همهی ما این توصیهی خوب را شنیدهایم که «مثبت فکر کن». اما هر چه چالشهایی که در زندگی با آنها مواجه میشویم بزرگتر باشد، نیمهی خالی لیوان بیشتر به چشم میآید و مثبتاندیشی غیرممکن و غیرواقعی به نظر میرسد. در شرایطی که هیچ چیز بر وفقِ مراد نیست، مشکل میتوان انگیزهای برای مثبت اندیشیدن پیدا کرد. در این مقاله تا حدودی به شما میگوییم که چرا باید مثبتاندیش باشیم.
مانعِ واقعیِ مثبتاندیشی، ذهنِ ماست که طوری برنامهریزی شده تا در مواجهه با تهدیدات، نیمهی خالی لیوان را ببیند. این مکانیسمِ بقای نوع بشر، وظیفهی خود را به خوبی انجام داده است. به خصوص زمانی که انسانها در عصر شکار زندگی میکردند و زندگیشان با خطرات واقعی و زیادی مواجه بود و احتمال داشت توسط موجودات زنده یا پدیدههای طبیعی در محیط اطراف، فورا کشته شوند. این موضوع برای انسانهای اولیه مصداق داشت. امروزه این مکانیسم، تنها به بدبینی و منفینگری و تمایل برای یافتن تهدیدهای پیرامونی در ذهن انسان، منجر میشود. تهدیدهایی که در احتمال وقوعِ حوادثِ ناخوشایند، اغراق میکنند. وقتی تهدید واقعی در کمین شما باشد، این مکانیسم شما را نجات میدهد اما وقتی تهدیدها را در ذهن خود بزرگنمایی کنید بعد از مدتی متقاعد میشوید که پروژهای که روی آن کار میکنید، محکوم به شکست است. در این مواقع نگرش منفی داشتن، تصویر وخیمی از اوضاع ترسیم میکند که باعث تباهی و ناامیدی در زندگی میشود.
مثبتاندیش بودن یک چالش روزانه در زندگی است که به توجه و تمرکز نیاز دارد. اگر میخواهید بر تمایلِ ذهن به تمرکز روی تهدیدها غلبه کنید، باید مصمم باشید و مثبت بیندیشید اما مثبتاندیشی تصادفی نیست، مهارتی است که ما باید توجهِ زیادی به آن داشته باشیم.
مانعِ واقعیِ مثبتاندیشی، ذهنِ ماست که طوری برنامهریزی شده تا در مواجهه با تهدیدات، نیمهی خالی لیوان را ببیند. این مکانیسمِ بقای نوع بشر، وظیفهی خود را به خوبی انجام داده است. به خصوص زمانی که انسانها در عصر شکار زندگی میکردند و زندگیشان با خطرات واقعی و زیادی مواجه بود و احتمال داشت توسط موجودات زنده یا پدیدههای طبیعی در محیط اطراف، فورا کشته شوند. این موضوع برای انسانهای اولیه مصداق داشت. امروزه این مکانیسم، تنها به بدبینی و منفینگری و تمایل برای یافتن تهدیدهای پیرامونی در ذهن انسان، منجر میشود. تهدیدهایی که در احتمال وقوعِ حوادثِ ناخوشایند، اغراق میکنند. وقتی تهدید واقعی در کمین شما باشد، این مکانیسم شما را نجات میدهد اما وقتی تهدیدها را در ذهن خود بزرگنمایی کنید بعد از مدتی متقاعد میشوید که پروژهای که روی آن کار میکنید، محکوم به شکست است. در این مواقع نگرش منفی داشتن، تصویر وخیمی از اوضاع ترسیم میکند که باعث تباهی و ناامیدی در زندگی میشود.
مثبتاندیش بودن یک چالش روزانه در زندگی است که به توجه و تمرکز نیاز دارد. اگر میخواهید بر تمایلِ ذهن به تمرکز روی تهدیدها غلبه کنید، باید مصمم باشید و مثبت بیندیشید اما مثبتاندیشی تصادفی نیست، مهارتی است که ما باید توجهِ زیادی به آن داشته باشیم.