*فریال*
کاربر نگاه دانلود
نیوشا ضیغمی با شرکت در کلاسهای آزاد بازیگری کانون سینماگران جوان بازیگری را آموخت و خیلی سریع پلههای ترقی را طی کرد و در مجموعه تاریخی «درچشم باد» بازی کرد. در ادامه با کارگردان خوش فکری مثل محمد علی سجادی در دو فیلم «تر دست» و «شوریده» در قالب دو نقش متفاوت یک دختر رومانتیک و عاشق پیشه و یک دختر افسرده و روان پریش بازیهای متفاوتی ارائه کرد و در ادامه با بازی در فیلمهای «گـ ـناه من»، «حس پنهان» و «مواجهه» در قالب نقشهای چند لایه و دختران قربانی و حساس خودش را بهعنوان استعدادی جدید در میان بازیگران جوان معرفی کرد و تبدیل به بازیگر محبوب فیلمهای مستقل شد.
ضیغمی در این دوران از همکاری با کارگردانهای باتجربه سینمای بدنه مثل مسعود ده نمکی در «اخراجیها» در نقش یک دختر سنتی جنوب شهری و فریدون جیرانی در فیلم «پارک وی» نیز ابایی نداشت. دراواخر دهه هشتاد شاید انتخابهای ضیغمی باعث شد نتواند درخشش سالهای قبلش را تکرار کند و در فیلمهای نه چندان مطرحی مثل «زمهریر»، «دمکراسی تو روز روشن»، «پرستوهای عاشق»، «چارسو» و «سرخابیها» در قالب نقشهای بدون اوج و فرود بازی کرد. ضیغمی با حضور در نقش یک مشاور انتخاباتی در فیلم «ایران برگر» میکوشد درخشش گذشتهاش را تکرار کند. با او در باره حضور در «ایران برگر» پرفروش ترین فیلم اکران نوروز گفتوگو کردهایم.
مدتی از بازیگری فاصله گرفتم و ترجیح دادم در این فاصله به کارنامه کاریم فکر کنم تا به راهکار جدیدی برسم و مسیر تازهای را انتخاب کنم.
بنابراین از روند کاری گذشته خودتان چندان راضی نبودید؟
مسئله راضی نبودن در میان نبود. زمانی که انتخابی پیش میآید بنابر تجربه و نگرش آن موقعیت زمانی است. فکر کردم که بعد از گذشت یک دهه از ورودم به سینما بهتر است با پختگی و فکر بیشتری نقشها را انتخاب کنم. تا در آینده بتوانم بگویم کارنامه دهه دوم بازیگریم بهتر و کاملتر است.
بنابراین این استراتژی را در مورد کارتان دارید که هر دهه نسبت به دهه قبل روند متفاوت و روبه جلویی داشته باشید؟
هرسنی برای هر بازیگری تجربیاتی دارد و دانش و شناختی را به انسان اضافه میکند. بعد از ده سال بازی کردن دیگر نمیتوانم نقشهایی را بازی کنم که قابل دفاع نباشد.
آیا هنوز هم علاقه دارید نقش جوانپسند بازی کنید؟
سنم از بازی کردن در این نقشها گذشته است. الان تمام هدفم بازی در نقشهای آبرومند و قابل دفاع است. پیر یا جوان بودن نقش در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
طول و عرض نقشهای پیشنهادی برایتان چه اهمیتی دارد؟
در فیلمی مثل «ایران برگر» کارگردانی چون مسعود جعفری جوزانی حضور دارد که یازده سال بعد از «درچشم باد» دوباره با ایشان همکاری کردم. طول نقش چندان بلند نبود اما فضای کار مرا مجاب کرد که در این فیلم بازی کنم. کیفیت فیلمنامه، تیم بازیگری و نوع کارگردانی جوزانی باعث شد که با خیال راحت در «ایران برگر» بازی کنم و دینم را به ایشان ادا کنم.
«در چشم باد» نقش دختری متعلق به صد سال قبل را بازی کردید. اما در «ایران برگر» نقشتان معاصر بود این ویژگی چقدر برایتان اهمیت داشت؟
مسعود جوزانی کارگردانی است که به کارش اشراف دارد و از بهترین کارگردانهای سینمای ایران است. برای هر بازیگری کار کردن با این نوع از کارگردانها مفید است و همچنان از ایشان آموختم و البته تولید فیلم «ایران برگر» بهلحاظ ابعاد و وسعت کار، فیلمی دشوار و سخت بود. در این فیلم تعداد زیادی بازیگر و هنرور در صحنههای شلوغ بازی داشتند وهر کارگردانی نمیتوانست این صحنهها را مدیریت کند.
در شرایطی که اغلب تولیدات سینمای ایران فضای شهری دارند، روستایی بودن فیلم «ایران برگر» چه ویژگیهایی برای شما داشت؟
فضای فیلم «ایران برگر» و نوع گویش شخصیتهای فیلم در فضای مدرنی که امروز همه ما زندگی میکنیم جذابیتهای زیادی دارد و کمتر این نوع فیلمها ساخته میشود و بر خلاف اغلب فیلمهایی روستایی که مخاطب خاص دارد، «ایران برگر» بهدلیل ساختارش قدرت ارتباط با مخاطب عام سینما را هم دارد.
شغل مشاور انتخاباتی شغلی است که در سینمایهالیوود و حتی سینمای خودمان بارها مورد استفاده قرار گرفته است. آیا برای ایفای نقش مشاور انتخاباتی به سراغ الگویی از این نوع فیلمها رفتید؟
این شخصیت، زنی است که تفکر خاص خودش را دارد که ریشههایش سیـاس*ـی است و کارگردان فیلم قبل از شروع کار برای من مثال میآورد که خانمهایی که نقش مشاوران انتخاباتی را بازی میکنند آدمهای جدی هستند و به حرفهایی که مطرح میکنند اعتقاد دارند و آدمهای شوخ و راحتی نیستند. بنابراین معماری این شخصیت طوری انتخاب شد که این زن داعیه روشنفکری داشته باشد. البته با توجه به فضای فیلم که طنز بود و تمام بازیگران تلاش میکردند در عین جدیت کار کنند، موقعیتهای طنز زیادی در ساختار فیلم دیده میشد.
آیا نمونههایی که کارگردان برای شما مثال زد از فیلمهای خارجی بودند؟
جوزانی از فیلم خاصی نام نبرد. موقعی که به بخش طراحی لباس رسیدیم ایشان میگفتند که پشت فلان رئیس جمهور کشور غربی در مراسم مختلف معمولا خانمی وجود دارد که لباس رسمی کت و دامن و یا شلوار با هد ست به گوش ایستاده است. بنابراین مبنای طراحی لباس خانم مشاور انتخاباتی با این شمایل و شکلی ساده ومرتب انتخاب شد.
معمولا شغلهایی نظیر مشاور انتخاباتی ایجاب میکند که شخص خوش پوش و مرتب باشد؟
بله، این خانم هم خوش لباس است و ماشین مدل بالایی دارد و سر و شکلش رسمی و اداری است. البته آدمهایی که اهل تجارت و بیزنس هم هستند ظاهری آراسته و مرتب دارند. به اصطلاح این آدمها ویترین خوبی دارند و این نکات هستند که نقش را کامل میکنند.
آیا به لحاظ شخصیتی این زن ویژگیهای خاکستری دارد؟
آدمی است که مثل خیلی از آدمهای امروز شغل، موقعیت اجتماعی و پول برایش از هر چیزی مهمتر است. آدمهایی که در مرز سفید و سیاه بودن در نوسان هستند و عواطف و روابط انسانی برایشان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
ضیغمی در این دوران از همکاری با کارگردانهای باتجربه سینمای بدنه مثل مسعود ده نمکی در «اخراجیها» در نقش یک دختر سنتی جنوب شهری و فریدون جیرانی در فیلم «پارک وی» نیز ابایی نداشت. دراواخر دهه هشتاد شاید انتخابهای ضیغمی باعث شد نتواند درخشش سالهای قبلش را تکرار کند و در فیلمهای نه چندان مطرحی مثل «زمهریر»، «دمکراسی تو روز روشن»، «پرستوهای عاشق»، «چارسو» و «سرخابیها» در قالب نقشهای بدون اوج و فرود بازی کرد. ضیغمی با حضور در نقش یک مشاور انتخاباتی در فیلم «ایران برگر» میکوشد درخشش گذشتهاش را تکرار کند. با او در باره حضور در «ایران برگر» پرفروش ترین فیلم اکران نوروز گفتوگو کردهایم.
آیا در این دو سه ساله اخیر تلاش کردهاید مسیر متفاوتی را در بازیگری تجربه کنید؟مدتی از بازیگری فاصله گرفتم و ترجیح دادم در این فاصله به کارنامه کاریم فکر کنم تا به راهکار جدیدی برسم و مسیر تازهای را انتخاب کنم.
بنابراین از روند کاری گذشته خودتان چندان راضی نبودید؟
مسئله راضی نبودن در میان نبود. زمانی که انتخابی پیش میآید بنابر تجربه و نگرش آن موقعیت زمانی است. فکر کردم که بعد از گذشت یک دهه از ورودم به سینما بهتر است با پختگی و فکر بیشتری نقشها را انتخاب کنم. تا در آینده بتوانم بگویم کارنامه دهه دوم بازیگریم بهتر و کاملتر است.
بنابراین این استراتژی را در مورد کارتان دارید که هر دهه نسبت به دهه قبل روند متفاوت و روبه جلویی داشته باشید؟
هرسنی برای هر بازیگری تجربیاتی دارد و دانش و شناختی را به انسان اضافه میکند. بعد از ده سال بازی کردن دیگر نمیتوانم نقشهایی را بازی کنم که قابل دفاع نباشد.
آیا هنوز هم علاقه دارید نقش جوانپسند بازی کنید؟
سنم از بازی کردن در این نقشها گذشته است. الان تمام هدفم بازی در نقشهای آبرومند و قابل دفاع است. پیر یا جوان بودن نقش در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
طول و عرض نقشهای پیشنهادی برایتان چه اهمیتی دارد؟
در فیلمی مثل «ایران برگر» کارگردانی چون مسعود جعفری جوزانی حضور دارد که یازده سال بعد از «درچشم باد» دوباره با ایشان همکاری کردم. طول نقش چندان بلند نبود اما فضای کار مرا مجاب کرد که در این فیلم بازی کنم. کیفیت فیلمنامه، تیم بازیگری و نوع کارگردانی جوزانی باعث شد که با خیال راحت در «ایران برگر» بازی کنم و دینم را به ایشان ادا کنم.
«در چشم باد» نقش دختری متعلق به صد سال قبل را بازی کردید. اما در «ایران برگر» نقشتان معاصر بود این ویژگی چقدر برایتان اهمیت داشت؟
مسعود جوزانی کارگردانی است که به کارش اشراف دارد و از بهترین کارگردانهای سینمای ایران است. برای هر بازیگری کار کردن با این نوع از کارگردانها مفید است و همچنان از ایشان آموختم و البته تولید فیلم «ایران برگر» بهلحاظ ابعاد و وسعت کار، فیلمی دشوار و سخت بود. در این فیلم تعداد زیادی بازیگر و هنرور در صحنههای شلوغ بازی داشتند وهر کارگردانی نمیتوانست این صحنهها را مدیریت کند.
در شرایطی که اغلب تولیدات سینمای ایران فضای شهری دارند، روستایی بودن فیلم «ایران برگر» چه ویژگیهایی برای شما داشت؟
فضای فیلم «ایران برگر» و نوع گویش شخصیتهای فیلم در فضای مدرنی که امروز همه ما زندگی میکنیم جذابیتهای زیادی دارد و کمتر این نوع فیلمها ساخته میشود و بر خلاف اغلب فیلمهایی روستایی که مخاطب خاص دارد، «ایران برگر» بهدلیل ساختارش قدرت ارتباط با مخاطب عام سینما را هم دارد.
شغل مشاور انتخاباتی شغلی است که در سینمایهالیوود و حتی سینمای خودمان بارها مورد استفاده قرار گرفته است. آیا برای ایفای نقش مشاور انتخاباتی به سراغ الگویی از این نوع فیلمها رفتید؟
این شخصیت، زنی است که تفکر خاص خودش را دارد که ریشههایش سیـاس*ـی است و کارگردان فیلم قبل از شروع کار برای من مثال میآورد که خانمهایی که نقش مشاوران انتخاباتی را بازی میکنند آدمهای جدی هستند و به حرفهایی که مطرح میکنند اعتقاد دارند و آدمهای شوخ و راحتی نیستند. بنابراین معماری این شخصیت طوری انتخاب شد که این زن داعیه روشنفکری داشته باشد. البته با توجه به فضای فیلم که طنز بود و تمام بازیگران تلاش میکردند در عین جدیت کار کنند، موقعیتهای طنز زیادی در ساختار فیلم دیده میشد.
آیا نمونههایی که کارگردان برای شما مثال زد از فیلمهای خارجی بودند؟
جوزانی از فیلم خاصی نام نبرد. موقعی که به بخش طراحی لباس رسیدیم ایشان میگفتند که پشت فلان رئیس جمهور کشور غربی در مراسم مختلف معمولا خانمی وجود دارد که لباس رسمی کت و دامن و یا شلوار با هد ست به گوش ایستاده است. بنابراین مبنای طراحی لباس خانم مشاور انتخاباتی با این شمایل و شکلی ساده ومرتب انتخاب شد.
معمولا شغلهایی نظیر مشاور انتخاباتی ایجاب میکند که شخص خوش پوش و مرتب باشد؟
بله، این خانم هم خوش لباس است و ماشین مدل بالایی دارد و سر و شکلش رسمی و اداری است. البته آدمهایی که اهل تجارت و بیزنس هم هستند ظاهری آراسته و مرتب دارند. به اصطلاح این آدمها ویترین خوبی دارند و این نکات هستند که نقش را کامل میکنند.
آیا به لحاظ شخصیتی این زن ویژگیهای خاکستری دارد؟
آدمی است که مثل خیلی از آدمهای امروز شغل، موقعیت اجتماعی و پول برایش از هر چیزی مهمتر است. آدمهایی که در مرز سفید و سیاه بودن در نوسان هستند و عواطف و روابط انسانی برایشان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
