O_Q
کاربر نگاه دانلود
در سن ۱۸ سالگی پیاده به رفت و در سن ۲۲ سالگی از طریق راه‌شیری به سفر کرد. اوکوهنورد بوده و انجمنی به نام «قطب‌نمای مخفی»، (Secret Compass) تاسیس کرده که جهانگردان را در مناطق جنگی به سفرهای پرخطر همچون اسکی در عراق، شتر سواری در بیابان بزرگ صحرا و اسب‌سواری در می‌برد.
او با طی کردن حدود ۱۸ میلیون قدم رودخانه‌ی نیل را پیمود، از عبور کرد و بعد به آمریکای مرکزی رفت. از حساب اینستاگرام او می‌توان متوجه شد که او سر زدن به «ابیزا»، (Ibiza) را دوست دارد. با همه‌ی این توضیحات از شخصیت وود می‌توان او را در مورد سفر صاحب نظر دانست و از تجربیات او استفاده کرد.
آفریقای جنوبی، شهر کیپ
وود می‌گوید:
آفریقای جنوبی یکی از اولین مقصدهایی بود که در ۱۸ سالگی به آن سفر کردم. شهر کیپ بسیار متفاوت است، صبح می‌توانید در ساحل قدم بزنید و ظهر به کوهنوردی بپردازید. این شهر بسیار پر جنب و جوش است و حتی شب‌ها هم از جنب و جوش آن کاسته نمی‌شود. این شهر رستوران‌های ساحلی زیبایی دارد.
سودان
وود می‌گوید:
سودان یکی از کشورهای عجیبی بود که به آن سفر کردم، زیرا مردم خیلی مهمان‌نواز و مناظر خیره‌کننده و آثار باستانی بسیاری داشت.
او در طی سفر خود به نیل در سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از هفت میلیون قدم از سرچشمه‌ی رود نیل در «راواندا»، (Rawanda) تا پیمود. در مسیر به شهر «بور»، (Bor) در سودان، جایی که با صدای رگبار گلوله از خواب بیدار می‌شد رسید. اما او امیدی در دل داشت که وضعیت این کشور زیبا بهتر خواهد شد.
او اضافه می‌کند:
مردم سودان بسیار مهمان‌نواز بودند و حاضر بودند بمیرند ولی مهمان آنها بدون وعده‌ی غذایی منزل آنها را ترک نگوید.
هند
در سن ۲۲ سالگی بعد از فارغ‌التحصیلی از رشته‌ی تاریخ از دانشگاه نوتینگهام (رساله‌ی او در مورد تاریخ و سفر بود) بار خود را بست و دوباره به راه افتاد. او یادآور می‌شود که:
من هند را دوست دارم. تا به حال ۶ و یا ۷ بار به هند سفر کرده‌ام و هر بار تغییراتی را در هند دیده‌ام. هند از نظر من بسیار رنگارنگ است. هند جمعیتی حدود ۱/۳ میلیون نفر، تاریخی جالب، مناظر زیبا و فرهنگی غنی دارد. من هیمالیا، «شهر هیمچال پرادیش»، (Himchal Pradesh) و کاشمیر را بسیار دوست دارم و از نشستن در «»، (Goa) بسیار لـ*ـذت می‌برم. هند بسیار وسیع است و جنگل‌ها، بیابان‌ها و گسترده‌ای دارد.
نپال
یکی دیگر از اولین مکان‌هایی است که وود در سن ۱۸ سالگی به آنجا سفر کرده و بعدها چندین بار به آنجا بازگشته است.
او می‌گوید:
در نپال اوقات بسیار خوشی داشتم. با مردم مهربانی آشنا شدم و نسبت به نپال حس وابستگی پیدا کردم. در این کشور بسیار پیاده‌روی کردم و پستی و بلندی‌های بسیاری را تجربه کردم. من در سال ۲۰۰۱ میلادی توسط شورشی‌های مائویست دستگیر شدم ولی در همان حال مردم مراقب من بودند تا اینکه دچار سانحه‌ای شدم و ماشینی که در آن بودم ترمز برید و از ارتفاع ۱۴۰ متری سقوط کردیم و من با یک دست شکسته از این وضعیت نجات پیدا کردم.
گرجستان
بین و قرار دارد. روستای کوه کاسکاس و سواحل دریای سیاه در این کشور قرار دارد. در گذشته این کشور به سرزمین خدایان شهرت داشته است. متاسفانه گرجستان هم یکی دیگر از کشورهایی است که به علت فعالیت‌های نظامی و جنگ و ناامنی نادیده گرفته شده است. بعد استقلال این کشور از سال ۱۹۹۱ میلادی به یکی از مکان‌‌های تبدیل شده است. حدود ده سال قبل و در دومین سفر خود، وود به این کشور رفت و تحت تاثیر مهربانی مردم این کشور قرار گرفت.
وود می‌گوید:
من در سال ۲۰۰۴ به گرجستان رفتم. گرجستان مردم مهربان و غذاهای خوشمزه‌ای دارد.
او با طی کردن حدود ۱۸ میلیون قدم رودخانه‌ی نیل را پیمود، از عبور کرد و بعد به آمریکای مرکزی رفت. از حساب اینستاگرام او می‌توان متوجه شد که او سر زدن به «ابیزا»، (Ibiza) را دوست دارد. با همه‌ی این توضیحات از شخصیت وود می‌توان او را در مورد سفر صاحب نظر دانست و از تجربیات او استفاده کرد.
آفریقای جنوبی، شهر کیپ
وود می‌گوید:
آفریقای جنوبی یکی از اولین مقصدهایی بود که در ۱۸ سالگی به آن سفر کردم. شهر کیپ بسیار متفاوت است، صبح می‌توانید در ساحل قدم بزنید و ظهر به کوهنوردی بپردازید. این شهر بسیار پر جنب و جوش است و حتی شب‌ها هم از جنب و جوش آن کاسته نمی‌شود. این شهر رستوران‌های ساحلی زیبایی دارد.
سودان
وود می‌گوید:
سودان یکی از کشورهای عجیبی بود که به آن سفر کردم، زیرا مردم خیلی مهمان‌نواز و مناظر خیره‌کننده و آثار باستانی بسیاری داشت.
او در طی سفر خود به نیل در سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از هفت میلیون قدم از سرچشمه‌ی رود نیل در «راواندا»، (Rawanda) تا پیمود. در مسیر به شهر «بور»، (Bor) در سودان، جایی که با صدای رگبار گلوله از خواب بیدار می‌شد رسید. اما او امیدی در دل داشت که وضعیت این کشور زیبا بهتر خواهد شد.
او اضافه می‌کند:
مردم سودان بسیار مهمان‌نواز بودند و حاضر بودند بمیرند ولی مهمان آنها بدون وعده‌ی غذایی منزل آنها را ترک نگوید.
هند
در سن ۲۲ سالگی بعد از فارغ‌التحصیلی از رشته‌ی تاریخ از دانشگاه نوتینگهام (رساله‌ی او در مورد تاریخ و سفر بود) بار خود را بست و دوباره به راه افتاد. او یادآور می‌شود که:
من هند را دوست دارم. تا به حال ۶ و یا ۷ بار به هند سفر کرده‌ام و هر بار تغییراتی را در هند دیده‌ام. هند از نظر من بسیار رنگارنگ است. هند جمعیتی حدود ۱/۳ میلیون نفر، تاریخی جالب، مناظر زیبا و فرهنگی غنی دارد. من هیمالیا، «شهر هیمچال پرادیش»، (Himchal Pradesh) و کاشمیر را بسیار دوست دارم و از نشستن در «»، (Goa) بسیار لـ*ـذت می‌برم. هند بسیار وسیع است و جنگل‌ها، بیابان‌ها و گسترده‌ای دارد.
نپال
یکی دیگر از اولین مکان‌هایی است که وود در سن ۱۸ سالگی به آنجا سفر کرده و بعدها چندین بار به آنجا بازگشته است.
او می‌گوید:
در نپال اوقات بسیار خوشی داشتم. با مردم مهربانی آشنا شدم و نسبت به نپال حس وابستگی پیدا کردم. در این کشور بسیار پیاده‌روی کردم و پستی و بلندی‌های بسیاری را تجربه کردم. من در سال ۲۰۰۱ میلادی توسط شورشی‌های مائویست دستگیر شدم ولی در همان حال مردم مراقب من بودند تا اینکه دچار سانحه‌ای شدم و ماشینی که در آن بودم ترمز برید و از ارتفاع ۱۴۰ متری سقوط کردیم و من با یک دست شکسته از این وضعیت نجات پیدا کردم.
گرجستان
بین و قرار دارد. روستای کوه کاسکاس و سواحل دریای سیاه در این کشور قرار دارد. در گذشته این کشور به سرزمین خدایان شهرت داشته است. متاسفانه گرجستان هم یکی دیگر از کشورهایی است که به علت فعالیت‌های نظامی و جنگ و ناامنی نادیده گرفته شده است. بعد استقلال این کشور از سال ۱۹۹۱ میلادی به یکی از مکان‌‌های تبدیل شده است. حدود ده سال قبل و در دومین سفر خود، وود به این کشور رفت و تحت تاثیر مهربانی مردم این کشور قرار گرفت.
وود می‌گوید:
من در سال ۲۰۰۴ به گرجستان رفتم. گرجستان مردم مهربان و غذاهای خوشمزه‌ای دارد.
