در سال 1317/1938 یک دانشمند جوان آمریکایی به نام روی جی پلانکت روی یک مبرد( سرد کننده) برای شرکت دوپونت پژوهش می کرد و در همین راستا مشغول ذخیره کردن گاز تترافلئورواتیلن در دمای پایین داخل چند کپسول بود. وقتی او در سیلندرها را باز کرد، متوجه شد که اثری از گازهای ذخیره شده نیست، اما چیزی از وزن کپسول پر کاسته نشده است. پلانکت برای اینکه بفهمد چه به سر مواد داخل سیلندر آمده، آن را بااره نصف کرد و متوجه شد که پودر سفید رنگی از محل اره جدا می شود. تحقیق روی این ماده سفید نشان داد که مقاومت بسیار زیادی نسبت به گرما دارد و قوه چسبندگی آن به شدت ضعیف است و دانستن همین اطلاعات کافی بود تا او از این ماده جدید برای مصارفی مانند ظروف تفلون به کار می رود پلی تترافلئورواتیلن است که کامل شده گاز قبلی است.