- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
صحرا، کویر، بیابان، بادیه و این دست اسامی، گرچه از لحاظ علمی تفاوت هایی با هم دارند و وجوه تمایزشان وابسته به ارتفاع از سطح دریا و مقدار بارش سالانه و نوع پوشش گیاهی و میزان نمک موجود در خاک است، اما برای گردشگران و کویرنوردان تفاوت چندانی ندارند و معمولا وجود تپه ماسه ای های نرم و بلند (یا همان رمل ها)، رودهای شور، دریاچه های نمک، گیاهان کویری و پرندگان و جانوران بیابان زی، باعث جذب مسافران به نقاط کویری می شود.
حدود یک چهارم مساحت ایران را کویر و بیابان تشکیل می دهد و گردشگران کویردوست، معمولا در فصل های پاییز و زمستان عازم این مناطق می شوند. در ماه های سرد سال، گرچه از گرمای سوزان تابستانی کویرها خبری نیست، اما باید مراقب شب های سرد کویر بود.
در این مطلب، 10 منطقه کویری ایران را که امکان سفر نسبتا راحت به آن ها برقرار است، معرفی می کنیم. سفر به صحرا و بادیه، لذتی فراموش نشدنی دارد و باید حداقل یک بار تجربه اش کرد. بی جهت نیست که سعدی این چنین حکیمانه می گوید: «به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل».
1- بادگیرهای کویری
روستای خور
در استان خراسان جنوبی و بین شهرهای بیرجند و طبس، روستایی به نام «خور» وجود دارد که نباید آن را با شهری به همین نام که معروف به خور و بیابانک است، اشتباه گرفت. این روستا که همچنان جمعیت و رونق خود را حفظ کرده و بسیاری از مراسم آیینی اش هنوز برقرار است، معماری و بافت هوشمندانه ای دارد. کوچه های پرپیچ و خم، خانه های متراکم و بادگیرهایی که همگی به خاطر شرایط اقلیمی منطقه است، از ویژگی های این روستا به شمار می رود.
قلعه خشتی، آبگرم، دره «گوده» و آب انبار شگفت انگیز روستا که ورود به آن چندان هم ساده نیست، از جاذبه های گردشگری اش محسوب می شوند. آب انبار و قلعه خشتی، قدمت شان به دوره صفویه می رسد. هرچه از مرکز روستا دورتر شوید و به سمت جنوب روستا بروید، جلوه های کویری بیشتری را می بینید. کشاورزی هم در این روستا رونق خوبی دارد و می توانید از روستاییان، محصولات تازه و سالم خریداری کنید.
چطور برسیم: در مسیر بیرجند به طبس، 85 کیلومتر بعد از بیرجند به روستای خور خواهیدرسید. اگر هم از طبس به سمت شرق می روید، باید سه راه «دیهوک» را به راست و سپس سه راه عرب آباد را به چپ بپیچید. 75 کیلومتر بعد از عرب آباد، روستای خور را خواهید دید.
حدود یک چهارم مساحت ایران را کویر و بیابان تشکیل می دهد و گردشگران کویردوست، معمولا در فصل های پاییز و زمستان عازم این مناطق می شوند. در ماه های سرد سال، گرچه از گرمای سوزان تابستانی کویرها خبری نیست، اما باید مراقب شب های سرد کویر بود.
در این مطلب، 10 منطقه کویری ایران را که امکان سفر نسبتا راحت به آن ها برقرار است، معرفی می کنیم. سفر به صحرا و بادیه، لذتی فراموش نشدنی دارد و باید حداقل یک بار تجربه اش کرد. بی جهت نیست که سعدی این چنین حکیمانه می گوید: «به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل».
1- بادگیرهای کویری
روستای خور
در استان خراسان جنوبی و بین شهرهای بیرجند و طبس، روستایی به نام «خور» وجود دارد که نباید آن را با شهری به همین نام که معروف به خور و بیابانک است، اشتباه گرفت. این روستا که همچنان جمعیت و رونق خود را حفظ کرده و بسیاری از مراسم آیینی اش هنوز برقرار است، معماری و بافت هوشمندانه ای دارد. کوچه های پرپیچ و خم، خانه های متراکم و بادگیرهایی که همگی به خاطر شرایط اقلیمی منطقه است، از ویژگی های این روستا به شمار می رود.
قلعه خشتی، آبگرم، دره «گوده» و آب انبار شگفت انگیز روستا که ورود به آن چندان هم ساده نیست، از جاذبه های گردشگری اش محسوب می شوند. آب انبار و قلعه خشتی، قدمت شان به دوره صفویه می رسد. هرچه از مرکز روستا دورتر شوید و به سمت جنوب روستا بروید، جلوه های کویری بیشتری را می بینید. کشاورزی هم در این روستا رونق خوبی دارد و می توانید از روستاییان، محصولات تازه و سالم خریداری کنید.
چطور برسیم: در مسیر بیرجند به طبس، 85 کیلومتر بعد از بیرجند به روستای خور خواهیدرسید. اگر هم از طبس به سمت شرق می روید، باید سه راه «دیهوک» را به راست و سپس سه راه عرب آباد را به چپ بپیچید. 75 کیلومتر بعد از عرب آباد، روستای خور را خواهید دید.