- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
مقاله های مرتبط:
این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عکس از:tripyar
تاریخچه پل
پل خواجو از اواخر تیموری شالودههایی داشته و به امر شاهعباس دوم در سال ۱۰۶۰ به صورت امروزی آن ساخته شده است. وسط این پل برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ساختمان مخصوصی (که به نام بیگربیکی شهرت دارد) بنا شد که هماکنون نیز وجود دارد و طاقهای آن دارای تزئینات نقاشی است. نام پل خواجو، تحریف کلمه «خواجه» است که به مناسبت لقب بزرگان و خواجههای عصر صفوی نامگذاری شده است.
"تاورنیه" سیاح اروپایی نوشته است که در دو طرف خیابان این پل دو خانه وجود دارد که متعلق به شاه است و رودخانه در هیچ کجا بستری به این زیبایی ندارد و چون این محل از همه جا گودتر است، همین امر تا اندازهای شاهعباس را وادار به ساختن این پل کرد و چون محل گبرها آن طرف رودخانه بوده برای این که آنان از خیابان چهارباغ نگذرند، برای کوتاهتر کردن راه این پل ساخته شد و تاریخ آن ۱۰۵۷ تا ۱۰۷۷ هجری است.
همچنین وقتی که پل به اتمام رسید به همان نام حسن بیک نامیده شد.
در کتاب عباسنامه تألیف محمد طاهر وحید قزوینی به سال (۱۱۱۰ تا ۱۰۱۵ ه) شرح مفصلی راجع به ساختمان پل حسنآباد "خواجو" نوشته به خلاصه این که پس از اتمام، شاهعباس دوم دستور آیین بستن و گلریزان کردن پل را به عهده و اهتمام مقصود بیک سفره چی باشی واگذار کرد و تزیین هر یک از طاقهای آن پل به عهده یکی از امرای محل بود و چشمههای وسط که به منزله دل در بدن و معنی در سخن است از طرف شاه آیین بسته شد و مینویسد:
آب رودخانه را به بالای پل سد نموده بهطوریکه فواره حوض آن تقریباً سه گز میجست، سایبانهای زرنگار از مبدأ تا منتهای پل بر سر پا بود و رشتههای مفتول جهت آویختن فانوس و قنادیل به طرحهای مختلف کشیده بودند و در هر مجلسی فرشهای قالی کرمانی و قائنی افتاده بود و در هر حجرهای شاهد سنبل مو بر پای ایستاده و جوانان خطه ارم عباسآباد و سیمبران خوش آب و رنگ هندو و ارامنه شمشاد قامت گلرخسار مجلس را بهصورت نگار گردانیده بودند و اعلیحضرت ضلاللهی کامران و کامیاب تا حین طلوع صبح عالمتاب در عبارت شرقی پل مزبور استراحت و امرا و مقربان و ملازمان هر یک در حجرات مختلف خود غنودند.
در وصف ساختن دریاچه و سد روی پل مزبور بابا محمدعلی اصفهانی حدود (۱۰۸۱ ه.ق) از شعرای مصاحب حکیم شفایی چنین سروده است:
ندانم چون کنم تعریف آن پل کزو ایجاد شد راه توکل
شکوه بحر اگر آنجا کشد سر جهد مانند میمونی ز چنبر
- حقایق جالب درباره سی و سه پل
- میدان نقش جهان، نگین شهر اصفهان
- تور مجازی مسجد شیخ لطف الله؛ سیری در دنیای عرفانی رنگ و نور
این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عکس از:tripyar
تاریخچه پل
پل خواجو از اواخر تیموری شالودههایی داشته و به امر شاهعباس دوم در سال ۱۰۶۰ به صورت امروزی آن ساخته شده است. وسط این پل برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ساختمان مخصوصی (که به نام بیگربیکی شهرت دارد) بنا شد که هماکنون نیز وجود دارد و طاقهای آن دارای تزئینات نقاشی است. نام پل خواجو، تحریف کلمه «خواجه» است که به مناسبت لقب بزرگان و خواجههای عصر صفوی نامگذاری شده است.
"تاورنیه" سیاح اروپایی نوشته است که در دو طرف خیابان این پل دو خانه وجود دارد که متعلق به شاه است و رودخانه در هیچ کجا بستری به این زیبایی ندارد و چون این محل از همه جا گودتر است، همین امر تا اندازهای شاهعباس را وادار به ساختن این پل کرد و چون محل گبرها آن طرف رودخانه بوده برای این که آنان از خیابان چهارباغ نگذرند، برای کوتاهتر کردن راه این پل ساخته شد و تاریخ آن ۱۰۵۷ تا ۱۰۷۷ هجری است.
همچنین وقتی که پل به اتمام رسید به همان نام حسن بیک نامیده شد.
در کتاب عباسنامه تألیف محمد طاهر وحید قزوینی به سال (۱۱۱۰ تا ۱۰۱۵ ه) شرح مفصلی راجع به ساختمان پل حسنآباد "خواجو" نوشته به خلاصه این که پس از اتمام، شاهعباس دوم دستور آیین بستن و گلریزان کردن پل را به عهده و اهتمام مقصود بیک سفره چی باشی واگذار کرد و تزیین هر یک از طاقهای آن پل به عهده یکی از امرای محل بود و چشمههای وسط که به منزله دل در بدن و معنی در سخن است از طرف شاه آیین بسته شد و مینویسد:
آب رودخانه را به بالای پل سد نموده بهطوریکه فواره حوض آن تقریباً سه گز میجست، سایبانهای زرنگار از مبدأ تا منتهای پل بر سر پا بود و رشتههای مفتول جهت آویختن فانوس و قنادیل به طرحهای مختلف کشیده بودند و در هر مجلسی فرشهای قالی کرمانی و قائنی افتاده بود و در هر حجرهای شاهد سنبل مو بر پای ایستاده و جوانان خطه ارم عباسآباد و سیمبران خوش آب و رنگ هندو و ارامنه شمشاد قامت گلرخسار مجلس را بهصورت نگار گردانیده بودند و اعلیحضرت ضلاللهی کامران و کامیاب تا حین طلوع صبح عالمتاب در عبارت شرقی پل مزبور استراحت و امرا و مقربان و ملازمان هر یک در حجرات مختلف خود غنودند.
در وصف ساختن دریاچه و سد روی پل مزبور بابا محمدعلی اصفهانی حدود (۱۰۸۱ ه.ق) از شعرای مصاحب حکیم شفایی چنین سروده است:
ندانم چون کنم تعریف آن پل کزو ایجاد شد راه توکل
شکوه بحر اگر آنجا کشد سر جهد مانند میمونی ز چنبر
دانلود رمان و کتاب های جدید