مسابقات انتخابی کشتی آزاد تیم ملی برای مسابقات جهانی 2017 پاریس تماشایی و درخشان بود.در این رقابتها ثابت شد که نفراتی چون یدالله محبی وحسن یزدانی نفراتی هستند که روی آنها برای مسابقات پاریس به اندازه یک طلای خوش رنگ باید حساب کرد.
به گزارش "ورزش سه"، در رقابت فوق سنگین ها یدالله محبی 2بار برابر کمیل قاسمی برنده شد، مردی که در المپیک ریو نقره گرفته وشایستگی طلایی بودن را هم داشت.
فوق سنگین ما در کشتی آزاد هیچ گاه چنین دوران پر فروغی را نداشته است، اگر از دوران حضور ستارگانی مثل عباس جدیدی، رسول خادم وعلیرضا رضایی که از اوزان پایین تر به دسته فوق سنگین رفته اند، بگذریم، باید بگوییم که در این جمع 3 نفره هیچ کدام فوق سنگین ژنتیک نبوده اند، در کشتی آزاد به نفراتی چون سوخته سرایی، مرحوم سلیمانی، فیلابی، ابوالفضل انوری، منصور عابدیان ، ابراهیم مهربان، فردین معصومی و... به عنوان نفرات فوق سنگین ژنتیک باید یاد کرد .
فرق این نفرات با نفرات غیر ژنتیک آن است که نفراتی چون رسول خادم وجدیدی ورضایی هیچ کدام از حیث قدرت بدنی واندام ، نمیتوانستند مردانی دائمی برای این وزن باشند ومدال گرفتن این 3 نفر تنها بر اساس هوش وفنی بودن آنها بوده است .
کشتی ما با یدالله محبی، ستاره تازه کارش میتواند سالهای سال یک مهره ژنتیک برای فوق سنگین داشته باشد، یکی مثل کارولین اهل روسیه وامیر علی اکبری که این دومی اگر ماجرای دوپینگش تلخکاممان نمیکرد میتوانست 10 سال در کشتی فرنگی طلایی باشد، امید است محبی جوان با راهنمایی خانواده کشتی محبی تبدیل به مهم ترین وبهترین فوق سنگین تاریخ کشتی آزاد باشد و سردمدار گروهی باشد که گرفتن مدال را با ابوالفضل انوری آغاز کرد وبه سوخته وسلیمانی وجدیدی وخادم ورضایی وفردین معصومی وکمیل قاسمی رسید .
*زوج های تاریخی ومربع طلایی امروز
روزگار کشتی های پر دردسر فوق سنگین، جایی که 2 نفر فوق سنگین ما مثل پرسپولیس وتاج ، طرفدار داشتند از دوران انوری، فیلابی آغاز شد.بعد از دوران انوری وفیلابی که نسل اول زوج های قدرت در کشتی آزاد ایران بودند، در اواخر دهه 50 تا دهه 60 سوخته سرایی وسلیمانی ، حساس ترین دوران فوق سنگین را ساختند، متاسفانه کشتی ما در دهه 80 میلادی تنها 4بار در مسابقات جهانی شرکت کرد که سوخته در 1981 اسکوپیه نقره وسلیمانی در 1989 مارتینی طلا گرفتند .
دهه 90 که شروع شد بالا رفتن سن این 2 فرصت مدال گرفتن بیشتر را از آنها گرفت، اگر ما میتوانستیم در مسابقات جهانی 83 کی یف، 84 المپیک، 86 بوداپست، 87 کلرمونت، 88 سئول(بدون فوق سنگین شرکت کردیم)، صاحب چند مدال بیشتر باشیم.
اما در سالهای دهه بعد، افت توان قدرت در 130 و125 بعدی باعث شد تا زوج های تاریخی فوق سنگین به مهربان وعابدیان مشهدی برسند، مهربان در بهترین حالت در جهانی هفتم شد!
بعدها دوران پرویز هادی وکمیل قاسمی روزگاری تازه را در فوق سنگین آزاد رقم زد اما امروز خوشبختانه صاحب 4 فوق سنگین درجه اول هستیم که هر 4 نفر میتوانند در جهان مدال بگیرند، از پرویز هادی ویدالله محبی گرفته تا آذر شکیب وکمیل قاسمی که البته در بین این نفرات به نظر میرسد از همه قوی تر فعلا پدیده ای به نام محبی جوان باشد .
به گزارش "ورزش سه"، در رقابت فوق سنگین ها یدالله محبی 2بار برابر کمیل قاسمی برنده شد، مردی که در المپیک ریو نقره گرفته وشایستگی طلایی بودن را هم داشت.
فوق سنگین ما در کشتی آزاد هیچ گاه چنین دوران پر فروغی را نداشته است، اگر از دوران حضور ستارگانی مثل عباس جدیدی، رسول خادم وعلیرضا رضایی که از اوزان پایین تر به دسته فوق سنگین رفته اند، بگذریم، باید بگوییم که در این جمع 3 نفره هیچ کدام فوق سنگین ژنتیک نبوده اند، در کشتی آزاد به نفراتی چون سوخته سرایی، مرحوم سلیمانی، فیلابی، ابوالفضل انوری، منصور عابدیان ، ابراهیم مهربان، فردین معصومی و... به عنوان نفرات فوق سنگین ژنتیک باید یاد کرد .
فرق این نفرات با نفرات غیر ژنتیک آن است که نفراتی چون رسول خادم وجدیدی ورضایی هیچ کدام از حیث قدرت بدنی واندام ، نمیتوانستند مردانی دائمی برای این وزن باشند ومدال گرفتن این 3 نفر تنها بر اساس هوش وفنی بودن آنها بوده است .
کشتی ما با یدالله محبی، ستاره تازه کارش میتواند سالهای سال یک مهره ژنتیک برای فوق سنگین داشته باشد، یکی مثل کارولین اهل روسیه وامیر علی اکبری که این دومی اگر ماجرای دوپینگش تلخکاممان نمیکرد میتوانست 10 سال در کشتی فرنگی طلایی باشد، امید است محبی جوان با راهنمایی خانواده کشتی محبی تبدیل به مهم ترین وبهترین فوق سنگین تاریخ کشتی آزاد باشد و سردمدار گروهی باشد که گرفتن مدال را با ابوالفضل انوری آغاز کرد وبه سوخته وسلیمانی وجدیدی وخادم ورضایی وفردین معصومی وکمیل قاسمی رسید .
*زوج های تاریخی ومربع طلایی امروز
روزگار کشتی های پر دردسر فوق سنگین، جایی که 2 نفر فوق سنگین ما مثل پرسپولیس وتاج ، طرفدار داشتند از دوران انوری، فیلابی آغاز شد.بعد از دوران انوری وفیلابی که نسل اول زوج های قدرت در کشتی آزاد ایران بودند، در اواخر دهه 50 تا دهه 60 سوخته سرایی وسلیمانی ، حساس ترین دوران فوق سنگین را ساختند، متاسفانه کشتی ما در دهه 80 میلادی تنها 4بار در مسابقات جهانی شرکت کرد که سوخته در 1981 اسکوپیه نقره وسلیمانی در 1989 مارتینی طلا گرفتند .
دهه 90 که شروع شد بالا رفتن سن این 2 فرصت مدال گرفتن بیشتر را از آنها گرفت، اگر ما میتوانستیم در مسابقات جهانی 83 کی یف، 84 المپیک، 86 بوداپست، 87 کلرمونت، 88 سئول(بدون فوق سنگین شرکت کردیم)، صاحب چند مدال بیشتر باشیم.
اما در سالهای دهه بعد، افت توان قدرت در 130 و125 بعدی باعث شد تا زوج های تاریخی فوق سنگین به مهربان وعابدیان مشهدی برسند، مهربان در بهترین حالت در جهانی هفتم شد!
بعدها دوران پرویز هادی وکمیل قاسمی روزگاری تازه را در فوق سنگین آزاد رقم زد اما امروز خوشبختانه صاحب 4 فوق سنگین درجه اول هستیم که هر 4 نفر میتوانند در جهان مدال بگیرند، از پرویز هادی ویدالله محبی گرفته تا آذر شکیب وکمیل قاسمی که البته در بین این نفرات به نظر میرسد از همه قوی تر فعلا پدیده ای به نام محبی جوان باشد .
