MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
[h=1][/h]ارسال شده توسط: عرفان انبار ۲۳ شهریور ۹۲ ساعت ۱۷:۴۹ ۰
با وجود اینکه سالها از آغاز کاوش ماه٬ نزدیکترین جرم سماوی به زمین میگذرد اما همچنان هدف جذابی برای دانشمندان و سازمانهای فضایی محسوب میشود. تاکنون علاوه بر ناسا و سازمان فضایی روسیه٬ اسا٬ ژاپن٬ چین و هند نیز کاوشگرانی بهسوی ماه فرستادهاند که آخرين آنها LADEE نام دارد.
نام این کاوشگر لدی LADEE از کنارهم گذاشتن سرواژههای «Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer» به معنی «کاوشگر محیط جوّ وغبار ماه» تشکیل شده است.
کاوشگر لدی صبح روز شنبه 16 شهریور ماه 92 ساعت ۷:۵۷صبح به وقت تهران سوار بر پرتابگر میناتور ۵ ، ویرجینا آمریکا را به مقصد ماه ترک کرد.تصاویری از لحظه پرتاب این کاوشگر به فضا :
View the embedded image gallery online at:
gadgetnews.ir#sigProGalleriaef531831ac
ویدیو لحظه پرتاب کاوشگر لدی به فضا :قورباغه بخت برگشته !لحظه پرتاب کاوشگر لدی جدا از تمامی جذابیت های علمی ای که داشت ، تصویری بسیار نادر و در عین حال جالب هم با خود به همراه داشت.یکی از دوربین های ثابتی که جهت عکس برداری از لحظه پرتاپ کاوشگر لدی به فضا در محل نصب شده بود تصویری از یک قورباغه بخت برگشته را ثبت کرده است که در اثر روشن شدن موتور های فضا پیما به هوا پرتاب شده است.
اهداف مأموریت لدی اساساً لدی برای این ساخته شده است که اطلاعات تازهای را دربارهی جوّ سحرآمیز اما رایج ماه در اختیار دانشمندان قرار دهد. به این خاطر میگویم رایج چون علاوه بر ماه٬ عطارد٬ برخی از اقمار سیارانت بزرگ٬
سیارکهای بزرگ و برخی از اجرام کمربند کایپر هم جوّی شبیه به ماه دارند. از طرفی سحرآمیز بودن این جوّ را هم باید در ویژگیهای غیرعادیاش جستوجو کرد. سارا نوبل٬ دانشمند مأموریت لدی به Space.com میگوید: « جوّ ماه بسیار نازک است. به این معنی که مولکولهای کمی آنجا هستند و از یکدیگر هم دورند. این مولکولهای هیچوقت با هم برخورد نمیکنند. ما از این نوع جوّ چیزهای زیادی نمیدانیم. بنابراین ماه فرصت بسیاری خوبی برایمان مهیا کرده تا بتوانیم این نوع رایج از جوّهای منظومهی شمسی را بهخوبی مطالعه کنیم.»
داستان دیگری هم دربارهی جوّ غباری سحرانگیز ماه هست که به دوران سفرهای فضانوردان آپولو برمیگردد. فضانوردان آپولوهای ۸ ٬ ۱۰ ٬ ۱۵ و ۱۷ از پدیدهی نوری عجیبی روی ماه خبر دادند که بسیار شبیه به پرتوهای نورهای سحرگاه یا هنگامغروب زمین است. احتمالاً در هنگام طلوع و غروب خورشید مناظری دیدهاید که در آن ستونهای نوری خورشیدی از پس ابری یا از میان غبار عبور کردهاند اما جوّ ماه آنچنان رقیق است که وقوع چنین پدیدهای را در آن منتفی میکند. اگر فرض را هم بر این بگذاریم که عبور از لایههای غباری چنین پدیدهای را ایجاد کرده است باید از خود بپرسیم کدام غبار و از کجا؟ در پاسخ فرض میکنیم که شهابوارهای به ماه برخورد کرده است و غباری ایجاد کرده و این غبار به سوی جوّ بالایی برخاسته است؟ اما آیا این غبار سر بازگشت به سطح ماه را ندارد؟ و چرا هر در مأموریتهای گوناگون آپولو فضانوردان بسیاری شاهد چنین پدیدهای بودند. مقدم بر این هم٬ مهنشین Surveyor 7 حدود دو سال پیشتر از مأموریتهای آپولو پدیدهی مشابهی را رصد کرده بود. همانطور که میبینید ابهامات فراوانی دربارهی غبارهای جوّ ماه وجود دارد که دانشمندان امیدوارند لدی پاسخ آنها را بیابید.ابزارهای علمی مدارگر لدی ۳ ابزار علمی را با خود به سوی ماه میبرد. یکی از آنها ابزار NMS که کوتاهشدهی عبارت « طیفنگار جرم خنثی» است. وظیفهی این ابزار بررسی تغییرات شیمیایی جوّ ماه در طول تعویض مدارهای گوناگونی است که لدی در طول مأموریت انجام خواهد داد. البته در مدارهای پایینتر این ابزار قابلیت بررسی فراوانی گازهایی مانند آرگون را هم دارند. ابزار بعدی٬ «آزمایش غبار ماه» یا LADEX نام دارد که در درگاه بالایی فضاپیما نصب شده تا ذرات غباری جوّ نازک و رقیق ماه را
آشکار کند. در واقع همین ابزار است که ممکن است پاسخ راز چندسالهی درخشش صبحگاهی یا هنگام غروب خورشید در ماه را پیدا کند. آیا پرتوهای فرابنفش خورشید سبب برانگیختگی الکتریکی غبارها و ارتفاع گرفتن آنها شده است؟ این پرسشی است که دانشمندان انتظار دارند لدی پاسخاش را بیابد. سومین ابزار هم طیفنگاری به نام UVS است که نمونهی مشابه آن روی فضاپیما LCROSS نصبشده بود. این ابزار در دو طیف مرئی و فرابنفش طیفنگاری خواهد کرد. البته آنچه گفته شده قابلیتهای اصلی این ابزارهاست بدون شک ناسا سعی میکند ابزارهای چند کاربردی بسازد تا با وجود هزینهای که برای ساخت و انتقال این فضاپیما میکند بتواند بهترین نتیجه را بگیرد. اگر همچنان دربارهی ابزارها و عملکرد علمی آنها کنجکاوید میتوانید نگاهی به «پروندهی خبری» لدی بیاندازید که سیر تا پیاز مأموریت در آنجا شرح داده شده است.
جالب است بدانید که برخلاف مأموریتهای پیشین لدی از امواج رادیویی برای ارتباط با مرکز کنترل ناسا روی زمین استفاده نمیکند بلکه در این فضاپیما از فناوری جدیدی موسوم به LLCD به معنی «ارتباط و اتصال لیزری ماه» استفاده شده است که سرعت انتقال دادههای آن حدود ۶۲۲ مگابایت بر ثانیه است این رقم حدوداً شش برابر بیشتر از روش برقراری ارتباط در مأموریتهای پیشین است.مدتزمان مأموریت علمی لدی حدود ۱۰۰ روز است. به این معنی که باید آزمایشها و جمعآوری اطلاعات را در همان صد روزی که برایاش تعریف شده انجام دهد. اما جالب است بدانید برای رسیدن به مدار علمیاش حدود دو ماه و نیم در سفر خواهد بود. پس از انجام مأموریت حدود ۱۰۰ روز دیگر هم به فعالیت خود ادامه میدهد تا اینکه سرانجام به سرنوشت شوم باقی مدارگردها دچار میشود و به مدار ماه برخورد خواهد کرد.
کاوشگر لدی صبح روز شنبه 16 شهریور ماه 92 ساعت ۷:۵۷صبح به وقت تهران سوار بر پرتابگر میناتور ۵ ، ویرجینا آمریکا را به مقصد ماه ترک کرد.تصاویری از لحظه پرتاب این کاوشگر به فضا :
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
کلیک کنید
View the embedded image gallery online at:
gadgetnews.ir#sigProGalleriaef531831ac
ویدیو لحظه پرتاب کاوشگر لدی به فضا :قورباغه بخت برگشته !لحظه پرتاب کاوشگر لدی جدا از تمامی جذابیت های علمی ای که داشت ، تصویری بسیار نادر و در عین حال جالب هم با خود به همراه داشت.یکی از دوربین های ثابتی که جهت عکس برداری از لحظه پرتاپ کاوشگر لدی به فضا در محل نصب شده بود تصویری از یک قورباغه بخت برگشته را ثبت کرده است که در اثر روشن شدن موتور های فضا پیما به هوا پرتاب شده است.
|
| طرحی که یکی از فضانوردان مأموریت آپولو ۱۷ از درخشش مرموز ماه چند ثانیه پیش از طلوع خورشید در افق کشیده است |
داستان دیگری هم دربارهی جوّ غباری سحرانگیز ماه هست که به دوران سفرهای فضانوردان آپولو برمیگردد. فضانوردان آپولوهای ۸ ٬ ۱۰ ٬ ۱۵ و ۱۷ از پدیدهی نوری عجیبی روی ماه خبر دادند که بسیار شبیه به پرتوهای نورهای سحرگاه یا هنگامغروب زمین است. احتمالاً در هنگام طلوع و غروب خورشید مناظری دیدهاید که در آن ستونهای نوری خورشیدی از پس ابری یا از میان غبار عبور کردهاند اما جوّ ماه آنچنان رقیق است که وقوع چنین پدیدهای را در آن منتفی میکند. اگر فرض را هم بر این بگذاریم که عبور از لایههای غباری چنین پدیدهای را ایجاد کرده است باید از خود بپرسیم کدام غبار و از کجا؟ در پاسخ فرض میکنیم که شهابوارهای به ماه برخورد کرده است و غباری ایجاد کرده و این غبار به سوی جوّ بالایی برخاسته است؟ اما آیا این غبار سر بازگشت به سطح ماه را ندارد؟ و چرا هر در مأموریتهای گوناگون آپولو فضانوردان بسیاری شاهد چنین پدیدهای بودند. مقدم بر این هم٬ مهنشین Surveyor 7 حدود دو سال پیشتر از مأموریتهای آپولو پدیدهی مشابهی را رصد کرده بود. همانطور که میبینید ابهامات فراوانی دربارهی غبارهای جوّ ماه وجود دارد که دانشمندان امیدوارند لدی پاسخ آنها را بیابید.ابزارهای علمی مدارگر لدی ۳ ابزار علمی را با خود به سوی ماه میبرد. یکی از آنها ابزار NMS که کوتاهشدهی عبارت « طیفنگار جرم خنثی» است. وظیفهی این ابزار بررسی تغییرات شیمیایی جوّ ماه در طول تعویض مدارهای گوناگونی است که لدی در طول مأموریت انجام خواهد داد. البته در مدارهای پایینتر این ابزار قابلیت بررسی فراوانی گازهایی مانند آرگون را هم دارند. ابزار بعدی٬ «آزمایش غبار ماه» یا LADEX نام دارد که در درگاه بالایی فضاپیما نصب شده تا ذرات غباری جوّ نازک و رقیق ماه را
جالب است بدانید که برخلاف مأموریتهای پیشین لدی از امواج رادیویی برای ارتباط با مرکز کنترل ناسا روی زمین استفاده نمیکند بلکه در این فضاپیما از فناوری جدیدی موسوم به LLCD به معنی «ارتباط و اتصال لیزری ماه» استفاده شده است که سرعت انتقال دادههای آن حدود ۶۲۲ مگابایت بر ثانیه است این رقم حدوداً شش برابر بیشتر از روش برقراری ارتباط در مأموریتهای پیشین است.مدتزمان مأموریت علمی لدی حدود ۱۰۰ روز است. به این معنی که باید آزمایشها و جمعآوری اطلاعات را در همان صد روزی که برایاش تعریف شده انجام دهد. اما جالب است بدانید برای رسیدن به مدار علمیاش حدود دو ماه و نیم در سفر خواهد بود. پس از انجام مأموریت حدود ۱۰۰ روز دیگر هم به فعالیت خود ادامه میدهد تا اینکه سرانجام به سرنوشت شوم باقی مدارگردها دچار میشود و به مدار ماه برخورد خواهد کرد.
