ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
به کول خرسان وارد می شویم...
به محض رسیدن به دهانه کول باید کلاه ایمنی بر سر گذاشت تا مبادا حادثه ای کام مان را تلخ کند چرا که سنگ ها و تنه های گیر کرده در میان دو دیواره دره، هر لحظه امکان سقوط دارند. با ورود به کول خرسان دیواره هایی که ارتفاع آنها به بیش از 200 متر می رسد، شما را از دو سو احاطه می کنند و مسیرِ بسیار باریکی را برای تان فراهم می کنند. در بستر این دره آب در جریان است که از چشمه های درون دره سرچشمه می گیرد.
بستر این دره پوشیده از شن و ماسه و سنگ ماسه ای است و هر چه جلوتر بروید دیواره ها بلندتر و فاصله میان آنها کمتر می شود تا جایی که اثری از آسمان دیده نمی شود. صدای گذر آب و چکیدن آن از دیواره ها به گوش می رسد و صدای پرندگان نیز در فضا پیچیده است. به دو راهی که برسید، باید راه سمت راست را در پیش بگیرید. بیش از 4 ساعت پیمایش در میان آب و خشکی لازم است تا صدای گذر آب رودخانه دز به گوش برسد و به شما بفهماند که به پایان دره نزدیک می شوید.
ابتدای کول تا انتهای آن در حدود ۱۰ کیلومتر است و در انتهای مسیر دره، سطح آب به حدی افزایش پیدا می کند که مجبور به شنا می شوید. در نهایت رودخانه خروشان دز نمایان می شود و صدای تند آب ها و گرداب های فراوانش در فضا طنین می اندازد. از اینجا به بعد خطر سفر چندین برابر می شود و تنها اگر شناگر ماهری با تجهیزات كامل باشید، می توانید ادامه راه را بروید.
اگر تجربه و سر نترس داشته باشید می توانید به دز خروشان بزنید و پس از حدود 3.5 ساعت به دزفول برسید و گرنه بهتر است از همینجا برگردید و از دل سپردن به خشم زیبای دز منصرف شوید.
دیدنی ها و تفریحات کول خرسان
کول خرسان دقیقا در جایی قرار دارد که تصور وجود چنین جاذبه ای کمی دور از ذهن به نظر می رسد؛ اما به یکباره دیدنی هایی پیش چشم تان قرار می گیرند که با دیدن شان غافلگیر می شوید:
به محض رسیدن به دهانه کول باید کلاه ایمنی بر سر گذاشت تا مبادا حادثه ای کام مان را تلخ کند چرا که سنگ ها و تنه های گیر کرده در میان دو دیواره دره، هر لحظه امکان سقوط دارند. با ورود به کول خرسان دیواره هایی که ارتفاع آنها به بیش از 200 متر می رسد، شما را از دو سو احاطه می کنند و مسیرِ بسیار باریکی را برای تان فراهم می کنند. در بستر این دره آب در جریان است که از چشمه های درون دره سرچشمه می گیرد.
بستر این دره پوشیده از شن و ماسه و سنگ ماسه ای است و هر چه جلوتر بروید دیواره ها بلندتر و فاصله میان آنها کمتر می شود تا جایی که اثری از آسمان دیده نمی شود. صدای گذر آب و چکیدن آن از دیواره ها به گوش می رسد و صدای پرندگان نیز در فضا پیچیده است. به دو راهی که برسید، باید راه سمت راست را در پیش بگیرید. بیش از 4 ساعت پیمایش در میان آب و خشکی لازم است تا صدای گذر آب رودخانه دز به گوش برسد و به شما بفهماند که به پایان دره نزدیک می شوید.
ابتدای کول تا انتهای آن در حدود ۱۰ کیلومتر است و در انتهای مسیر دره، سطح آب به حدی افزایش پیدا می کند که مجبور به شنا می شوید. در نهایت رودخانه خروشان دز نمایان می شود و صدای تند آب ها و گرداب های فراوانش در فضا طنین می اندازد. از اینجا به بعد خطر سفر چندین برابر می شود و تنها اگر شناگر ماهری با تجهیزات كامل باشید، می توانید ادامه راه را بروید.
اگر تجربه و سر نترس داشته باشید می توانید به دز خروشان بزنید و پس از حدود 3.5 ساعت به دزفول برسید و گرنه بهتر است از همینجا برگردید و از دل سپردن به خشم زیبای دز منصرف شوید.
دیدنی ها و تفریحات کول خرسان
کول خرسان دقیقا در جایی قرار دارد که تصور وجود چنین جاذبه ای کمی دور از ذهن به نظر می رسد؛ اما به یکباره دیدنی هایی پیش چشم تان قرار می گیرند که با دیدن شان غافلگیر می شوید:
