نرگس آفريقائي گياهي است با ساقه زير زميني ( ريزوم دار ) از خانواده Liliaceae با تعداد تقريبي ده گونه كه از نظر گياه شناسي هنوز بدرستي مشخص نشده اند . در منابع مختلف آمده است كه اصل اين گياه از مشرق زمين بوده و در سال ۱۶۳۰ از ايران توسط يك پدر روحاني به فرانسه بـرده شده است
اين گياه دائمي بومي كاپ ( آفريقاي جنوبي ) است . برگهاي آن بشكل روبان و بطول ۵۰ سانتيمتر است . رنگ آن سبز شفاف است و قسمت زيادي از سال را باقي مي ماند ( ازخرداد تا مرداد ماه ) از ميان برگها ساقه گل دهنده اي بطول تقريبي ۷۵ سانتيمتر بيرون مي آيد كه در انتهاي آن گل آذيني بشكل چتر و حدود ۵۰ عدد گل بشكل نرگس و برنگ آبي و يا آبي مايل به بنفش قرار دارد و يكي از گلهاي آبي رنگ نادر در فصل تابستان است .
بوي اين گياه بطور متناوب كم و زياد ميشود .بدين معني كه در روز كم بو بوده و از غروب آفتاب شروع به زياد شدن مي كند . شدت بوي عطر اين گياه كمي پس از شب هنگام است و باز در اواسط شب كاهش مي يابد . اين عطر شگفت آور هنگام اوج آن بسيار غني و سكرآور است .اين گياه نه تنها يكي از بهترين گياهان آپارتماني بشمار مي رود ، بلكه در هواي آزاد نيز ميتوان آنرا به آساني پرورش داد و از طرفي كشت آن بسيار ساده و بخاطر فراواني گلها قابل ملاحظه است .
نکات پرورشی : گل ها و شاخ و برگ ها بخش زینتی گیاه را تشکیل میدهند ؛ در فصل رشد ماهی یک بار نیاز به تغذیه با کود کامل دارد ؛ دارای رشد متوسطی است ؛ میتوان به عنوان گل شاخه بریده از آن استفاده نمود ؛ به عنوان گیاه پوششی نیز مصرف میشود ؛ گیاهی جاذب پروانه محسوب میشود .
این گیاه دچار بیماری های قارچی می شود که باعث پوسیدگی می شود و باید همه گیاهان و خاک ان اطراف را حذف کرد
این گیاه با کاشت بذر و تقسیم بوته تکثیر مییابد . بذرها را اوایل بهار میکارند البته 2 تا 5 سال زمان لازم است تا گیاهان حاصله گلدار شوند . با عمل تقسیم که هنگام بهار انجام میشود ، اغلب در سال بعد گیاه فاقد گل خواهد بود .