MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
[h=1][/h]ارسال شده توسط: عرفان انبار ۲۱ تیر ۹۲ ساعت ۱۸:۲۹ ۰
تلسکوپ فضایی هابل سطح آبینگ سیاره ژوپیترمانند و غولپیکر HD 189733b را رصد کرده که از فضا تفاوت چندانی با زمین ندارد و شباهت آن با سیاره خاکی به همین جا ختم میشود.این جرم کیهانی هر 2.2 روز یک بار حول ستاره والدش میچرخد و در فاصله 63 سال نوری از زمین در مجمعالکواکب Vulpecula (روباه) واقع شده است.
هنگامی که این سیاره در اطراف ستاره میزبانش میچرخید، منجمان از طیفنگار جداکننده نور هابل برای بررسی طولموجهای خاص نوری که از سطح آن ساطع میشوند، بهره بردند.این شی "سیاره عابر" (transiting planet) خوانده میشود زیرا به نسبت خط دید تلسکوپ از مقابل و سپس از پشت ستاره میزبانش عبور میکند.زمانی که جرم مزبور از پشت ستارهاش گذر میکرد، نور رصدشده توسط هابل به طور عمیقی به درون بخش آبینگ طیفسنج الکترومغناطیسی نفوذ کرد، در حالی که دیگر رنگها به همان صورت باقی ماندند و این نشانهای از رنگ سیاره بود.
این سیاره برای داشتن آب مایع بیش از اندازه داغ است، اما مولکولهای دیگری وجود دارند که نور آبی را میافشانند و آن چه را که در جو زمین رخ میدهد، تقلید میکنند.دانشمندان معتقدند HD 189733b دارای ابرهایی است که از شیشه مایع تشکیل شدهاند.
به گفته فردریک پونت از دانشگاه اکستر انگلستان، منجمان بر این باورند که این رنگ به دلیل ترکیبی از انعکاس ابرهای سیلیکات و جذب توسط اتمهای سدیم به وجود میآید.دیگر عوامل میتوانند توسط آئروسولهای فتوشیمایی (مه) و جذب توسط دیگر اتمها یا مولکولهایی به جز سدیم به وجود آیند.در حال حاضر هیچ کاندیدای خاصی برای این اتمها یا مولکولها وجود ندارد.موقعیت سیاره مورد مطالعه به طور باورنکردنی 30 برابر نزدیکتر به ستاره میزبانش در مقایسه با موقعیت زمین نسبت به خورشید است.در این فاصله، دمای سطح به بیش از یک هزار و 800 درجه فارنهایت میسد.به نظر میسد این سیاره از لحاظ گرانشی حبس شده، به طوری که یک سوی آن به طور دائم رو به ستارهاش است در حالی که طرف دیگر در تاریکی به سر میبرد.این دوگانگی میتواند بادهای وحشتناکی را خلق کند که سرعت آنها از چهار هزار و 350 مایل در ساعت تجـ*ـاوز کند.
جزئیات این مطالعه در تاریخ یک آگوست در Astrophysical Journal Letters منتشر خواهد شد.
هنگامی که این سیاره در اطراف ستاره میزبانش میچرخید، منجمان از طیفنگار جداکننده نور هابل برای بررسی طولموجهای خاص نوری که از سطح آن ساطع میشوند، بهره بردند.این شی "سیاره عابر" (transiting planet) خوانده میشود زیرا به نسبت خط دید تلسکوپ از مقابل و سپس از پشت ستاره میزبانش عبور میکند.زمانی که جرم مزبور از پشت ستارهاش گذر میکرد، نور رصدشده توسط هابل به طور عمیقی به درون بخش آبینگ طیفسنج الکترومغناطیسی نفوذ کرد، در حالی که دیگر رنگها به همان صورت باقی ماندند و این نشانهای از رنگ سیاره بود.
این سیاره برای داشتن آب مایع بیش از اندازه داغ است، اما مولکولهای دیگری وجود دارند که نور آبی را میافشانند و آن چه را که در جو زمین رخ میدهد، تقلید میکنند.دانشمندان معتقدند HD 189733b دارای ابرهایی است که از شیشه مایع تشکیل شدهاند.
به گفته فردریک پونت از دانشگاه اکستر انگلستان، منجمان بر این باورند که این رنگ به دلیل ترکیبی از انعکاس ابرهای سیلیکات و جذب توسط اتمهای سدیم به وجود میآید.دیگر عوامل میتوانند توسط آئروسولهای فتوشیمایی (مه) و جذب توسط دیگر اتمها یا مولکولهایی به جز سدیم به وجود آیند.در حال حاضر هیچ کاندیدای خاصی برای این اتمها یا مولکولها وجود ندارد.موقعیت سیاره مورد مطالعه به طور باورنکردنی 30 برابر نزدیکتر به ستاره میزبانش در مقایسه با موقعیت زمین نسبت به خورشید است.در این فاصله، دمای سطح به بیش از یک هزار و 800 درجه فارنهایت میسد.به نظر میسد این سیاره از لحاظ گرانشی حبس شده، به طوری که یک سوی آن به طور دائم رو به ستارهاش است در حالی که طرف دیگر در تاریکی به سر میبرد.این دوگانگی میتواند بادهای وحشتناکی را خلق کند که سرعت آنها از چهار هزار و 350 مایل در ساعت تجـ*ـاوز کند.
جزئیات این مطالعه در تاریخ یک آگوست در Astrophysical Journal Letters منتشر خواهد شد.
