- عضویت
- 2017/01/17
- ارسالی ها
- 3,080
- امتیاز واکنش
- 4,193
- امتیاز
- 688
یادگیری یک زبان خارجی بیتردید میتواند اتفاق جذاب و هیجانانگیزی باشد، چون به شما اجازه میدهد که فضاهای جدیدی را تجربه کنید، درک بهتری نسبت به فرهنگهای متفاوت بهدست بیاورید و با انسانهای دیگر آشنا شوید. با اینحال، فواید یادگیری یک زبان خارجی فقط به همین موارد محدود نمیشود.
محققان میگویند که یادگیری زبان جدید واقعا میتواند سلامت مغزی ما را ارتقا بدهد، قسمتهای مختلف مغزمان را تحـریـ*ک کند و حتی شانس ابتلا به زوال شناختی را در دوران سالمندی پایین بیاورد. در ادامه به این موضوع میپردازیم که چطور یادگیری یک زبان جدید میتواند چنین فوایدی داشته باشد و از نظرات متخصصان کمک میگیریم.
یادگیری زبان برای ذهن با ورزش برای بدن قابل مقایسه است
مغز را نوعی عضله در نظر بگیرید. پس اگر بهاندازه کافی تمرینش بدهید و از شیوههای درستی برای تمریندهی آن استفاده کنید، قدرت و چالاکی آن را هم افزایش میدهید. دکتر توماس باک (متخصص علوم اعصابشناختی در دانشگاه ادینبورگ) میگوید که تقارن یادگیری زبان برای ذهن با ورزش برای بدن، فراتر از تصورات اولیه انسانها است. این متخصص باور دارد که زبانآموزان برای ارتقای سلامت مغز باید مهارتهای زبانی خودشان را حدودا ۵ ساعت در هفته بهکار بگیرند که تقریبا با زمان لازم برای ورزش بدنی مشابه است. البته نباید فراموش کرد که بهرهمندی از فواید یادگیری زبان و بهکارگیری مهارتهای زبانی، دقیقا همانند ورزشهای بدنی، بیشتر به تداوم و پیگیری مستمر افراد بستگی دارد.
یادگیری زبان، بخشهای زیادی از مغز را تحـریـ*ک میکند
وقتی که درگیر یادگیری زبان میشوید، فقط با حفظ کردن قواعد نحوی، افزودن به دایره واژگانی و تلفظها مواجه نیستید، بلکه در یک فرآیند چند-عملکردی قرار میگیرید. طبق گزارش دانشگاه پنسیلوانیا، افرادی که قادر به سخنگویی براساس دو زبان متفاوت هستند، درنهایت از سه منظر نسبت به دیگران برتری پیدا میکنند: تشخیص دادن اطلاعات نامربوط به همدیگر، اولویتبندی وظایف و چرخش ذهنی (mental juggling). دلیلش هم این است که آنان میتوانند سریعا بین دو ساختار زبانی رفتوآمد کنند. محققان میگویند که افراد دو-زبانه اساسا محیط اطرافشان را بهتر مشاهده میکنند و اطلاعات گمراهکننده و نادرست را راحتتر تشخیص میدهند.
یادگیری زبان در هر سنی مفید است، اما برای سالمندان فایده بیشتری دارد
مطالعات اخیر نشان دادهاند که افراد دو-زبانه تقریبا ۴ سال دیرتر از دیگر همسالان خودشان به زوال عقل مبتلا میشوند. درواقع، نشانههای این بیماری معمولا در ۷۱ سالگی برای سالمندان نمایان میگردند، اما میانگین سنی افراد دو-زبانهای که این نشانهرا تجربه میکنند، به ۷۵ سال میرسد.
دکتر باک که بزرگترین مطالعه را در همین زمینه انجام داده است، میگوید که اثرات مثبت ناشی از دو-زبانه بودن بیش از هر چیزی به ارتقای مکانیسم آگاهی در این افراد ارتباط دارد. او میگوید: «تصور ما این است که دو-زبانه بودن نهتنها حافظه را تقویت میکند، بلکه قابلیتهای استفاده از حافظه را هم ارتقا میدهد. از آنجایی که توانایی این افراد برای تمرکز و حفظ هوشیاری بیشتر میشود، پس بهتر میتوانند با زوال سلولهای مغز مقابله کنند».
نکته دیگر این است که افراد دو-زبانه بعد از بروز سکته مغزی، روند بهبودی را سریعتر طی میکنند. درواقع، حدود ۴۰ درصد از افراد چندزبانه پس از سکته مغزی میتوانند عملکردهای ذهنی عادی خودشان را به دست بیاورند، اما این میزان در افراد تکزبانه به حدود ۱۹ درصد میرسد.
منبع:سلامتیسم
محققان میگویند که یادگیری زبان جدید واقعا میتواند سلامت مغزی ما را ارتقا بدهد، قسمتهای مختلف مغزمان را تحـریـ*ک کند و حتی شانس ابتلا به زوال شناختی را در دوران سالمندی پایین بیاورد. در ادامه به این موضوع میپردازیم که چطور یادگیری یک زبان جدید میتواند چنین فوایدی داشته باشد و از نظرات متخصصان کمک میگیریم.
یادگیری زبان برای ذهن با ورزش برای بدن قابل مقایسه است
مغز را نوعی عضله در نظر بگیرید. پس اگر بهاندازه کافی تمرینش بدهید و از شیوههای درستی برای تمریندهی آن استفاده کنید، قدرت و چالاکی آن را هم افزایش میدهید. دکتر توماس باک (متخصص علوم اعصابشناختی در دانشگاه ادینبورگ) میگوید که تقارن یادگیری زبان برای ذهن با ورزش برای بدن، فراتر از تصورات اولیه انسانها است. این متخصص باور دارد که زبانآموزان برای ارتقای سلامت مغز باید مهارتهای زبانی خودشان را حدودا ۵ ساعت در هفته بهکار بگیرند که تقریبا با زمان لازم برای ورزش بدنی مشابه است. البته نباید فراموش کرد که بهرهمندی از فواید یادگیری زبان و بهکارگیری مهارتهای زبانی، دقیقا همانند ورزشهای بدنی، بیشتر به تداوم و پیگیری مستمر افراد بستگی دارد.
یادگیری زبان، بخشهای زیادی از مغز را تحـریـ*ک میکند
وقتی که درگیر یادگیری زبان میشوید، فقط با حفظ کردن قواعد نحوی، افزودن به دایره واژگانی و تلفظها مواجه نیستید، بلکه در یک فرآیند چند-عملکردی قرار میگیرید. طبق گزارش دانشگاه پنسیلوانیا، افرادی که قادر به سخنگویی براساس دو زبان متفاوت هستند، درنهایت از سه منظر نسبت به دیگران برتری پیدا میکنند: تشخیص دادن اطلاعات نامربوط به همدیگر، اولویتبندی وظایف و چرخش ذهنی (mental juggling). دلیلش هم این است که آنان میتوانند سریعا بین دو ساختار زبانی رفتوآمد کنند. محققان میگویند که افراد دو-زبانه اساسا محیط اطرافشان را بهتر مشاهده میکنند و اطلاعات گمراهکننده و نادرست را راحتتر تشخیص میدهند.
یادگیری زبان در هر سنی مفید است، اما برای سالمندان فایده بیشتری دارد
مطالعات اخیر نشان دادهاند که افراد دو-زبانه تقریبا ۴ سال دیرتر از دیگر همسالان خودشان به زوال عقل مبتلا میشوند. درواقع، نشانههای این بیماری معمولا در ۷۱ سالگی برای سالمندان نمایان میگردند، اما میانگین سنی افراد دو-زبانهای که این نشانهرا تجربه میکنند، به ۷۵ سال میرسد.
دکتر باک که بزرگترین مطالعه را در همین زمینه انجام داده است، میگوید که اثرات مثبت ناشی از دو-زبانه بودن بیش از هر چیزی به ارتقای مکانیسم آگاهی در این افراد ارتباط دارد. او میگوید: «تصور ما این است که دو-زبانه بودن نهتنها حافظه را تقویت میکند، بلکه قابلیتهای استفاده از حافظه را هم ارتقا میدهد. از آنجایی که توانایی این افراد برای تمرکز و حفظ هوشیاری بیشتر میشود، پس بهتر میتوانند با زوال سلولهای مغز مقابله کنند».
نکته دیگر این است که افراد دو-زبانه بعد از بروز سکته مغزی، روند بهبودی را سریعتر طی میکنند. درواقع، حدود ۴۰ درصد از افراد چندزبانه پس از سکته مغزی میتوانند عملکردهای ذهنی عادی خودشان را به دست بیاورند، اما این میزان در افراد تکزبانه به حدود ۱۹ درصد میرسد.
منبع:سلامتیسم