Miss.aysoo
کاربر نگاه دانلود
چشم های فضانوردان مورد آزمایش قرار میگیرد
همزمان با حضور فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی، محققانی از روی زمین آزمایش بینایی سنجی بر روی آنها انجام می دهند.
سفر در فضا ممکن است اثرات عجیبی بر سلامت فضانوردان بگذارد که یکی از خاص ترین آنها بروز تغییراتی در بینایی فضانوردان است.
بسیاری از فضانوردانی که راهی سفر هیجان انگیز ایستگاه فضایی بین المللی در ۴۰۰کیلومتری زمین می شوند ممکن است بروز تغییراتی را در بینایی خود احساس کرده تا جایی که در مقایسه با زمانی که در زمین حضور داشتند نتوانند به خوبی اطراف را ببینند.
از این رو ساکنان این ایستگاه فضایی به طور مرتب از عینکهای فضایی مخصوصی استفاده می کنند تا قدرت بینایی شان در زمان حضور در مدار زمین اصلاح شود.
اما محققان هنوز به درستی نمی دانند که علت بروز این اختلالات چیست و تلاش می کنند تا پیش از آغاز سفرهای طولانی مدت به نقاطی فراتر از مدار زمین این معما را حل کنند.
سفر به مریخ چیزی درحدود سه سال به طول می انجامد و این یعنی ۵برابر مدت زمان سفر به ایستگاه فضایی بین المللی. بنابراین ضروری است تا اثرات جاذبه صفر بر بینایی فضانوردان کشف و راههایی برای درمان آن ارایه شود.
«کریستین اوتتو» از انجمن تحقیقات فضایی Universities هوستون واقع در تگزاس از جمله محققانی است که از روی زمین تلاش می کند تا به درک درستی در این زمینه برسد. این محققان پروژه ای موسوم به Ocular Health را هدایت می کند که هم اکنون در ایستگاه فضایی در حال انجام است.
تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته نشان می دهد در ایستگاه فضایی بین المللی و به دلیل نبود جاذبه، حجم قابل توجهی از خون به سمت سر هدایت شده و فضانورد را دچار حالتی می کند که مشابه آن در زمین در حالی روی می دهد که دراز کشیده اید. در نتیجه بدیهی است که فشار درون جمجمه افزایش می یابد.
همزمان با حضور فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی، محققانی از روی زمین آزمایش بینایی سنجی بر روی آنها انجام می دهند.
سفر در فضا ممکن است اثرات عجیبی بر سلامت فضانوردان بگذارد که یکی از خاص ترین آنها بروز تغییراتی در بینایی فضانوردان است.
بسیاری از فضانوردانی که راهی سفر هیجان انگیز ایستگاه فضایی بین المللی در ۴۰۰کیلومتری زمین می شوند ممکن است بروز تغییراتی را در بینایی خود احساس کرده تا جایی که در مقایسه با زمانی که در زمین حضور داشتند نتوانند به خوبی اطراف را ببینند.
از این رو ساکنان این ایستگاه فضایی به طور مرتب از عینکهای فضایی مخصوصی استفاده می کنند تا قدرت بینایی شان در زمان حضور در مدار زمین اصلاح شود.
اما محققان هنوز به درستی نمی دانند که علت بروز این اختلالات چیست و تلاش می کنند تا پیش از آغاز سفرهای طولانی مدت به نقاطی فراتر از مدار زمین این معما را حل کنند.
سفر به مریخ چیزی درحدود سه سال به طول می انجامد و این یعنی ۵برابر مدت زمان سفر به ایستگاه فضایی بین المللی. بنابراین ضروری است تا اثرات جاذبه صفر بر بینایی فضانوردان کشف و راههایی برای درمان آن ارایه شود.
«کریستین اوتتو» از انجمن تحقیقات فضایی Universities هوستون واقع در تگزاس از جمله محققانی است که از روی زمین تلاش می کند تا به درک درستی در این زمینه برسد. این محققان پروژه ای موسوم به Ocular Health را هدایت می کند که هم اکنون در ایستگاه فضایی در حال انجام است.
تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته نشان می دهد در ایستگاه فضایی بین المللی و به دلیل نبود جاذبه، حجم قابل توجهی از خون به سمت سر هدایت شده و فضانورد را دچار حالتی می کند که مشابه آن در زمین در حالی روی می دهد که دراز کشیده اید. در نتیجه بدیهی است که فشار درون جمجمه افزایش می یابد.
