dinaz
کاربر نگاه دانلود
۷ سنت باستانی آزتِک‌های افسانه‌ای حدود یک قرن پیش از آن که کریستف کلمب پا به قاره آمریکا بگذارد، جنگی داخلی در نواحی مرکزی آن قاره، جایی حوالی دره مکزیک و مناطق اطراف آن در جریان بود؛ در این میان سه شهر خودمختار که یکی از آنها «تنوچیتلن» (Tenochitlan) نام داشت با هم اتحادی سه گانه تشکیل دادند و با پیروزی در آن جنگ، در سال 1428 میلادی پایه گذار امپراتوری آزتک شدند.
پس از پیروزی اتحاد اما این شهر «تنوچیتلن» بود که با توجه به قدرت نظامی خویش، به تدریج به مرکز امپراتوری تبدیل شد و دو شهر خودمختار دیگر به داشتن نقش های فرعی اکتفا کردند. امپراتوری آزتک در طول یک قرن به مرور بر قدرت و وسعت خویش می افزود تا اینکه با ورود ماجراجویان اسپانیایی و توسط «هرنان کورتز» و با اتحادی که او با قبایل و اقوام محلی متخاصم امپراطوری تشکیل داد، در سال 1521 میلادی سقوط کرد.
در میان آداب و رسوم سنتی آزتک ها، آموزش اجباری اهمیت بسیار داشت، خانواده های بزرگ با همسران متعدد تشکیل می دادند و مراسم قربانی کردن انسان را از این روی به جا می آوردند که اعتقاد داشتند در صورت تعلل در انجام این امر، دنیا به پایانِ خود خواهد رسید!
پایتخت امپراطوری آزتک، شهر «تنوچیتلن» بود، جایی که «مکزیکوسیتی» امروزه بر آن بنا شده است؛ شهری چندپارچه که بر روی یک سری دریاچه ساخته شده و به چهار قسمت اصلی تقسیم شده بود.
هنر در نزد آزتک ها ارج و قرب بسیار داشت و مردمی ورزشکار بودند که ورزش های بسیاری در میان آنها رواج داشت. مذهب نیز یکی از مهم ترین شئون زندگی آزتک ها محسوب می شد و خدایان و الهه های بسیاری را که هر یک از امور طبیعی نظیر کشاورزی، باران و ... را تحت سیطره یکی از آنها می دانستند، پرستش می کردند. آنها اغلب، فرزندان شان را به بردگی می فروختند، مراسم عجیب و غریبی برای دفن اجساد برگزار می کردند و نیاکان شان را در زیر یا اطراف خانه های شان دفن می کردند.
اگر یکی از شخصیت های مهم شان در می گذشت، جسد او را می سوزاندند چرا که اعتقاد داشتند سوزاندن جسد باعث می شود که روح مرحوم، مستقیما به سمت بهشت به پرواز درآید!
بسیاری از غذاهایی که در میان آزتک ها رواج داشت تُند بود و ماده اصلی آنها را گوشت و ذرت تشکیل می داد؛ رژیم غذایی مدرن مکزیکی هم شباهت بسیار به رژیم غذایی آزتک ها دارد: پرملات و تند و تیز.
پس از پیروزی اتحاد اما این شهر «تنوچیتلن» بود که با توجه به قدرت نظامی خویش، به تدریج به مرکز امپراتوری تبدیل شد و دو شهر خودمختار دیگر به داشتن نقش های فرعی اکتفا کردند. امپراتوری آزتک در طول یک قرن به مرور بر قدرت و وسعت خویش می افزود تا اینکه با ورود ماجراجویان اسپانیایی و توسط «هرنان کورتز» و با اتحادی که او با قبایل و اقوام محلی متخاصم امپراطوری تشکیل داد، در سال 1521 میلادی سقوط کرد.
در میان آداب و رسوم سنتی آزتک ها، آموزش اجباری اهمیت بسیار داشت، خانواده های بزرگ با همسران متعدد تشکیل می دادند و مراسم قربانی کردن انسان را از این روی به جا می آوردند که اعتقاد داشتند در صورت تعلل در انجام این امر، دنیا به پایانِ خود خواهد رسید!
پایتخت امپراطوری آزتک، شهر «تنوچیتلن» بود، جایی که «مکزیکوسیتی» امروزه بر آن بنا شده است؛ شهری چندپارچه که بر روی یک سری دریاچه ساخته شده و به چهار قسمت اصلی تقسیم شده بود.
هنر در نزد آزتک ها ارج و قرب بسیار داشت و مردمی ورزشکار بودند که ورزش های بسیاری در میان آنها رواج داشت. مذهب نیز یکی از مهم ترین شئون زندگی آزتک ها محسوب می شد و خدایان و الهه های بسیاری را که هر یک از امور طبیعی نظیر کشاورزی، باران و ... را تحت سیطره یکی از آنها می دانستند، پرستش می کردند. آنها اغلب، فرزندان شان را به بردگی می فروختند، مراسم عجیب و غریبی برای دفن اجساد برگزار می کردند و نیاکان شان را در زیر یا اطراف خانه های شان دفن می کردند.
اگر یکی از شخصیت های مهم شان در می گذشت، جسد او را می سوزاندند چرا که اعتقاد داشتند سوزاندن جسد باعث می شود که روح مرحوم، مستقیما به سمت بهشت به پرواز درآید!
بسیاری از غذاهایی که در میان آزتک ها رواج داشت تُند بود و ماده اصلی آنها را گوشت و ذرت تشکیل می داد؛ رژیم غذایی مدرن مکزیکی هم شباهت بسیار به رژیم غذایی آزتک ها دارد: پرملات و تند و تیز.
