کاردینال ریشیلیو – که از بزرگترین سیاستمداران تاریخ فرانسه می باشد – توانست طی ۱۸ سال نخست وزیری ، کشورش را به عنوان یک ابرقدرت مطرح کند. پشتیبانی او از سلطنت لویی سیزدهم موجب شد که فرانسه در کمال ثبات و آرامش ، بتواند در اروپا قدرتنمایی کند.
*****************
ریشیلیو در ۱۵۸۵ در خانواده ای اشرافی متولد شد. او در پاریس به تحصیل پرداخت و سپس به آکادمی نظامی رفت. پس از خروج از آنجا ، به کالج کالوی نقل مکان کرد و الهیات آموخت. او در آوریل ۱۶۰۷ طی فرمانی به عنوان اسقف تعیین شد.
ریشیلیو همواره در طمع دست یابی به قدرت بیشتر بود ؛ بنابراین ، موفق شد با استفاده از انگیزه و استعداد خویش ، پلههای ترقی را طی کند. او به دلیل قدرت سخنوری خود ، میان بقیه اسقفها سرآمد شد؛ لذا ، ملکه ماری مدیچی او را در نوامبر ۱۵۱۵ به درباره فراخواند و مشاور خود کرد.
ریشیلیو در سایه اعتبار روزافزونش ، به مقام وزارت جنگ و امور خارجه رسید. نقش او هنگامی که چشم آمد که در ۱۶۱۷ ، ملکه مادر ماری مدیچی توسط پسرش – لویی سیزدهم – تبعید شد. ریشیلیو به مدت چند سال ارتباط خود را با هر دو طرف حفظ کرد. مذاکرات او به لویی سیزدهم منجر به رفع تبعید ملکه مادر و بازگشت وی به دربار شد.
لویی سیزدهم
ملکه مادر ، شاه لویی را متقاعد کرد که ریشیلیو به دلیل استعداد خاص خود می تواند فرد مناسبی برای اتخاذ مقام نخست وزیری باشد. سرانجام کاردینال ریشیلیو در آگوست ۱۶۲۴ به فرمان شاه به عنوان نخست وزیر تعیین شد.
دوره نخست وزیری ریشیلیو از چند جهت حائز اهمیت است :
* او نفوذ پروتستانها را در نظام اداری کشور کاهش داد.
* اصلاحات مهمی در ارتش و نیروی دریایی به انجام رساند.
* شورشهای مردمی را سرکوب کرد و قدرت مطلقه شاه را افزایش داد.
* با سیاستهای بهجا و مناسب او ، اقتدار فرانسه در اروپا رو به فزونی نهاد. او در جنگ سی ساله ، ارتش فرانسه را به پیروزیهای مهمی هدایت کرد.
درگذشت کاردینال
ریشیلیو در آغاز سال ۱۶۴۲ در بستر بیماری افتاد. او عاقبت در نوامبر همان سال درگذشت. اندکی بعد نیز شاه لویی سیزدهم در مه ۱۶۴۳ از دنیا رفت.
کاردینال ریشیلیو اعتبار فرانسه را در اروپا بالا برد. در داخل کشور نیز با سرکوب اشرافی که مخالف شاه بودند ، سلطنت استبدادی را به پیش برد. دستاوردهای او هنگامی مشخص شد که شاه لویی چهاردهم – پسر و جانشین لویی سیزدهم – سیاستهای ریشیلیو را ادامه داد و سلطنت مطلقه بوربونها را به نهایت اقتدار و نفوذ رسانید.
*****************
ریشیلیو در ۱۵۸۵ در خانواده ای اشرافی متولد شد. او در پاریس به تحصیل پرداخت و سپس به آکادمی نظامی رفت. پس از خروج از آنجا ، به کالج کالوی نقل مکان کرد و الهیات آموخت. او در آوریل ۱۶۰۷ طی فرمانی به عنوان اسقف تعیین شد.
ریشیلیو همواره در طمع دست یابی به قدرت بیشتر بود ؛ بنابراین ، موفق شد با استفاده از انگیزه و استعداد خویش ، پلههای ترقی را طی کند. او به دلیل قدرت سخنوری خود ، میان بقیه اسقفها سرآمد شد؛ لذا ، ملکه ماری مدیچی او را در نوامبر ۱۵۱۵ به درباره فراخواند و مشاور خود کرد.
ریشیلیو در سایه اعتبار روزافزونش ، به مقام وزارت جنگ و امور خارجه رسید. نقش او هنگامی که چشم آمد که در ۱۶۱۷ ، ملکه مادر ماری مدیچی توسط پسرش – لویی سیزدهم – تبعید شد. ریشیلیو به مدت چند سال ارتباط خود را با هر دو طرف حفظ کرد. مذاکرات او به لویی سیزدهم منجر به رفع تبعید ملکه مادر و بازگشت وی به دربار شد.
لویی سیزدهم
ملکه مادر ، شاه لویی را متقاعد کرد که ریشیلیو به دلیل استعداد خاص خود می تواند فرد مناسبی برای اتخاذ مقام نخست وزیری باشد. سرانجام کاردینال ریشیلیو در آگوست ۱۶۲۴ به فرمان شاه به عنوان نخست وزیر تعیین شد.
دوره نخست وزیری ریشیلیو از چند جهت حائز اهمیت است :
* او نفوذ پروتستانها را در نظام اداری کشور کاهش داد.
* اصلاحات مهمی در ارتش و نیروی دریایی به انجام رساند.
* شورشهای مردمی را سرکوب کرد و قدرت مطلقه شاه را افزایش داد.
* با سیاستهای بهجا و مناسب او ، اقتدار فرانسه در اروپا رو به فزونی نهاد. او در جنگ سی ساله ، ارتش فرانسه را به پیروزیهای مهمی هدایت کرد.
درگذشت کاردینال
ریشیلیو در آغاز سال ۱۶۴۲ در بستر بیماری افتاد. او عاقبت در نوامبر همان سال درگذشت. اندکی بعد نیز شاه لویی سیزدهم در مه ۱۶۴۳ از دنیا رفت.
کاردینال ریشیلیو اعتبار فرانسه را در اروپا بالا برد. در داخل کشور نیز با سرکوب اشرافی که مخالف شاه بودند ، سلطنت استبدادی را به پیش برد. دستاوردهای او هنگامی مشخص شد که شاه لویی چهاردهم – پسر و جانشین لویی سیزدهم – سیاستهای ریشیلیو را ادامه داد و سلطنت مطلقه بوربونها را به نهایت اقتدار و نفوذ رسانید.