۴۵ سال از اولین گام انسان بر “ماه” گذشت
چهل و پنج سال پیش در ۲۱ جولای سال ۱۹۶۹ ˈنیل آرمسترانگˈ فضانورد آمریکایی به عنوان نخستین انسان پا بر کره ماه گذاشت و این سفر را که بسیاری آن را غیرممکن می دانستند، ممکن کرد.
نیل آرمسترانگ نخستین انسانی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ برای اولین بار بر روی کره ماه گام نهاد. وی در این سفر ۲ همکار دیگر به نام های باز آلدرین و مایکل کولینز به همراه داشت. نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در ساعت ۲۰ و ۱۸ دقیقه جهانی روز ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۶۹ بر کره ماه فرود آمدند و حدود ۶ ساعت بعد، آرمسترانگ در ساعت ۲و ۵۶ دقیقه جهانی روز ۲۱ ژوئیه بر کره ماه گام نهاد. آرمسترانگ در لحظه قدم گذاشتن بر روی کره ماه این جمله معروف را به زبان آورد: “این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.”
آرمسترانگ و آلدرین در ماموریت آپولو ۱۱به مدت ۲ ساعت و نیم روی ماه کاوش کردند، در حالی که مایکل کالینز در مدار و درون فضاپیمای فرماندهی منتظر آن‌ها بود. در این جا باید یادآور شد که با وجود پیشرفت های بسیار زیادی که امروزه در زمینه تکنولوژی وجود دارد، راه یافتن انسان به فضا و راه رفتن وی بر روی سطح ماه در ۴۵ سال پیش بسیار حائز اهمیت است. این در حالی است که رویای پرواز در آرمسترانگ از همان ایام کودکی به قدری قوی بود که او فن پرواز را پیش از گرفتن گواهینامه رانندگی آموخت.
شاید یکی از مهمترین و در عین حال ساده‌ترین اشکالات گرفته شده به مأموریت‌های آپولو مربوط میشود به پرچمی از کشور آمریکا که توسط فضانوردان بر سطح ماه برافراشته شده است. خوب پاسخ خیلی ساده است. این سفر همانطور که قبلاً گفتیم بیش از اینکه یک طرح علمی باشد، یک نمایش اقتدار بزرگ بوده است. پس اصلاً دور از انتظار نیست که کارگردانان این سفر تاریخی برای هر ثانیه این سفر فکر کرده باشند مخصوصاً آن قسمتی که قرار است نماد ملت آمریکا به دنیا نشان دهد که این دانش و فناوری آمریکایی بوده که چنین کار سترگی را به سرانجام رسانده است. از این رو در قسمت افقی بالای پارچه پرچم٬ تکه میله منعطفی کار گذاشته شده بود که در اثر تکان دادن تا مدتها می‌لرزید و همچنین می‌توانستند با دست حالت باد در پرچم ایجاد نمایند تا در عکسها زیباتر دیده شود.
در این تصویر باز آلدرین، فضانورد آپولو ۱۱ را در کنار ابزار آزمایش بادهای خورشیدی مشاهده می کنید، این عکس را نیل آرمسترانگ گرفته است. ایرادی که به این عکس وارد می شود این است که چرا سایه ها موازی نیستند، در پاسخ باید گفت: خورشید در ارتفاع پایینی قرار دارد و سایه‌های کشیده‌اند. در نتیجه مساله‌ای به نام پرسپکتیو وارد بازی میشود. واقعیت این است که عکس‌هایی که از ماه گرفته شده، مانند هر عکس دیگری تصویری ۳ بعدی را برروی صفحه‌ای دو بعدی به نمایش می‌گذارد برای همین اثر پرسپکتیو در آن قابل رویت میشود. (برای یاد آوردن اثر پرسپکتیو به ریل‌های خط آهن دقت کنید. در عکسی که از این خطوط می‌گیرید و یا زمانی که به آن نگاه می‌کنید با وجودی اینکه خطوط راهآهن موازی هستند به نظر می‌آید این دو در جایی دور به هم می‌رسند)
این سفر یک واقعیت غیر قابل انکار را در دل خود نهفته دارد که تحقیقات و پژوهشهای علمی در راستای این پروژه کاملا واقعی بودند. بسیاری از داشته‌های علمی و تکنولوژیکی بشریت در حال حاضر مرهون تلاشهای پژوهشی آن زمان است. افتخار سفر احتمالی انسان به تنها قمر زمین تنها از آن آمریکایی‌ها نبود،همانطور که هیچ کدام از اکتشافات و اختراعات را نمی‌توان به نام یک ملت و دایره بسته مرزهای جغرافیایی یا سیـاس*ـی محدود کرد.
bigbangpage.com
چهل و پنج سال پیش در ۲۱ جولای سال ۱۹۶۹ ˈنیل آرمسترانگˈ فضانورد آمریکایی به عنوان نخستین انسان پا بر کره ماه گذاشت و این سفر را که بسیاری آن را غیرممکن می دانستند، ممکن کرد.
نیل آرمسترانگ نخستین انسانی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ برای اولین بار بر روی کره ماه گام نهاد. وی در این سفر ۲ همکار دیگر به نام های باز آلدرین و مایکل کولینز به همراه داشت. نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در ساعت ۲۰ و ۱۸ دقیقه جهانی روز ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۶۹ بر کره ماه فرود آمدند و حدود ۶ ساعت بعد، آرمسترانگ در ساعت ۲و ۵۶ دقیقه جهانی روز ۲۱ ژوئیه بر کره ماه گام نهاد. آرمسترانگ در لحظه قدم گذاشتن بر روی کره ماه این جمله معروف را به زبان آورد: “این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.”
آرمسترانگ و آلدرین در ماموریت آپولو ۱۱به مدت ۲ ساعت و نیم روی ماه کاوش کردند، در حالی که مایکل کالینز در مدار و درون فضاپیمای فرماندهی منتظر آن‌ها بود. در این جا باید یادآور شد که با وجود پیشرفت های بسیار زیادی که امروزه در زمینه تکنولوژی وجود دارد، راه یافتن انسان به فضا و راه رفتن وی بر روی سطح ماه در ۴۵ سال پیش بسیار حائز اهمیت است. این در حالی است که رویای پرواز در آرمسترانگ از همان ایام کودکی به قدری قوی بود که او فن پرواز را پیش از گرفتن گواهینامه رانندگی آموخت.
شاید یکی از مهمترین و در عین حال ساده‌ترین اشکالات گرفته شده به مأموریت‌های آپولو مربوط میشود به پرچمی از کشور آمریکا که توسط فضانوردان بر سطح ماه برافراشته شده است. خوب پاسخ خیلی ساده است. این سفر همانطور که قبلاً گفتیم بیش از اینکه یک طرح علمی باشد، یک نمایش اقتدار بزرگ بوده است. پس اصلاً دور از انتظار نیست که کارگردانان این سفر تاریخی برای هر ثانیه این سفر فکر کرده باشند مخصوصاً آن قسمتی که قرار است نماد ملت آمریکا به دنیا نشان دهد که این دانش و فناوری آمریکایی بوده که چنین کار سترگی را به سرانجام رسانده است. از این رو در قسمت افقی بالای پارچه پرچم٬ تکه میله منعطفی کار گذاشته شده بود که در اثر تکان دادن تا مدتها می‌لرزید و همچنین می‌توانستند با دست حالت باد در پرچم ایجاد نمایند تا در عکسها زیباتر دیده شود.
در این تصویر باز آلدرین، فضانورد آپولو ۱۱ را در کنار ابزار آزمایش بادهای خورشیدی مشاهده می کنید، این عکس را نیل آرمسترانگ گرفته است. ایرادی که به این عکس وارد می شود این است که چرا سایه ها موازی نیستند، در پاسخ باید گفت: خورشید در ارتفاع پایینی قرار دارد و سایه‌های کشیده‌اند. در نتیجه مساله‌ای به نام پرسپکتیو وارد بازی میشود. واقعیت این است که عکس‌هایی که از ماه گرفته شده، مانند هر عکس دیگری تصویری ۳ بعدی را برروی صفحه‌ای دو بعدی به نمایش می‌گذارد برای همین اثر پرسپکتیو در آن قابل رویت میشود. (برای یاد آوردن اثر پرسپکتیو به ریل‌های خط آهن دقت کنید. در عکسی که از این خطوط می‌گیرید و یا زمانی که به آن نگاه می‌کنید با وجودی اینکه خطوط راهآهن موازی هستند به نظر می‌آید این دو در جایی دور به هم می‌رسند)
این سفر یک واقعیت غیر قابل انکار را در دل خود نهفته دارد که تحقیقات و پژوهشهای علمی در راستای این پروژه کاملا واقعی بودند. بسیاری از داشته‌های علمی و تکنولوژیکی بشریت در حال حاضر مرهون تلاشهای پژوهشی آن زمان است. افتخار سفر احتمالی انسان به تنها قمر زمین تنها از آن آمریکایی‌ها نبود،همانطور که هیچ کدام از اکتشافات و اختراعات را نمی‌توان به نام یک ملت و دایره بسته مرزهای جغرافیایی یا سیـاس*ـی محدود کرد.
bigbangpage.com
