Pink princess
کاربر نگاه دانلود
وقتی خوب به انیمیشن های دیزنی نگاه می کنیم فقدان و نبود "مادر" را بیشتر از نبود "پدر" متوجه می شویم. مادرها در اغلب انیمیشن های والت دیزنی از دنیا رفته اند و اگر هم وجود داشته باشند اصلا آنها را در طول فیلم نمی بینیم یا به طور کلی اهمیتی در طول داستان ندارند، از جمله انیمیشن های پری دریایی، دیو و دلبر، علاء الدین، یخ زده و ...
بنابراین این سؤال در ذهن ما شکل می گیرد که چرا اغلب شخصیت های دیزنی مادر ندارند؟! در این باره دو دلیل یا به نوعی نظریه از سوی سازندگان والت دیزنی ارائه شده است.
نظریه ی اول:
دلیل اول از نقطه نظر عملی است. این فیلم ها ۸۰ تا ۹۰ دقیقه هستند و زندگی شخصیت محوری را از زمان کودکی تا بزرگسالی به تصویر می کشند. اگر والدین را کنار بگذاریم خیلی زودتر می توان قهرمان داستان را واداشت تا بزرگ شود و مسئولیت بپذیرد، این کوتاه کردن داستان است، و از آنجا که شخصیت مادر بیشترین بار بچه ها را به دوش می کشد، بنابر این حذف می شود.
نظریه ی دوم:
اما دلیل دوم غیبت نقش مادران در فیلم های دیزنی بسیار تراژدیک است. داستان مردی که پشت همه ی فیلم های دیزنی قرار دارد، آقای والت دیزنی.
در اوایل سال ۱۹۴۰ میلادی آقای والت دیزنی که هنوز در همان خانه ی قدیمی کودکی زندگی می کرد، تصمیم می گیرد تا خانه ی جدیدی برای والدین خود بخرد.
او از کارکنان استودیو خواست که به آنجا بروند و کوره را تعمیر کنند، اما وقتی پدر و مادرش به خانه رفتند نشت کرد و مادرش جان سپرد. مستخدم خانه صبح روز بعد آمد و پدر و مادرش را بیرون کشید و به چمن زار روبروی خانه برد. پدرش بدحال شد و در بیمارستان بستری گردید، اما مادرش از دنیا رفت. والت هیچ وقت درباره این موضوع حرف نزد.
او هیچ گاه درباره ی آن زمان حرف نزد چون خود را مقصر می‌دانست، زیرا آنقدر به موفقیت رسیده بود که به والدینش گفت: «بگذارید برایتان یک خانه بخرم.» این آرزوی هر بچه ای است که خانه‌ای برای والدینش بخرد و آنها را خوشحال کند، و در اثر بدشانسی و بدون این که اشتباه از جانب او باشد کارگران استودیو کار خود را درست انجام ندادند و او مادرش را از دست داد. والت دیزنی همیشه خودش را مقصر مرگ مادرش می دانست.
نزدیکان او می گویند که والت آنقدر از مرگ مادرش متأثّر شد که وجود "مادر" را در انیمیشن های والت دیزنی نمی توانست تحمل کند، زیرا نمی خواست وجدانش او را بیشتر از این عذاب دهد.
بنابراین این سؤال در ذهن ما شکل می گیرد که چرا اغلب شخصیت های دیزنی مادر ندارند؟! در این باره دو دلیل یا به نوعی نظریه از سوی سازندگان والت دیزنی ارائه شده است.
نظریه ی اول:
دلیل اول از نقطه نظر عملی است. این فیلم ها ۸۰ تا ۹۰ دقیقه هستند و زندگی شخصیت محوری را از زمان کودکی تا بزرگسالی به تصویر می کشند. اگر والدین را کنار بگذاریم خیلی زودتر می توان قهرمان داستان را واداشت تا بزرگ شود و مسئولیت بپذیرد، این کوتاه کردن داستان است، و از آنجا که شخصیت مادر بیشترین بار بچه ها را به دوش می کشد، بنابر این حذف می شود.
نظریه ی دوم:
اما دلیل دوم غیبت نقش مادران در فیلم های دیزنی بسیار تراژدیک است. داستان مردی که پشت همه ی فیلم های دیزنی قرار دارد، آقای والت دیزنی.
در اوایل سال ۱۹۴۰ میلادی آقای والت دیزنی که هنوز در همان خانه ی قدیمی کودکی زندگی می کرد، تصمیم می گیرد تا خانه ی جدیدی برای والدین خود بخرد.
او از کارکنان استودیو خواست که به آنجا بروند و کوره را تعمیر کنند، اما وقتی پدر و مادرش به خانه رفتند نشت کرد و مادرش جان سپرد. مستخدم خانه صبح روز بعد آمد و پدر و مادرش را بیرون کشید و به چمن زار روبروی خانه برد. پدرش بدحال شد و در بیمارستان بستری گردید، اما مادرش از دنیا رفت. والت هیچ وقت درباره این موضوع حرف نزد.
او هیچ گاه درباره ی آن زمان حرف نزد چون خود را مقصر می‌دانست، زیرا آنقدر به موفقیت رسیده بود که به والدینش گفت: «بگذارید برایتان یک خانه بخرم.» این آرزوی هر بچه ای است که خانه‌ای برای والدینش بخرد و آنها را خوشحال کند، و در اثر بدشانسی و بدون این که اشتباه از جانب او باشد کارگران استودیو کار خود را درست انجام ندادند و او مادرش را از دست داد. والت دیزنی همیشه خودش را مقصر مرگ مادرش می دانست.
نزدیکان او می گویند که والت آنقدر از مرگ مادرش متأثّر شد که وجود "مادر" را در انیمیشن های والت دیزنی نمی توانست تحمل کند، زیرا نمی خواست وجدانش او را بیشتر از این عذاب دهد.
