(من حرفی ندارم)
حالا منظوره اون سرهنگرو می فهم که می گفت همه چیز ساده نیست پشت هر کدوم از اینا هزاران هزار فلسفه وجود داره و افرادی پشته اینا هستند که کاملا با برنامه پیش می رند "
دوست عزیز شما که این همه از سریال های ترکیه ای انتقاد میکنید به نظرتون دلیل طرفداری که این سریال ها دارن چیه؟به نظر من فقر سینما و سریال های ماست که مردم به سمت این سریال ها جذب میشن چراکه موضوعات بسیار کلیشه ایه چراکه دست نویسنده ها و کاگردان های ایرانی برای ساخت سریال ها و فیلم های درجه یک باز نیست.سریالی مثه شهرزاد با یه داستان عاشقانه ی عالی توی ایران واقعا درخشید مثله شهرزاد زیاد داریم ولی استعداد ها توی ایران شکوفا نمیشه.فرهنگ ما غنی تر و محکم تر ازاینکه مردم با یه فیلم و سریال همه چیزشون رو به باد بدن این موضوعاتی که بین خانواده ها دیده میشه به نظر من بیشتر بخاطره آموزش های اشتباه و مشکلات اجتماعیه که بروز پیدا میکنه و یه عده که نمیتونن عیب های خودمون رو ببینن اون رو به گردن فیلم ها و سریال ها می اندازن.چرا شما همه چیز رو به چشم بد میبینین؟چرا از خــ ـیانـت ها و بدی ها درس خوب و آموزنده نمیگیرین و فقط نکات منفی داستان رو جذب میکنین؟این اشکال از خود ماست نه از سریال ها و فیلم ها چون اونا با پرداختن به این موضوعات میخوان عواقبشون رو نشون بدن ولی یه عده فقط نکات منفی رو جذب میکنن باید باور داشت به راستی من بدون اینکه بخوام از چیزی طرفداری کنم این حرفو میزنم به راستی توی ایران هنوز هم درامی به خوبی عشق ممنوع ساخته نشده نکه نباشه چرا هست من شهرزادو مثال زدم هست ولی متاسفانه شکوفا نمیشه ببخشید که زیاد حرف زدم منم مثه دوستان نظر و اعتقاد خودم رو گفتم بهتره که جای پرداختن به این موضوعات به فکر حل مشکل بود به فکر سالم سازی جامعه بود
من اعتراف میکنم که سریال های شبکه ی جم رو نگاه میکنم!
چون خانواده ام نگاه میکنن من هم عادت کردم!
توی این سریال ها شخصیت های خوب لباس های باز و آنچنانی میپوشن ولی شخصیت های بدِ سریال لباساشون پوشیده تره!
به طوری که من معمولا طرفدار شخصیت بده هستم!
در تمام طول سریال آدم استرس و ترس و حس تنفر و ناراحتی و انتظار و کلافگی و حرص رو تجربه میکنه!
چرا؟!
چون فیلم هاشون پر از دروغ و خــ ـیانـت و قتل و انتقام و... است؛ چیزی که جدیدا ایرانیا تو رمان هاشون زیاد استفاده می کنن!
تقلید از سریال های ترکی!!
از تفاوت سریال های ایرانی و ترکی که بگذریم؛ اصلا چرا ما باید زمان زیادی رو صرف فیلم دیدن کنیم؟!
این همه کتاب های مشهور، بازی های فکری، انجام کارهای خونه، گفتگو با خانواده، گردش و... آخه چرا فیلم؟
من دیگه چی بگم؟!