کهکشان های دو قلو و جدایی ناپذیر

[آیدا.ف]

به سمت صورت فلکی مثلث ، نهفته در شمال آسمان شب می رویم. جایی که این جفت جرم آسمانی را می توانیم در کهکشان MRK 1034 مشاهده کنیم.



این دو کهکشان بسیار شبیه PGC 9074 و PGC 9071 نام دارند که بسیار نزدیک به هم و تحت تاثیر نیروی گرانش به یک دیگر متصل شده اند.

اگر چه هیچ اختلال گرانشی در این تصویر دیده نمی شود اما احتمالا این اجرام آسمانی در حال شروع تعامل گرانشی با یکدیگر هستند.

هر دو کهکشان مارپیچی هستند و شکل آن ها طوری است که ما تا حدودی قادر به درک شکل متمایز آن ها از هم می باشیم.

در سمت چپ تصویر، کهکشان مارپیچی PGC 9074 دارای یک برآمدگی درخشان و دو بازی محکم مارپیچ به دور هسته ای زخمی است. به همین دلیل دانشمندان این کهکشان را در گروه کهکشان های نوع Sa قرار داده اند.

در بالا سمت چپ کهکشان PGC 9074 ، کهکشان PGC 9071قرار دارد.

این کهکشان اگر چه بسیار نزدیک و شبیه و هم اندازه به کهکشان همسایه خود است اما این کهکشان دارای یک برآمدگی کم نور و ساختار کمی متفاوت نسبت به کهکشان همسایه خود دارد.

بازو های مارپیچی هر دو کهکشان از تکه های تیره گرد و غبار تشکیل شده است که کمی باعث پنهان کردن نور ستارگان کهکشان می شود. در قسمت پشت کهکشان ها خوشه های آبی درخشان مخلوط از ستارگان داغ که به تازگی شکل گرفته اند، دیده می شود. ستاره هایی قدیمی تر و سردتر را می توان در برآمدگی درخشان زرد رنگ جمع و جور به سمت مرکز کهکشان مشاهده کرد.

ساختار کلی دو کهکشان توسط هاله ای کدر، متشکل از ستاره های قدیمی ،که برخی از آنها در خوشه های کروی وجود دارند، احاطه شده اند.

بعد ها به تدریج این دو همسایه یکدیگر را جذب کرده و روند شکل گیری ستارگان افزایش خواهد یافت و نیروهای جزر و مدی دنباله طولانی از ستارگان و گاز ها را بیرون خواهند انداخت.

در نهایت بعد از شاید صدها میلیون سال، ساختار کهکشان ها با یکدیگر ادغام شده و به کهکشانی بزرگتر تبدیل خواهند شد.