اگر دوست دارید کاری داشته باشید که در آن به دیگران کمک کنید، شغل کاردرمانی برای شما مناسب است.
کار تخصصی کار درمانگران با افرادی است که مشکل یا ناتوانایی هایی دارند . این ناتوانایی ها و بیماری ها عبارتند از :
۱) بیماریهای نورولوژیک نظیر سکته مغزی ، ضربه ی مغزی ، مولیتپل اسکلروزیس، پارکینسون ، A.L.S ، بیماران ضایعات نخاعی ، فلج مغزی کودکان و ...
۲) بیماریهای ارتوپدیک نظیر شکستگی ها ، پارگی تاندون عضلات و رباطهای مفصلی ، R.s.D و سوختگی هاو ...
۳) بیماریهای روانی نظیر اسکیزوفرنی ، افراد نوروتیک ، اختلال شخصیت ، فوبیا ، P.T.S.D
۴) بیماریها و اختلالات ذهنی نظیر کودکان بیش فعال و کم توجه ، اوتیسم ، اختلالات نافذ رشد P.D.D ، عقب ماندگی ذهنی ، سندرم داونDown ، اختلالات یادگیری کودکان
۵) بیماری های مرتبط با حوزه ی سالمندی نظیر آلزایمر و دمانس
۶) اختلالات رفتاری مرتبط با حوزه ی معتادین
۷) زمینه ی مرتبط با رشد کودکان و توانمند سازی عصبی نوزادان نارس نظیر Preterms و نوزادان در واحد مراقبت های ویژه ی NICU
۸) زمینه های مرتبط با صنعت نظیرسلامت کارکنان و کارگران و کارمندان حین انجام کار ، بهینه سازی ابزار آلات
کاردرمانگر کمک می کند تا این افراد بتوانند به طور مستقل به زندگی خود ادامه دهند و حتی توانایی کار کردن را نیز پیدا کنند تا درآمد کسب کنند و زندگی خود را اداره نمایند.
حوزه فعالیت کار درمان در دو زمینه روانی و جسمانی می باشد. او تمامی ابعاد یک بیماری و تاثیرات جانبی آن را به روی زندگی شخصی و اجتماعی فرد را در نظر گرفته و با ارائه تکنیکهای درمانی مناسب، ضمن در نظر گرفتن علائق و انگیزه فرد، او را به سوی فعالیت روزانه مستقل سوق میدهد.
متخصصان کاردرمانی با تسلط کافی بر علوم مختلف فیزیولوژیکی، آناتومیکی و روانشناختی، یک برنامه جامع درمانی را به بیماران ارائه میدهند؛ یعنی در کاردرمانی، تمرکز درمان فقط روی بیماری نیست، بلکه تمامی ابعاد زندگی فرد، مورد بررسی قرار میگیرد.
در واقع هدف کاردرمانی به حداقل رساندن ناتوانی های یک معلول ، استفاده ی بهینه از توانمندی های باقیمانده و کمک به او برای کسب حداکثر میزان توانمندی و استقلال فردی در تمامی حیطه های زندگی می باشد. کار درمانگر باید در تمامی مراحل زندگی بیمار به صورت فعال انجام وظیفه نماید از انجام فعالیت های روزانه، تفریح تا آموزش زندگی اجتماعی،مهارت های مختلف، یافتن شغل و ...
کاردرمانگر در فرآیند کاری خود از انواع ورزش ها ی فیزیکی، ابزارهای مختلف، نرم افزارهای کامپیوتری و ... استفاده می کنند. گاهی نیز کاردرمانگرهای خلاق به طراحی و ایجاد وسایل ، ابزارها و نرم افزارهای لازم که وجود ندارد ولی مورد نیاز است، می پردازند.
کار درمانگرها ممکن است فقط با گروه سنی یا گروه بیماران خاصی کار کنند. مثلا گروهی فقط در مدارس توانائیهای دانش آموزان را بررسی کرده و با درمان و یا ایجاد تغییرات لازم، به آنها در شرکت حداکثر در برنامه ها و فعالیتهای مدرسه کمک می کنند. گروهی نیز ممکن است فقط با معتادان یا بیماران روانی کار کنند.