S_roshandel
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/08/30
- ارسالی ها
- 84
- امتیاز واکنش
- 1,196
- امتیاز
- 378
- سن
- 34
همه از تاریخ یک تصور وحشتناک دارن.فکر میکنن که تاریخ یک کتابه قطوره و باید اونو شب امتحان بخونی و با هزار سلام و صلوات پاسش کنی.
اما گویا بیشتریامون نمیدونیم که تاریخ یک علمه..علمی که واسه ی حیات ما ضروریه..مثل فیزیک..ریاضی..ستاره شناسی و...
خیلیا میگن حالا ما بدونیم فلان شخص در فلان سال به دنیا اومد و در فلان جا کشته شد و به دست کی کشته شد و چرا و بارسم شکل توضیح دهید و...
که چی؟
اتفاقا اینا خیلی مهمه...حالا میگم چرا!
آره اگر منم جیبوتیایی!..بودم از تاریخ متنفر بودم..چرا چون مثلا پیشینم برمیگشت به یک قوم وحشی!(کاملا بی منظور..لطفا به جیبوتیایی ها برنخوره!)
اما ما ایرانیا چرا؟ما چرا باید از تاریخ متنفر باشیم..وقتی پیشینه ی کشورمون تقریبا ۷۰۰۰ ساله است...و توی این ۷۰۰۰ سال انقدر داستان های زیبا و جذاب اتفاق افتاده که خوندنش خداشاهده از ۱۰۰ تا رمان عاشقانه ی چرت بهتره!(کاملا بی منظور..لطفا به رمان چرت نویسا برنخوره!)
در طول تاریخ ایران حدود ۲۵ سلسله یا دودمان روی کار اومدن و اتفاقات بزرگ و کوچیک و بد و خوب رو واسه ی سرزمینمون رقم زدن.البته جالب اینجاست که ایران با اینکه در طول سالیان بسیاری از سرزمین هارو تصرف کرد و خیلیاش رو از دست داد اما ماهیتش هیچ وقت از بین نرفت.
ایران همیشه ایران بوده..ایران هست..و ایران خواهد بود.
خیلیا میگن ایران کشور قدرتمندی بود!
این جمله کاملا غلطه..اگر ما نگاهی به گذشته بکنیم میبینیم خیلی وقتا ایران تا لبه ی پرتگاه رفته و در آستانه ی سقوط بوده اما خدا دستشو گرفته و برش گردونده سرجاش.
شاید ایران الان زیاد قدرتمند نباشه..اما به زودی دوباره قدرت افسانه ایش رو بدست میاره..به کمک ما جوونا..که از نظر خیلیا ما دهه شصت هفتادیا بی بخار ترین نسل هستیم...اما جهان صحنه ی غیر قابل پیشبینی هاست..شاید همین نسل در چند سال آینده کاری بکنه که در تمام ذهن ها بمونه..خدا رو چه دیدید؟
تاریخ مثل یک کتاب داستان بینظیره که انسان های بزرگ شخصیت های اصلیش رو میسازن..وقتی داستان کوروش هخامنشی رو میخونیم(چون میدونم خیلی دوستش دارین)با خودمون میگیم..هیییی... چه آدم بزرگی بود!
خداییش در ۵۰۰ سال آینده تو کتابای تاریخ میتونه چه داستانی باشه که مربوط بشه به نسل ما!داستانی که چشمای همه رو گرد کنه..داستان و اتفاقی که نوادگان ما بعد ها به وجود ما افتخار کنن...تا اینجا واسه ی ایرانمون چیکار کردیم؟
یک لحظه تصور کنین ۵۰۰ سال دیگه عکستون رو زدن تو کتابا و زیرش هم اسمتون رو نوشتن!
به طور مثال سامان روشندل(۱۳۶۹،۱۴۵۰ه.ش) وی یکی از بزرگترین معماران جهان بود که ایران به وجود چنین مردی افتخار میکند!او توانست ساختمانی را روی دو چوب کبریت بنا کند!
واقعا یک لحظه تصور کنین..دوست دارین اسمتون سرفصل یک کتاب معتبر تاریخی باشه یا به عنوان شاخ اینستاگرام شناخته بشین !
پس تاریخ برای همین مهم....ما با خوندنش...از تجربه های انسان هایی که اومدن و رفتن درس میگیریم و خوبیاشون رو تکمیل و بدیاشون رو از وجودمون حذف میکنیم..
بیاین دیدمون رو نسبت به تاریخ عوض کنیم!
امیدوارم استقبال کنین از تایپک و دیدتون نسبت به تاریخ عوض بشه...
نکته ی دیگه ایی که میمونه وقتی اسم تاریخ رو میاریم سریع ذهنتون رو نبرین سمت هخامنشی و کوروش و اینا...
بابا به خدا دوسال پیشم تاریخ میشه..
میخوام تاریخ رو با قلم چرت خودم تبدیل به یک داستان بکنم..
امیدوارم لـ*ـذت ببرین..دوباره تکرار میکنم..لطفا خواشا..مرگ سامان دیدتون رو نسبت به تاریخ تغیر بدین
اما گویا بیشتریامون نمیدونیم که تاریخ یک علمه..علمی که واسه ی حیات ما ضروریه..مثل فیزیک..ریاضی..ستاره شناسی و...
خیلیا میگن حالا ما بدونیم فلان شخص در فلان سال به دنیا اومد و در فلان جا کشته شد و به دست کی کشته شد و چرا و بارسم شکل توضیح دهید و...
که چی؟
اتفاقا اینا خیلی مهمه...حالا میگم چرا!
آره اگر منم جیبوتیایی!..بودم از تاریخ متنفر بودم..چرا چون مثلا پیشینم برمیگشت به یک قوم وحشی!(کاملا بی منظور..لطفا به جیبوتیایی ها برنخوره!)
اما ما ایرانیا چرا؟ما چرا باید از تاریخ متنفر باشیم..وقتی پیشینه ی کشورمون تقریبا ۷۰۰۰ ساله است...و توی این ۷۰۰۰ سال انقدر داستان های زیبا و جذاب اتفاق افتاده که خوندنش خداشاهده از ۱۰۰ تا رمان عاشقانه ی چرت بهتره!(کاملا بی منظور..لطفا به رمان چرت نویسا برنخوره!)
در طول تاریخ ایران حدود ۲۵ سلسله یا دودمان روی کار اومدن و اتفاقات بزرگ و کوچیک و بد و خوب رو واسه ی سرزمینمون رقم زدن.البته جالب اینجاست که ایران با اینکه در طول سالیان بسیاری از سرزمین هارو تصرف کرد و خیلیاش رو از دست داد اما ماهیتش هیچ وقت از بین نرفت.
ایران همیشه ایران بوده..ایران هست..و ایران خواهد بود.
خیلیا میگن ایران کشور قدرتمندی بود!
این جمله کاملا غلطه..اگر ما نگاهی به گذشته بکنیم میبینیم خیلی وقتا ایران تا لبه ی پرتگاه رفته و در آستانه ی سقوط بوده اما خدا دستشو گرفته و برش گردونده سرجاش.
شاید ایران الان زیاد قدرتمند نباشه..اما به زودی دوباره قدرت افسانه ایش رو بدست میاره..به کمک ما جوونا..که از نظر خیلیا ما دهه شصت هفتادیا بی بخار ترین نسل هستیم...اما جهان صحنه ی غیر قابل پیشبینی هاست..شاید همین نسل در چند سال آینده کاری بکنه که در تمام ذهن ها بمونه..خدا رو چه دیدید؟
تاریخ مثل یک کتاب داستان بینظیره که انسان های بزرگ شخصیت های اصلیش رو میسازن..وقتی داستان کوروش هخامنشی رو میخونیم(چون میدونم خیلی دوستش دارین)با خودمون میگیم..هیییی... چه آدم بزرگی بود!
خداییش در ۵۰۰ سال آینده تو کتابای تاریخ میتونه چه داستانی باشه که مربوط بشه به نسل ما!داستانی که چشمای همه رو گرد کنه..داستان و اتفاقی که نوادگان ما بعد ها به وجود ما افتخار کنن...تا اینجا واسه ی ایرانمون چیکار کردیم؟
یک لحظه تصور کنین ۵۰۰ سال دیگه عکستون رو زدن تو کتابا و زیرش هم اسمتون رو نوشتن!
به طور مثال سامان روشندل(۱۳۶۹،۱۴۵۰ه.ش) وی یکی از بزرگترین معماران جهان بود که ایران به وجود چنین مردی افتخار میکند!او توانست ساختمانی را روی دو چوب کبریت بنا کند!
واقعا یک لحظه تصور کنین..دوست دارین اسمتون سرفصل یک کتاب معتبر تاریخی باشه یا به عنوان شاخ اینستاگرام شناخته بشین !
پس تاریخ برای همین مهم....ما با خوندنش...از تجربه های انسان هایی که اومدن و رفتن درس میگیریم و خوبیاشون رو تکمیل و بدیاشون رو از وجودمون حذف میکنیم..
بیاین دیدمون رو نسبت به تاریخ عوض کنیم!
امیدوارم استقبال کنین از تایپک و دیدتون نسبت به تاریخ عوض بشه...
نکته ی دیگه ایی که میمونه وقتی اسم تاریخ رو میاریم سریع ذهنتون رو نبرین سمت هخامنشی و کوروش و اینا...
بابا به خدا دوسال پیشم تاریخ میشه..
میخوام تاریخ رو با قلم چرت خودم تبدیل به یک داستان بکنم..
امیدوارم لـ*ـذت ببرین..دوباره تکرار میکنم..لطفا خواشا..مرگ سامان دیدتون رو نسبت به تاریخ تغیر بدین
