VIP ۞ تـاریــخ ایـــران۞

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

چورزق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
چورزق
چورزه
کشور

ایران
استان زنجان
شهرستان طارم
بخش چورزق
سال شهرشدن ۱۳۸۰
مردم
جمعیت ۲۱۰۰ نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۵۱۰
آب‌وهوا
روزهای یخبندان سالانه بسیار کم
اطلاعات شهری
شهردار حسن عباسی
ره‌آورد زیتون، هلو، انار، سیب زمینی، سیر، پیاز، سیر و سایر محصولات زراعی و باغی
پیش‌شماره تلفنی ۰۲۴۳
تابلوی خوش‌آمد به شهر

چورزق
روی نقشه ایران

۳۶٫۵۹۵۶°شمالی ۴۸٫۴۶۳۶°شرقیمختصات:

۳۶٫۵۹۵۶°شمالی ۴۸٫۴۶۳۶°شرقی
چورزق یکی از شهرهای ایران در استان زنجان است. این شهر مرکز بخش چورزق شهرستان طارم است. جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۱٫۳۴۳ نفر بوده است. بخش چورزق دارای دو دهستان بنامهای چورزق و دستجرده می‌باشد و دارای ۳۶ روستا دارای سکنه و ۶روستای خالی از سکنه می‌باشد و این بخش دارای بخشداری و دارای ۲۹دهیاری می‌باشد.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آب‌بر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آب‌برها در اکثر پایه‌های پل چه در جهت خلاف جریان اب، چه موافق ان پیش آمدگی مثلثی شکل یا نیم دایره ایجاد می‌گردد که اصطلاحاً به ان موج شکن یا آب بر می‌گویند.

افزایش مقطع طولی پل و سنگینتر نمودن پایه‌ها جهت خنثی سازی رانش حاصل از طاقهای بزرگ نقش استحکامی پل در مقابل فشارهای سرسام اور آب در هنگام طغیان رودخانه‌ها و هدایت مناسب آب که از لحاظ مکانیکی و مهندسی در دوام پل تأثیر بسیاری دارد، از جمله کاربردهای مهم آب برها هستند. معماری پل:با بررسی ویرانه‌های بجای مانده از قدیمیترین پل‌ها ذر می‌یابیم با آنکه پل‌سازی پیشینیان در عهد خود یکی از شاهکارها بوده ولی به علت عمیق بودن وسط رودخانه، عدم وجود اسباب و ابزار کافی و در نتیجه عدم رعایت پاره‌ای از نکات فنی، پایه‌ها بتدریج در اثر شسته شدن ویران می‌شدند. از پل‌های باستانی دورهٔ هخامنشی آثار کمی بجای مانده، فقط در مسیر شاهراه‌ها آثاری از پیکر ویران پایه‌های پل‌های منتسب به این دوره به چشم می‌خورد. برای نمونه پل بند درزودزن و بند بردبریده که دارای پایه‌های مربع شکل اند. در دورهٔ ساسانی پایه‌ها شکل تکامل یافته تری گرفتند و از وسعت بیشتری برخوردار گشتند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

زاموآ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
زاموآ

آتشکده آذرگشنسب
نام زاموآ
کشور

ایران
استان آذربایجان غربی و کردستان
اطلاعات اثر
نام محلی زام‌ئوآ
نام‌های قدیمی مازاموآ
کاربری سکونت‌گاه
دیرینگی آغاز هزارهٔ یکم پ.م.
بانی اثر زامواییان

ماد و ماننا قرن ۹ تا ۷ پ.م.
زاموآ (به انگلیسی: Zamua) زاموآ در بخش علیای درّهٔ زاب کوچک قرار داشت که خود یکی از شعبه‌های دجله بشمار می‌رفت، شعبه‌هایی که در مسیر سفلای آن خاک اصلی آشور را قطع می‌کنند. نواحی زاموآ (لولو) از لحاظ جغرافیایی به آشور سخت مربوط بوده‌است. سراسر زمین‌هایی که از دریاچهٔ اورمیه تا بخش‌های علیای رود دیاله ممتد بود[۱] به معنی بسیط بنام ماننا موسوم بود ولی به‌طور محدود زاموآ نامیده می‌شده.

محتویات

• ۱ تجزیه زاموا
  • ۱.۱ زاموای داخلی (ماننا)
  • ۱.۲ زاموای خارجی (پارسوآ)
• ۲ جامعهٔ زاموآ
  • ۲.۱ نخستین شاهکان سرزمین زاموای داخلی (ماننا)
  • ۲.۲ نخستین شاهکان سرزمین زاموای خارجی (پارسوا)
• ۳ پانویس
• ۴ منابع
• ۵ پیوند به بیرون

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

تجزیه زاموا
سرزمین مزبور در سال - ۸۸۱ پ.م. - بدست آشور ناسیراپال دوم فتح شد و از آن زمان به بعد به مازاموآ مشهور گشت مازاموآ بعدها در سنین سال‌های - ۸۵۰ پ.م. - به دو بخش شمالی و جنوبی تجزیه گشت. بخش شمالی را ماننا و بخش جنوبی پارسوآ نامیده شد.[۲]

از میان دولت‌هایی که نخست در سرزمین آیندهٔ ماد در آن عهد تشکیل شدند و تحت مطالعه قرار می‌گیرند، در آغاز نقش رهبری را دولت‌های کوچک ناحیهٔ زاموآ که مسکن لولوبیان و کوتیان بود بازی می‌کردند. بعد - چنان‌که خواهیم دید - دولت ماننا[۳] در آن میان مقام اوّل را احراز کرد.

زاموای داخلی (ماننا)
در وقایع سال - ۸۸۲ پ.م. - برای نخستین بار به اصطلاح حاکم‌نشین مازاموا برمی‌خوریم؛ ولی ایالت مازاموا شامل بخش‌های جنوبی آن نمی‌گردید و ظاهراً چیزی از لشکرکشی - ۸۸۰ پ.م. - نگذشت که مردم آن بخش‌ها استقلال خویش را باز پس گرفتند. باری سلمنسر سوم در سال - ۸۵۹ پ.م. - به سرزمین مزبور لشکر کشید و در سال - ۸۵۵ پ.م. - ناحیهٔ حاکم نشین[۴] مازاموا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. بخش شمالی یا زاموای داخلی ماننا نامیده شد که فقط نام یکی از قبایل چندگانهٔ سرزمین ماننا بود.

زاموای خارجی (پارسوآ)
زاموای خارجی یا «زاموای جنوبی» واقع در جنوب کشور ماننا (مازاموا) قرار داشت این ناحیه به سمت جنوب و جنوب شرقی نامحدود بوده و شاید تا سرزمین پارسیان امتداد می‌یافت؛ زاموای جنوبی احتمالاً محل اسکان قبایل پارسوایی بوده‌است.[۵] باید اضافه نمود پارسوآ و ماننا دو قبیله با زبان، آیین، و فرهنگ متمایز بودند که هر دو تحت انقیاد آشوریان قرار داشتند و ماننا برای کسب استقلال خویش ظاهراً از پارسوآ پیشی گرفت.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

جامعهٔ زاموآ
جامعهٔ زاموآ آنچنانکه در سالنامه‌های آشور ناسیراپال وصف شده جامعه‌ای بود طبقاتی واجد پیشه‌های حرفه‌ای که در آشور بدان ارج می‌نهادند و بسیار ترقی کرده بود. بالضروه پیشه‌ها از کشاورزی[۷] تجزیه شده و بدین سبب تولیدات کالایی نیز محتملاً تا اندازه‌ای رونق داشت؛ ولی این جامعه در دوران بدوی پیدایش طبقات قرار داشت، دولت در آن ضعیف بود و اینجا و آنجای آن سرزمین دولت‌های کوچک وجود داشتند که قادر به پایدری و مقابله با تجاوزات آشور نبودند. تأسیس جامعهٔ طبقاتی را در اینجا باید در نیمهٔ دوم هزارهٔ دوم پیش از میلاد دانست. محتملا جریان پیدایش طبقات بر اثر سلطهٔ موقتی بابل در عهد کاسیان، در سرزمین مزبور تسریع شد.

نخستین شاهکان سرزمین زاموای داخلی (ماننا)

• نورآداد: ملقب به ناسی‌کو، حاکم بخش داگارا
• آتا: ...
• پیریشاتی: پیشوای گیزیل بوندا

نخستین شاهکان سرزمین زاموای خارجی (پارسوا)

• آمکا … مرکز دژ زامرو
• آمّالی … مرکز دژ آراشتوا
• مسو ....... مرکز دژ آتلیل
• ؟ ...... مرکز دژ کاسی خارتیش

نواحی و اراضی مسکونی در زاموآ

• ناحیه کیرّوری
• ناحیه سمسی
• ناحیه سیمره
• ناحیه اولمانیا
• ناحیه آداعوش
• ناحیه خارگا
• ناحیه خارماسا
• ناحیه لاربوسا
• کشور گیلزان

نواحی مجاور زاموای جنوبی (پارسوآ)

• امارت موساسینا … مرکز دژ بوناسی یا بونائیس …
• امارت کی‌یرتیارا … مرکز دژ لاربوسا
• امارت کیّروری … مرکز دژ بارا (دژ)
• امارت سابینا … مرکز دژ خودون ...

قلاع و دهکده‌های متروک دیگر:

• قلعه آمارو
• قلعه پارسیندو[۸]
• قلعه ایریتو
• قلعه سوریتو
• قلعه خارتیش
• دهکدهٔ اوزه
• دهکدهٔ بیرتو
• دهکدهٔ لالاگا
• دهکدهٔ بارا
• دهکدهٔ دور- لولومه
• دهکدهٔ بی‌نوسا (بوناسی)

سال‌نامه‌های آشور ناسیراپال دوم از نقاط مسکونی فوق یاد می‌کنند ولی ظاهرً موفق به تصرف دور لولومه نشدند زیرا که سال‌نامه‌ها فقط از تسخیر و نابودی نقاط مسکونی غیر مستحکم که جزء بخش‌های لاربوسا و بار و بی‌نوسا و همچنین دور لولومه بوده‌است صحبت می‌دارند و دربارهٔ نقطهٔ اخیرالذکر بخصوص سخنی نرفته‌است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

استان سلیمانیه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
استان سلیمانیه
محافظة سلیمانیة
پارێزگای سلێمانی
استان

جایگاه استان سلیمانیه در نقشهٔ عراق

نقشهٔ شهرستان‌های استان سلیمانیهٔ عراق
مختصات:

۳۵°۳۱′ شمالی ۴۵°۱۹′ شرقیمختصات:

۳۵°۳۱′ شمالی ۴۵°۱۹′ شرقی
کشور

عراق
منطقه خودمختار

کردستان عراق
مرکز شهر سلیمانیه
مساحت
• کل ۱۷٬۰۲۳ کیلومتر مربع (۶٬۶۰۰ مایل مربع)
جمعیت (۲۰۱۰)
• جمعیت ۳٫۶۷۹٫۳۰۷
• تراکم ۰٫۰۰۰۲۲/km۲ (۰٫۰۰۰۵۶/sq mi)
منطقهٔ زمانی Iraqi Standard Time (یوتی‌سی ۳+)
پیش‌شماره(های) تلفن ۵۳ ۹۶۴
کد ایزو ۳۱۶۶ IQ-SU
زبان رسمی کردی
وبگاه استان سلیمانیه

استان سلیمانیه (به عربی: محافظة سليمانية) از استان‌های کردنشین کشور عراق است

محتویات

• ۱ جغرافیا
• ۲ شهرستان‌ها و بخش‌ها
• ۳ وضعیت اقتصادی
• ۴ مراکز تجاری
• ۵ منابع
• ۶ پیوند به بیرون

جغرافیا
استان سلیمانیه در شمال شرقی عراق قرار گرفته‌است. مرکز آن شهر سلیمانیه می‌باشد. از شهرهای دیگر این استان می‌توان از پنجوین، حلبچه و رانیه را نام برد.

شهرستان‌ها و بخش‌ها
شهرستان‌ها (به کردی سورانی: مهڵبه‌ند) و بخش‌های (به کردی سورانی: ناوچه) استان سلیمانیه:

وضعیت اقتصادی
در این استان تعداد ۸۷ شرکت اقتصادی ایرانی فعالیت دارند.[۱] اخیراً سوری‌ها به عنوان پناهنده به این کشور وارد شدند که بازار اقتصادی آنجا را آشفته کرده‌اند.[نیازمند منبع]

مراکز تجاری

• مرکز تجاری سلیمانیه این مرکز توسط اتاق تعاون جمهوری اسلامی ایران و با حمایت و مجوز ه است.

بخش مرکزی سلیمانه

استان سلیمانیه