⭐دانــسـتـنـی هــای فـضــایـی⭐

[baten kaitos]

-ستاره ما خورشید است و منظومه ما 5 میلیارد سال سن دارد و در یکی از بازوهای بیرونی راه شیری هستیم –خورشید از مرکز راه شیری 30 هزار سال نوری فاصله دارد – راه شیری 100 هزار سال نوری قطر دارد و 1000 سال نوری ضخامت دارد و در مرکز ان یک سیاه چاله فعال میباشد که .2تا 2.4 میلیون برابر جرم خورشید ماست ..
-هر صد سال یک بار یک ابرنواختر در راه شیری منفجر میشود –روزانه 275 میلیون ستاره متولد میشود
-نزدیک ترین ستاره به ما الفا پروکسیما قنطورس است که 4.2 سال نروی با ما فاصله دارد و نزدیک ترین کهکشان به راه شیری کهکشانِ اندرومدا است که 2.5 میلیون سال نوری از راه شیری فاصله دارد – کهکشان ما در یک ابر خوشه به نام سنبله قرار دارد – خوشه ها مجموعه ای از صدها هزار کهکشان – کل هستی نیز تخمین زده میشه 100-150 میلیارد کهکشان وجود دارد
- با مرگ اولین ستاره ها در فضا تکامل در کیهان شروع شد انها فضا را با عناصر مختلف سنگین پر کردند و شکل گیری کهکشان و سیارات رو میسر کردند
- همه مواد فضا و زمانی که میشناسیم در بیگ بنگ شروع شد و شکل گرفت
_ زمین با سرعت 1600کیلومتر بر ساعت به دور خودش میچرخد و با 100 هزار کیلومتر بر ساعت به دور خورشید و منظومه شمسی نیز نیم میلیون کیلومتر بر ساعت به دور راه شیری میچرخد و 250 میلیون سال طول میکشه که یک دور کامل دورِ مرکز راه شیری بچرخد..راه شیری نیز با سرعت 1.5 میلیون کیلومتر بر ساعت در فضا در حال حرکت است ..
هیچ مکانی ثابت نیست در هستی ..همه چیز در حال جنب و جوش است سریعترین سرعت همان نور است وقتی به سرعت نور برسیم زمان برامون کند میشه
- نزدیک ترین سیاه چاله به ما 100 سال نوری از ما فاصله دارد – تنها یک هزارم ستاره ها قابلیت تبدیل به سیاه چاله ها را دارند اولین سیاه چاله ای که کشف شد ماکیان ایکس 1 بود سیاه چاله ها فضا و زمان را تا ماکزیمم خم میکنند اگر به سلامت واردشان بشویم و فرضا اسیبی نبینیم میتوانید به نقطه یا دنیای دیگری حتی سفر کنیم
- فراوانترین عنصر در هستی و قدیمی ترینش هیدروژن است اما روی زمین عنصری که حیات ازش ریشه گرفت کربن است
- _بیش از 99.9999% فضای اتم خالی است وقتی دو جسم بهم برخورد میکنند هسته های اتمهایشان بهم نمیخورد عملا هیچ چیز نمیتواند همدیگر را لمس کنن د
- ماده تاریک 6 برابر پر حجم تر از کیهان شناخته شده میباشد و از ماده اسرار امیزی که نمیدونیم چی هست ساخته شده نمیشه دیدش نمیشه رصدش کرد ولی میدونیم هست به خاطر جاذبه و اثراتش
..جاذبه ای که از طریق ان تمام کهکشان ها را به دور خودش میکشد

 

[آیدا.ف]

 

[آیدا.ف]

فاصله‌ی زمین و ماه در مقیاس واقعی

جو نازک زمین، چیزی که از زندگی در سیاره‌ی آبی حمایت می‌کند.

بر خلاف آن چه مشهور است، ما بیش از نیمی از ماه را می‌بینیم.

 

[آیدا.ف]

در مریخ غروب خورشید را اینگونه خواهید دید.

برای اولین فضانوردان در مریخ، زمین فقط یک ذره‌ی کوچک در آسمان خواهد بود.

در اطراف ستارگان، سیارات به این ترتیب متولد می‌شوند.

دیسک نارنجی رنگ، گرد و غبار و گازی است که ستاره را تشکیل خواهند داد، اما نوارهای تیره گرد و غبار سرد شده‌ای هستند که سیارات را خواهند ساخت.

 

[آیدا.ف]

انعکاس خورشید در دریای قمر زحل، تایتان

زحل پشت به خورشید اینگونه به نظر خواهد رسید.

آیا آن نقطه‌ی کوچک در حلقه‌ی دوم زحل را می‌شناسید؟

 

[آیدا.ف]

تصویری از برخورد دو کهکشان مارپیچی

نمایی از قطب جنوب مشتری

فوران آتشفشانی در قمر آیو مشتری

 

[آیدا.ف]

قسمتی کوچک از آسمان، و هر ذره‌ی درخشان یک کهکشان است

تصویری از نیمرخ یک کهکشان مارپیچی

 

[آیدا.ف]

1.صفحات هموار زمینی، این سیاره را محل مناسبی ساخته است
زمین یگانه سیاره دارای صفحه هموار در منظومه شمسی است. پوسته یا قشر بیرونی زمین به مناطق مختلف بنام صفحه های هموار زمین ساختی تقسیم شده اند. این مناطق بر فراز ماگما یا خمیر مواد معدنی داخلی زمین شناور بوده و می توانند برخلاف هم حرکت کنند. هر گاه دو صفحه با هم برخورد کنند، امکان دارد یک صفحه زیر صفحه دیگر برود. این پروسه بسیار مهم است. زمانیکه گیاه های میکروسکوپی در آبها می میرند به عمق ابحار سقوط می کنند. طی مدت بسیار طولانی، بقایای این نوع حیات که سرشار از کاربن شده اند، دوباره به قسمت داخلی زمین می روند و بازسازی می شوند. این گیاهان کاربن را از اتموسفیر زمین تخلیه می کنند و در نتیجه ما را در برابر اثرات گلخانه ای نجات می دهند و مانع آنچه که در زهره اتفاق افتاده، می گردند.
بدون صفحه های هموار زمینی، هیچ راهی برای بازسازی کاربن وجود نداشته و در نتیجه زمین بیش از حد داغ می گردد

2.زمین تقریبأ یک کره یا گوی است
شکل زمین را می توان بصورت کره ای که در قطبین پهن شده تصور نمود. در واقع یک گوی است، اما گردش زمین باعث می گردد تا در استوا متورم شود. بدین معنی است که اندازه گیری از قطب تا قطب دیگر حدود 43 کیلیومتر کمتر از قطر زمین در استوای آن می باشد.
با اینکه بلندترین کوه روی زمین البرز، اما دورترین کوه از مرکز زمین کوه چیمبورازو در اکوادور می باشد.

3.زمین اکثرأ از آهن، اکسیژن و سیلیکون ترکیب شده
اگر بتوانیم زمین را به ستون های جداگانه مواد معدنی تقسیم کنیم در آنصورت 32.1 درصد آهن، 30.1 درصد اکسیژن، 15.1 درصد سیلیکون و 13.9 درصد مگنیزیم می باشد. طبعأ اکثر این مقدار آهن در هسته زمین قرار دارد. اگر بتوانید به زیر زمین بروید و هسته آن را بررسی کنید، می بینید که 88 درصد از آهن تشکیل شده است.
47 درصد پوسته یا قشر زمین را اکسیژن تشکیل داده.

 

[آیدا.ف]

 

[آیدا.ف]

1) مارپیچی مسدود شده است.

احتمالاً می دانید که راه شیری کهکشانی مارپیچ و احتمالاً زیباترین نوع کهکشان است. آنها بازوهای بسیار بزرگ و باعظمتی دارند که از یک قطب مرکزی یا توده ای ستاره درخشان بیرون می آید. مارپیچ های آن ظاهری خارق العاده دارند: یک سد مستطیل شکل از ستاره ها در مرکز به جای یک کره و بازوها از دو انتهای سد پرتو می افکنند. ستاره شناسان به این سد، حائل می گویند و ما یکی از اینها را داریم.
درواقع، سد ما واقعاً بزرگ است. این سد با طولی برابر با 27،000 سال نوری از اکثر سدها بزرگتر است.


2) حفره ی سیاه بسیار بزرگی با چگالی بسیار بالا در قلب آن وجود دارد.
درست در قلب کهکشان یک دیو زندگی می کند: یک حفره بزرگ سیاه (سیاه چاله). می دانیم که به خاطر تاثیر جاذبه آنجا قرار دارد و ستاره های نزدیک مرکز کهکشان با سرعتی فوق العاده به دور آن می گردند. با سرعتی هزاران کیلومتر در ثانیه به دور مدار آن میگردند و سرعت شگفت انگیر آن شیئی که اسیرشان کرده را تسلیم خود می کند. با کمی ریاضی پایه می توان گفت که آن توده باید برای رسیدن به مقیاس کیهانی سرعت ستاره ها را به چهار میلیون برابر خورشید برساند. بااینحال در تصاویر هیچ چیز دیده نمی شود. پس چه چیز می تواند 4،000،000 برابر خورشید باشد ولی هیچ نوری از خود ساتع نکند؟
درست است، یک حفره سیاه (سیاه چاله).
بااینکه بسیار بزرگ است اما به یاد داشته باشید که خود کهکشان 200 میلیارد برابر حجم خورشید است، به همین دلیل در واقعیت حفره سیاه در مرکز فقط یک شکاف کوچک از حجم کلی کهکشان است. و هیچ خطر سرازیر شدن در آن برای ما وجود ندارد. هر چه که باشد 250،000،000،000،000،000 کیلومتر از ما دور است.

حال تصور می شود که یک حفره سیاه بسیار بزرگ با چگالی بسیار زیاد در مرکز کهکشان با خود کهکشان شکل می گیرد و در واقعیت ابرهایی که خارج آن به دلیل فرو ریختن اجرام در این سیاه چاله ایجاد میشود، بر شکل گیری ستاره ها در کهکشان تاثیر دارند. بنابراین، حفره های سیاه می توانند خطرناک باشند اما این امکان وجود دارد که تولد احتمالی خورشید—و تولد زمین به همراه آن—به کمک همین طوفانها به وجود آمده است.

3) کهکشانهای دیگر را می بلعد.
کهکشان ها بزرگ هستند و توده های بسیار زیادی دارند. اگر کهکشان های کوچک دیگری از نزدیک یک کهکشان بزرگتر رد شوند، کهکشان بزرگتر می تواند ستاره ها و گازهای آن را جذب کند.

راه شیری بسیار زیباست اما وحشی هم هست. اخیراً کهکشان های زیادی را بلعیده است. کمانهای زیادی از ستارگان که به دور مرکز راه شیری می چرخند را به سمت خود کشیده است. این کهکشان ها به کهکشان ما ملحق شده و کهکشان ما بزرگتر می شود. حقیقت این است که خوردن هرچه بیشتر کهکشان های دیگر، این کهکشان را گرسنه تر می کند