DENIRA
کاربر نگاه دانلود
⁉️چه وقت بايد نگران خيال پردازي هاي کودک شد؟
خيال پردازي خوب است اما حد و اندازه اي دارد. در دو حالت بايد با يک روانشناس مشورت نماييد:
1- وقتي که شدت و دفعات خيال پردازي کودک زياد بشود به طوري که در خانه، در مهماني، هنگام بازي با همسالان يا هر جاي ديگر دائم هذيان گويي کند.
2- وقتي در سنين مدرسه همچنان در دنياي خيالي خودش سير کند طوري که مرز واقعيت و خيال را متوجه نباشد. مثل اينکه همبازي خيالي اش را با خود به مدرسه ببرد و هنگام درس با او حرف بزند و متوجه نباشد که در اطرافش چه مي گذرد.
دليل اين گونه خيال بافي ها مي تواند مشکلات خانوادگي، کمبودهاي عاطفي، حقارت، اضطراب و...باشد. اين مسائل کودک را از دنياي واقعي بيزار و به صورتي افراطي به دنياي خيالي و عاري از نامهرباني ها مي کشاند.
برطرف کردن اين مشکلات مي تواند از بروز خيال بافي افراطي در کودکان پيشگيري نمايد.
خيال پردازي خوب است اما حد و اندازه اي دارد. در دو حالت بايد با يک روانشناس مشورت نماييد:
1- وقتي که شدت و دفعات خيال پردازي کودک زياد بشود به طوري که در خانه، در مهماني، هنگام بازي با همسالان يا هر جاي ديگر دائم هذيان گويي کند.
2- وقتي در سنين مدرسه همچنان در دنياي خيالي خودش سير کند طوري که مرز واقعيت و خيال را متوجه نباشد. مثل اينکه همبازي خيالي اش را با خود به مدرسه ببرد و هنگام درس با او حرف بزند و متوجه نباشد که در اطرافش چه مي گذرد.
دليل اين گونه خيال بافي ها مي تواند مشکلات خانوادگي، کمبودهاي عاطفي، حقارت، اضطراب و...باشد. اين مسائل کودک را از دنياي واقعي بيزار و به صورتي افراطي به دنياي خيالي و عاري از نامهرباني ها مي کشاند.
برطرف کردن اين مشکلات مي تواند از بروز خيال بافي افراطي در کودکان پيشگيري نمايد.
