تمامی اثاثیهی منزل، کتب، هزاران نسخهی خطی نفیس، نسخ چاپ سنگی، فرش، لوستر، مبلمان، تابلوهای نقاشی، مجموعههایی از تمبر، سکه، آثار لاکی و بسیاری از لوازم و تجملات شخصی آقاملک در بین موقوفات قرار داشت.
ناگفته نماند که در ابتدا این آثار موقوفی در کنار کتابخانه در معرض نمایش قرار داده شد. در وقفنامه چنین عنوان شده است که در تمامی روزها جز ایام تعطیل، کتابخانه به روی علاقهمندان باز است و مراجعه کنندگان میتوانند از آن استفاده کنند؛ این در حالی است که تنها میتوان در داخل کتابخانه از کتب استفاده کرد.
آقاملک، در سال ۱۳۴۳ تصمیم گرفت موزهای در مجاورت کتابخانهی خود که یکی از غنیترین و ارزشمندترین کتابخانههای زمان بود، احداث کند؛ وی درصدد بود تا در موزهای که دایر میکند، اشیای گرانبها و ارزشمند هنری و نیز تاریخی را ایجاد کرده و در کنار یکدیگر جمعآوری کند تا محققان و پژوهشگران خارجی کتابخانه، این امکان را داشته باشند که بدون مشکل و دغدغهای، هنر و تمدن ایرانی را از نزدیک لمس و مشاهده کنند.
وی بارها و به کرات چنین گفته بود:
اگر از سوی پدر مامور مشهد نشده بودم، موزهای ایجاد میکردم که با موزهی انگلستان، برابری کند.
آقاملک بر تصمیم و اجرایی کردن هدف خود، آنچنان مصمم بود که ابتدا از اهالی فن و آنان که دانشی در این زمینه داشتند، مشورت گرفت و پس از آن، اشیای مناسب موزهای را جستجو و خریداری کرد.
وی از سالها پیش، در سال ۱۳۲۳ تدارک گسترش این مکان ارزشمند را با وقف زمینی وسیع در «باغ ملی تهران»، برای احداث عمارت جدید کتابخانه و موزه، دیده بود. هرچند هرگز در دوران حیات ایشان، ساخت مکان جدید موزه و کتابخانه ملک، میسر نشد.
این موزه از زمان گشایش تا سال ۱۳۷۵ هجری شمسی، در خانهی ملک دایر بود؛ در سال ۱۳۶۴ پروسهی ساخت بنای جدیدی برای این موزه، با پیگیری و کوشش آستان قدس رضوی، در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع، شروع و پس از ۱۱ سال در سال ۱۳۷۵ ساختمان جدید موزه، آماده و مجموعهی موزه و کتابخانه ملک از منزل ملک به محل جدید در خیابان امام خمینی تهران، در باغ ملی، جنب ساختمان وزارت امور خارجه، منتقل شد. جالب است بدانید که در ۳۰ فروردین ماه سال ۱۳۸۴ هجری شمسی، آقاملک تمامی اموال، لوازم و اشیای نفسی که در موزه نگهداری میشد، طی نامهای به مجموعهای که پیشتر به آستانهی قدس رضوی وقف کرده بود، افزود و موزهی ملی ملک، در مجاورت کتابخانهی ملک، احداث شد.
بنابراین موزه و کتابخانه ملک، موسسهای است غیردولتی و غیرانتفاعی که تحت نظارت مستقیم تولیت آستان قدس رضوی اداره میشود. قدمت این مجموعهی ارزشمند فرهنگی و تاریخی متعلق به دوران پهلوی اول و بالغ بر ۸۰ سال است. موزه در طبقهی همکف و زیر همکف در ساختمان کنونی کتابخانه قرار دارد.
شش سالن در این موزه دایر است که میتوان به سالن سکه، آثار هنری، قلمدان، تمبر، فرش و سالن اشیای اهدای خانم ملک، اشاره کرد.
وجود اشیایی کمنظیر و حتی بیهمتا در برخی از این سالنها، از ویژگیهای بارز و ستودنی موزه و کتابخانهی ملک بهشمار میرود که در نوع خود قابل توجه و ستودنی است. علاقهمندان به موزهی ملی ملک میتوانند هنگام حضور در این جاذبهی ارزشمند پایتخت، از شش مجموعهی جالب و کمنظیر آن دیدن کنند؛
مجموعه سکه
مجموعهی سکه که در سمت راست لابی موزه قرار دارد، با ۱۰ هزار عدد سکه از دوران لیدیه تا زمان پهلوی دوم، مدال ایرانی از قرون ۶ پیش از میلاد مسیح تا دوران حکومت پهلوی، سکههایی متعلق به یونان، جانشینان اسکندر، امپراطوری بیزانس، خلفای اسلامی و پادشاهی عثمانی، اولین مجموعهی باشکوه این موزه محسوب میشود.
بسیاری از سکههای ایرانی کمیاب بوده که میتوان به سکهی فتحعلیشاه در لباس ایل و سکهی سلطنت ۵۰ روزهی حسینعلی میرزا اشاره کرد.
مجموعه آثار هنری
اثر کمال الملک
تابلوهای نقاشی برجسته و گرانبها از اساتید ایرانی همچون کمالالملک غفاری، لطفعلی صورتگر، هادی خان تجویدی، تعدادی از نقاشان اروپایی، مبلمان و لوستر از آثاری است که در بخش غربی لابی موزه و در مجموعهی آثار هنری موزه، به نمایش درآمده است.
مجموعهی هنر لاکی
در مجموعهی هنر لاکی میتوان ۸۶ قطعه قلمدان، قاب، آیینه و سرچسبدان را که با نقاشی لاکی تزئین شده است، مشاهده کرد. جالب است بدانید که قدمت برخی از این آثار نزدیک به سه قرن است.
مجموعهی تمبر
۱۰۰ هزار قطعه تمبر در مجموعهی تمبر و در طبقهی زیر همکف موزه به نمایش گذاشته شده است که از نخستین تمبرهای چاپ شده در ایران و سراسر جهان گرفته تا تمبرهای حال حاضر، در میان آنها دیده میشود. از تمبرهای منحصربهفرد و ناب در این بخش میتوان به تمبر ویکتور امانوئل از پادشاهان ایتالیا اشاره کرد که طبق اظهارات سفیر این کشور، نمونهی این تمبر در کشور ایتالیا وجود ندارد.
ناگفته نماند که در ابتدا این آثار موقوفی در کنار کتابخانه در معرض نمایش قرار داده شد. در وقفنامه چنین عنوان شده است که در تمامی روزها جز ایام تعطیل، کتابخانه به روی علاقهمندان باز است و مراجعه کنندگان میتوانند از آن استفاده کنند؛ این در حالی است که تنها میتوان در داخل کتابخانه از کتب استفاده کرد.
آقاملک، در سال ۱۳۴۳ تصمیم گرفت موزهای در مجاورت کتابخانهی خود که یکی از غنیترین و ارزشمندترین کتابخانههای زمان بود، احداث کند؛ وی درصدد بود تا در موزهای که دایر میکند، اشیای گرانبها و ارزشمند هنری و نیز تاریخی را ایجاد کرده و در کنار یکدیگر جمعآوری کند تا محققان و پژوهشگران خارجی کتابخانه، این امکان را داشته باشند که بدون مشکل و دغدغهای، هنر و تمدن ایرانی را از نزدیک لمس و مشاهده کنند.
وی بارها و به کرات چنین گفته بود:
اگر از سوی پدر مامور مشهد نشده بودم، موزهای ایجاد میکردم که با موزهی انگلستان، برابری کند.
آقاملک بر تصمیم و اجرایی کردن هدف خود، آنچنان مصمم بود که ابتدا از اهالی فن و آنان که دانشی در این زمینه داشتند، مشورت گرفت و پس از آن، اشیای مناسب موزهای را جستجو و خریداری کرد.
وی از سالها پیش، در سال ۱۳۲۳ تدارک گسترش این مکان ارزشمند را با وقف زمینی وسیع در «باغ ملی تهران»، برای احداث عمارت جدید کتابخانه و موزه، دیده بود. هرچند هرگز در دوران حیات ایشان، ساخت مکان جدید موزه و کتابخانه ملک، میسر نشد.
این موزه از زمان گشایش تا سال ۱۳۷۵ هجری شمسی، در خانهی ملک دایر بود؛ در سال ۱۳۶۴ پروسهی ساخت بنای جدیدی برای این موزه، با پیگیری و کوشش آستان قدس رضوی، در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع، شروع و پس از ۱۱ سال در سال ۱۳۷۵ ساختمان جدید موزه، آماده و مجموعهی موزه و کتابخانه ملک از منزل ملک به محل جدید در خیابان امام خمینی تهران، در باغ ملی، جنب ساختمان وزارت امور خارجه، منتقل شد. جالب است بدانید که در ۳۰ فروردین ماه سال ۱۳۸۴ هجری شمسی، آقاملک تمامی اموال، لوازم و اشیای نفسی که در موزه نگهداری میشد، طی نامهای به مجموعهای که پیشتر به آستانهی قدس رضوی وقف کرده بود، افزود و موزهی ملی ملک، در مجاورت کتابخانهی ملک، احداث شد.
بنابراین موزه و کتابخانه ملک، موسسهای است غیردولتی و غیرانتفاعی که تحت نظارت مستقیم تولیت آستان قدس رضوی اداره میشود. قدمت این مجموعهی ارزشمند فرهنگی و تاریخی متعلق به دوران پهلوی اول و بالغ بر ۸۰ سال است. موزه در طبقهی همکف و زیر همکف در ساختمان کنونی کتابخانه قرار دارد.
شش سالن در این موزه دایر است که میتوان به سالن سکه، آثار هنری، قلمدان، تمبر، فرش و سالن اشیای اهدای خانم ملک، اشاره کرد.
وجود اشیایی کمنظیر و حتی بیهمتا در برخی از این سالنها، از ویژگیهای بارز و ستودنی موزه و کتابخانهی ملک بهشمار میرود که در نوع خود قابل توجه و ستودنی است. علاقهمندان به موزهی ملی ملک میتوانند هنگام حضور در این جاذبهی ارزشمند پایتخت، از شش مجموعهی جالب و کمنظیر آن دیدن کنند؛
مجموعه سکه
مجموعهی سکه که در سمت راست لابی موزه قرار دارد، با ۱۰ هزار عدد سکه از دوران لیدیه تا زمان پهلوی دوم، مدال ایرانی از قرون ۶ پیش از میلاد مسیح تا دوران حکومت پهلوی، سکههایی متعلق به یونان، جانشینان اسکندر، امپراطوری بیزانس، خلفای اسلامی و پادشاهی عثمانی، اولین مجموعهی باشکوه این موزه محسوب میشود.
بسیاری از سکههای ایرانی کمیاب بوده که میتوان به سکهی فتحعلیشاه در لباس ایل و سکهی سلطنت ۵۰ روزهی حسینعلی میرزا اشاره کرد.
مجموعه آثار هنری
اثر کمال الملک
تابلوهای نقاشی برجسته و گرانبها از اساتید ایرانی همچون کمالالملک غفاری، لطفعلی صورتگر، هادی خان تجویدی، تعدادی از نقاشان اروپایی، مبلمان و لوستر از آثاری است که در بخش غربی لابی موزه و در مجموعهی آثار هنری موزه، به نمایش درآمده است.
مجموعهی هنر لاکی
در مجموعهی هنر لاکی میتوان ۸۶ قطعه قلمدان، قاب، آیینه و سرچسبدان را که با نقاشی لاکی تزئین شده است، مشاهده کرد. جالب است بدانید که قدمت برخی از این آثار نزدیک به سه قرن است.
مجموعهی تمبر
۱۰۰ هزار قطعه تمبر در مجموعهی تمبر و در طبقهی زیر همکف موزه به نمایش گذاشته شده است که از نخستین تمبرهای چاپ شده در ایران و سراسر جهان گرفته تا تمبرهای حال حاضر، در میان آنها دیده میشود. از تمبرهای منحصربهفرد و ناب در این بخش میتوان به تمبر ویکتور امانوئل از پادشاهان ایتالیا اشاره کرد که طبق اظهارات سفیر این کشور، نمونهی این تمبر در کشور ایتالیا وجود ندارد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: