کلیسای جامع برلین
کلیسای جامع برلین به دلیل داشتن گنبدی با ارتفاع ۷۵ متر و ناقوسی که متعلق به سال ۱۵۳۲ است، شهرت دارد. ساخت این کلیسا در سال ۱۹۰۵ به پایان رسید که در محل کلیسای قبلی که در دوران فردریش بزرگ وجود داشت، ساخته شده است. بنای این کلیسا به سبک باروک جدید ساخته شده و بزرگترین کلیسای برلین است. کلیسای جامع برلین به سه بخش اصلی تقسیم میشود: کلیسای یادبود، کلیسای غسل تعمید و نکاح و کلیسای منطقهای. بعد از چند دهه کار سخت برای بازسازی آسیبهای واردشده در جنگ، این کلیسا شکوه سابق خود را بازیافته و از مهمترین بخشهای دیدنی آن میتوان به راهپلهی امپریال اشاره کرد که با کتیبههای برنزی و ۱۳ نقاشی تمپرا (نقاشی با رنگ مات یا رنگ بی جلا) اثر نقاش برلینی به نام آلبرت هرتل (که متعلق به سال ۱۹۰۵ هستند) زینت داده شده است.
![1d4302ee-725f-44c7-9204-b4ee482135b6.jpg](http://images.kojaro.com/2017/8/1d4302ee-725f-44c7-9204-b4ee482135b6.jpg)
کلیسای جامع برلین به دلیل داشتن گنبدی با ارتفاع ۷۵ متر و ناقوسی که متعلق به سال ۱۵۳۲ است، شهرت دارد. ساخت این کلیسا در سال ۱۹۰۵ به پایان رسید که در محل کلیسای قبلی که در دوران فردریش بزرگ وجود داشت، ساخته شده است. بنای این کلیسا به سبک باروک جدید ساخته شده و بزرگترین کلیسای برلین است. کلیسای جامع برلین به سه بخش اصلی تقسیم میشود: کلیسای یادبود، کلیسای غسل تعمید و نکاح و کلیسای منطقهای. بعد از چند دهه کار سخت برای بازسازی آسیبهای واردشده در جنگ، این کلیسا شکوه سابق خود را بازیافته و از مهمترین بخشهای دیدنی آن میتوان به راهپلهی امپریال اشاره کرد که با کتیبههای برنزی و ۱۳ نقاشی تمپرا (نقاشی با رنگ مات یا رنگ بی جلا) اثر نقاش برلینی به نام آلبرت هرتل (که متعلق به سال ۱۹۰۵ هستند) زینت داده شده است.