افشاریان•°•
افشاریان (۱۱۶۳–۱۱۴۸ قمری و ۱۷۹۶–۱۷۳۶ میلادی و ۱۱۱۴–۱۱۲۹ شمسی) یک سلسله ایرانی بود که در میانههای قرن هجدهم میلادی بر ایران حکومت کرد. این سلسله در سال ۱۷۳۶ میلادی توسط نادرشاه افشار و با خلع آخرین شاه صفوی از سلطنت، بنیان نهاده شد.
پایتخت: مشهد
زبانها: فارسی (زبان درباری، زبان رسمی کشور)
ترکمن (زبان مادری شاهان سلسله)
دین: اسلام تشیع
ساختار سیـاس*ـی: پادشاهی
شاه: - ۱۱۱۴–۱۱۲۶ ه . ش۱. نادرشاه
- ۱۱۲۷–۱۱۲۶ ه . ش۲. عادلشاه
- ۱۱۲۷ ه . ش۳. ابراهیمشاه
- ۱۱۲۹–۱۱۲۷ ه . ش۴. شاهرخمیرزا
تاریخچه تأسیس: ۱۱۴۸/۱۷۳۶
فروپاشی: ۱۱۶۳/۱۷۹۶
در دوران حکومت نادرشاه، ایران به بزرگترین وسعت خود از زمانسقوط شاهنشاهی ساسانی رسید.
در این دوران، کشورهای کنونی ایران، ارمنستان، گرجستان، اران، افغانستان، بحرین، ترکمنستان،ازبکستان، پاکستان، بخشهایی از شمال قفقاز، عراق، ترکیه، امارات متحده عربی و عمان تحت کنترل نادرشاه درآمدند.
اما با مرگ او، امپراتوری وی به سرعت از هم فروپاشید و میان زندیان، درانیها و چند خانات گرجی و قفقازی تقسیم شد، درحالی که تنها بخشهایی از خراسان تحت حکومت بازماندگان نادر باقی ماند.
در نهایت، به سال ۱۷۹۶ میلادی، آغامحمدخان قاجار با فتح خراسان و از بین بردن بازماندگان نادر، مجدداً ایران را یکپارچه کرد و یک شاهنشاهی ایرانی جدید را پایه گذاشت.
نام سلسله افشار از نام قبیله افشار، یکی از قبایل ترکمن در شمال شرقی ایران، گرفته شدهاست. افشارها در اوایل قرن هفدهم میلادی، توسط شاه عباس یکم و برای دفاع از مرزهای ایران در برابر ازبکها از آذربایجان به شمال کشور کوچانده شده بودند.
افشاریان (۱۱۶۳–۱۱۴۸ قمری و ۱۷۹۶–۱۷۳۶ میلادی و ۱۱۱۴–۱۱۲۹ شمسی) یک سلسله ایرانی بود که در میانههای قرن هجدهم میلادی بر ایران حکومت کرد. این سلسله در سال ۱۷۳۶ میلادی توسط نادرشاه افشار و با خلع آخرین شاه صفوی از سلطنت، بنیان نهاده شد.
پایتخت: مشهد
زبانها: فارسی (زبان درباری، زبان رسمی کشور)
ترکمن (زبان مادری شاهان سلسله)
دین: اسلام تشیع
ساختار سیـاس*ـی: پادشاهی
شاه: - ۱۱۱۴–۱۱۲۶ ه . ش۱. نادرشاه
- ۱۱۲۷–۱۱۲۶ ه . ش۲. عادلشاه
- ۱۱۲۷ ه . ش۳. ابراهیمشاه
- ۱۱۲۹–۱۱۲۷ ه . ش۴. شاهرخمیرزا
تاریخچه تأسیس: ۱۱۴۸/۱۷۳۶
فروپاشی: ۱۱۶۳/۱۷۹۶
در دوران حکومت نادرشاه، ایران به بزرگترین وسعت خود از زمانسقوط شاهنشاهی ساسانی رسید.
در این دوران، کشورهای کنونی ایران، ارمنستان، گرجستان، اران، افغانستان، بحرین، ترکمنستان،ازبکستان، پاکستان، بخشهایی از شمال قفقاز، عراق، ترکیه، امارات متحده عربی و عمان تحت کنترل نادرشاه درآمدند.
اما با مرگ او، امپراتوری وی به سرعت از هم فروپاشید و میان زندیان، درانیها و چند خانات گرجی و قفقازی تقسیم شد، درحالی که تنها بخشهایی از خراسان تحت حکومت بازماندگان نادر باقی ماند.
در نهایت، به سال ۱۷۹۶ میلادی، آغامحمدخان قاجار با فتح خراسان و از بین بردن بازماندگان نادر، مجدداً ایران را یکپارچه کرد و یک شاهنشاهی ایرانی جدید را پایه گذاشت.
نام سلسله افشار از نام قبیله افشار، یکی از قبایل ترکمن در شمال شرقی ایران، گرفته شدهاست. افشارها در اوایل قرن هفدهم میلادی، توسط شاه عباس یکم و برای دفاع از مرزهای ایران در برابر ازبکها از آذربایجان به شمال کشور کوچانده شده بودند.