یکی از مولفه های اساسی بلوغ عاطفی در فرد وجود صبر است.
بسیاری از افراد به دلیل نبود این خصیصه در بزرگسالی دچار لطمات متعددی می شوند.
صبر خصیصه ای است که با آموزش و کسب تجربه خاصل می شود و بهترین زمان پرورش آن نیز، زمان کودکی هر فردی است.
اگر میخواهید فرزندی صبور داشته باشید از همین کودکی دست به کار شوید و به او یاد بدهید که چگونه صبور باشد و آرامش درونی خود را حفظ کند.
الگوی صبر فرزندتان باشید.
به یاد داشته باشید فرزند شما کپی بردار خوبی است.
او رفتار ها و واکنش های شما را با دقت می بیند و در ذهن خود ذخیره شان می کند.
اگر اولین واکنش شما به هر اتفاق ناخوشایندی، از دست دادن صبر و تحمل باشد او نیز آن را یاد گرفته و در شرایط مشابه مثل شما رفتار خواهد کرد.
در واقع اگر شما به طور مکرر صبر و تحمل خود را از دست بدهید، یک رفتار منفی را تقویت می کنید و مجوز استفاده از آن را نیز برای فرزندتان صادر می کنید.
پس در درجه اول، توصیه می کنیم خود، در شرایط دشوار آرام باشید و صبور.
تمرین نفس کشیدن عمیقی، اولین گام موفقیت شماست.
صبر را تمرین کنید.
یادگیری صبر نیاز به تمرین دارد.
والدین بهتر است در فرصت های مناسب و به بهانه های مختلف، آن را در بین اعضای خانواده به نمایش بگذارند.
مثلا، با یک برنامه از پیش تعیین شده، صبر و تحمل را به صورت یک گفت گوی کوتاه با همسر، در حضور فرزندتان به نمایش بگذارید.
مقلا، از همسرتان بخواهید در جواب، سوال شما که:
آیا آشغال ها را بیرون گذاشته ای؟
عکس العمل و پاسخی نداشته باشد.
چند بار این سوال را تکرار کنید و پاسخی نشنوید، بعد از فرزندتان بپرسید:
به نظرت چه کار کنم تا او متوجه صدای من شود، دعوا راه بیندازم؟ دوباره صدایش کنم؟ سکوت کنم و....
تکرار این نمایش های تمرینی نه تنها باعث می شود که قدرت تحمل فرزندتان افزایش یابد بلکه او راه های مختلف پاسخ دهی را نیز یاد میگیرد و از بین آنها مناسب ترین را انتخاب می کند.
بسیاری از افراد به دلیل نبود این خصیصه در بزرگسالی دچار لطمات متعددی می شوند.
صبر خصیصه ای است که با آموزش و کسب تجربه خاصل می شود و بهترین زمان پرورش آن نیز، زمان کودکی هر فردی است.
اگر میخواهید فرزندی صبور داشته باشید از همین کودکی دست به کار شوید و به او یاد بدهید که چگونه صبور باشد و آرامش درونی خود را حفظ کند.
الگوی صبر فرزندتان باشید.
به یاد داشته باشید فرزند شما کپی بردار خوبی است.
او رفتار ها و واکنش های شما را با دقت می بیند و در ذهن خود ذخیره شان می کند.
اگر اولین واکنش شما به هر اتفاق ناخوشایندی، از دست دادن صبر و تحمل باشد او نیز آن را یاد گرفته و در شرایط مشابه مثل شما رفتار خواهد کرد.
در واقع اگر شما به طور مکرر صبر و تحمل خود را از دست بدهید، یک رفتار منفی را تقویت می کنید و مجوز استفاده از آن را نیز برای فرزندتان صادر می کنید.
پس در درجه اول، توصیه می کنیم خود، در شرایط دشوار آرام باشید و صبور.
تمرین نفس کشیدن عمیقی، اولین گام موفقیت شماست.
صبر را تمرین کنید.
یادگیری صبر نیاز به تمرین دارد.
والدین بهتر است در فرصت های مناسب و به بهانه های مختلف، آن را در بین اعضای خانواده به نمایش بگذارند.
مثلا، با یک برنامه از پیش تعیین شده، صبر و تحمل را به صورت یک گفت گوی کوتاه با همسر، در حضور فرزندتان به نمایش بگذارید.
مقلا، از همسرتان بخواهید در جواب، سوال شما که:
آیا آشغال ها را بیرون گذاشته ای؟
عکس العمل و پاسخی نداشته باشد.
چند بار این سوال را تکرار کنید و پاسخی نشنوید، بعد از فرزندتان بپرسید:
به نظرت چه کار کنم تا او متوجه صدای من شود، دعوا راه بیندازم؟ دوباره صدایش کنم؟ سکوت کنم و....
تکرار این نمایش های تمرینی نه تنها باعث می شود که قدرت تحمل فرزندتان افزایش یابد بلکه او راه های مختلف پاسخ دهی را نیز یاد میگیرد و از بین آنها مناسب ترین را انتخاب می کند.