سیده آمین ارمان
کاربر نگاه دانلود
در کدنویسی، ما به کرات نیاز داریم تا اطلاعات مورد نظر خود را در جایی ذخیره سازیم. برای این کار، ما داده ها را بسته به نوع شان درون یک Variable یا متغیر ذخیره می سازیم. در زبان برنامه نویسی جاوا ما ۸ نوع متغیر داریم و نکته ای که در اینجا می بایست مد نظر قرار داده شود این است که هر متغیر همچون ظرفی است که می تواند صرفا نوع خاصی از Data یا داده را در خود ذخیره سازد.
به طور مثال، اگر متغیری که مخصوص ذخیره سازی یک عدد صحیح است را برای یک تعداد واژه تعریف کنیم، برنامه از ما ایراد خواهد گرفت. در طول آموزش ها با انواع متغیرها، نحوه به کار گیری آن ها، نحوه اختصاص Value یا مقدار به آن ها، به کار گیری اعمال اصلی میان آن ها مثل جمع و تفرین و ... آشنا خواهیم شد. در اولین برنامه ای که تاکنون نوشته ایم، می خواهیم جمله In the Name of God به معنی به نام خدا پس از اجرای برنامه نمایش داده شود. بنابراین ما نیاز به یک متغیر داریم تا مقداری از جنس کلمه، جمله یا پاراگراف را بتواند در خود جای دهد و کلاس String جاوا این کار را به راحتی می تواند برای ما انجام دهد.
نکته
نکته ای که می بایست مد نظر قرار داده شود این است که هر متغیر از سه بخش تشکیل می شود. بخش اول نوع خود متغیر است که در این جا شیء ساخته شده از روی کلاس String می باشد (به خاطر داشته باشید که اولین حرف این واژه با حرف بزرگ نوشته شده است. علاوه بر این، String با انواع دیگر متغیرها کمی فرق داشته و بیش از آن که متغیر باشد، یک Class است که در ادامه ی آموزش ها بیشتر با این مسئله آشنا خواهید شد.) بخش دوم نام متغیر است که این نام کاملاً اختیاری است فقط می بایست به خاطر داشته باشیم که بهتر است اولین حرف نام متغیر با حرف کوچک نوشته شود. در اینجا نام text را در نظر می گیریم و در نهایت مقدار آن که مابین علامت های " " قرار می گیرد.
به منظور اختصاص دادن مقداری به یک متغیر می بایست از علامت = استفاده کرده و در نهایت یک ; قرار داد (در واقع در زبان برنامه نویسی جاوا و برخی از دیگر زبان های برنامه نویسی ; عملکردی همچون نقطه در حین نگارش یک متن فارسی دارد. به عبارت دیگر، با قرار دادن یک ; در انتهای یک دستور، به جاوا می گوییم که به پایان دستور رسیده ایم.) متغیر فوق به صورت خلاصه به شکل زیر نوشته می شود:
String text = "In the name of God";
حال این متغیر را بعد از } مربوط به متدی با نام main قرار می دهیم. در این مرحله از کدنویسی، کدهای شما می بایست به شکل زیر باشند:
class FirstProgram {
public static void main(String[] args) {
String text = "In the name of God";
}
}
این خط از کد یک متغیر می باشد که هدف آن نمایش دادن جمله In the Name of God است. اما خط فوق صرفاً یک متغیر است که مقداری را در خود جای داده است و برای به نمایش در آمدن نیاز به ساختاری دارد که آن را به کامپایلر بفرستد و نهایتاً به نمایش درآید که در بخش ذیل به توضیح نحوه اجرای این کار می پردازیم.
در ادامه، دستور ;()System.out.println را بنویسید. این دستور به سیستم شما می فهماند که هر آنچه مابین دو پرانتز قرار دارد را به نمایش در آورد و سپس نشانگر به خط بعد برود. این خروجی در قسمت کنسول برنامه اکلیپس نمایش داده خواهد شد. پس در این مرحله، نام متغیری که در مرحله قبل ساخته بودیم را داخل پرانتز تایپ می کنیم (به خاطر داشته باشید که چنانچه نام متغیری که text می باشد را در جایی از برنامه به صورت Text استفاده کنیم، کامپایلر از ما خطا خواهد گرفت چرا که زبان برنامه نویسی جاوا یک زبان CaseSensitive است.)
به خاطر داشته باشید
یکی از ویژگی های اکثر زبان های برنامه نویسی CaseSensitive بودن آن ها است به این معنی که به بزرگ و کوچک بودن حروف حساس هستند. به عبارت دیگر، اگر شما کلمه System که با حرف بزرگ نوشته شده است را با حرف کوچک به صورت system بنویسید در حین اجرای برنامه با مشکل مواجه خواهید شد چرا که System جزو کلیدواژگان خود جاوا است که فقط و فقط به صورت System و نه system برای جاوا قابل فهم است.
در این مرحله، شما با موفقیت توانسته اید اولین برنامه کامل جاوای خود را بنویسید. سورس کد شما می بایست دقیقاً با نمونه ی زیر مطابقت داشته باشد:
class FirstProgram {
public static void main(String[] args) {
String text = "In the name of God";
System.out.println(text);
}
}
پیش از اجرای برنامه ما نیاز داریم تا برنامه را ابتدا کامپایل کرده و به عبارتی به دستوراتی تبدیل کنیم که برای سیستم مان قابل فهم باشند به عبارت دیگر صفر و یک. برای این کار، از منوی اصلی گزینه Run و مجدداً گزینه Run را انتخاب کرده و اولین برنامه شما پس از کامپایل شدن به صورت اتوماتیک توسط اکلیپس با موفقیت اجرا خواهد شد و در بخش Console نرم افزار اکلیپس -که در قسمت پایین قرار دارد و با اجرای برنامه به صورت خودکار فعال خواهد شد- مقداری که به متغیری از جنس String تحت عنوان text داده بودید را مشاهده خواهید کرد.
زمانی که شما مقدار مرتبط با متغیر خود تحت عنوان text را تغییر دهید و جمله ی دیگر را داخل " " بنویسید، متغیر شما مقدار قبلی خود را کاملاً از دست داده و مقدار جدید را در خود ذخیره می سازد و از این رو پس از اجرای برنامه در بخش کنسول، مقدار جدید اختصاص داده شده به text نمایش داده می شود.
به طور مثال، اگر متغیری که مخصوص ذخیره سازی یک عدد صحیح است را برای یک تعداد واژه تعریف کنیم، برنامه از ما ایراد خواهد گرفت. در طول آموزش ها با انواع متغیرها، نحوه به کار گیری آن ها، نحوه اختصاص Value یا مقدار به آن ها، به کار گیری اعمال اصلی میان آن ها مثل جمع و تفرین و ... آشنا خواهیم شد. در اولین برنامه ای که تاکنون نوشته ایم، می خواهیم جمله In the Name of God به معنی به نام خدا پس از اجرای برنامه نمایش داده شود. بنابراین ما نیاز به یک متغیر داریم تا مقداری از جنس کلمه، جمله یا پاراگراف را بتواند در خود جای دهد و کلاس String جاوا این کار را به راحتی می تواند برای ما انجام دهد.
نکته
نکته ای که می بایست مد نظر قرار داده شود این است که هر متغیر از سه بخش تشکیل می شود. بخش اول نوع خود متغیر است که در این جا شیء ساخته شده از روی کلاس String می باشد (به خاطر داشته باشید که اولین حرف این واژه با حرف بزرگ نوشته شده است. علاوه بر این، String با انواع دیگر متغیرها کمی فرق داشته و بیش از آن که متغیر باشد، یک Class است که در ادامه ی آموزش ها بیشتر با این مسئله آشنا خواهید شد.) بخش دوم نام متغیر است که این نام کاملاً اختیاری است فقط می بایست به خاطر داشته باشیم که بهتر است اولین حرف نام متغیر با حرف کوچک نوشته شود. در اینجا نام text را در نظر می گیریم و در نهایت مقدار آن که مابین علامت های " " قرار می گیرد.
به منظور اختصاص دادن مقداری به یک متغیر می بایست از علامت = استفاده کرده و در نهایت یک ; قرار داد (در واقع در زبان برنامه نویسی جاوا و برخی از دیگر زبان های برنامه نویسی ; عملکردی همچون نقطه در حین نگارش یک متن فارسی دارد. به عبارت دیگر، با قرار دادن یک ; در انتهای یک دستور، به جاوا می گوییم که به پایان دستور رسیده ایم.) متغیر فوق به صورت خلاصه به شکل زیر نوشته می شود:
String text = "In the name of God";
حال این متغیر را بعد از } مربوط به متدی با نام main قرار می دهیم. در این مرحله از کدنویسی، کدهای شما می بایست به شکل زیر باشند:
class FirstProgram {
public static void main(String[] args) {
String text = "In the name of God";
}
}
این خط از کد یک متغیر می باشد که هدف آن نمایش دادن جمله In the Name of God است. اما خط فوق صرفاً یک متغیر است که مقداری را در خود جای داده است و برای به نمایش در آمدن نیاز به ساختاری دارد که آن را به کامپایلر بفرستد و نهایتاً به نمایش درآید که در بخش ذیل به توضیح نحوه اجرای این کار می پردازیم.
در ادامه، دستور ;()System.out.println را بنویسید. این دستور به سیستم شما می فهماند که هر آنچه مابین دو پرانتز قرار دارد را به نمایش در آورد و سپس نشانگر به خط بعد برود. این خروجی در قسمت کنسول برنامه اکلیپس نمایش داده خواهد شد. پس در این مرحله، نام متغیری که در مرحله قبل ساخته بودیم را داخل پرانتز تایپ می کنیم (به خاطر داشته باشید که چنانچه نام متغیری که text می باشد را در جایی از برنامه به صورت Text استفاده کنیم، کامپایلر از ما خطا خواهد گرفت چرا که زبان برنامه نویسی جاوا یک زبان CaseSensitive است.)
به خاطر داشته باشید
یکی از ویژگی های اکثر زبان های برنامه نویسی CaseSensitive بودن آن ها است به این معنی که به بزرگ و کوچک بودن حروف حساس هستند. به عبارت دیگر، اگر شما کلمه System که با حرف بزرگ نوشته شده است را با حرف کوچک به صورت system بنویسید در حین اجرای برنامه با مشکل مواجه خواهید شد چرا که System جزو کلیدواژگان خود جاوا است که فقط و فقط به صورت System و نه system برای جاوا قابل فهم است.
در این مرحله، شما با موفقیت توانسته اید اولین برنامه کامل جاوای خود را بنویسید. سورس کد شما می بایست دقیقاً با نمونه ی زیر مطابقت داشته باشد:
class FirstProgram {
public static void main(String[] args) {
String text = "In the name of God";
System.out.println(text);
}
}
پیش از اجرای برنامه ما نیاز داریم تا برنامه را ابتدا کامپایل کرده و به عبارتی به دستوراتی تبدیل کنیم که برای سیستم مان قابل فهم باشند به عبارت دیگر صفر و یک. برای این کار، از منوی اصلی گزینه Run و مجدداً گزینه Run را انتخاب کرده و اولین برنامه شما پس از کامپایل شدن به صورت اتوماتیک توسط اکلیپس با موفقیت اجرا خواهد شد و در بخش Console نرم افزار اکلیپس -که در قسمت پایین قرار دارد و با اجرای برنامه به صورت خودکار فعال خواهد شد- مقداری که به متغیری از جنس String تحت عنوان text داده بودید را مشاهده خواهید کرد.
زمانی که شما مقدار مرتبط با متغیر خود تحت عنوان text را تغییر دهید و جمله ی دیگر را داخل " " بنویسید، متغیر شما مقدار قبلی خود را کاملاً از دست داده و مقدار جدید را در خود ذخیره می سازد و از این رو پس از اجرای برنامه در بخش کنسول، مقدار جدید اختصاص داده شده به text نمایش داده می شود.
