آویشن دراحادیث

[FATEMEH_R]

آویشن در احادیث

امام صادق فرمود: چهار چیز است که دیده را جلا می دهد و سود دارد و زیانی نمی آورد. درباره آنها از امام پرسیدند، فرمود: آویشن و نمک، وقتی با هم باشند و نانخواه و گردو، وقتی با هم باشند. . همچنین فرمودند: آویشن و نمک که چون در بر هم قرار گیرند بادها را از دل برون می رانند، انسداد را می گشایند، بلغم را می سوزانند، آب را در بدن به جریان درآورند، بوی دهان را خوش می سازند، معده را نرمی می دهند، بوهای بد را از دهان ببرند و آلت را سفتی می بخشند . امام کاظم فرمود: داروی امیر مومنان آویشن بود، زیرا آویشن برای معده، پرزی همانند پارچه های مخمل می شود. در روایات آمده است که آویشن معده را می پالاید

#آویشن

طبّ سُنَتىْ ايراٰنى اِسْلامِى
@tebeirani

 

[FATEMEH_R]

بسم الله الرحمن الرحیم

آویشن

آویشن گیاهی است علفی، از خانواده نعناع، دارای ریشه مستقیم،کم و بیش چوبی و با انشعابات فراوانی میباشد.
شاخه های زیاد و چوبی که به ارتفاع 30 سانتیمتر می رسد.ساقه های آویشن، چهار گوش، قهوه ای متمایل به سبز تا متمایل به ارغوانی،و پوشیده از کرک است.
برگها کوچک، باریک و کشیده به رنگ سبز متمایل به خاکستری و پوشیده از کرک با کناره های برگشته،به صورت متقابل،بر روی ساقه قرار دارد.
این برگها بوی بسیار نافذی دارند. و دارای دم برگهای کوچکی میباشند.گلها کوچک و سفیدی رنگ یا سفید،به صورت مجتمع در انتهای ساقه قرار دارند.و در اواخر خرداد و اوایل تیر ظاهر میشوند.


این گیاه به فارسی «آویشن»و در کتب طب سنتی فارسی با نام «حاشا»،«اوشن» و «صعتر الحمیر»نام بـرده شده است.

در مناطق مختلف ایران گونه های مختلف با اسامی محلی متفاوتی شناخته می شود از جمله؛
در همدان آن را «آزربه»در اطراف تهران«آویشن یا آویشم»ودر طالقان«زروه» در آذربایجان و مناطق ترکی زبان «ککلیک اوتی»یا «کاکله اوتی» و در سایر مناطق «صعتر»،«اوشن»،«اشمه کوهی»و،«سی سنبر»و «سوسنبر »نامیده می شود.مصلح آن سرکه و آورده شده تخم آن قوی تر از برگ عمل میکند.

طبیعت:
طبیعت آویشن، گرم و خشک در درجه دوم است.

قسمتهای مورد استفاده گیاه آویشن:

قسمت هوایی و خارج از خاک : به عنوان یک خلط آور و ضد عفونی کننده،استفاده می شود.و در در مان انواع مشکلات گوارشی و اسهال و مواردی که به آن اشاره خواهد شد،کاربرد دارد.


گل آویشن :
گل آن مسهل سودا و بلغم،اما ضعیفتر از افتیمون و قویتر از حاشا میباشد.
چون دو مثقال از آنرا با سرکه و نمک بیاشامند،اسهال سودا و بلغم نماید و ادرار بول و حیـ*ـض کند.و عصاره گل تازه ان محلل ورم دو طرف زبان و دهان است.

تخم آویشن : تخم آن در جمیع افعال ،قویتر از برگ و مفتح سرد و رافع یرقان و مهیج باه میباشد.

روغن آویشن :فوق العاده ضد میکروب بوده و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.
همچنین برای مشکلات تنفسی و گوارشی کاربرد دارد.روغن این گیاه به تنهایی برای جمیع امراض مانند: فلج، لقوه ،رعشه،استرخا و اوجاج ظهر و مفاصل خصوصا قلنج و امراض نواحی معده،بهتر از روغنها دیگر است.

آویشن از دیدگاه طب سنتی؛

ضد نفخ و اشتهاآور است.
پاک‌کننده ریه، معده، جگر و روده‌ها از رطوبات است.
خوردن آویشن با آب انجیر، جهت درمان برخی از انواع سرفه و تنگی نفس مفید است.
خوردن آویشن با انجیر خشک، سبب خوشرنگ شدن پوست صورت می‌گردد.
مصرف آویشن با پنیر تازه ،جهت چاق کردن بدن موثر است.
خوردن آویشن با غذاهای غلیظ که هضم سنگینی دارند، سبب بهبود هضم می‌شود.
رایحه بخور آویشن باعث فرار حشرات موذی می‌گردد.
قدما گیاه آویشن را میسوزاندند و معتقد بودند که دود آن باعث دور شدن عقربها میشود.و از این گیاه به عنوان ضد سم،برای درمان نیش زدگی مار استفاده میکردند.
آویشن به صورت دم‌کرده، جهت برطرف نمودن برخی از انواع ناراحتی‌های معده استفاده می‌شود.
مصرف آویشن به صورت بخور، در سرماخوردگی سبب بهبود علایم می‌گردد.
آویشن خلط‌آور و آنتی‌اسپاسم برونشیال است.
آویشن خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد انگلی دارد.
از نظر خواص گرم کننده قوی و مدر بول و حیـ*ـض ،عرق و شیر می باشد.
خارج شدن جنین و مشیمه را تسهیل می کند
باز کننده گرفتگی روده ها و پاک کننده سـ*ـینه می باشد.برای تنگی نفس و تقویت معده ،کبد ،طحال و کلیه و همچنین برای تحلیل اماس و خون منجمد شده دراثر سموم نباتی و حیوانی مفید است .
برای بند اوردن خون از سـ*ـینه و کشتن و خارج کردن انگل های معده به خصوص انگلی به نام آنکیلوستوما که نوعی نماتود می باشد،بسیار موثر است برای دفع انگل فوق الذکر توصیه می شود که روز قبل یک مسهل گیاهی موثر با تطبیق با نوع مزاج بیمار داده شود و شب با یک شام ساده ۲الی ۴ گرد حاشا می خورند و صبح نیز یک مسهل آویشن نتیجه بسیار خوبی می دهد.


خوردن ۱۰ گرم حاشا مخلوط با عسل و آبگرم برای بیماری فلج ،اقوه ،فراموشی ،صرع،تقویت قوه باه مفید است .
خوردن تازه ان به صورت سبزی با غذا بسیار مفید است و برای تقویت دید چشم نافع است.

آشامیدن دم کرده ان با عسل ناراحتی در تنفس را رفع می کند و خروج ادرار ،حیـ*ـض،جنین و مشیمه را تسهیل می نماید .
خوردن انگشت پیچ یا لعوق آن با عسل برای خارج کردن بلغم و مواد زائدی که در سـ*ـینه جمع شده است و تسکین تنگی نفس و سرفه بسیار نافع است.

ضماد ان با سربرای تحلیل و ورمهای تازه و تحلیل خون بسته و منجمد در اعضا مفید است و اگر با نوشید*نی مخلوط و خورده شود ،برای سیاتیک نافع است .
اگر مقدار ی از حاشا را با ده برابر وزن آب انگور مخلوط نموده و بپزند که ثلث باقی بماند در مورد جمیع خواص از جرم خشک آن بهتر است.

 

[FATEMEH_R]

دم کرده ان برای دلپیچه و نفخ شکم مفید بوده یک تقویت کننده معده و کلیه است.
جهت شکستن سنگ مثانه و همچنین تسکین درد رحم بسیار نافع است.
غرغره کردن آن برای گلو درد بسیار مفید است.
اعمال اعضای جنـ*ـسی بدن را تحـریـ*ک و تقویت می کند.
در التهاب حنجره و لوزه ها و برای درمان است به صورت غرغره کردن استفاده میشود.

آویشن در روایات:

قال امام کاظم(ع): کان دوا امیر المومنين (ع) السعتر. و کان یقول انه یصیر للمعده خملا، کلخمل القطیفه.

امام کاظم ( ع): داروی امام علی ( ع) آویشن بود. او میفرمود؛
آویشن برای معده پرسی همانند پارچه مخمل است.

کافی، جلد 6، صفحه375، حدیث 1
المحاسن، جلد 2، صفحه 436

قال امام صادق(ع) : السعتر و الملح یطردان الریاح عن الفساد و یفتحان السدد و یحرقان البلغم و یدران الما و یطیبان النکهه و یلینان المعده و یذهبان الریاح الخبیثه من الغم و...

امام صادق (ع) فرمودند؛ چهار چیز چشم را جلا میدهد،سودمند است و هیچ زمانی ندارد.
درباره آنها از امام پرسیدند فرمود: آویشن و نمک (وقتی باهم باشند)،نانخواه و گردو( وقتی باهم باشند).
به ایشان گفتند،این چهار چیز وقتی باهم باشند،به چه کار می ایند ؟
فرمودند: نانخواه و گردو ( اگر باهم باشند) ،بواسیر را میسوزاند ،باد را دور میکند،رنگ پوست را زیبا می سازد، معده را سختی( مقاومت) میدهد و کلیه ها را گرم میکند.

اما آویشن و نمک ( اگر با هم باشند) ،بادها را از دل برون میرانند،انسداد را می گشایند ،بلغم را میسوزانند ، بوی دهان را خوش میسازند ، معده را نرمی میدهند ، بوهای بد را از دهان می برند.

مرات العقول فی شرح اخبار آل رسول ،جلد22 صفحه222 .
مکارم الاخلاق ، جلد 1 ،صفحه416
بحارالانوار ،جلد66 ،صفحه 198

شخصی نزد امام رضا( ع) از غلبه رطوبت شکایت کرد امام به او دستور دادند؛
آویشن نکوبیده را ناشتا میل کنند.

طب الرضا،صفحه9


روایت شده پیامبر ( ص) آویشن را دعا نمودند و از آن استفاده میکردند.
ایشان هنگامی که ماهی میخوردند ،روی آن آویشن و نمک می پاشیدند.

نسخه امام رضا(ع) برای آویشن :

امام رضا ( ع) با ترکیب آویشن و نمک،به درمان بیماری پرداختند.در همین زمینه روایتی داریم که قافله ای از خراسان به کرمان می رفت که دار دزدان شد .
مردی را که گمان می بردند دولتمند است اسیر کرده و مدتی در دست خود نگه داشته و او را برای گرفتن مال،شکنجه می کردند.
از جمله او را در میان برفها بسته بودند. و زنی از آنها به او رحم آورده و آزادش کرده بود.
بر اثر شکنجه زبان و دهان تباه شده بود. رو به خراسان آورد و شنید علی بن موسی در نیشابور است.شبی در خواب به او گفتند؛ فرزند پیامبر به خراسان وارد شده از بیماری خودت از او بپرس که تو را به دارویی شفابخش راهنمایی کند.
او گفت در خواب نزد امام رفتم و چاره خواستم گفتند مقداری کمون( زیره) و صعتر( آویشن ) و نمک را بکوب و از آن دو یا سه بار در دهانت بریز ،عافیت می یابی.
مرد از خواب بیدار شد و اعتنایی به رویایی خود ننمود تا به دروازه نیشابور رسید.به او گفتند علی بن موسی الرضا(ع) از نیشابور کوچ کرده و اینک در رباط سعد است.
در دلش افتاد نزد حضرت رفته و از امام چاره بخواهد.نزد امام به رباط سعد رفت.و گفت جریان من چنین است.و زبان و دهان تباه گشته و جز به سختی نمی توانم سخن بگویم.به من دارویی راهنمایی کن که چاره کار باشد.
امام فرمودند؛ آیا به تو یاد ندادم،آنچه در خواب دیدی عمل کن .مرد گفت دوباره برای من تکرار کن .فرمودند: زیره،آویشن و نمک را بکوب و دو یا سه بار مقداری از آنرا در دهانت بریز ،به زودی شفا خواهی یافت.مرد گفت آنرا به کار بردم و شفا یافتم.

کتاب عین اخبار الرضا(ع) ،جلد 2، صفحه 211

امام رضا(ع) ؛ آویشن معده را تقویت می کند و بلغم را برطرف می کند.و نیز انسان را از لقوه در امان نگاه می دارد.( لقوه مرسی است که در صورت انسان پیدا می شود و لب و دهان یا فک به طرفی که می شود.

در روایات آمده است که آویشن معده را دباغی میکند و موجب ایجاد پرز فعال در معده می گردد.

پیامبر( ص) فرمودند: آویشن داروی هر دردی است و هیچ چیز مانند آن ورم و درد و تیر کشیدن اعضا را درمان نمی کند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[FATEMEH_R]

از خواص مهم دیگر این گیاه:
به دلیل وجود تیمول در آویشن،از جوشانده آن برای ضد عفونی کردن و شست و شوی زخمها به نحو موثری استفاده می شود.

عرق آویشن باعث افزایش فشار خون میگردد به همین سبب اگر با عرق شوید مخلوط و میل شود معتدل می گردد.

آویشن عامل تصفیه کننده خوبی بوده و در درمان بی خوابی و امراض جهاز هاضمه مفید است.

این گیاه گازهای روده را جذب کرده و از بین میبرد.و در درمان نفخ معده و روده موثر است.

محمد زکریای رازی معتقد بود آویشن نفخ شکم ،موجب حرارت بدن،و هضم غذاست.


چند فرمول موثر:
جهت لقوه،رفع اختلالات مغزی،فراموشی، صرع،و تقویت کلیه ها:
2 قاشق غذاخوری از پودر آویشن را در یک کیلو عسل مرغوب ریخته و روزی 3 قاشق مرباخوری میل گردد.

✅برای جلوگیری از ریزش مو :
مقدار 20 گرم در یک لیتر آب جوش،هر چند روز یکبار به سر مالیده شود.

✅جهت تقویت حافظه :
شبها یک مثقال از آنرا بخورند و بخوابند.و مداومت بر آن نمایند که ذهن را تقویت کرده رنگ رخ را نیکو گرداند.
✅جهت سرماخوردگی:
دم‌کرده آویشن ، زوفا،عناب،خطمی خبازی مفید است .
✅شربت آویشن :
آویشن 30 گرم ، آب 750 گرم ،عسل 500 گرم
آویشن خشک را در آب ریخته،40_20 دقیقه بجوشانید ،تا به 500 میلی کاهش یابد.سپس آنرا صاف کرده و مرتب هم بزنید تا کاملا حل شود.وآنرا روی حرارت بجوشانید تا به غلظت لازم برسد.پس از سرد شدن درون بطری شیشه ای تیره بریزید و 3 بار در روز و هر با 3_2 قاشق چایخوری میل کنید.

منابع:

قانون 2 شیخ الریس ابوعلی سینا _ ترجمه عبد الرحمن شکر فردی ، سروش 1385

مخزن الادویه ،میر محمد حسین خان عقیلی علوی خراسانی،تصحیح سید علی موحد ابطحی ،حبل المیین 1384

موارد احتیاط یا منع مصرف:
ممکن است در موارد معدودی درد های شکمی را ایجاد نماید یا باعث گرفتگی موقتی شود.

عوارض جانبی:
استفاده طولانی مدت باعث افزایش تنش قلب،بزرگ شدن غده تیروئید،و حجیم شدن زبان،استفراغ،سردرد،سرگیجه تشنج میباشد.
التهابات پوستی در اثر تماس با آویشن نیز گزارش شده است.بهتر است افرادی که دارای فشار خون بالایی هستند،یا ضربان قلب نامنظم دارند،مصرف نکنند.مصرف آن در دوران بارداری به مقدار کم منعی ندارد.با توجه به سمی بودن تیمول،در مصرف آویشن باید از اسراف خودداری نمود .

مقدار مصرف عادی:
برای افراد بالای یکسال ،6_3 گرم ،در یک نوبت و روزی 3_1 مرتبه تکرار این مقدار میباشد.
افراد کمتر از یکسال،1_0.5 گرم و روزی چند مرتبه میتوانند استفاده نمایند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[FATEMEH_R]

امام کاظم (ع) :
داروی امیرالمومنین علی (ع) آویشن بود ؛ آویشن برای معده پرزی همانند پرز پارچه های مخملی میشود.

دانلود رمان و کتاب های جدید