VIP ღ زمزمه مبهم آب ღ motahareh ღ | ღ کاربر انجمن نگاه دانلود

[ღ motahareh ღ]

تو زندگیم هیچکس نبود...
یهو یکی اومد، شد همه کسم...
یهویی هم رفت و دوباره بی کس شدم...

# به هرکسی اعتماد نکنید که بشه همه کستون، بعدشم بکنه بی کستون :(

 

[ღ motahareh ღ]

خدایا؟!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بندگانت ادعای عاشقیت دارند!!!
ادعا می کنند تو را می پرستند!
و تورا می شناسند،
اگر می‌شناسند..
چرا نمی دانند دل شکستن گـ ـناه است؟...
خودت بودی نبودی؟!
که گفتی دل شکستن یک گـ ـناه است؟
خودت بودی نبودی؟
اگر بودی اگر هستی
پس چرا ادعای شناخت تو را می کنند؟!
ولی نمی‌دانند؟!

 

[ღ motahareh ღ]

همیشه تو فشار زندگیت،
به خودت راحت بگیر...
فکر کن این آغـ*ـوش خداست که داره فشارت میده...
نگاه کن چقدر سفت بغلت کرده...
انقدر که اشکت دراومده...

:)

 

[ღ motahareh ღ]

ببار بارون
تو که میباری، هوای دل من هم میگیره و میخواد که بباره...
میباره...
مثه آسمون تو می غره و بعد سیل اشک هاش جاری میشه...
در نهایتم آروم میشه و هواش آفتابی میشه...
پس...
ببار بارون
ببار که کوه غم از روی دوشم برداشته شه...
ببار که آروم شم...
ببار که هوای دلم آفتابی شه بعد گریه...

:(

 

[ღ motahareh ღ]

بچه که بودم،
همیشه گله داشتم که:

-خدایا چرا بزرگ نمیشم پس؟ بزرگ شم دیگه خسته شدم...

حالا که فقط یکم بزرگ شدم، گله میکنم که خدایا میشه دوباره بچه شم؟ از دنیات خسته شدم :(

 

[ღ motahareh ღ]

گاهی اوقات دلت اونقدر میگیره که...
میخوای فریاد بکشی...
زمین و زمان رو بهم بریزی...
گریه کنی...
اونقدر بلند که عرش خدا بلرزه...
ولی آخرش...
فقط یه بغض لعنتی میاد سراغت و مانع تنفست میشه...
نه میتونی بغضتو فرو بدی نه میتونی با گریه خالیش کنی...
و
در نهایت
#یه تبســـــم تلــــــخ....

 

[ღ motahareh ღ]

قهــوۀ تلخ...
مرا به یاد زندگیم می اندازد...
هه!
یادش بخیر!
درست به همین اندازه تلخ بود...

 

[ღ motahareh ღ]

زندگی می گذرد...
همه چی می گذرد...
اشک و غم...
خنده و شادی...
گذشتنشان تنها پیرت می کنند!
آنقدر میگویی:
-این هم می گذرد
که روزی به خود می آیی و می بینی که زیادی گذشتند...
حالا تنها صورتی چروکیده و بدنی نحیف از کهنسالی در اختیار داری...
دیدی گذشت؟!
اما چگونه؟!

 

[ღ motahareh ღ]

"سیب" و "فریب" هم قافیه اند...
همانند سیبی که ادم و حوا را فریب داد
و حالا هم
که می گوییم:
-سیـــــب
و فریب میدهیم دوربین های عکاسی را
تا پنهان کنیم اندوهمان را پشت این لبخند...

 

[ღ motahareh ღ]

صدایش آوای دلنشینی بود که هرگز از یادم نمیرود...
آن آوای خوش نوا که نامم را با آرامش بر زبان جاری می کرد...
اما حالا...
تنها یاد و خاطره آن آوا سوهان به روحم میکشد...
وجودم را آتش می زند...
هستی ام را نابود می سازد...
حالا آرزو می کنم:
-ای کاش هرگز آن آوای فریبنده را نمی شنیدم...