BARANA.R
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/10/29
- ارسالی ها
- 2,921
- امتیاز واکنش
- 20,204
- امتیاز
- 746
- سن
- 23
لیندسی هیلتون،31 ساله هیچوقت اجازه نداده نداشتن دست و پا مانع دستیابی به رویاهای ورزشی اش شود. او وقتی بچه بود اسکی، شنا و راگبی را یاد گرفت و تا به امروز هم این ورزش ها را ادامه داده است. لیندسی چند سال پیش کراس فیت یا آمادگی جسمانی چندگانه را کشف کرد و تصمیم گرفت این ورزش جدید را باوجود محدودیت هایی که با آن روبروست امتحان کند. او همیشه راهی برای کارهایی که می خواهد انجام دهد پیدا می کند.
لیندسی می گوید: «من نمی توانم در این حقیقت که دست و پا ندارم غرق شوم زیرا هیچ چیزی وجود ندارد که نتوانم نتیجه آن را تغییر دهم. من چالش و غلبه بر چالش را دوس دارم. این عجیب نیست که من به باشگاه می روم، هرکسی می تواند این کار را کند اگر بخواهد. وقتی چیز جدیدی را امتحان می کنید هرگز نمی دانید که چه اتفاقی خواهد افتاد. من به یاد می آورم که بچه بودم و شما به من خیره می شدید یا سوالات زیادی می پرسیدید. مطمئنم که به نظر مردم منحصربفرد به نظر می رسیدم اما برای خودم عادی بود و این راهی بود که همیشه رفتم.»
او اکنون در بخش های تطبیقی و غیرتطبیقی کراس فیت و در مسابقات میامی شرکت می کند که ورزشکارانی از سراسر جهان در یک رویداد چهار روزه برای نشان دادن توانایی های آمادگی جسمانی خود جمع می شوند. او هرگز فکر نکرده که با دیگران فرق دارد و پدر و مادرش سعی کرده اند در هر مرحله از زندگی او را به چالش بکشند. لیندسی وقتی کوچک بود از دست و پای مصنوعی استفاده می کرد اما دیگر در کارهای روزانه از آن ها استفاده نمی کند، زیرا شروع کرد بدون آن ها کار کند و دید که خیلی از کارها را سریعتر و آسانتر می تواند انجام دهد و فقط به آن ها عادت کرده بوده است و اکنون بیشتر موقع رانندگی از آن ها استفاده می کند.
لیندسی ویدئوهایی از خود را منتشر می کند زیرا فکر می کند می تواند الهام بخش کسانی باشد که شرایط مشابه او دارند تا کار جدیدی را آغاز کنند و می گوید: «پیام اصلی که همیشه سعی می کند با مردم به اشتراک بگذارم این است که امتحان و تلاش کنید. نباید اجازه دهید ترس از ناشناخته ها مانع شما شود. فقط تلاش کنید، فقط تلاش!»
لیندسی می گوید: «من نمی توانم در این حقیقت که دست و پا ندارم غرق شوم زیرا هیچ چیزی وجود ندارد که نتوانم نتیجه آن را تغییر دهم. من چالش و غلبه بر چالش را دوس دارم. این عجیب نیست که من به باشگاه می روم، هرکسی می تواند این کار را کند اگر بخواهد. وقتی چیز جدیدی را امتحان می کنید هرگز نمی دانید که چه اتفاقی خواهد افتاد. من به یاد می آورم که بچه بودم و شما به من خیره می شدید یا سوالات زیادی می پرسیدید. مطمئنم که به نظر مردم منحصربفرد به نظر می رسیدم اما برای خودم عادی بود و این راهی بود که همیشه رفتم.»
او اکنون در بخش های تطبیقی و غیرتطبیقی کراس فیت و در مسابقات میامی شرکت می کند که ورزشکارانی از سراسر جهان در یک رویداد چهار روزه برای نشان دادن توانایی های آمادگی جسمانی خود جمع می شوند. او هرگز فکر نکرده که با دیگران فرق دارد و پدر و مادرش سعی کرده اند در هر مرحله از زندگی او را به چالش بکشند. لیندسی وقتی کوچک بود از دست و پای مصنوعی استفاده می کرد اما دیگر در کارهای روزانه از آن ها استفاده نمی کند، زیرا شروع کرد بدون آن ها کار کند و دید که خیلی از کارها را سریعتر و آسانتر می تواند انجام دهد و فقط به آن ها عادت کرده بوده است و اکنون بیشتر موقع رانندگی از آن ها استفاده می کند.
لیندسی ویدئوهایی از خود را منتشر می کند زیرا فکر می کند می تواند الهام بخش کسانی باشد که شرایط مشابه او دارند تا کار جدیدی را آغاز کنند و می گوید: «پیام اصلی که همیشه سعی می کند با مردم به اشتراک بگذارم این است که امتحان و تلاش کنید. نباید اجازه دهید ترس از ناشناخته ها مانع شما شود. فقط تلاش کنید، فقط تلاش!»
