دیگر جابه‌جا شود.

اگر شما سگ سرکش و شروری دارید هرگز آن را به شخصی که به دنبال سگ نگهبان می‌گردد ندهید و به قولی خود را از دست آن خلاص نکنید زیرا صاحب جدید آن هم مسلماً به دنبال راهی برای خلاص شدن از آن می‌گردد.
سگ‌های بالغ نیز مانند توله سگ‌ها باید جعبه یا سبد مخصوص به خود داشته باشند که در جای ساکتی که در جریان هوا نباشد قرار گرفته باشد. ضمناً باید یاد بگیرند که تا زمانی که به آنها اجازه خروج داده نشده داخل جعبه یا سبد خود بمانند.

هرگز به سگ اجازه ندهید که روی صندلی شما بنشیند چون ممکن است چسبیدن موهای آن به لباس شما برای شما امر عادی باشد اما برای مهمان‌های شما قابل قبول نمی‌باشد؛ چون سگ‌های بالغ مرحلۀ جویدن را پشت سر گذاشته‌اند می‌توانید برای آنها یک سبد حصیری خریداری کنید یا این که جعبه چوبی مقاوم که یک طرف آن دیوار ندارد استفاده کنید. همچنین می‌توانید از سبدهای پلاستیکی استفاده نمایید. در هر صورت باید محل خواب به اندازۀ کافی بزرگ باشد تا حیوان در آن احساس آرامش کند.

در کف محل خواب حیوان می‌توانید از یک پتو به عنوان زیرانداز استفاده کنید. خوب است که به خاطر داشته باشید که تخم‌ انگل‌های خارجی اغلب داخل این پتو پنهان می‌شوند لذا بهتر است آن را به طور منظم بشویید.
اگر سگ شما در داخل لانه‌ای در حیاط زندگی می‌کند باید مطمئن باشید که لانۀ مزبور گرم بوده و هوا به آن نفوذ نمی‌کند. لانۀ مورد نظر باید از چوب ساخته شده و کمی از زمین بالاتر باشد تا رطوبت به آن نفوذ نکند ضمناً در جهت کوران هوا نیز نباشد. مگر در مواقعی که هوا خیلی خوب است لانۀ سگ را باید در خانه، گاراژ یا انباری قرار دهید.
اگر لانۀ سگ دائمی است و حیوان باید در طول سال در آن زندگی کند باید به اندازۀ کافی بزرگ باشد تا حیوان در آن کاملاً احساس راحتی کند. ارتفاع آن هم باید به حدی باشد که حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد. لانه مزبور باید در گوشه‌ای از باغ که از سرما، باد و نور خورشید محفوظ باشد قرار داده شود. هر روز باید مدفوع موجود در لانه تخلیه شود تا باعث آلودگی انگلی نشود. ضمناً کف لانه باید به وسیله یک مادۀ ضدعفونی کننده شستشو شود. محل خواب حیوان نیز باید حداقل هفته‌ای یک بار شسته شود.
تمرین و بازی
تمامی سگ‌ها بدون توجه به نژاد آنها به اشکال خاصی از ورزش‌های روزانه نیاز دارند. ورزش نقش مهمی در حفظ سلامت و شادابی حیوان دارد به طوری که بسیاری از بیماری‌های سگ ناشی از خوردن غذای زیاد و ورزش کم می‌باشد. سگ‌های کوچک جثه به دویدن زیاد نیازی ندارند و تنها باید فعالیت‌های بدنی کافی را داخل خانه یا حیاط منزل انجام دهند. اما سگ‌های بزرگ حداقل باید روزی یک ساعت را به بازی و دویدن بپردازند و تنها قدم زدن با قلاده و زنجیر کافی نیست؛ لذا اگر محیط کافی جهت دویدن حیوان ندارید می‌توانید با حیوان به توپ‌بازی بپردازید که بدون خستگی شما نیاز حیوان به دویدن را تأمین می‌نماید. باید به خاطر داشته باشید که نباید به طور اولیه و ناگهانی حیوان را وادار به فعالیت سخت بدنی نمایید. این امر باعث کشدگی عضلات سگ می‌گردد.
رسیدگی به وضعیت موها
تمامی سگ‌ها نیاز به شانه کردن روزانه دارند. این امر موجب بهبود ظاهر حیوان در نژادهای موکوتاه می‌گردد اما در نژادهای موبلند یک امر کاملاً ضروری است. یکی از عمده شکایات صاحبان سگ، در مورد ریختن مو روی مبل، فرش و اسباب خانه می‌باشد لذا با شانه کردن منظم می‌توانید این مشکل را تا حدی برطرف کنید.

اگر شما تولۀ خود را از روزهای اول به شانه زدن روزانه عادت دهید، در آینده این کار حیوان را مضطرب نکرده بلکه از آن لـ*ـذت می‌برد. برای سگ‌های موکوتاه معمولاً استفاده از یک برس با پرزهای نسبتاً محکم کفایت می‌کند. برس زدن موهای مرده را حذف می‌کند و پوشش بدن را درخشنده وبراق می‌کند. فصل موریزی معمولاً در بهار و پاییز می‌باشد و به مدت 4 تا 6 ماه جای آن را می‌گرد. وقتی سگ‌ها در فصل موریزی هستند به طور روزانه آنها را شانه کنید.

وجود کمی شوره در پوست طبیعی است انا اگر زیاد بود نشانگر شستشوی بیش از حد و خشکی پوست حیوان است. در موقع شانه کردن سعی نید که حیوان را به خوبی تیمار کنید نه این که تنها با کشیدن شانه و برس بر روی موهای سطحی حیوان، خود را فریب دهید. شانه کردن گاهی تا یک ساعت وقت شما را به خود اختصاص می‌دهد لذا قبل از خرید سگ به این مسئله توجه نمایید. با شانه کردن منظم می‌توانید مانع از تشکیل گره در موی حیوان شوید ولی در صورت تشکیل گره باید آنها را با قیچی که نوک آن تیز نباشد بردارید. اگرچه محل برداشتن گره ممکن است کم موتر به نظر آید اما نگران این امر نباشید چون به زودی به وسیله رشد موجبران می‌گردد.
حمام کردن
پاسخ مشخصی در مورد این سؤال که چند وقت یک بار باید یک سگ را حمام کرد وجود ندارد. سگی که کثیف است و بو می‌دهد نیاز به حمام دارد ولی کثیفی جزئی را می‌توان پس از خشک شدن به وسیله برس زدن برطرف کرد. اکثر سگ‌ها به حمام بیشتری در فصل تابستان نیاز دارند. برخی از سگ‌ها نیاز به حمام ماهانه و بعضی بیشتر از این نیاز دارند اما شستشوی بیش از حد باعث کم شدن چربی‌های طبیعی سطح پوست شده و پوست حالت خشکی و خشنی به خود می‌گیرد و شفایت و درخشندگی موها کمتر می‌شود.

همیشه قبل از حمام کردن سگ، آن را به خوبی تیمار نمایید وگرنه باعث تشکیل توده‌ها و گره‌های بیشتری خواهید شد. هرگز از پاک‌کننده‌های قوی یا صابون‌های قلیایی قوی استاده نکنید زیرا پوست سگ‌ها حساس است. شما می‌توانید از شامپوهای مخصوص سگ یا از شامپوی بچه استفاده کنید. آب مورد استفاده باید ولرم باشد. شما می‌توانید از وان حمام خود نیز استفاده کنید ولی باید بعداً آن را به خوبی بشویید. وان حمام بچه برای شستشوی سگ‌های کوچک مفید می‌باشد.
می‌توان از شامپوی خشک نیز جهت تمیز کردن سریع سگ‌ها استفاده کرد اما جهت استفاده در سگ‌های کثیف مناسب نمی‌باشد.
کوتاه کردن ناخن‌ها
سگ‌هایی که در محیط روستایی و در فضای باز زندگی می‌کنند به دلیل حرکت بر روی زمین سخت نیاز به کوتاه کردن ناخن ندارند زیرا به طور طبیعی ناخن آنها در تماس با زمین سائیده می‌شود. ولی سگ‌هایی که در خانه زندگی می‌کنند باید به طور مرتب ناخن‌هایشان کوتاه شود زیرا در غیر این صورت ممکن است ناخن آنها وارد گوشت شده و بسیار دردناک شود. لازم است به خاطر داشته باشید که بافت زیر ناخن سگ‌ها بسیار حساس است لذا تنها بافت شاخی ناخن باید کوتاه شود. جهت این کار تنها از ناخن‌گیرهای مخصوص استفاده کنید که متداول‌ترین آنها ناخن‌گیر گیوتینی است.

هرگز از قیچی و امثال آن استفاده نکنید زیرا این کار باعث رشته رشته شدن بقیه ناخن و دردناکی آن می‌گردد. در سگ‌هایی که ناخن‌های تیره رنگ دارند تشخیص این محل مشکل است لذا تنها قسمت جلوی ناخن که به عقب انحناء دارد را کوتاه کنید. کوتاه کردن بیش از حد موجب درد و خونریزی قابل توجهی خواهد شد. وقتی ناخن‌ها را کوتاه می‌کنید از کوتاه کردن ناخن انگشت پنجم نباید غفلت کنید؛ این انگشت در سطح داخل پا قرار دارد. گاهی این انگشت تنها در پاهای جلو وجود دارد اما در بعضی موارد در پاهای عقب هم دیده می‌شود. برخی از پرورش دهندگان سگ در همان روزهای اول این انگشت را قطع می‌کنند زیرا این انگشت اغلب بزرگ شده و مستعد شکستگی می‌باشد که بسیار دردناک است.
مراقبت از گوش‎‌ها
قسمتی از برنامۀ بهداشتی روزانۀ حیوان باید معاینه منظم گوش‌ها باشد. نژادهایی که گوش‌های بلند وافتاده دارند مثل اسپانیل و پودل نسبت به نژادهایی که گوش‌های ایستاده دارند به دلیل این که لالۀ گوش آنها مانع جریان منظم هوا به داخل کانال گوش می‌شود بیشتر مستعد عفونت‌های گوش می‌باشند. در صورت لزوم باید گوش‌ها را جهت خارج کردن توده‌های موم پاک کرد. بهترین روش استفاده از تکۀ کوچکی پارچه کتانی است که چند قطره پارافین یا روغن زیتون روی آن رخته شده باشد.

برای افراد بی‌تجربه استفاده از گوش‌پاک‌کن به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا سطح داخلی گوش بسیار ظریف بوده و حرکت ناگهانی حیوان ممکن است منجر به جراحت آن شود. برای این کار همچنین می‌توانید انگشت خود را در حالی که یک پارچۀ نرم مرطوب یا پنبۀ مرطوبی به دور آن پیچیده شده وارد گوش نمایید و با چرخاندن آن داخل گوش را تمیز کنید. تنها تمیز نمودن قسمت‌‎هایی از داخل گوش که قابل دیدن می‌باشد کافی است. ضرورتی ندارد که تمام موم داخل گوش خارج شود زیرا این موم‌ها به طور طبیعی دارای عملکرد محافظت‌کننده‌ای نیز هستند. گوش برخی از سگ‌ها دارای دسته موهای زیادی است که مانع جریان هوا به داخل گوش شده و زمینه‌ساز عفونت‌های گوش می‌شوند.
مراقبت از چشم‌ها
همواره در موقع شستن و اصلاح بدن سگ باید مراقب باشید که هیچ نوع اجسام تحـریـ*ک‌کننده‌ای وارد چشم‌های حیوان نشود. همچنین در نژادهایی که چشم‌های بزرگ و بیرون‌زده‌ای دارند، باید دقت نمود که موهای بلند اطراف چشم‌ها باعث تخریب و آسیب‌دیدگی چشم‌ها نشوند. تحریکات مداومی که از سوی این موها بر سطح چشم وارد می‌شود می‌تواند باعث عفونت‌های مزمن گردد. این قبیل سگ‌ها اغلب دارای چشم‌هایی قرمز و ترشح مختصری در گوشۀ آن هستند.

برای رفع ترشحات می‌توان چشم را به آرامی به وسیلۀ یک تکه پنبۀ آغشته به آب جوشیده سرد شده و یا چای کمرنگ سرد شده شستشو داد. در سگ‌های شکاری هم که اغلب با گرد و غبار در تماس می‌باشند نیز تمیز کردن چشم‌ها ضروری است. برای این کار می‌توانید از محلول‌های رقیق اسید بوریک و یا محلو‌ل‌های مشابه استفاده کنید. در موارد شدید که می‌تواند ناشی از ورود اجسام خارجی، برگشتگی پلک‌ها و سایر بیماری‌ها باشد با دامپزشک مشورت نمایید.
مراقبت از دندان‌ها
دندان‌های سگ به طور مداوم باید مورد معاینه قرار گیرند. در صورتی که سگ اجازه می‌دهد باید دندان‌های حیوان را تمیز کرد. اگر حیوان علاقه به گاز زدن استخوان یا چوب داشته باشد گاهی مواقع در هنگام معاینه تکه‌هایی از آنها لای دندان حیوان دیده می‌شود. در سگ‌ها پوسیدگی دندان به خاطر مصرف کمتر کربوهیدرات و PH قلیایی بزاق کمتر رخ می‌دهد.

در بیش‌تر اوقات خصوصاً در سنین بالا و در سگ‌هایی که از جیرۀ غذایی نرم مثل گوشت یا غذاهای کنسروی استفاده می‌کنند سطح داخلی و خارجی دندان جرم می‌گیرد که باید در صورت نیاز جرم‌گیری شود. در صورتی که سگ آرام باشد به صورت روزانه ذرات مواد غذایی باقی‌مانده را با مسواک پاک نمایید ولی در غیر این صورت با دامپزشک مشورت نمایید. اگر این ذرات پاک نشوند تشکیل پلاک‌های دندانی را می‌دهد که خود موجب بیماری لثه می‌شود.

این بیماری خطرناک است و باعث لق شدن و افتادن دندان می‌گردد. جرم دندانی به صورت رسوبات نرم یا سفت به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای یا خاکستری کم‌رنگ بر روی دندان دیده می‌شود و آنها را نمی‌توان با مسواک کردن یا ناخن کشیدن از سطح دندان جدا ساخت. در واقع باید توسط دامپزشک از سطح دندان پاک شوند. بهتر است هر 3 تا 6 ماه یک بار دندان‌های سگ توسط دامپزشک جرم‌گیری شوند وگرنه تجمع جرم در سطح خارجی دندان محیط را برای ایجاد عفونت دهان و لثه آماده می‌نماید و اغلب در این گونه سگ‌ها بوی بد دهان به علت نفوذ عفونت در لثه‌های سگ از دور استشمام می‌شود.
کیسه‌های مقعدی
کیسه‌های مقعدی به صورت یک جفت غده در دو طرف مقعد قرار دارند. ترشحات این غدد اغلب بد بو بوده و معمولاً قهوه‌ای و آبکی می‌باشند ولی ممکن است در صورت تجمع بیش از حد به صورت خمیری درآیند. گاهی مواقع تجمع ترشحات این غدد موجب درد و خارش در ناحیۀ مقعد می‌گردد که به صورت گاز گرفتن یا لیس‌زدن مقعد یا کشیدن آن بر روی زمین تظاهر می‌یابد.
در این صورت باید ترشحات داخل کیسه را تخلیه نمود. بهتر است این کار توسط دامپزشک انجام شود.

 

[mobinamaleknia]

نگهداري سگ
انتخاب یک سگ بالغ به عنوان حیوان خانگی مثل قمار کردن است، چون ممکن است حیوان کاملاً فرمانبردار باشد و تعالیم مربوطه به زندگی در خانه را به خوبی یاد گرفته یا این که از اطاعت از شما سرباز زند. حیوان ممکن است قبلاً آزاد بوده تا به طور خودسر به هر طرف بدود لذا مهار کردن چنین حیوانی مشکل است.

در این موارد ممکن است شما صاحب حیوانی شده باشید که مالک قبلی آن به دلیل ناتوانی در نگهداری آن اقدام به فروش یا واگذاری آن کرده است. لذا شما قبل از خریداری یک سگ بالغ حتماً با صاحب قبلی آن تماس بگیرید و از روحیات سگ سؤالاتی بکنید؛ زیرا ممکن است سگ عادات بدی مانند دویدن دنبال وسایل نقلیه، کشتن مرغ و خروس یا گازگرفتن مردم داشته باشد. لذا باید فکر کنید که آیا قادر به نگهداری چنین حیوانی هستید یا نه؛ زیرا این ترحم به حیوان نیست که مدام از خانه‌ای به خانۀ دیگر جابه‌جا شود.

اگر شما سگ سرکش و شروری دارید هرگز آن را به شخصی که به دنبال سگ نگهبان می‌گردد ندهید و به قولی خود را از دست آن خلاص نکنید زیرا صاحب جدید آن هم مسلماً به دنبال راهی برای خلاص شدن از آن می‌گردد.
سگ‌های بالغ نیز مانند توله سگ‌ها باید جعبه یا سبد مخصوص به خود داشته باشند که در جای ساکتی که در جریان هوا نباشد قرار گرفته باشد. ضمناً باید یاد بگیرند که تا زمانی که به آنها اجازه خروج داده نشده داخل جعبه یا سبد خود بمانند.

هرگز به سگ اجازه ندهید که روی صندلی شما بنشیند چون ممکن است چسبیدن موهای آن به لباس شما برای شما امر عادی باشد اما برای مهمان‌های شما قابل قبول نمی‌باشد؛ چون سگ‌های بالغ مرحلۀ جویدن را پشت سر گذاشته‌اند می‌توانید برای آنها یک سبد حصیری خریداری کنید یا این که جعبه چوبی مقاوم که یک طرف آن دیوار ندارد استفاده کنید. همچنین می‌توانید از سبدهای پلاستیکی استفاده نمایید. در هر صورت باید محل خواب به اندازۀ کافی بزرگ باشد تا حیوان در آن احساس آرامش کند.

در کف محل خواب حیوان می‌توانید از یک پتو به عنوان زیرانداز استفاده کنید. خوب است که به خاطر داشته باشید که تخم‌ انگل‌های خارجی اغلب داخل این پتو پنهان می‌شوند لذا بهتر است آن را به طور منظم بشویید.
اگر سگ شما در داخل لانه‌ای در حیاط زندگی می‌کند باید مطمئن باشید که لانۀ مزبور گرم بوده و هوا به آن نفوذ نمی‌کند. لانۀ مورد نظر باید از چوب ساخته شده و کمی از زمین بالاتر باشد تا رطوبت به آن نفوذ نکند ضمناً در جهت کوران هوا نیز نباشد. مگر در مواقعی که هوا خیلی خوب است لانۀ سگ را باید در خانه، گاراژ یا انباری قرار دهید.
اگر لانۀ سگ دائمی است و حیوان باید در طول سال در آن زندگی کند باید به اندازۀ کافی بزرگ باشد تا حیوان در آن کاملاً احساس راحتی کند. ارتفاع آن هم باید به حدی باشد که حیوان بتواند به راحتی در آن بایستد. لانه مزبور باید در گوشه‌ای از باغ که از سرما، باد و نور خورشید محفوظ باشد قرار داده شود. هر روز باید مدفوع موجود در لانه تخلیه شود تا باعث آلودگی انگلی نشود. ضمناً کف لانه باید به وسیله یک مادۀ ضدعفونی کننده شستشو شود. محل خواب حیوان نیز باید حداقل هفته‌ای یک بار شسته شود.
تمرین و بازی
تمامی سگ‌ها بدون توجه به نژاد آنها به اشکال خاصی از ورزش‌های روزانه نیاز دارند. ورزش نقش مهمی در حفظ سلامت و شادابی حیوان دارد به طوری که بسیاری از بیماری‌های سگ ناشی از خوردن غذای زیاد و ورزش کم می‌باشد. سگ‌های کوچک جثه به دویدن زیاد نیازی ندارند و تنها باید فعالیت‌های بدنی کافی را داخل خانه یا حیاط منزل انجام دهند. اما سگ‌های بزرگ حداقل باید روزی یک ساعت را به بازی و دویدن بپردازند و تنها قدم زدن با قلاده و زنجیر کافی نیست؛ لذا اگر محیط کافی جهت دویدن حیوان ندارید می‌توانید با حیوان به توپ‌بازی بپردازید که بدون خستگی شما نیاز حیوان به دویدن را تأمین می‌نماید. باید به خاطر داشته باشید که نباید به طور اولیه و ناگهانی حیوان را وادار به فعالیت سخت بدنی نمایید. این امر باعث کشدگی عضلات سگ می‌گردد.
رسیدگی به وضعیت موها
تمامی سگ‌ها نیاز به شانه کردن روزانه دارند. این امر موجب بهبود ظاهر حیوان در نژادهای موکوتاه می‌گردد اما در نژادهای موبلند یک امر کاملاً ضروری است. یکی از عمده شکایات صاحبان سگ، در مورد ریختن مو روی مبل، فرش و اسباب خانه می‌باشد لذا با شانه کردن منظم می‌توانید این مشکل را تا حدی برطرف کنید.

اگر شما تولۀ خود را از روزهای اول به شانه زدن روزانه عادت دهید، در آینده این کار حیوان را مضطرب نکرده بلکه از آن لـ*ـذت می‌برد. برای سگ‌های موکوتاه معمولاً استفاده از یک برس با پرزهای نسبتاً محکم کفایت می‌کند. برس زدن موهای مرده را حذف می‌کند و پوشش بدن را درخشنده وبراق می‌کند. فصل موریزی معمولاً در بهار و پاییز می‌باشد و به مدت 4 تا 6 ماه جای آن را می‌گرد. وقتی سگ‌ها در فصل موریزی هستند به طور روزانه آنها را شانه کنید.

وجود کمی شوره در پوست طبیعی است انا اگر زیاد بود نشانگر شستشوی بیش از حد و خشکی پوست حیوان است. در موقع شانه کردن سعی نید که حیوان را به خوبی تیمار کنید نه این که تنها با کشیدن شانه و برس بر روی موهای سطحی حیوان، خود را فریب دهید. شانه کردن گاهی تا یک ساعت وقت شما را به خود اختصاص می‌دهد لذا قبل از خرید سگ به این مسئله توجه نمایید. با شانه کردن منظم می‌توانید مانع از تشکیل گره در موی حیوان شوید ولی در صورت تشکیل گره باید آنها را با قیچی که نوک آن تیز نباشد بردارید. اگرچه محل برداشتن گره ممکن است کم موتر به نظر آید اما نگران این امر نباشید چون به زودی به وسیله رشد موجبران می‌گردد.
حمام کردن
پاسخ مشخصی در مورد این سؤال که چند وقت یک بار باید یک سگ را حمام کرد وجود ندارد. سگی که کثیف است و بو می‌دهد نیاز به حمام دارد ولی کثیفی جزئی را می‌توان پس از خشک شدن به وسیله برس زدن برطرف کرد. اکثر سگ‌ها به حمام بیشتری در فصل تابستان نیاز دارند. برخی از سگ‌ها نیاز به حمام ماهانه و بعضی بیشتر از این نیاز دارند اما شستشوی بیش از حد باعث کم شدن چربی‌های طبیعی سطح پوست شده و پوست حالت خشکی و خشنی به خود می‌گیرد و شفایت و درخشندگی موها کمتر می‌شود.

همیشه قبل از حمام کردن سگ، آن را به خوبی تیمار نمایید وگرنه باعث تشکیل توده‌ها و گره‌های بیشتری خواهید شد. هرگز از پاک‌کننده‌های قوی یا صابون‌های قلیایی قوی استاده نکنید زیرا پوست سگ‌ها حساس است. شما می‌توانید از شامپوهای مخصوص سگ یا از شامپوی بچه استفاده کنید. آب مورد استفاده باید ولرم باشد. شما می‌توانید از وان حمام خود نیز استفاده کنید ولی باید بعداً آن را به خوبی بشویید. وان حمام بچه برای شستشوی سگ‌های کوچک مفید می‌باشد.
می‌توان از شامپوی خشک نیز جهت تمیز کردن سریع سگ‌ها استفاده کرد اما جهت استفاده در سگ‌های کثیف مناسب نمی‌باشد.
کوتاه کردن ناخن‌ها
سگ‌هایی که در محیط روستایی و در فضای باز زندگی می‌کنند به دلیل حرکت بر روی زمین سخت نیاز به کوتاه کردن ناخن ندارند زیرا به طور طبیعی ناخن آنها در تماس با زمین سائیده می‌شود. ولی سگ‌هایی که در خانه زندگی می‌کنند باید به طور مرتب ناخن‌هایشان کوتاه شود زیرا در غیر این صورت ممکن است ناخن آنها وارد گوشت شده و بسیار دردناک شود. لازم است به خاطر داشته باشید که بافت زیر ناخن سگ‌ها بسیار حساس است لذا تنها بافت شاخی ناخن باید کوتاه شود. جهت این کار تنها از ناخن‌گیرهای مخصوص استفاده کنید که متداول‌ترین آنها ناخن‌گیر گیوتینی است.

هرگز از قیچی و امثال آن استفاده نکنید زیرا این کار باعث رشته رشته شدن بقیه ناخن و دردناکی آن می‌گردد. در سگ‌هایی که ناخن‌های تیره رنگ دارند تشخیص این محل مشکل است لذا تنها قسمت جلوی ناخن که به عقب انحناء دارد را کوتاه کنید. کوتاه کردن بیش از حد موجب درد و خونریزی قابل توجهی خواهد شد. وقتی ناخن‌ها را کوتاه می‌کنید از کوتاه کردن ناخن انگشت پنجم نباید غفلت کنید؛ این انگشت در سطح داخل پا قرار دارد. گاهی این انگشت تنها در پاهای جلو وجود دارد اما در بعضی موارد در پاهای عقب هم دیده می‌شود. برخی از پرورش دهندگان سگ در همان روزهای اول این انگشت را قطع می‌کنند زیرا این انگشت اغلب بزرگ شده و مستعد شکستگی می‌باشد که بسیار دردناک است.
مراقبت از گوش‎‌ها
قسمتی از برنامۀ بهداشتی روزانۀ حیوان باید معاینه منظم گوش‌ها باشد. نژادهایی که گوش‌های بلند وافتاده دارند مثل اسپانیل و پودل نسبت به نژادهایی که گوش‌های ایستاده دارند به دلیل این که لالۀ گوش آنها مانع جریان منظم هوا به داخل کانال گوش می‌شود بیشتر مستعد عفونت‌های گوش می‌باشند. در صورت لزوم باید گوش‌ها را جهت خارج کردن توده‌های موم پاک کرد. بهترین روش استفاده از تکۀ کوچکی پارچه کتانی است که چند قطره پارافین یا روغن زیتون روی آن رخته شده باشد.

برای افراد بی‌تجربه استفاده از گوش‌پاک‌کن به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا سطح داخلی گوش بسیار ظریف بوده و حرکت ناگهانی حیوان ممکن است منجر به جراحت آن شود. برای این کار همچنین می‌توانید انگشت خود را در حالی که یک پارچۀ نرم مرطوب یا پنبۀ مرطوبی به دور آن پیچیده شده وارد گوش نمایید و با چرخاندن آن داخل گوش را تمیز کنید. تنها تمیز نمودن قسمت‌‎هایی از داخل گوش که قابل دیدن می‌باشد کافی است. ضرورتی ندارد که تمام موم داخل گوش خارج شود زیرا این موم‌ها به طور طبیعی دارای عملکرد محافظت‌کننده‌ای نیز هستند. گوش برخی از سگ‌ها دارای دسته موهای زیادی است که مانع جریان هوا به داخل گوش شده و زمینه‌ساز عفونت‌های گوش می‌شوند.
مراقبت از چشم‌ها
همواره در موقع شستن و اصلاح بدن سگ باید مراقب باشید که هیچ نوع اجسام تحـریـ*ک‌کننده‌ای وارد چشم‌های حیوان نشود. همچنین در نژادهایی که چشم‌های بزرگ و بیرون‌زده‌ای دارند، باید دقت نمود که موهای بلند اطراف چشم‌ها باعث تخریب و آسیب‌دیدگی چشم‌ها نشوند. تحریکات مداومی که از سوی این موها بر سطح چشم وارد می‌شود می‌تواند باعث عفونت‌های مزمن گردد. این قبیل سگ‌ها اغلب دارای چشم‌هایی قرمز و ترشح مختصری در گوشۀ آن هستند.

برای رفع ترشحات می‌توان چشم را به آرامی به وسیلۀ یک تکه پنبۀ آغشته به آب جوشیده سرد شده و یا چای کمرنگ سرد شده شستشو داد. در سگ‌های شکاری هم که اغلب با گرد و غبار در تماس می‌باشند نیز تمیز کردن چشم‌ها ضروری است. برای این کار می‌توانید از محلول‌های رقیق اسید بوریک و یا محلو‌ل‌های مشابه استفاده کنید. در موارد شدید که می‌تواند ناشی از ورود اجسام خارجی، برگشتگی پلک‌ها و سایر بیماری‌ها باشد با دامپزشک مشورت نمایید.
مراقبت از دندان‌ها
دندان‌های سگ به طور مداوم باید مورد معاینه قرار گیرند. در صورتی که سگ اجازه می‌دهد باید دندان‌های حیوان را تمیز کرد. اگر حیوان علاقه به گاز زدن استخوان یا چوب داشته باشد گاهی مواقع در هنگام معاینه تکه‌هایی از آنها لای دندان حیوان دیده می‌شود. در سگ‌ها پوسیدگی دندان به خاطر مصرف کمتر کربوهیدرات و PH قلیایی بزاق کمتر رخ می‌دهد.

در بیش‌تر اوقات خصوصاً در سنین بالا و در سگ‌هایی که از جیرۀ غذایی نرم مثل گوشت یا غذاهای کنسروی استفاده می‌کنند سطح داخلی و خارجی دندان جرم می‌گیرد که باید در صورت نیاز جرم‌گیری شود. در صورتی که سگ آرام باشد به صورت روزانه ذرات مواد غذایی باقی‌مانده را با مسواک پاک نمایید ولی در غیر این صورت با دامپزشک مشورت نمایید. اگر این ذرات پاک نشوند تشکیل پلاک‌های دندانی را می‌دهد که خود موجب بیماری لثه می‌شود.

این بیماری خطرناک است و باعث لق شدن و افتادن دندان می‌گردد. جرم دندانی به صورت رسوبات نرم یا سفت به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای یا خاکستری کم‌رنگ بر روی دندان دیده می‌شود و آنها را نمی‌توان با مسواک کردن یا ناخن کشیدن از سطح دندان جدا ساخت. در واقع باید توسط دامپزشک از سطح دندان پاک شوند. بهتر است هر 3 تا 6 ماه یک بار دندان‌های سگ توسط دامپزشک جرم‌گیری شوند وگرنه تجمع جرم در سطح خارجی دندان محیط را برای ایجاد عفونت دهان و لثه آماده می‌نماید و اغلب در این گونه سگ‌ها بوی بد دهان به علت نفوذ عفونت در لثه‌های سگ از دور استشمام می‌شود.
کیسه‌های مقعدی
کیسه‌های مقعدی به صورت یک جفت غده در دو طرف مقعد قرار دارند. ترشحات این غدد اغلب بد بو بوده و معمولاً قهوه‌ای و آبکی می‌باشند ولی ممکن است در صورت تجمع بیش از حد به صورت خمیری درآیند. گاهی مواقع تجمع ترشحات این غدد موجب درد و خارش در ناحیۀ مقعد می‌گردد که به صورت گاز گرفتن یا لیس‌زدن مقعد یا کشیدن آن بر روی زمین تظاهر می‌یابد.
در این صورت باید ترشحات داخل کیسه را تخلیه نمود. بهتر است این کار توسط دامپزشک انجام شود.

 

[mobinamaleknia]

سگ در اتاق ما!

سگ یکی از حیواناتی است که همواره در زندگی انسان‌‌ ها حضور داشته است. هر کس تصمیم به نگهداری سگ در منزل داشته باشد، باید بداند که پس از چنین تصمیمی مسوولیت‌ هایی متوجه او می ‌شود که باید به ‌خوبی آن ‌ها را بشناسد، بپذیرد و سپس اقدام به خرید و نگهداری سگ کند.

گرچه ورود یک سگ به خانه، برای برخی، اتفاقی هیجان انگیز است، اما آماده کردن خانه برای آوردن سگ، کار بسیار حساس و دشواری است.

پژوهشگران آمریکایی اعلام کردند: افرادی که از سگ‌ های خانگی نگهداری می ‌کنند به دلیل این‌ که اغلب پس از تماس با حیوان دست ‌های خود را نمی ‌شویند یا ممکن است این حیوان به رختخواب صاحب خود نیز راه پیدا کند، در بیشتر موارد میکروب ‌های سگ به افراد منزل منتقل شده و احتمال انتشار میکروب بین اعضای خانواده نیز بیشتر می ‌شود.

دکتر کیت استنسکی(keith stanski) محقق دانشگاه ایالتی کنزاس در این باره اظهار داشت: تحقیقات نشان می ‌دهد که تقریبا تمام کسانی که سگ دارند با سگ شان غذا می ‌خورند و بیش از نیمی از آن ها به این حیوان اجازه می‌ دهند که روی تختخواب شان کنار آن ها بخوابد.

وی در ادامه تاکید کرد: آزمایشات نشان می دهد بسیاری از میکروب های مدفوع سگ، در اثر انگشتِ صاحبان آن ها، وجود دارد.

دکتر استنسکی همچنین دریافته است ۱۰ درصد از افرادی که در خانه سگ دارند دارای زنجیره‌ های باکتریایی ” E coli ” هستند که هم در حیوان و هم در صاحب آن مشاهده می شود.
سگ هاری :

هاری یک بیماری ویروسی فوق العاده کشنده است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبی می گردد. تمامی حیوانات خونگرم ممکن است به آن دچار شوند و به وسیله ی گاز گرفتن توسط حیوانات هار بیماری انتقال می یابد.

سگ هار به طرز خطرناکی حالت تهاجمی به خود گرفته، تمایل شدیدی به گاز گرفتگی اشیاء، حیوانات و انسان، از جمله صاحب خود نشان می دهد و اغلب خود را نیز گاز گرفته و زخم های شدیدی در بدن ایجاد می نماید. سگ هار تمایل به ترک محل سکونت داشته و به سگ ها و حیوانات دیگر حمله می نماید. در مرحله آخر بیماری، تشنجات عمومی متداول می باشد.

اهمیت هاری از نظر بهداشت عمومی بر اساس تعداد موارد بیماری نبوده بلکه در رابـ ـطه با مرگ و میر شدید ناشی از بیماری که عملاَ ۱۰۰ درصد بیماران را در بر می گیرد، می باشد و نیز برخورد فکری و احساسی، رنج و اضطراب افراد گاز گرفته شده در ترس از ابتلا به بیماری نیز، خالی از اهمیت نیست، همچنین، خسارت اقتصادی ناشی از صرف مدت زمان و طول درمان ضد هاری را شامل می گردد.

گاز گرفته شدن توسط حیواناتی مانند گربه، خفاش، موش، گرگ و راکون هار نیز می ‌تواند منجر به هاری شود. به ‌هر حال اگر انسانی توسط حیوانی مشکوک گزیده شد، باید بلافاصله از سرم و واكسن ضد هاری استفاده شود. تزریق به‌ موقع این سرم می ‌تواند از مرگ فرد جلوگیری کند.

لیشمانیوز جلدی :

لیشمانیوز جلدی یا سالک یک بیماری پوستی طولانی ‌مدت و بدون درد و تب، قابل انتقال بین انسان و تعدادی از حیوانات از جمله جوندگان و سگ است. هنگام خونخواری پشه ‌ی خاکی از زخم ‌های سالک در جوندگان و سگ، انگل بیماری وارد بدن پشه‌ ی خاکی می ‌شود و با نیش پشه ‌ی آلوده، بیماری به انسان منتقل می ‌شود. این بیماری در آغاز به صورت یک برجستگی کوچک است که به تدریج بزرگ شده و به صورت زخم در می آید و احتمال دارد که زخم ها خود به خود ظرف چند هفته تا چند ماه و گاهی یک سال و یا بیشتر بهبود یابند. ممکن است ضایعات منفرد یا متعدد بوده و گاهی بدون زخم و به ندرت منتشر شود. در برخی افراد عود بیماری پس از بهبود به صورت زخم و یا برجستگی کوچک در محل زخم قبلی خوب شده، ظاهر می شود.

کیست هیداتیک:

کیست هیداتیک یک بیماری انگلی است که انسان و دام در اثر خوردن تخم نوعی انگل به نام کرم تنیااکینوکوک که در مدفوع سگ بیمار وجود دارد، به آن مبتلا می‌ شوند. کیست هیداتیک کیسه ‌ای آبکی حاوی مرحله‌ ی نوزادی انگل است که امکان ایجاد آن در اعضای مختلف بدن وجود دارد. این کیست ‌ها بسته به این‌ که در ریه، کبد، مغز یا هر بافت دیگری ایجاد شده باشند قادر به بروز عوارض مختلفی هستند و برای برداشتن آن‌ ها نیاز به عمل جراحی است. راه انتقال این بیماری از طریق دست آلوده به مدفوع سگ و خوردن آب و مواد غذایی است که به‌ وسیله‌ ی مدفوع حیوان بیمار، آلوده شده باشد. برای پیشگیری باید تماس انسان با سگ‌ ها را کم و سگ‌ های آلوده را درمان کرد و سبزیجات را قبل از مصرف به‌ طور کامل شست و همچنین از تغذیه‌ ی سگ از امعا و احشای دام جلوگیری کرد.

بیماری ‌های انگلی سگ:

این بیماری‌ ها را می ‌توان به دو دسته انگل‌ های خارجی و داخلی تقسیم کرد.

نوع خارجی شامل گری، کک و شپش است.

کک: کک‌ ها روی کف لانه یا بستر تخم‌ می‌ گذارند و تخم‌ ها در عرض ۲ تا ۳ هفته به کک‌ های بالغ تبدیل می ‌شوند. کک سگ(Ctenocephalides canis) به ‌عنوان میزبان واسط برای لارو، یک کرم نواری شایع به نام دیپلیدیوم کانینوم عمل می ‌کند. این نکته ضرورت کنترل آلودگی به کک را بیشتر می‌ کند البته با تذکر این ‌که کک‌ سگ می ‌تواند باعث گزش شدید صاحب حیوان نیز ‌بشود. جالب است که بدانید کک انسان یا همان پولکس ایریتانس(pulex irritans) روی بدن سگ نیز زندگی می‌ کند.

شپش‌: سگ به دو گونه از شپش‌ ها مبتلا می‌ شود: یک شپش مکنده به نام لینوگناتوس پیلیفروس(linognathus piliferus) و یک شپش گزنده به ‌نام تریکودکتس کانیس((Trichodectes canis. شپش باعث خارش شدید و پوسته پوسته شدن پوست می گردد. این موجودات با تماس مستقیم منتقل می شوند. تخم های شپش به موهای بدن می چسبد و لاروهای آن نیز در همان جا از تخم خارج می گردند. برخی از شپش ها خونخوار بوده و باعث کم خونی می شوند.

نوع داخلی شامل کرم‌ ها است که دو نوع از آن ‌ها وجود دارد: کرم‌ های گرد و کرم ‌های نواری.

کرم نواری: کرم نواری متداول در سگ کانینوم((caninum نامیده می‌ شود ولی انواع دیگری نیز وجود دارد. نشانه ‌های شاخص آلودگی حیوان به کرم نواری شامل اشتهای حریصانه همراه با تحلیل رفتن حیوان است. همچنین می ‌توان کرم را در مدفوع یا چسبیده به موهای اطراف مقعد سگ نیز مشاهده کرد.

کرم‌های گرد: گاه در تابستان، سگ ‌ها در بین پنجه‌ های خود دچار بیماری جرب مزمن می ‌شوند که البته جرب ‌های واقعی نیستند بلکه لاروهای انگلی هستند که در زیر پوست نقب می ‌زنند.
توکسوکاریازیس

توکسوکاریازیس(Toxocariasis ) :یک بیماری انگلی از خانواده‌ ی کرم‌ های گرد است. این انگل در بسیاری از حیوانات و انسان قادر به ایجاد بیماری است. در سگ و گربه دو گونه‌ ی توکسوکارا کتی و توکسوکارا کنیس می ‌تواند سبب بیماری شود. توله سگ ‌ها از طریق بند ناف در دوران جنینی و نیز خوردن شیر مادر پس از تولد آلوده می ‌شوند، اما گربه ‌ها فقط از راه خوردن شیر مادر آلوده می‌ شوند. این انگل نه ‌تنها در سگ و گربه باعث بیماری می‌ شود، بلکه مهاجرت لارو انگل در بدن انسان خصوصاً بچه ‌ها ایجاد بیماری می‌ کند. در ایالات متحده تخمین زده می ‌شود که سالانه هزار مورد از آلودگی در انسان مشاهده می‌ شود.

دو شکل عمده‌ی این بیماری وجود دارد:

الف. شکل چشمی:

توکسوکاریازیس می‌ تواند منجر به بیماری ‌های چشمی شود که در نهایت به کوری می ‌انجامد. شکل چشمی زمانی ایجاد می ‌شود که انسان یا حیوان تخم انگل را ببلعد. تخم انگل داخل روده، باز و تبدیل به لارو می ‌شود. این لارو می ‌تواند به سایر نقاط بدن از جمله چشم مهاجرت کند که در چشم منجر به التهاب و زخم شبکیه می ‌شود. هر ساله حدود ۷۰۰ نفر از کودکان مبتلا به شکل چشمی توکسوکاریازیس، بینایی خود را از دست می ‌دهند.

ب. شکل احشایی:

آلودگی شدید با توکسوکاریازیس اگرچه به ‌ندرت اتفاق می ‌افتد، اما می ‌تواند منجر به شکل احشایی توکسوکاریازیس شود. پس از این ‌که تخم این انگل توسط انسان بلعیده شد، در روده به لارو تبدیل می‌ شود. این لاروها در داخل بدن شروع به مهاجرت می‌ کنند تا این‌ که خود به‌ خود بمیرند. این امر ممکن است چندین سال به‌ طول بیانجامد. ارگان ‌هایی که بیشتر درگیر می ‌شوند شامل مغز، کبد، ریه و چشم است. علایم بیماری شامل تب، سردرد، سرفه، درد یا ناراحتی معده، آسم یا پنومونی است. در بیشتر موارد افراد بالغی که به تعداد کمی لارو انگل آلوده شده‌ اند علایم خاصی را نشان نمی ‌دهند. بیشتر علایم در بچه‌ هایی که با سگ و گربه بازی می ‌کنند دیده می‌ شود. اگرچه موارد توکسوکاریازیس‌ گربه ‌ای نیز در انسان دیده می ‌شود، اما به‌ دلیل عادت رفتاری گربه در دفع مدفوع، موارد آن نادرتر است.

تخم این انگل می ‌تواند تا دو سال یا بیشتر در خاک زنده بماند. شما و فرزندان ‌تان می توانید در صورت بلع ناگهانی تخم‌ های عفونی توکسوکاریازیس از خاک یا سایر سطوح آلوده و لوازمی از منزل که با سگ و گربه در تماس بوده ‌اند، آلوده شوید. در صورت بروز علایم، انجام آزمایش ‌های خاص برای تشخیص آلودگی ضروری است. شکل احشایی آلودگی، با داروهای ضد انگل که معمولاً همراه با داروهای ضد التهاب داده می‌ شود، درمان می ‌شود. درمان شکل چشمی مشکل ‌تر است و معمولاً تلاش می ‌شود که از پیشرفت جراحت چشم جلوگیری شود. این انگل در خانم‌ هایی که به‌ خصوص برای اولین بار باردار می‌ شوند، می ‌تواند منجر به سقط جنین یا زایمان نارس شود.
سگ در خانه

جای هیچ حیوانی در منزل مسکونی نیست :

با توجه به اهمیت بیماری ‌های ذکر شده، اطلاع ‌رسانی و ارتقای سطح آموزش جامعه در این زمینه اهمیت ویژه‌ای دارد. اغلب کارشناسان و متخصصان دامپزشکی با بیان این مطلب که هر روز بر تعداد افرادی که به نگهداری حیوانات خانگی رو می ‌آورند اضافه می‌ شود، تاکید می‌ کنند در تمام جوامع مهم‌ ترین مشکلی که در این زمینه مطرح می ‌شود مساله‌ ی بیماری‌ های مشترک بین حیوان و انسان است.

از لحاظ بهداشتی، جای هیچ حیوانی در منزل مسکونی نیست، چون همه‌ ی حیوانات می‌ توانند تعدادی از بیماری‌ ها را به انسان منتقل کنند. نگهداری هر نوع حیوانی در منزل عوارضی دارد که تشخیص برخی از این عوارض و بیماری ‌ها در افراد مبتلا بسیار دشوار است و تشخیص آن در برخی دیگر امکان‌ پذیر نیست. صاحبان سگ و گربه و به ‌خصوص بچه‌ های کوچک بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند. بچه ‌های کوچک به‌ دلیل این ‌که چهار دست و پا راه می‌ روند و مرتب دست ‌شان را در دهان می ‌کنند بیشتر در معرض خطر هستند.

چند توصیه:

دست ‌های‌ تان را بعد از تماس با حیوان خانگی حتماً بشویید.

به بچه‌ ها اجازه ندهید در مکان ‌هایی که به‌ وسیله ‌ی مدفوع حیوانات خانگی یا سایر حیوانات آلوده شده است بازی کنند.