دیوید فینچر در مصاحبه ایی با کولیدر در مورد پروژهای آینده خود مثل بازسازی فیلم ۲۰۰۰۰ فرسنگ زیر دریاو ساخت فیلم ملاقات با راما و فیلم دختری با خالکوبی اژدهایی صحبت کرده
دیوید فینچر این روز‌ها در حال آماده سازی و دادن تغییراتی بر روی فیلم شبکه اجتماعی برای انتشار دی وی دی آن است.او مصاحبه ی یک ساعته ایی با کولیدر داشته و در آن علاوه بر بحث هابی فنی فیلم سازی و چگونگی ساخت یک سکانس با برداشت‌های مختلف، در مورد پروژهای آینده خود مثل بازسازی فیلم ۲۰۰۰۰ فرسنگ زیر دریا و ساخت فیلم ملاقات با راما و فیلم دختری با خالکوبی اژدهایی صحبت کرده است
آقای کارگردان قصد ندارد خیلی درباره پروژه ۲۰۰۰۰ فرسنگ زیر دریا صحبت کند اما بر یک نکته تاکید می‌کند: «۲۰۰۰۰ فرسنگ زیر دریا سه بعدی خواهد بود»
فینچر در جواب سوالی در مورد آینده ی کاری‌اش اینگونه جواب می‌دهد: «فکر می‌کنم فیلم‌های زیادی هستن که می‌تونن فیلم بعدی من باشن» اما در مورد ملاقات با راما که اقتباسی از رمان آرتور سی کلارک می‌باشد و فینچر از مدت‌ها قبل تصمیم به ساختش داشته صحبت‌های ویژه ایی می‌کند: «می‌دونید، ملاقات با راما داستان فوق العاده ایه و یه نقش عالی برای مورگان فریمن در این داستان هست. حالا در طول این زمان سوال این بود که آیا ما می‌تونیم فیلم نامه ایی در حد مورگان فریمن و در حد آرتور کلارک داشته باشیم. آیا ما می‌تونیم همه این‌ها را یک جا داشته باشیم تا به ما این امکان رو بده که این فیلم رو بسازیم. چون ما تصمیم داریم فیلمی بسازیم که وقتی بجه‌ها از سینما خارج می‌شن به جای خرید عروسک‌های کاراکترهای اکشن، یه تلسکوپ بخرن. آدم‌های زیادی قبلا علاقه‌مند به این پروژه بودن ولی ما هنوز فیلم نامه خوبی نداشتیم. پس جوابم اینه که داستان خیلی خوبه، الان فیلم نامه ایی داریم که به بهترین شکل داستان رو تعریف می‌کنه، از لحاظ فنی قابل ساخته، همه این‌ها کنارهم قرار گرفتند»
و سپس کمی در مورد فیلم دختری با خالکوبی اژدهایی صحبت کرده است:
«وقتی صحبت ساخت این فیلم شد، من یه جورایی این احساس رو داشتم که "اوه مرد تو نمی‌تونی یه فیلم قاتل زنجیره ایی دیگه بسازی، باید بی‌خیالش شی" واقعا هم ایده من نبود... این ایده از طرف می‌کل لینتون و امی پاسکال و اسکات رودین مطرح شد ولی استودیو بیشترین علاقه و پافشاری رو برای ساخت این فیلم داشت»
در کنار این صحبت‌ها درباره پروژه‌های جدید، مطالب جالب دیگری در مصاحبه کولیدر وجود دارد. فینچر مفصل در مورد اینکه چرا برداشت‌های زیادی از یک صحنه می‌گیرد و روش مونتاژی که در کار‌هایش بکار می‌برد صحبت کرده است، روشی که شاید خیلی خاص نباشد ولی شنیدنش از زبان خود فینچر جالب است. شاید برای شما هم جالب باشد که فینچر چطور بازی‌های به این درخشانی از بازیگران فیلم‌هایش می‌گیرد پس این جملات استاد درباره روش و ایدئولوژی اش در فیلم سازی را از دست ندهید:
«اگه من مجبورشون می‌کنم که یه صحنه رو بار‌ها تکرار کنند، چون اون‌ها باید بدونن که وقتی این صحنه جزیی از فیلمم می‌شه که یه بازی عالی تحویلم بدن. ایده من اینه که به بازیگر آزادی عمل بدم. من می‌خوام اشتباه کنن، من می‌خوام به اون لحظه‌هایی برسم که اون‌ها کاری رو انجام بدن بدون اینکه به این فکر کنن که باید این کار رو انجام بدن... اون‌ها می‌دونن دارن چکار می‌کنن، کاراکتری که قراره بازی کنند رو شناختند و حالا تو می‌خوای اون‌ها رو به نقطه ایی برسونی که به کارهایی که می‌کنن فکر نکنن... مثل این میمونه که وقتی ۱۶ بار کاری رو انجام بدی، دیگه حتی تو خواب هم می‌تونی انجامش بدی. حالا وقتی می‌تونی تو خواابم انجامش بدی، این موقعیه که کلمه به شکلی از دهانت خارج می‌شه که انگار برای اولین باره می‌گی و دقیقا همون شکلیه که در حالت عادی حرف می‌زنی. این چیزیه که ما انجامش می‌دیم»
منبع : کافه سینما
