گل و گیاه گیاه لیندا

[آدینه]

معرفی گیاه لیندا : لیندا از گیاهان محبوب آپارتمانی می‌باشد دارای چندین گونه از جمله لیندا قرمز و سبز می‌باشد. دلیل محبوبیت این گیاه تنه ضخیم و چوبی زیبای آن می‌باشد که نقش ذخیره آب را برای گیاه دارد. نام علمی لیندا Beaucarnea recurvata می‌باشد. لیندا بومی کشور مکزیک می‌باشد. لیندا داری اسم‌های دیگری مانند پای فیل یا پا فیلی و همچنین نخل دم اسبی می‌باشد. لیندا دارای رشد کمی می‌باشد و ارتفاع آن تا ۲ متر می‌رسد. در این مقاله به معرفی گیاه لیندا همچنین نحوه نگهداری این گیاه می‌پردازیم.

گل لیندا در طبیعت
آبیاری لیندا:
اصولاً این گیاه به خشکی مقاوم است اما برای رشد بهتر آن، در تابستان که هوا بسیار گرم است آبیاری را ۳-۲ مرتبه در هفته انجام دهید. در فصول سردتر همانند پاییز و بهار نیز هفته‌ای یک‌بار این گیاه را آب دهید. همیشه مراقب باشید تا خاک گلدان غرقابی و خیس نماند. اگر گیاه مدت زمانی طولانی را در هوای گرم تشنه بماند، ساقه آن منقبض و چروکیده می‌شود که در این حالت بهتر است گیاه به مدت ۱۵ دقیقه در تشت پر از آب قرار گیرد. همچنین گاهی برگها زرد می‌شوند و می‌افتند که این نیز نشانه آبیاری بیش از اندازه است. برای جلوگیری از این مسئله اجازه دهید در فواصل آبدهی گیاه، سطح خاک گلدان تا حدودی خشک شود سپس گیاه را آب دهید. توجه داشته باشید که این گیاه در انتهای ساقه خود (قسمت متورم) آب ذخیره می‌کند بنابراین باید مراقب بود تا خاک گلدان هرگز حالت غرقاب پیدا نکند. به این گیاه در فصل زمستان باید تا حدودی استراحت داد به همین دلیل در این فصل هر ۳-۲ هفته یک‌بار آبیاری کافی است. همچنین در فصل گرم سال غبار پاشی را هفته‌ای یکبار باید انجام داد. البته اگر زمانی که نور آفتاب به شکل مستقیم به برگ‌ها می‌تابد عمل غبار پاشی را انجام دهید ممکن است نقاط و لکه‌های سوخته و قهوه‌ای رنگی روی برگها ایجاد شود.

دما:
برای گیاه لیندا بهترین دما در تابستان حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد است و در زمستان نیز تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند. افتادن برگ‌های سبز رنگ گیاه نشانه سرد بودن بیش از اندازه محیط است. همچنین اگر برگ‌ها خشک شوند و بریزند نیز نشانه گرم بودن بیش از اندازه محیط است.

نور:
لیندا برای رشد خوب به نور کامل نیاز دارد اما در محیط نیمه سایه نیز به زندگی خود ادامه می‌دهد. نور ناکافی موجب عدم ایجاد و رشد برگ‌های جدید می‌شود.

لیندا برگ قرمز
معرفی گیاه لیندا
خاک مناسب گل لیندا:
خاک گلدان باید زهکش خوبی داشته باشد تا آب را در خود نگه ندارد. تعویض گلدان گیاه هر دو سال یکبار لازم است و این عمل بهتر است که در بهار انجام پذیرد. عدم رشد برگ‌های جدید یا کوچک ماندن آنان شاید به دلیل عدم وجود مواد غذای کافی باشد که در این صورت می‌توان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی هفته‌ای یک مرتبه استفاده نمود.

آموزش تکثیر لیندا:
لیندا از طریق بذر و پاجوش تکثیر می شود، جدا کردن پاجوش‌هایی که از کنار گیاه مادری بیرون آمده‌اند یکی از راه‌های تکثیر این گیاه است. در واقع گاهی در یک گلدان دو یا چند گیاه به شکل متراکم در حال رشد هستند که می‌توان در زمان تعویض گلدان گیاه در فصل بهار می‌توان نسبت به جدا سازی آنان اقدام کرد. اما توصیه می‌شود که قبلاً از اقدام به این عمل تمامی وسایل و مواد لازم از جمله گلدانها و مخلوط خاکی مورد نیاز را تهیه کنید و گلدان‌های جدید را بعد از قرار دادن چند تکه سفال و یا سنگریزه ۳-۲ سانتیمتر در کف آن به منظور کمک به خروج آب اضافه، تا حدود ۳۰٪ فضای داخلی از مخلوط کاشت پر کرد. سپس زمان بیرون آوردن گیاه مادری از گلدان آن است و بعد از آن تا جایی که امکان دارد خاک اطراف ریشه‌های گیاه را تمیز کنید. برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ریشه‌ها می‌توانید برای تمیز کردن خاک اطراف گیاهان از جریان ملایم آب نیز استفاده کنید. گیاه را بررسی کنید تا دریابید که گیاهان از کدامین قسمت در هم فرو رفته‌اند و به هم متصل هستند و برای جدا کردن آنان از یکدیگر می‌توان از وسایلی همانند چاقو یا قیچی باغبانی نیز می‌توان کمک گرفت تا آسیب وارده به گیاهان به حداقل ممکن برسد.
سپس گیاهان را به شکل مستقل در گلدان‌های جداگانه بکارید و گلدان را از مخلوط خاکی پر کرده و سپس آن را آب دهید و در صورت نشست کردن بستر کاشت مجدداً مقداری مخلوط خاکی اضافه کنید و با دست و البته به آرامی بستر کاشت را کمی فشار دهید تا گیاه به خوبی در مکان خود مستقر شود. گاهی بر روی ساقه گیاه بخصوص در قسمت پایین آن (ناحیه متورم و ضخیم ساقه)، گیاهچه های کوچکی شکل می‌گیرد که با نام “تنه جوش” نیز می‌توان آنان را خواند که بعد از مدتی که از رشد آنان گذشت و قسمت اتصال آنان به ساقه گیاه مادری کمی متورم شد می‌توان با کمک وسیله‌ای تیز می‌توان آنان را از گیاه مادری جدا کرد و در بستر کاشت قرار داد به نحوی که حدود ۳۰٪ ارتفاع گیاهچه در درون بستر کاشت قرار گیرد. البته ریشه زایی تنه جوش‌های لیندا کمی سخت انجام می‌گیرد و به همین دلیل استفاده از موادی که با نام هورمون‌های ریشه زایی برای سهولت ریشه زایی این گیاهچه ها توصیه می‌شود. بعد از جدا کردن گیاهچه ها و قبل از قرار دادن آنان در بستر کاشت، باید انتهای گیاهچه را (یعنی قسمتی که به گیاه مادری متصل بوده است) آغشته به هورمون کرد و سپس گیاه را کاشت. به هر حال این مسئله به معنی عدم ریشه زایی گیاهچه های لیندا به دلیل عدم استفاده از چنین هورمون‌هایی نمی‌باشد. بستر کاشت باید در طی ریشه زایی مرطوب نگه‌داشته شود اما آبیاری بیش از اندازه موجب پوسیدن گیاهان جوان خواهد شد. محیط پر نور اما به دور از نور مستقیم آفتاب و حفظ رطوبت محیط با غبار پاشی و همچنین کشیدن پلاستیک شفاف بر روی گلدان حاوی گیاهچه ها از جمله عوامل کمک کننده به ریشه زایی است.
هرس لیندا:
گاهی بر روی ساقه گیاه جوانه‌هایی رشد می‌کند که اگرچه در تکثیر این گیاه می توان از آنان استفاده کرد اما نگهداری و تداوم رشد آنان بر روی تنه گیاه مادری موجب چند تنه شدن گیاه خواهد شد بنابراین برای حفظ ظاهر گیاه می بایست این جوانه‌ها را از ساقه جدا نمود.

اگر برگ‌ها پژمرده شد …
اگر روی برگ‌های لیندا آب ریخته شد سریع‌ برگ‌ها را خشک کنید و اگر برگ‌ها را خشک نکردید و بیشترشان پژمرده شد، سعی کنید برگ‌های پژمرده را از بدنه‌اش جدا کنید و تا بیرون آمدن جوانه‌های جدید صبر کنید تا گیاه‌تان به وضع عادی برگردد در غیر این‌صورت گیاه‌تان را از دست داده‌اید.
نور باید متعادل باشد
لیندا به نور زیاد احتیاج دارد اما اگر آفتاب مستقیم ظهر تابستان ساعت‌ها روی برگ‌هایش بتابد برگ‌ها می‌سوزند و خیلی سریع می‌ریزند. اگر رشد برگ‌ها بیش از اندازه زیاد باشد و رنگ‌شان به زردی بزند، مطمئن باشید لیندا دچار کم نوری شده است.
لکه‌های قرمز را جدی بگیرید
شاید مهم‌ترین آفتی که لیندا را تهدید می‌کند، کنه قرمز باشد. اگر روی برگ‌های لیندا لکه‌های قرمز دیدید، با دستمالی این لکه‌ها را از روی ساقه‌ها ‌بردارید. اگر سریع متوجه شوید کنه‌های قرمز دیگر نمی‌توانند پیشروی کنند.

مراقب باشید آفتاب‌سوخته نشود…
لیندا گیاه بیابان است و آفتاب اما آپارتمان با نور متوسط را هم به خوبی تحمل می‌کند. پس تراس خانه هم جای خوبی برای نگهداری آن است. اگر در مورد انتخاب جا برای گلدان لیندا شک دارید، جایی را انتخاب کنید که نور متوسطی داشته باشد. نور خیلی زیاد برگ‌هایش را می‌سوزاند و نور کم هم برگ‌ها را زرد و رنگ‌پریده می‌کند. در هر دو صورت گلدان‌تان کچل می‌شود.
نوک و حاشیه برگ‌ها قهوه‌ای و خشک می‌شوند
اگر فقط نوک برگ آسیب دیده و قهوه‌ای شده باشد و حاشیه‌ها هنوز سبزرنگ‌اند، علت هوای خشک یا صدمه ناشی از برخورد شی مکانیکی با گیاه است. اما حاشیه‌های زرد و قهوه‌ای علت‌های دیگری دارند؛ ازجمله اینکه در آبیاری دقت نشده و آب بیش از اندازه یا کمتر از حد مجاز داده شده است، گاهی هم درجه حرارت کم یا نور کم می‌تواند این عوارض را داشته باشد.