*samira*
کاربر نگاه دانلود
ماهنامه خط خطی - نادر ختایی: با توجه به اینکه مرشد بنده، بزرگ نقد سینمای ایران و جهان، در شاهکاری نگرش یو با نکته سنجی بسیار بالا، تشخیص دادند که خرس گریزلی به جای یک هنرپیشه بی استعداد می توانست بازی کند، دریچه ای جدید را در فضای نقد سینمایی گشود و بنده به همین شیوه فیلم جدایی نادر از سیمین را نقد کردم و به نتایج هیجان انگیزی رسیدم که در پی می آید:
اولا، کارتن یخچال از این فیلم محکم تر است. به نظر بنده پلنگ صورتی بهتر می توانست این فیلم را بسازد. شما را ارجاع می دهم به بازرس دودر و در این قسمت ها به خوبی می توانید ببینید که چگونه پلنگ صورتی از بازرس بازی گرفته است. او بعد از یوگی و دوستانش ایده آل من است.
نقش اول این فیلم را معادی بازی می کند که «مت» می توانست گزینه خوبی برای بازی در این نقش باشد.
تاکید می کنم مت می تواند و پت این ویژگی را ندارد. چون در نقش ها تسلط ندارد، حتی در یکی از سکانس های همینه، پت خنده اش می گیرد و در تدوین هم گویا متوجه نشدند و این قسمت را حذف نکردند. یا مثلا نقش زن را باید می دادند به باب اسفنجی! آیا تا حال دیدید او عصبانی بشود؟ چه کسی می تواند پاتریک را تحمل کند؟ ولی باب اسفنجی به خوبی توانست این کار را بکند. ما به چنین بازیگرانی در سینمای خود احتیاج داریم. این جوری کانون گرم خانواده را هم نگه می داریم.
نقش ساده بچه را هاچ بهتر بازی می کرد. ضمن اینکه، هاچ بی پدر هم بود و سال ها نقش بچه ای به دنبال مادر را خیلی خوب بازی می کرد. از طرفی، همه ما با بازی او آشناییم و چه کسی می توانست که ویزویزهای او را نشنیده باشد و به معصومیت درونی او پی نبرده باشد؟
همین نقش خدمتکار فیلم را باید می دادند سیندرلا بازی کند که خیلی هم وقت شناس بود و سر ساعت می آمد خانه. تازه! او کمک هم داشت: موش ها و گنجشک ها هم بودند که به علت وقت کم نام تک تک آن عزیزان را نمی توانم ببرم. در کل، این ها کمک می کردند آن فیلم جان بگیرد و حال اگر فیلم جهانی نشد و جایزه نگرفت هم اهمیت ندارد. ما که می دانیم فیلم جهانی است و همین کافی است.
به هر رو، سینمای ایران باید از این خساست فرهنگی در انتخاب بازیگر دست بردارد تا بتواند بدرخشد. تافیلم بعدی و نقد بعدی خدانگهدار!
اولا، کارتن یخچال از این فیلم محکم تر است. به نظر بنده پلنگ صورتی بهتر می توانست این فیلم را بسازد. شما را ارجاع می دهم به بازرس دودر و در این قسمت ها به خوبی می توانید ببینید که چگونه پلنگ صورتی از بازرس بازی گرفته است. او بعد از یوگی و دوستانش ایده آل من است.
نقش اول این فیلم را معادی بازی می کند که «مت» می توانست گزینه خوبی برای بازی در این نقش باشد.
تاکید می کنم مت می تواند و پت این ویژگی را ندارد. چون در نقش ها تسلط ندارد، حتی در یکی از سکانس های همینه، پت خنده اش می گیرد و در تدوین هم گویا متوجه نشدند و این قسمت را حذف نکردند. یا مثلا نقش زن را باید می دادند به باب اسفنجی! آیا تا حال دیدید او عصبانی بشود؟ چه کسی می تواند پاتریک را تحمل کند؟ ولی باب اسفنجی به خوبی توانست این کار را بکند. ما به چنین بازیگرانی در سینمای خود احتیاج داریم. این جوری کانون گرم خانواده را هم نگه می داریم.
نقش ساده بچه را هاچ بهتر بازی می کرد. ضمن اینکه، هاچ بی پدر هم بود و سال ها نقش بچه ای به دنبال مادر را خیلی خوب بازی می کرد. از طرفی، همه ما با بازی او آشناییم و چه کسی می توانست که ویزویزهای او را نشنیده باشد و به معصومیت درونی او پی نبرده باشد؟
همین نقش خدمتکار فیلم را باید می دادند سیندرلا بازی کند که خیلی هم وقت شناس بود و سر ساعت می آمد خانه. تازه! او کمک هم داشت: موش ها و گنجشک ها هم بودند که به علت وقت کم نام تک تک آن عزیزان را نمی توانم ببرم. در کل، این ها کمک می کردند آن فیلم جان بگیرد و حال اگر فیلم جهانی نشد و جایزه نگرفت هم اهمیت ندارد. ما که می دانیم فیلم جهانی است و همین کافی است.
به هر رو، سینمای ایران باید از این خساست فرهنگی در انتخاب بازیگر دست بردارد تا بتواند بدرخشد. تافیلم بعدی و نقد بعدی خدانگهدار!
